سلام خدمت کاربران محترم!
بنده چند ساله دچار یک مشکل نسبتا حاد شدم!!
اول یک توضیحی درباره خودم بدم، من یک پسر نوزده ساله، دانشجوی کارشناسی یک رشته خوب از یک دانشگاه دولتی خوب، یک برادر کوچک تر دارم، وضع مالی خانواده مون هم معمولیه، پدر و مادرم هر دو کارگر هستند، و زندگی با نون حلال میگذره ،خدا رو هم شاکریم و به آینده امیدوار!!
بنده دوران کودکی و نوجوانی رو نسبتا آرام و عادی گذروندم، هر چند در خانواده هر از چند گاهی تلاطم هایی داشته ایم اما چندان در مسیر زندگی من تغیری ایجاد نکرد خوشبختانه، من از دورانی که یادم میاد همیشه مورد تشویق و تحسین اطرافیان بودم، از خیلی جهات، غریبه و آشنا من رو برای استعدادهام تحسین می کردند، تقریبا در همه موضوعات از هم سن و سالام بالاتر بودم، در مدرسه هم همیشه جزء شاگردان برتر بودم و یک کودک شاد و پر انرژی بودم!!
( این رو بگم که ما اهل خراسان هستیم و چهرمون یکم خاصه ) این دوران گذشت تا رسیدم به سال سوم راهنمایی، مثل همیشه شاد و پر انرژی سال تحصیلی رو با دوستان صمیمی ( همیشه دور و برم پر از دوست و یار صمیمی بود!) می گذروندم....
شاید این داستان از نظر شما مسخره باشه ولی تاثیر جدی بر زندگی من گذاشت!! روزی که در حال خنده و قهقهه با دوستان بودیم، به هر حال موقع خندیدن چهره آدم یکم تغییر می کنه، یکی از همکلاسی ها با حالت تحقیر آمیز به من گفت :* وای ی ی !! تو چه قدر زشت و بد قیافه ای !!!* شاید به نظر شما خیلی جمله بی اهمیتی بیاد، اما من در اون لحظه واقعا احساس حقارت و بی ارزشی کردم، مخصوصا این که در جمع دوستان گفته شد و همه به من خندیدن!! اون لحظه انگار یک چیزی در وجود من شکست و نابود شد!! نمی دونم اسمش چیه !! غرور یا اعتماد به نفس ... . (اون موقع سیزده سالم بود) .
خلاصه یکی دو سال گذشت و وارد سال دوم دبیرستان شدم، تو این مدت تقریبا این مساله رو فراموش کردم، اما یک فرد در اون کلاس دوباره شروع کرد به تمسخر بنده و تحقیر من، فقط به خاطر قیافه !! آخه مگه قیافه آدم دست خودشه؟!
اون فرد انگار مریض بود و از تمسخر من به نوعی لذت می برد،، من هم خیلی بی سر و زبون بودم و هستم و نمی تونستم جوابشو بدم....
تمسخر و تحقیر شدن من ، من رو به شدت افسرده و عصبی کرد،، به طوری که از یک فرد با انرژی و شاد تبدیل شدم به یک آدم گوشه گیر و منزوی، از ارتباط با هم سن هام و افراد دیگه به شدت می ترسیدم، چون فکر می کردم همه میخوان مسخرم کنن !!
از همه کناره می گرفتم !! عصبانیتم رو با کتک زدن برادرم خالی می کردم، با پدر و مادرم دعوا داشتم،سالی ده بار تو مدرسه با افراد مختلف درگیر میشدم، کلا تبدیل شدم به یک آدم مریض و عقده ای.... و همه ی اینها از یک مسخره کردن ساده شروع شد!!
سال کنکور هم کلا نصف سال مدرسه نرفتم،، یک دلیلش افسردگی به خاطر کنکور بود و دلیل دیگرش همین متنفر بودن از اون همکلاسی ها !! نتیجه اش هم این شد که کنکور فاجعه بار و امتحانات اسفناکی رو پشت سر گذاشتم....
