سلام دوستان
پسر هیجده ساله ایم که امسال تازه میخوام برم دانشگاه . تا قبل از تیر همه چی خوب بود از لحاظ روحی عاطفی رابطه با دوستام و ... .
ولی بعد کنکور مخصوصا وقتی نتایج اومد احساس میکنم یه فرد خیلی شکست خورده ایم که عرضه هیچ کاری رو ندارم .خودم اینو نمیگم خونوادم اینو میگن همیشه سرزنشم میکنن میگن از فلانی یاد بگیر دو سال ازت بزرگتره سره چهار تا شغل میره .
راستش یه مدته توی کابینت سازی مشغولم ولی خب چه فایده نه پولی میگیرم نه چیزه خیلی خاص و جدیدی یاد میگیرم به خونوادمم که میگم میگن تو بی عرضه ایی خودت باید یاد بگیری میری اونجا فقط مثه مترسک وامیستی نه حرفی میزنی نه چیزی... البته اینم بگم که این حرفارو علاوه جلوی خودم به بعضی از فامیلا هم میگن :)
میگن یکم عرضه داشته باش اونجا حداقل خرج دانشگاتو در بیاری قرار بود یه ماه برم که این فرصتم چن وقت دیگه تمومه .
خیلی ضربه خوردم این چند وقت یکم غرورم که داشتیم شکست... . فک کنم دارم افسرده میشم حتی به چیزای خیلی مسخره هم مثه خودکشی فک کردم . دوستامم که اگه یه سالم ازشون خبری چیزی نگیرم حتی یه زنگم نمیزنن...
حرفای دلم بود اگه بشه میخوام نظراتتونو بدونم ...
مرتبط:
پیشرفت نکردن به خاطر از این شاخه به اون شاخه پریدن
چطوری احساس نیاز به موفقیت رو در خودم تقویت کنم؟
چرا با اینکه میدونیم یه سری کارها برامون خوبه ولی انجام شون نمیدیم؟
میتونم با تلاش کردن گذشته رو جبران کنم؟
خانواده چقدر در موفقیت افراد تاثیر داره؟
چه رابطه اى بین زیبایى و موفقیت فرد در اجتماع وجود دارد؟
در عدم موفقیت ما چه کسانی مقصرند، والدین، جامعه یا خودمان؟
چند نکته ی ساده برای موفقیت در زندگی
کتاب موفقیت نامحدود در بیست و یک روز آنتونی رابیز
معرفی کتاب های روانشناسی و موفقیت
← مسائل پسران جوان (۱۵۳۹ مطلب مشابه)
- ۶۸۴۷ بازدید توسط ۴۷۴۹ نفر
- سه شنبه ۱۶ شهریور ۹۵ - ۲۲:۲۵
