خانواده برتر

هرآدمی توزندگیش بدبختی داره وگرفتاری.

سلام

زندگی اونه که ریشه بدبختیاتو تووجودخودت بگردی رفع کنی.

سختی کشیدن تو زندگی شما چه تاثیری داره ؟!

سلام
نباشه حس میکنم همش قلابیه!
یا خوابم یا الکیه یا قراره خیلی زود از دستش بدم! باور کن!
سختیها پوست ما رو کنده و دهن ما رو آسفالت نموده است! اما بقیه رو که نگاه میکنم میبینم عـِــه ...
پس تصمیم گرفتم بقیه رو نگاه نکنم... والا! اختیار نگاهم که دست خودمه! :)

عه جناب سرگردون شمایی؟ :) همون که یه پستی... :)
اشکال نداره نظرم برا مزین نمودن پست باشه.

آهان یه چیزم بگم در مورد غرور، این استراتژیه منه تو زندگی نظر بقیه رو نمیدونم،
به نظرم چیزی رو که آدم میتونه با تلاش، کوشش و پشتکار بدست بیاره نباید از غرورش براش مایه بذاره! البته این استراتژی واسه زندگی انفرادیه :)

فک کنم از خانوما سوال پرسیدی :/
ولی منم جواب میدم :)
من به چیزایی که میخوام وقتی میرسم دلمو میزنن واسه همین تصمیم گرفتم به چیزی که میخوام نرسم :) واسه همین اصولا دیگ هیچ کاری واسه هیچی نمیکنم وقتی بچه بودم 15 16 ساله فقط اون موقع ها به یه شبه پولدار شدنم فک میکردم الان پولدار بودن تو اولویتم نیس اصولا خیلی وقته هیچ کاری واسه چیزی تو زندگیم نکردم :) حسش نیس دیگ زور بزنم

والا ما بچه های دهه شصت کلا بچه های روزای سختیم هههه  کلا تو هر موضوعی سختی زیاد داشتیم .

تنها چیزی که همیشه مانع پیشرفت منه تردیده

بجایی که دنبال دختر خانم باشی که برات سفره پهن کنه....خودت یادبگیر چجوری سفره پهن میشه....دنبال این نباش که دیگران برا داشتنت سختی بکشن ..مرد باشو خودت سختی بکش مطمین باش اون داره سختی خودشو میکشه....

سلام . بعضی مسائل دست ما نیست مثلا همین درس که اشاره کردین در صورت رتبه نا مناسب یا باید برین شهر غریب برا اون رشته یا سربازی یا رشته أی غیر از دلخواه یا هزینه کنید برا شبانه . به نظرم هر کسی باید بیشترین زور خودشو همون دفعه أول بزنه تأ به نتیجه برسه . زمان من بیشترین جامعه اماری کنکور وجود داشت . نه خودمو نابغه میدونم و نه جدا از بقیه . تلاش کردم همون سأل أول به لطف خدا همون که میخواستم شد . 

من سختی نخوام کشید چون بی فایدس..نشستن در این دنیا خودش سختیه...من بیکار ،بی همسر و با آینده ای کور در انتظار بوسیدن مرگم هرچند این هم عذاب است....

سلام

سلام.
به نظرم بهتر بود به جای سختی کشیدن از همون اول تلاش کردن رو می گفتید.
ی زمانی ی نفر میخواد تو رشته ای که دوست داره تحصیل کنه،شغل داشته باشه و ازدواج موفق و ... و واقعا کاری ازش برمیاد ...
اینجا تلاش نکنه دیگه بی عرضه و تنبله
ولی یکی هست اجازه ی تلاش کردن نداره.این از قبلی هم سخت تره.
مثلا در مورد شغل شهر من رتبه ی بیکاری رو داره،برای من لیسانس اگه پارتی داشتم ی شغل خوب پیدا می شد اما بدون پارتی فقط می تونم تو روزنامه ها بیضی بکشم. بعد مگه چه شغلایی میخوان؟پرستار کودک،اصلاح کار،فروشنده ی خانم،بازاریاب با ظاهری آراسته...
ظاهر آراسته که منظورشون همون آرایش و حجاب کمه که من ترجیح میدم این تلاشو نکنم:)
یا مثلا پرستار کودک معلوم نیست باید بری خونه ی کی کار کنی. بعد جدا از همه ی اینا ی مسئله ی مهم تر اجازه ی پدره،که پدر من به هیچ وجه اجازه نمیده.
من اگه بخوام پافشاری کنم باید مقابل پدرم بایستم و ترجیح میدم بازم کوتاه بیام.