منی که همیشه دانش آموز ممتاز بودم....
تصمیم گرفتم سال دوم کنکور شرکت کنم ،، با خودم نشستم گفتم تو این همه سال به خاطر حرف مفت مردم خودتو عذاب دادی، خانوادتو عذاب دادی، دچار افت تحصیلی شدی ، فقط به خاطر یک موضوع بی ارزش!! اصلا چه اهمیتی داره که انسان زیبا یا زشت باشه؟؟!!
با همین توجیهات تونستم حال روحی خودم رو خیلی بهتر کنم،، یعنی نود درصد خوب شدم،، کنکور شرکت کردم و دانشگاه دولتی یک رشته عالی قبول شدم....
اما این روزها یک مساله خیلی ذهنم رو درگیر کرده !!
به هر حال انسان باید یک روزی تشکیل خانواده بده ، من هم خودم خیلی زندگی متاهلی رو دوست دارم،، اما گمان می کنم هر دختری که منو ببینه بی درنگ به من جواب رد بده ( خدا وکیلی هم چهره من خیلی نامناسبه !!!) به خاطر قیافه....
یا می ترسم بعد از ازدواج من رو با بقیه مقایسه کنه و از زندگی ناامید بشه،، یا تحقیر و تمسخرم کنه.....
یا فرزند آیندم از بیرون رفتن با من خجالت بکشه
....
حالا سوال اینه:
دختران و بانوانی که ازدواج می کنن، چهره مرد چه قدر براشون مهمه و آیا ممکنه بعدا به خاطر این موضوع از زندگی ناامید بشن و از مرد متنفر بشن؟
آیا ممکنه فقط به خاطر قیافه یک کسی رو رد کنن ؟ من امیدوارم به امید خدا، با توجه به رشته تحصیلیم فرد قابل احترامی در جامعه باشم،آیا این امتیاز، نقص قیافه و چهره من رو پوشش میده؟
مرتبط ظاهر خواستگار:
می ترسم مثل خواهرم بعد از ازدواج حسرت ظاهر مردان دیگه رو بخورم
فقط با ظاهر خواستگارم مشکل دارم
میدونم که ظاهر مهم نیست ولی ظاهر خواستگارم به دلم ننشست
در جلسه ی خواستگاری چقدر به قیافه و ظاهر پسر اهمیت میدید؟
قیافه خواستگار به دلم نچسبید ردش کردم
توقع دختران 18 ساله در مورد قیافه خواستگار
از لحاظ قیافه خیلی بالاتر از خواستگارم هستم
حساسیت مادر دختر روی تیپ و قیافه خواستگار
تعریف مرد یا پسر خوش قیافه از دید زنان و دختران چیه ؟
ازدواج با یک پسر خوش قیافه چه مشکلاتی داره ؟
مرتبط با شغل خواستگار :
خواستگارم همونی هست که می خواستم اما با شغلش مشکل دارم
دختران چقدر روی پرستیژ شغلی خواستگاراشون فکر میکنن؟
خواستگار 30 ساله م استقلال شغلی نداره
یه خواستگار عالی دارم ولی شغل ثابتی نداره
خواستگار خوبی دارم که شغل آزاد داره
پدرم به دلیل دوری راه و شغل با خواستگارم مخالفت کرد
ازدواج با پسری که خارج از استان شاغل هست
ممکنه در آینده به خاطر شغل شوهرم مسخره بشم ؟
میخوام شوهرم رو متقاعد کنم که شغلش عوض کنه
خانوم های معلم براشون مهمه شغل همسرشون چی باشه؟
خانوما دوست دارن شوهرشون چه شغلی داشته باشه ؟
← مشورت در ازدواج آقایان (۱۶۹۶ مطلب مشابه) ← ظاهر خواستگار (۴۰ مطلب مشابه) ← شغل خواستگار-شوهر (۱۸ مطلب مشابه)
- ۶۱۲۷ بازدید توسط ۴۵۰۰ نفر
- جمعه ۱۹ آذر ۹۵ - ۲۲:۱۰
