مطلقه ام و تو اتاقم حبس شدم، همه واسم غیرتی شدن

سلام
من یک سال و نیم هست که از همسرم جدا شدم. البته قبلش هم یه دو سالی میشد که خونه پدرم زندگی میکردم.
مشکل من بجز زجری که بخاطر خراب شدن زندگیم میکشم اینه که تو خونه درکم نمی کنن.
با اینکه همیشه در زندگیم آدم معتقد و متهعدی بودم و به نماز و روزه پایبندم ولی از طرف خانواده خیلی محدود شدم.

من روزی برای خودم خانم یه خونه بودم که هر طور میخواستم دکورش رو تغییر میدادم. با دوستانم رفت و آمد داشتم. برای خودم ارزش و احترام اجتماعی داشتم. برای خونه ام خرید میکردم. مهمونی میرفتم یا دوستانم میومدن خونه ام.

متاسفانه شوهرم آدم متعهدی نبود و به من خیانت میکرد. وقتی جلوش وایستادم گفت باید بری و من زن جدید میگیرم. دیگه مجبور شدم طلاق بگیرم.

الان تو خونه مستقل نیستم. تو اتاقم حبس شدم. همه واسم غیرتی شدن. وقتی میخوام برم بیرون از می پرسن کجا میری؟ با کی میری؟ در حالیکه من بچه نیستم. یه زن 31 ساله هستم.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل زنان مطلقه و بیوه (۳۴ مطلب مشابه)

منم دلم زندگی و خونه مستقل میخواد

سلام دوستان

میخواستم اینجا درد دل کنم چون کسی رو ندارم باهاش درد دل کنم.

من دختری سی و چند ساله هستم که شش سال پیش از همسرم جدا شدم. یک سال پیش با آقایی آشنا شدم که قرارمون ازدواج بود اما به دلیل طلاقم خانوادش با ازدواجم مخالفت کردند. من از لحاظ موقعیت اجتماعی و تحصیلات و ظاهر وضع خوبی دارم و توانایی زندگی مستقل دارم اما خانوادم مخالفت میکنند. منم تحمل وضع خونه رو ندام چون برادر کوچکتری دارم که ۲۳ سالشه و به شدت بی ادبه و بی احترامی میکنه.
منم دلم زندگی و خونه مستقل میخواد چندین سال درس خوندم و کار کردم که بتونم خوب زندگی کنم این کمترین حق من از زندگیه اما به دلیل فرهنگ خانوادم تا مجردم باید تو خونه بابام بمونم. دیگه انگیزه ای برای کار و زندگی ندارم چون تا مجردم باید با فلاکت خونمون زندگی کنم.

کسی هست وضعیت مثل منو داسته باشه 

راهی برای حل این مشکلات هست ؟ هر چند میدونم خانواده بیخ ریش آدمن

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
ازدواج مجدد (۷۰ مطلب مشابه) ازدواج زنان مطلقه یا بیوه (۷۴ مطلب مشابه) مسائل زنان مطلقه و بیوه (۳۴ مطلب مشابه)

حدود یک سال پیش از همسرم جدا شدم

سلام
من یه زن 31 ساله هستم. حدود یک سال پیش از همسرم جدا شدم.
بخاطر این اتفاق خیلی دل شکسته شدم. خیلی سختی کشیدم.
البته خدا رو شکر پدر و مادرم ازم حمایت کردن. الانم تو خونه خودمون زندگی می کنم.
بعد از جدایی به پیشنهاد دوستانم یه کار گرفتم تا کمی سرم گرم کار بشه.
آدم اجتماعی هستم و اگه کسی ندونه چه دردی تو سینه دارم متوجه نمیشه و فکر می کنه چقدر من شادم. این ظاهرمه ولی تو دلم غوغاست.

