سلام
یک سؤال داشتم اینکه آیا هرکس احساس تنهایی میکنه، باید بره سراغ ازدواج؟
چه نوع تنهایی رو باید احساس کرد که مطمئن شد آدم برای ازدواج آماده هستش؟
من مطلب از این اینترنت زیاد دیدم که مثلاً می‌گفتن اگر احساس تنهایی میکنید، اول با تنهایی خودتون کنار بیاین و بعد، ازدواج کنین و من می‌ترسم ازاین که احساس تنهایی، احساس درستی نباشه برای ازدواج. باید چه دلیلی برای ازدواج داشته باشیم که ازدواج کنیم؟
ممنون
اگه قراره برای ازدواج دنبال حرف بقیه باشی همون ازدواج نکنی بهتره! چه کار داری کی چی گفته! پکیج مشاوره ازدواج 60 70 ساعته وجود داره و من به این نتیجه رسیدم که همش بیخوده! اگه واقعا حس میکنی نیاز به ازدواج داری و شرایطش هست کارتو کن و به هیچکس گوش نکن! البته منظور من این نیست که بدون فکر به آب بزنی...
ازدواج فقط وقتی باید بهش فکر کرد که آمادگی زندگی مشترک وجود داره. یعنی اونقدر در زندگی خودت تلاش کرده باشی که از همه نظر بتونی در تعادل باشی. اگر احساس منفی ای داشته باشی و نتونی کنار بیای، شک نکن بعد از ازدواج هم همونطور میمونه. کم نیستن تعداد آدمایی که به خاطر تنهایی ازدواج میکنن و بدتر زندگی شون رو خراب میکنن. پس به نظرم اگه مشکل تنهایی هست بهتره مشکل رو از راه درستش حل کنید (به غیر از ازدواج و دوستی و ...)
دلیل برای ازدواج اینکه دنبال چالش جدید و مسئولیت پذیری باشی. فکر کن الان تا حدود مشکلات در زندگی داری و میتونی حلشون کنی. ازدواج (و خود زندگی) یعنی چند برابر کردن مشکلات و البته در کنارش چند برابر کردن قدرت حلشون (لذت رو نمیشه گفت چند برابر میشه. ممکنه یکی مجرد باشه ولی لذت زندگی اش بیشتر از متاهلی باشه).
ازدواج یه بستری هست که چالش جدید پیدا میکنی و مسئولیت پذیری بیشتری داری و این خودش باعث پیشرفت فردی ات میشه چون مجبوری خودت کار هارو انجام بدی و هم کار های طرف مقابل ات رو و این ازت ادم بهتری میسازه.
رفع تنهایی بدترین دلیل برای ازدواج هست.
البته وقتی صرفا تنها دلیلتون برای ازدواج باشه! بلوغ چندجانبه برای ازدواج لازمه. این قضیه بچه بازی نیست
نمیدونم والا میگن واسه تنهایی ازدواج نکنید واسه میل جنسی ازدواج نکنید واسه این ازدواج نکنید واسه اون ازدواج نکنید وووو خوب آدم میمونه پس اصلا برای چی باید ازدواج کرد بالاخره هر کس به خاطر یه نیازیش میره ازدواج میکنه دیگه
من نمیفهمم چرا نباید به خاطر از تنهایی درومدن ازدواج کرد اتفاقا یه ازدواج خوب میتونه روش خوبی واسه از تنهایی درومدن باشه
شنیدین میگن وقتی گرسنه ای خرید نرو؟ چون باعث میشه چیزای بدردنخور بخری.
این مسئله هم شبیه همینه.کلا اجبار و خلا باعث میشه ادما عجله کنند و درست تصمیم نگیرن.
طوری انتخاب کن که وقتی تنهاییت برطرف شد نگی ای وای این چه انتخاب و تصمیمی بود.
یعنی از سر بدبختی و تنهایی و پر کردن خلا سراغ کسی نری
زمانی بری سراغ ازدواج
که مسوولیت پذیری و همدلی و درک متقابل رو بلدباشی.
اگر قابلیت سازش گذشت و صبوری رو قبل ازدواج تمرین نکرده باشید
اگر زود عصبانی می شید و زود قضاوت می کنید
اگر تحمل قبول مسولیت براتون سخته.
بعد ازدواج تنها تر می شید حتی با بهترین مرد ...
وقتی شما به خودت بگی با شناختی که از خودم دارم هر اتفاقی که بیافته رو می تونم مدیریت کنم علاوه بر مسولیت خودم می تونم به یک مرد نرمال آرامش روحی عاطفی و جنسی بدم و در کنارش خودم م به آرامش برسم ..