یا مثلا همون انتخاب رشته .من اول دبیرستان رشته ای رو دوست داشتم، با مخالفت شدید خانواده مواجه شدم و هیچ کی ازم حمایت نکرد .فکر می کردن برم رشته ی تجربی دیگه آخر موفقیتمو ...بعد تو خونه ی ما پافشاری کردن به شدت سرکوب میشه ، پافشاری کنم یهو عاق میشم و گفت و گو هم فایده ای نداره.میگن برو هر کاری دلت میخواد بکن و این به معنای اینه که هیچ حمایتی در کار نخواهد بود...

وگرنه خودم هم دوست دارم کار کنم ... ی شغل آبرومند داشته باشم ولی نیست...واقعا برای من نیست...

ی مورد هم که گفتید به پای خواستگار ایستادن...
خب من توی این حدود 25 سالی که از خدا عمر گرفتم تمام خواستگار هام سنتی بوده.
و فقط تو ی مورد پسر رو می شناختم که اون از اول رد شده بود...
دختری مثل من که خواستگارشو ندیده ،و خانواده به خاطر اختلاف فرهنگی شدید(واقعا شدید) اصلا اجازه نمیدن پاشو بذاره تو خونه مون من چطور می تونم به پاش وایسم؟؟:)
 
ی وقتایی ما هیچ کاره ایم.هیچ اجازه و اختیار عملی از خودمون نداریم. و این به نظر من آخر سختی کشیدنه.
وگرنه تلاش کردن برای رسیدن به خواسته ها لذت بخش ترین چیز توی دنیاست ...

البته بگم من تمام تلاشمو کردم که روزانه قول شم و خداروشکر شدم.

ببین دوست عزیز
ما سه نوع سختی داریم
الف: یک سختی برای کسانی هست که اهداف بلندی دارند و همت بلند آنها برای رسیدن به این اهداف باعث میشه تلاش کنند و مسیری طی کنند که طی کردن این مسیر بی شک با سختی هایی همراه هست این قضیه توی کسانی که برای کنکور درس میخواند یا میخوان کسب و کاری راه بندازند کاملا مشهود هست پس این سختی کشیدن مثل این میمونه که یک فرد را سختی میدن تا کماندو بار بیا وقتی کماندو بار اومدن این دیگه آهن گداخته هست

ب: یک سختی آزمایش های الهی هست که در این آزمایش های الهی سختی هایی برای ما حادث میشه تا ما به اون استعدادی که باید، برسیم و این آزمایش ها برای بچه درس خونا بیشتر هست ولی در عوض فرد نقاط قوت و صعف خودش میشناسه و پخته میشه و در این سختی ها نعمت و فرصت هایی هست که ما باید قدر بدونیم و بهره ببریم برای مثال اگر شرایط فقیرانه و تحقیر آمیز برای خیلی از افراد موفق و کارآفرین نبود شاید اصلا هیچگاه فرصتی براشون پیش نمیومد تا به این مرحله برسند حیلی از بچه های دانشگاه دولتی افرادی بودند که خانوادشون آنچنان مرفه نبودن همین مرفه نبود یا شرایط اجباری باعث شده بود بیشتر برای موفقیت تلاش کنند

ج: سختی هایی که بر اثر حماقت و بی عقلی و بی برنامگی نصیب ما انسان ها میشه که این سختی اگر موجب عبرت بشه خوبه اما اگر درس نگیریم میشه حکایت عقل نباش جون در عذاب

---

من زیاد تو بحث تربیت فرزند دقت کردم نه تو خانواده های بالاشهری تهران نه توی مناطق محروم دیدم که فردی برای فرزندش اصول تربیتی علمی و عقلی متصور باشه
خیلی کم بودند