همون جا که کار می کنم یه آقایی هست که از من 16 سال بزرگتر هستن. تو یه اتاق با
هم کار می کنیم. ایشون مجرد ( پسر ) هستن. اوایل سعی می کردم کسی نفهمه جدا شدم
تا برام مشکل درست نشه. اون همکارم هم نمی دونست ولی همیشه هوامو داشت. اون موقع فکر می کرد یه دختر مجرد هستم. بیکار که می شدیم از زندگی و تکنولوژی و مسائل مختلف با هم حرف می زدیم.
از نظر کاری هیچوقت به من که به نوعی سمتم پایین تر از ایشون بود سخت نمی گرفت. کلا پیش اون راحت بودم و هستم.

بالاخره موضوع طلاقم معلوم شد. حالا بماند که نگاه همه نسبت به من چقدر عوض شد.
اما اون همکارم ازم حمایت کرد و پشتیبانم شد. روزای سختی رو به کمک اون گذروندم.
هیچوقت سرزنشم نکرد. هیچوقت هم از خط قرمز ها اخلاقی رد نشد.
بعد از مدتی که گذشت یه روز به من پیشنهاد ازدواج داد.
خیلی شوکه شدم چون ازش انتظار نداشتم. با ناراحتی بهش جواب رد دادم.
فهمیدم دلش شکست ولی چیزی نگفت. فقط گفت هدفش حمایت از من بوده و قصد بدی نداشته وگرنه تعهد یه عمر رو نمیداده. ولی من بهش توجهی نکردم. اون هیچوقت حمایت و علاقه اش رو از من دریغ نکرد و بازم همراه من و مشکلاتم موند. طوری که هر وقت کاری دارم بهش میگم و فورا انجام میده.
هر تصمیمی می گیرم ازم حمایت می کنه و پشتیبانمه مگر اینکه به ضرر خودم باشه یا خطر جانی برام داشته باشه.
ولی من نمی تونم در موردش تصمیم بگیرم. آدم خوبیه ولی من موندم چیکار کنم. هنوز دوستم داره ولی بخاطر رعایت حال من هرگز پیشنهادش رو دوباره تکرار نکرده تا مبادا من ناراحت بشم. آخه اون دفعه بد جوری بهش جواب دادم.
خواهش می کنم راهنماییم کنین که چیکار کنم؟
راه درست چیه؟
ممنون

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
ازدواج مجدد (۷۰ مطلب مشابه) مسائل زنان مطلقه و بیوه (۳۴ مطلب مشابه)

احساس میکنم ازدواجم اشتباه بوده ولی راه برگشتی نیست!

سلام

من یک بار ازدواج کردم در سن کم و بعد از 2 سال جدا شدم. بعد از طلاق 3 سال خانه ای پدرم بودم برام خواستگار می اومد ولی با شرایط من سازگار نبود و رد میکردم .

اولین خواستگارم پسر خاله م بود که مجرد بود و من رد کردم چون نه خودش نه خانواده ش به دلم نمیشست. چند ماه پیش دوباره اومد خواستگاری که این بار به اصرار خوانوادم که عرصه رو به من تنگ کردن بدون رضایت قلبی گفتم باشه، باهاش ازدواج میکنم.

الان یه ماه عقد کردیم با هم رابطه جنسی هم داشتیم یعنی در این حد بهش نزدیک شدم. ولی یه مشکلی دارم اصلا بهش حس ندارم! هیچ حسی ندارم.

هنوز یک بار بهش نگفتن دوست دارم!، هنوز یک بار تو این مدت نشده که وقتی نبوده دلم براش تنگ بشه!، انگار بود و نبودش برام بی اهمیته!، هیچ خوشی شادم نمیکنه!

نمیدونم چیکار کنم! کاش میشد مثل قبل بشم، دلتنگ بشم گریه کنم با گفتن یه دوست دارم شاد شم !

خدایا میترسم این بار به جای طلاق واقعی طلاق عاطفی داشته باشم، احساس میکنم ازدواجم اشتباه بوده ولی راه برگشتی نیست!!!

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
ازدواج مجدد (۷۰ مطلب مشابه) ازدواج فامیلی (۸۴ مطلب مشابه) ازدواج زنان مطلقه یا بیوه (۷۴ مطلب مشابه) مسائل زنان مطلقه و بیوه (۳۴ مطلب مشابه)