می تونم یه خونه رو مدیریت کنم از لحاظ غذا نظافت مهمون داری و ....
با شناختی که از خودم دارم می تونم برای تربیت مادی و معنوی یه بچه وقت انرژی حوصله و اعصاب بذارم ...
اونوقت به نظرم وقت ازدواج تون ه ...
ازدواج بنظرم دلیل نمیخواد.یه اتفاق توی زندگیه.بنظرم یکی شرایط اش رو داره یکی نداره.اونی که داره میتونه ازدواج بکنه یا نکنه و اونی که نداره میتونه خودشو آماده بکنه یا نکنه.به هر حال.اینکه کسی رو پیدا کنید که شما رو همون طور که هستید دوست داشته باشه و شما هم متقابلا همین حس رو بهش داشته باشید و بخوایید در کنار هم سال های زیادی رو زندگی کنید برای ازدواج کافیه.عواملی مثل حس تنهایی،نیاز جنسی،مستقل شدن،پدر یا مادر شدن و کلی چیز دیگه هم هست ولی بنظرم لازمند ولی کافی نیستند.حالا نظرم این نیست که غیر از سنتی آشنا بشید.اگه آدمی هستید که دوست داره روال زندگی معمول رو پیش بگیره پس ازدواج جزو برنامه هاشه.******* **** ** *** *** ****** ****** **** ** ***** *** **** ***.بنظرم اگه خیلی حس تنهایی اذیتتون میکنه سعی کنید مدیریت کنید چون ممکنه با آدمی وارد رابطه بشید که صرفا برای رفع تنهایی باشه و به بقیه ابعاد ازدواج به اندازه کافی توجه نکنید.یه چیز بگم تجربه بیش از ربع قرن زندگیمه😁😁😁:آدما همیشه تنهاند.همیشه حتی وقتی ازدواج کنند.حتی وقتی دورشون پر از آدمه.بنظر من جنس تنهایی که با ازدواج برطرف میشه اون حس ارتباط عمیق با یه نفر جنس مخالف برای اولین و آخرین بار توی زندگیه که حس شیرینیه ولی تنهایی باز همراهش هست.سوالت رو دوست داشتم.منو به فکر انداخت امیدوارم منظورم رو فهمیده باشی
ممنون از مشورت همگی
این که میگم احساس تنهایی میکنم به خاطر نیاز جنسی نیست یا خیلی کمه . با این که پسر هستم و ۲۲ سالمه اما نیاز عاطفی دارم... نه این که بگن نیاز دارم به این که محبت "ببینم" ، نه!
یعنی نیاز دارم که به یکی محبت کنم .نیاز دارم به این که پناهگاه یکی باشم . نیاز به این دارم که یکی به من تکیه کنه و من ازش مراقبت کنم . نیاز دارم به این که من رو آقای خودش بدونه و به من اعتماد کنه و من رو همدم و همراز خودش بدونه و نیاز به این دارم که یه مسئولیت قبول کنم ... اینا نیازه برای من ...خب ایا این نیازی که آدم حس میکنه ، بده؟ اگر این نیاز نبود ، راحت میتونستم بدون دغدغه ، زندگی کنم . نیاز جنسی رو میتونم مدیریت کنم با ترک نگاه و ترک محیط های آلوده و ... اما اون نیاز رو چطوری مدیریتش کنم ؟ شما تصور کنید توی کوچه ، خیابون ، تو فامیل ، دوست و ... ازدواج کردن و ** ***** **** ****** ****** *** **** ***** **** **** * **** ***** ********... ** *** ** **** *** *** ******** *** **** ... کسی که به یکسری چیزا مقید هست ***** **** **** و به صورت دوره ای میاد سراغ آدم و آدم رو اذیت میکنه!
ممنون بابت حوصله ای که گذاشتید.
دادا نه راستش ازدواج یه سری مهارت و مسئولیت و از خودگذشتگی نیاز داره به پدر و مادرت نگاه کن منظورم داخل زندگیشونه تجربه بهم ثابت کرده نه پسر و نه دختریکه تا حالا دست به سیاه سفید نزده بهتره زوج نشه یا بهتره درصورت یادگیری این مهارت ها عروسی کنه این براش بهتره
مطالب پیشنهادی از بایگانی خانواده برتر برای آشنایی در مورد نحوه ی نظر دادن و تائید آن ها