مسئولیت پذیری هیچ مغایرتی با دادن امکانات نداره اینکه پدر و مادرای ما تزشون اینه که ما خودمون سختی کشیدیم نمیخواهیم بچمون سختی بکشی خروجیش این شد که یک مشت بچه لوس و ننر و زودرنج و بی مسئولیت تربیت کنند که از پس مشکلات خودشون بر نیاد


خب اگر ما بتونیم با برنامه از پیش تعیین شده سختی نوع الف را برای خودمون رقم بزنیم و بچه هامون با دادن مسئولیت، مسئولیت پذیر و شجاع بار بیاریم چون سختی از نوع مثبت هست بسیار عالی و تاثیر گذار هست اما معمولا پدر  و مادرا این کار نمی کنند

در مورد سختی دوم معمولا افرادی که از خوب تربیت شده باشن بهترین بهره را می برند و از خداوند هم شاکرن اما معمولا چون اینگونه نیستن اغلب از دست خدا کفر میگن و یا دست به خودکشی و.... میزنند

در مورد سختی نوع سوم وقتی ادم مسئولیت پذیر بار بیاد عاقل تر میشه و این عاقل تر شدن کمک می کنه کمتر سختی بکشه

پس سختی به خودی خود بد نیست این نحوه رفتار ما با سختی هست

---

نظام فکری فرد و ارزش های حاکم بر افکار وی

خب دختری تو خونه باباش خورده و خوابیده هیچوقت نمیتونی برای اون تلاش و گوشش ارزشمند بدونی اون با سبک اماده خوری بزرگ شده

یا پسری که از روز اول همه امکانات والدین در اختیارش گذاشتند نمی تونی ازش انتظار مرد زندگی داشته باشی

پس باید به نوع تربیت و ارزش هاو نظام فکری وی توجه کنی

---

مورد بعدی اینکه شما باید ببینی سختی تو جامعه ارزش محسوب میشه یا نه
وقتی مثلا زمان ما دهه شصتی ها تلاش کردن و سختی کشیدن ارزش داشت
اون موقع همه نلاش می کردند

اما دهه هفتادیا وقتی پدر ومادراشون رقابت می کنند که بچشون کمتر دست به سیاه و سفید بزنه انتظار نداشته باش تلاش کردن ارزش محسوب بشه حتی ممکن ضد ارزش باشه و به خلی و چلی متهم بشه
الان پسرای دهه شصتی اننظار دارند پدراشون براشون زن بگیره خرجشون بده اینام سکس و عشقولانش انجام بده یا دخترای دهه هفتادی چسبیدن به پسرا دهه شصتی که فول امکانات باشه و ومهم نیست یارو همسن باباش یا ده دوازه ده سال باهاش اختلاف داشته باش

---

یک مشکل اساسی تر اینکه بسیاری از ما دهه شصتی ها به علت جامعه بی در و پیکرو بی برنامه و بی عقل نتیجه تلاشامون ندیدیم و به جایگاه واقعی خود نرسیدیم که این باعث میشه علنا دهه هفتادیا و بعضا دهه هشتادیا اصلا برای تلاش ارزش قائل نباشند چون یارو می بینه بخواد تلاش کنه میشه مثل ما دهه شصتی ها پس سعی می کنه برای خودشون راهی انتخاب کنند در این مساله خانواده ها هم کمک می کنند
پسر 18 19ساله نه درس میخونه میگه میرم دانشگاه ازاد با با پسرای همسن و سال من ماشین شخصی دارند من پیادم باباشم سریع ماشین میخرن میده بچه 18ساله اونم ادم میکشه

یا میگه بابا میخوام کار کنم برام مغازه بزن مغازه میزنه چون فرایندش طی نکرده ورزشکست میکنه بابا پول میده
هرچقدر بابا تلاش میکنه این بچه خراب میکنه

یا طرف میاد می بینه پسر دهه شصتی با اخلاق و سر بزیر هنوز محرد سنش 28 27 29 و هنوز دستش به دختر نخورده ازدواجم نکرده میگه گور پدرشون از 19  20میفته تو دخترا حرف بزنی فرتی تهدید به خودکشی میکنه

