در یک پژوهش، سه گروه از افراد مورد بررسی قرار گرفتند:
1 - دوست جنس مخالف داشتند و الان هم دارند
2 - دوست جنس مخالف داشتند و الان ندارند
3 - دوست جنس مخالف نداشتند و الان هم ندارند.
نتایج به دست آماده بر خلاف انتظار بود!
سلام وقت تون بخیر
من با یه آقایی در ارتباط بودم که بعد خانواده فهمیدن و کتک کاری کردن و پدرم بهشون یه حرفی زدن که خیلی ببخشید ناموسی بود و خیلی بهشون برخورد، ایشون بعد چند وقت اومدن گفتن می مونم، بعد گفتن نه میرم، بعد اومد گفت دیگه نمی رم که نمی رم و فوق العاده عوض شده بودن، عصبی شده بودن ،من دست ایشون عکس هم دارم.
سلام
میخوام باهاتون صادق باشم، من با یکی از هم کلاسی هام دوست شدم ولی از حد و حدود عبور نکردیم و اولین دوست پسرم هم بود و میدونم که اشتباه کردم!
اون میگه خیلی منو دوست داره (نمیگم عاشقمه، ولی میدونم بهم احساس داره، حتی از قبل شروع رابطه) ولی فعلا نمیتونه ازدواج کنه و این اطمینان تو حرفش نیست که اگه منتظرش بمونم ازدواج میکنیم (وگرنه آدم تنوع طلبی نیستم اگه این اطمینان رو بهم میداد پاش میموندم) و یه کم آرمانی فکر میکنه.
واسه همین منم دل سرد شدم و چند بار خواستم ازش جدا بشم، دفعه آخر یه هفته حرف نزدیم، باز پیام داد و یه کم بحث کردیم و آخرش تقریبا دعوا کردیم! البته بخاطر این شرایط در واقع مجازی بحث کردیم ولی آخر هر دومون خسته میشیم و واقعا نتیجه نمیگیریم و حرف هم رو نمیفهمیم!
اون میگه حتی اگه جدا بشیم بازم منو دوست داره، نمیخواد از زندگی هم کامل هم دیگه رو حذف کنیم، ولی من میگم جدایی مون اتمام کلی رابطه باشه، چون من دیگه نمیخوام دیگه رل بزنم و علی رغم تصورم انگاری نمیشه، خیلی وقت ها فقط عادی دوست بود با یه جنس دیگه، با توجه به تربیت و فرهنگ ایران و جدایی جنسیتی هجده ساله!