سلام
من پسرم تو یه شهر دیگه دانشجو ام، دیشب واسه پیاده روی رفته بودم بیرون، مسیرم قسمت پیاده رو یه خیابون بود و دو تا دختر خانم هم اون سمت خیابون پیاده روی میکردند که کلی براشون از سمت موتوری ها مزاحمت ایجاد میشد، طراحی خیابون طوری بود که یه قسمت پیاده رو داشت یه قسمت نه، واسه همین عابر باید قسمتی وارد خیابان میشد (خدا لعنت کنه طراحش رو)، خلاصه اینکه اون خانم ها اصلا ظاهر بدی نداشتند، مانتویی بودند ولی با لباس معمولی و جلب توجه‌ای نداشتند.
خیلی ناراحت شدم که یه دختر اینقدر محدوده و چیزی به نام حریم خصوصی هم نداره، دلم به حال شون سوخت، یکی شون با ناراحتی داد میزد: یه پیاده‌روی نمیتونیم بکنیم توی این شهر، با خودم گفتم این پسرها به جای اینکه باعث امنیت دختر ها باشن و مثل ناموس و خواهر خودشون بدونند چه مزاحمت ها که ایجاد نمیکنند.
منی که پسرم هر موقع این چیزها رو میبینم اعصابم میریزه به هم، بلند مدت عصبی میشم و شب نمیتونم خوب بخوابم، حالا خود دخترا نمیدونم چه حالی دارند، یه لحظه خواستم برم جلو و دفاع کنم، خیلی دو دل بودم، از طرفی میگفتم باید برم از خانم ها دفاع کنم، از طرفی هم میگفتم خانم ها رو نمیشناسم، و اگر اتفاقی برام بیافته قانونی برای حمایت از من وجود نداره.
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل اجتماعی روز جامعه (۶۳۴ مطلب مشابه)