پس ما نمیتونیم به فرد ارزشها را تحمیل کنیم بلکه فرد خودش از جامعه یاد میگرد اونم رفتارهای عملی

وقتی این روزها تنبلی و عدم تلاش، دودربازی، ثروت های یک شبه، فیش های نجومی، اختلاس و... ارزش میشه تو نمیتونی طرف با نصیحت به راه راست هدایت کنی

اینکه فروش کتاب های روانشناسی و قانون جاذبه، شرکت های هرمی، خارج رفتن، قاچاق، دوز و کلک در معامله و... زیاد شده علتش همین بد بودن تلاش و سختی کشیدن هست و نتیجه تربیت جامعه هست

پس شما میتونی فارغ ار جامعه برای خودت تلاش کنی اما این به این شرط هست که توانایی تحمل دیدن کسانی که مثل آب خوردن به حایی رسیدن را داشته باشی

---

سلام
میخام بگم سختیایی که من توو زندگیم کشیدم کسی تجربه نکرده
من توو یه خانواده شلوغ بدنیا اومدم ک مجبور شدن منو بدن مادربزرگم اونم توو شهرستان بزرگم کنه
حسرت محبت پدر و مادر به کنار
وقتی هم که عاشق شدم به پای طرفم چهار سال تموم موندم اخرش رفت پی کارش
الانم با مدرک شیمی بیکارم
ای بابا
سختی دیگه رسیده به مغز استخونم
ولی مهم اینه که توی سختیا کمر خم نکنیم و دوباره سرپا بایستیم و تلاش کنیم برای رسیدن به هدف هام گرچه به 10 درصد هدفام رسیدم نه همش
امیدوارم یه روز برسه که بیام از شادیام بنویسم نه غصه هام
با تشکر

راستشو بخوام بگم در مقایسه با خواهر برادرم من هیچ سختی نکشیدم از وقتی که یادم میاد همه چی برام فراهم بود ولی تو محیطی بزرگ شدم که خواه ناخواه برای اینکه از بقیه عقب نمونم باید سختکوش میبودم 

باسلام
سختی کشیدن انتخابی نیست زندگی سخته و برای زنده موندن باید تلاش کرد . اگر کنار بکشی هیچ کس برای تو صبر نمیکنه و خیلی راحت بازی رو میبازی. نداشتن مشکل مالی هم به معنی اسایش و راحتی مطلق نیست.یک شبه نمیشه پولدار شد البته از راه حلال. برای داشتن زندگی اشرافی نسل قبل از شما باید کار کنند و پس انداز.
بستگی به طرف مقابل داره نه, من حاضر نیستم برای پسری که راحت طلبه هیچ زحمت و سختی رو تحمل کنم اما اگر بدونم تلاشش برای بهتر کردن زندگی مشترکه و داره سعی خودش ر میکنه من هم حاضرم در سخت ترین شرایط کنارش باشم ولی تلاش برای پسر راحت طلب و ادامه زندگی رو حماقت میدونم.
این که خودت سفره ای رو بچینی و تزئینش کنی لذت دیگه ای داره تا اینکه فقط سرویس بگیری به خصوص اینکه بدونی ادما رفیق روز های سختشون رو خاصتر دوست دارند.
موفق باشید

خدا دهه ی 60 و 70 رو از بعضیا نگیره وگرنه چطوری میخوان استدلال کنن خخ

ممنون از نظر همه دوستان

راستش بیشتر منظورم سختی های اختیاری بود نه سختی کشیدن های تحمیلی٬ یه توضیح مختصر هم اولش دادم
یعنی این که آدم خودش بخواد پیشرفت کنه٬ خودش زحمت چیز های مختلف رو به جون بخره نه این که منتظر کمک این و اون و شانس و غیره باشه

