سلام دوستان
چند مدتیه که می خوام پست بذارم امّا نشد . هر بار یه موضوعی و دستم به کار نیومد یه بار گله از دختران و غر زدن های همیشگی، یه بار پند و اندرز جامعه و ... امّا دستم به قلم نیومد که نیومد. ولی این بار مطلبی خوندم که برام مفید بود و تصمیم گرفتم اینجا مطرحش کنم.
می دونم تقریبا همه ما یه گرهی داریم که اومدیم اینجا، یکی مثل من ازدواجه مشکلش یکی مثل دختری که چند روز پیش پست گذاشته بود که پدرش تحقیرش می کنه، یکی با شوهرش مشکل داره، یکی که اون رو می شناختم شنیدم 16 سال حبس محکوم شده ( و چقدر مشکل من در مقابل این آقا کوچیکه ) خلاصه هر کی یه جوری گرفتاره امّا چیزی که زیاده گله و شکایت و ... .
یه جورایی جو سایت یاس و ناامیدیه و راستش من فکر می کنم افرادی که اینجا میان بعد یه مدت افسردگی شون تشدید میشه امّا چون اعتیاد پیدا کردن موندن یعنی خودشون هم نمی دونن چرا ناامیدتر شدن.
حالا بگذریم من خواستم یه کم امید به زندگی مون بیشتر بشه و تو این پست به جای اینکه از مشکلات هم بگیم از مشکلاتی بگیم که بعدش درس بزرگی بهمون داد از گرفتاری بگیم که بعدش حکمتش رو فهمیدیم. نگیم من بدبختم بگیم من این مشکل رو داشتم و این جوری برطرفش کردم. فکر کنم این جوری به طور ناخودآگاه همه می فهمیم نه بابا بقیم مشکلات دارن ولی غر نزدن حلش کردن.
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل اجتماعی روز جامعه (۶۳۴ مطلب مشابه)