سلام
امیدوارم حالتون خوب باشه...
راستش من خانمی هستم که دقیقا ۵ ماه پیش (۵ خرداد ۹۸) خواهر ۲۲ ساله ی گُلم رو که خیلی خیلی دوستش داشتم و خیلی دختر دوست داشتنی و ماهی بود رو از دست دادم، یعنی یه فاجعه ی واقعی بود برای ما و یه کابوس وحشتناک.
کاش برای هیچ کس همچین اتفاقی نمی افتاد. خیلی خیلی خیلی سخت بود، من اول که خواهرم فوت کرد خیلی ناراحت شدم، مثل بقیه اعضای خانواده. این ناراحتی و گریه و زاری یه ماه طول کشید و بعد تموم شد.
من حتی لباس سیاه رو دیگه بعد از اون ماه در آوردم و دیگه گریه نکردم، تو خونه با شوهرم و پسرهام میگم و میخندم، آرایش میکنم و آهنگ شاد گوش میدم و حتی بعضی وقت ها میرقصم، میرم تو شبکه های مجازی مثل قبل فعالیت میکنم، حتی تو گروه ها چت میکنم و میگم و میخندم ولی هر روز یادش میافتم بعد از نماز براش فاتحه میخونم و براش دعا میکنم و وقتی یادش میافتم اون لحظه خیلی ناراحت میشم، ولی ناراحتیه من فقط برا اون لحظه س و دوباره برمیگردم به حالت عادیم.
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل فوت عزیزان (۸ مطلب مشابه)