متاسفانه به نظر میاد درصد زیادی از جامعه تن پرور٬فرصت طلب و راحت طلب شدن و چشمشون به دست این و اونه
خیلی حاضر نیستن برای خواسته هاشون تلاش کنن.طرف تلاش نمی کنه دانشگاه سراسری قبول شه میگه پدره شهریه مو میده
اون یکی تمام عقلش اومده تو چشمش میگه من عاشق فلان دختر شدم اما جنم کار کردن نداره ٬ فقط بلده با احساسات دختر مردم بازی کنه… دختره هم که … اصلا حالیش نیست چه به سرش میاد. طرف هیکلش اندازه خرس شده ولی جز ولخرجی و مصرفگرایی کاری بلد نیست اوج افتخارش اینه که یه ماشین باباش براش بخره بره توش بشینه از یه زاویه که سان روفش هم بیفته از خودش عکس بگیره بذاره تو پروفایلش.یه جور هم نگاه می کنه انگار اصلا حواسم نبوده که ازم عکس گرفتن

عاطفه کوهسار
این که گفتم از غرورت مایه بذاری یعنی این که این رو بپذیری که بعضی کار ها رو باید از صفر شروع کرد یعنی کسر شان خودت ندونی

902016
خوب ادم بینهایت طلبه. معلومه که هیچ وقت سیر نمیشه

پرتو خورشیدی
فکر میکنم بین تردید و ریسک و توکل خیلی مرز های بزرگی نیست. مثلا میشه یه جاهایی  اون تردید رو قبول کرد و توکل کرد… البته کیس به کیس فرق میکنه

A
حالا کی گفت برات  سفره پهن کنه؟ من گفتم کمکت کنه که پهن کنی٬ یعنی آماده خور نباشه٬ خودش هم مایه بذاره٬ منظورم این نیست بیاد بهت پول بده٬ منظورم اینه که با سختی های زندگیت که مثلا یکیش بعد اقتصادیه کنار بیاد

…
نمیخوام شما رو قضاوت کنم جای شما نیستم اما فکر میکنم میشه یکم توقعات رو پایین اورد و با کارهایی ضعیف تر شروع کرد

کابوی تنها
مرسی توضیحات خوبی بود.

فکر کنم واسه اکثر دهه شصتیا نقل و نبات باشه. اسمش سختی نیست دست گرمیه خخخخخ

از سن 18 سالگی که ازدواج کردم تازه فهمیدم سختی یعنی چی. تو خونه بابا قدر عافیت رو ندونستم! شوهرم سرباز بود. از بچگی کار کرده بود ولی نه برای خودش واسه خانواده اش. الان سیزده سال از  ازدواجمون میگذره و کماکان سختی ها هست ولی خدایی شوهرم با همه مشکلاتی که از هر طرف داشتیم خوب کنار اومده و الحمدلله هیچ وقت درنموندیم. چند سالی هم من کار کردم و به زندگیمون کمک کردم ولی با بچه دار شدن دیگه سرکار نرفتم. سه ساله که شوهرم یه کار آزاد راه انداخته با کلی مشکل که همه میدونن. گاهی چندماه بیکار ولی از اول ماه رمضون امسال خدا رو شکر بهتر شده. تمام فکر و ذکرش شده کار تا حتی گاهی از وقت خانواده کامل میزنه. گاهی شبا تا 10 سرکاره ولی کلا تا کار داشته باشه اخلاقش بهتره! خدا نون حلال رو از سفره هیچ کس نبره. من که همش دعا میکنم که خدا فقط روزی حلال نصیبمون کنه. آخه کار آزاد حلال حرومی اش پیچیده تر از کارای دیگه است. امیدوارم یه روزی به جایی برسه که مزد همه زحمتهاش رو ببینه. همیشه میگه اینقدر کار میکنم تا پسرمون به خاطر بی پولی از ادامه تحصیل بازنمونه. بتونم حسابی کمکش کنم و پشتش باشم. خودش از بچگی کار کرده واسه پدر و مادرش و حالا داره کار میکنه واسه پسرش. اینکه میگن دهه شصت نسل سوخته اس همینه دیگه!!!  

به‌سرگردون

حالمون بهم خورد از بس گفتین دهه شصتیا اینطور دهه شصتیا اون طور!

زندگی ارزش بحث و دعوا و کشمکش نداره.....برین بشبنین همینطور که ۲۰سال،۳۰سال۴۰سال از عمرتون به یه چش بر هم زدن رفته اینم میره.....

