سلام
من یه دختر ۲۱ ساله م ،از بچگی با وجود سختی های زیادی که در زندگیم داشتم دختر بسیار درس خون و بلند پروازی بودم و سرم به درس و زندگیم گرم بود، نمازم رو بدون اجبار هیچ کسی میخوندم، قرآن حفظ میکردم و شاگرد اول مدرسه بودم... ،ولی خب دوستان خوبی دور و برم نبود.
از دوره راهنمایی دوستام مدام از شماره هایی که میگرفتن و توجهاتی که جنس مخالف بهشون میکرد حرف میزدن، برام عجیب بود چون هیچ پسری بهم حتی نگاهم نمیکرد، چه برسه به اینکه دنبالم بیافته و بهم شماره بده و بخواد منو به دست بیاره.
این قضیه خیلی برام مهم شد. شد یه عقده برام، اینکه چرا کسی به من نگاه نمیکنه، چرا کسی منو دوست نداره، خواستگارم داشتم ولی به دلم نمی نشستن. با چند نفر توو فضای مجازی دوست شدم، اما خودم بودم که چراغ سبز نشون میدادم و تلاش میکردم تا رابطه شکل بگیره که فقط پزی داشته باشم پیش دوستانم.
وارد دانشگاه شدم، بازم همه ی فکر و ذکر و دغدغه م جنس مخالف بود...، جلف بازی در نمی آوردم، سنگین بودم، اما به خودم میرسیدم، تا دیده بشم، تا یکی بیاد بهم پیشنهاد بده، اصلا به بعدش فکر نمیکردم، فقط میخواستم بهم توجه بشه.
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه) خودسازی در دختران (۵۳۷ مطلب مشابه)