در یکی دو سال گذشته خیلی کفر گفتم، خیلی از رحمت خدا ناامید شدم، اما میخوام دوباره بهش رجوع بکنم.
واقعا فکر میکنم خودم ناتوان شدم در حل برخی مسائلم و واقعا فکر میکنم که خیلی نا آرام و پریشان خاطر شدم.
خیلی ناشکری کردم هر چند میدونم اشتباهه، اما انصافا خیلی چیزها دلم رو شکست، خیلی آدم ها دلم رو شکستن و بلاخره منم انسانم، وقتی تنها و بی مادر و همسر زندگی کنم و از طرفی فریب یک سری حرف ها رو بخورم و بعد ببینم خلافش بوده و دو سال از عمرم هدر رفته خب دل آدم میشکنه هر بار که شکست خوردم به اشتباه کافر تر شدم.
اما ته قلبم پاک بود و هیچ وقت آدم بدی نشدم خدا رو شکر که هنوز پاک موندم و همینم هر چی بودم و هر کاری کردم حتی یک پیام حتما بدون اینکه بپرسه به همسر آینده ام میگم حتما میگم. و میخوام این خشمم رو از دلم بیرون کنم و این عقده ها و کینه ها و دل شکستگی ها رو فراموش بکنم و آدم بدها رو هم به حال خودشون رها کنم.
صدای اذانی که الان دارم گوش میکنم در لحظه سحر و لحظه ای که این سوال رو می نویسم یکی از زیباترین صداهاست و بعد از دو سال بی توجهی به این چیزها چقدر برام آرامش بخش و زیبا به نظر میرسه و دوستش دارم.
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل اعتقادی (۱۱۶۲ مطلب مشابه)