دهه هفتادی

زری 28:
و علیکم علیکم خخ
خوبم.
جدا؟نه بابا؟!!
آخه می دونی بحث کردن با بعضیا چنگی به دل نمی زنه، باید ی جور دیگه باهاشون تا کرد

ریحان

سختی داریم تا سختی ... ولی سختی اسمش روشه ... بعضی وقتا واقعا تحمل سختیا بیشتر از ظرفیتمونه ..اصلا نمی ارزه تحمل اون سختی به تجربه ای که میگید ممکنه ادم بدست بیاره  .. الان فک کنم وسط،سختیم ..از همه لحاظ تحت فشارم ..روحی وجسمی. اینجور مواقع به شدت دلم میخواد یه مدت برم یه جا تنها باشم ..تو سکوت مطلق تا خودمو پیدا کنم ولی خب نمیشه :((  

فک کنم منظور از دهه هفتاد سالهای ۷۰،۷۱،۷۲نباشه...بنظرم بیشنر برمی گرده به ۷۲به بعد....

ریحان
تو مطبی که برای دختر 18ساله که عشق شوهر بود
یک متلک بهم گفتی که کابوی جدیدا خیلی به درس تشویق می کنی همه که نباید مثل شما هیات علمی بشن
االانم که اومدی باز متلک پروندی
من میشینم برای جنالعالی و هم سن و سالات شرایط اقتصادی اجتماعی فرهنگی دو دهه را مقایسه می کنم تا آگاه بشی

شرایط رشته های تحصیلی را برات توضیح میدم که آگاهانه انتخاب می کنی

بارها شرایط دهه شصتی ها را برات توضیح دادم که متنبه بشی و درس عبرت بگیری

که بتونی بهترین تصمیم ها را بگیری
اما به جای اینکه فکر کنی تاکید می کنم فکر کنی میای به من متلک می پرونی که به  خیال خودت منو قابل بحث ندونی

اینکه من میگم دختر زیر 18ساله باید به فکر درس و مشق باشه چون ازدواج کنه قطعا با چالش های زیادی روبرو میشه و حتی ممکن به طلاق بینجامه نمونش داریم میبینیم که سیل عظیمی از دختربچه های مطلقه که از ذوق شوهر افتادن تو چاه

اینگه من میگم دختر دهه هفتادی نره بشه زن پسر همسن  باباش به علت اینکه دو روز دیگه که رسید به سن 25ساله زندگی کردن با شوهر 40ساله سخت هست و ممکن این دختر به بیراه بره

اینکه میگم درسش بخونه به این علت است که اگر دختر 18ساله خواستگار معمولی دارد اگر رشته پزشکی  و پیراپزشیکی قبول بشه خواستگاراش خیلی فرق خواهند کرد


اینکه میگم هر رشته ای نخونید و عبرت بگیرید دلیلش اینه که فردا چوب انتخاب غلطشون نخورن

اما من همه اینا را توضیخ میدم
تو میای با همه عقلانیتت به من متلک می گی


اینکه من میگم هر دهه با دهه خودش ازدواج کنه دلیلش اینه که دلمون برای پسرای دهه هفتادی میسوزه که فردا مجبورن به علت اینکه دختر 75رفته زن متولد 60شده مجبور بشینه منتظر دهه هشتادیا باشه و این وسط هر دو ضرر می کنند

امروز شمادهه هفتادیا اگر از روز گار ما دهه شصتی ها درس نگیرید میشید مایه عبرت دهه هشتادیا

اینکه من شرایط دهه شصتی ها را توضیح میدم میخوام تو اگر یک دهه شصتی دیدی به دخترش متلک نگی که میخواستی شوهر کنی با به پسر بگی بی عرضه بلکه تحلیل می کنم تا بفهمی

به هرجال چه فلان دهه هفتادی از ما الگو و درس بگیره چه مثل شما متلک بگه فرقی به حال ما نداره اول تا آخرش خودتون سود یا ضرر می کنید

من خواهر زاده هام دهه هفتادین براشون توضیح دادم و حرفم گوش دادن یکیش دو برابرمن حقوقش میدن  یکیش هم در دوم دبیرستان رفته دبیرستان بورسی داره حقوق میگیره
یکیش هم انشالله سال بعدنتیجه میگیره

شما هم بشین به ما متلک بگو خخخخخخ

زندگی پر از سختی یه....  تا سختی نکشی، راحتی را حس نمی کنی.... سختی، دهه شصت و هفتاد نداره. وقتی بخواد توی زندگی کسی باشه به دهه نگاه نمی کنه. فقط از زمین و زمان برای طرف میباره..... حالا اگه کسی جای من باشه تازه می فهمه که سختی یعنی چی؟؟؟؟؟ بعضیا فک می کنن سختی کشیدن توی پول درآوردن برای یه زندگی راحته!!!!  نه بابا این خبرا نیس.....
در ضمن باید شنیده باشید که زندگی 100 سال اولش سخته. ان شا الله بعد از 100 سال همه چی آروم و راحت می شه..... خخخخخ

کابوی تنها:
سلام علیکم

قبل از هر چیز ،باید بگم که اون کامنت اون روزم متلک نبود ،واضح با خودتون حرف زدم و حرفم هم جدی بود. و البته اون روز جواب شما به من بیشتر حالت متلک داشت تا حرف من!
"همه باید برن مثل ریحان 18 سالگی شوهر کنن و دو تا بچه بیارن!"
اگه محترمانه جواب بدی هیچ کی مخالف بحث کردن نیست.
و اگه تیکه انداختم دلیلش اینه که با حرفات به شعور و شخصیت قشر عظیمی توهین می کنی و اگه هم کسی انتقاد کنه عجیب نمی پذیری!!
و البته ی ویژگی جالب تر اینه که بحثو عوض می کنی و مثلا ی بحث اجتماعی راه می ندازی.مثل الان که موضوع عوض شد و یهو شد ازدواج دختر 18 ساله!
راهنمایی می کنی دستت درد نکنه ولی بدون مخاطبت کیه.
دهه هفتادی از من متولد 70 که 25سالمه شروع میشه تا 79 ای که 16 سالشه!!!

پس خیلی خنده داره که به نظرت دهه هفتادی یعنی ی دختر یا پسر ننر که که خیلی با شمای دهه شصتی متفاوته!
نمی دونم با همه ی دهه هفتادی ها و دهه شصتی ها لابد زندگی کردی.و متوجه شدی همه ی شصتی ها زرنگ و باهوش و بلانسبت بدبختن و همه ی هفتادی ها مرفه ،تنبل،تن پرور و ...

فکر نمی کردم از سال تولد شما که احتمالا 66 هست تا سال هفتاد که من به دنیا اومدم اینقدر جامعه ی ما دگرگون شده باشه و من به دنیا آمده در روزهای ترقی و پیشرفت و شکوفایی ممکلت باشم.
هر جور راهنمایی میخوای بکنی بکن ولی هر دهه هفتادی ای مخاطبت نیست. دهه هفتادی شصتی کردنت عجیبه.
اونی که راهنمایی برای انتخاب رشته میخواد فکر کنم 77 ای باشه نه من متولد هفتاد!

خیلی راحت به متولدین دهه هفتاد تهمتِ هر چی دلت می خواد می زنی و به خیال خودت حق پدری به گردنمون داری ...

ی سری قانون برای خودت تعریف کردی و هیچ رقمه کوتاه نمیای.
در ضمن برای فهمیدن نیازی به تحلیل شما ندارم و خوشبختانه اینقدر شعور دارم که ی دهه شصتی مجرد دیدم بهش نگم بی عرضه.

برای اینکه موضوع بحث منحرف نشه برات نکات اصلی رو بولد کردم. دیگه خود دانی...

زری جان فکر نمی کنم این جمله ی من "خدا دهه ی 60 و 70 رو از بعضیا نگیره وگرنه چطوری میخوان استدلال کنن خخ"
زشت تر از قضاوت هایی باشه که ما داریم از کابوی تنها توی پستای مختلف می شنویم.
نیمکره ی مغز کابوی تنها انگار تبدیل شده به دو بخش دهه هفتادی دهه شصتی!
هفتادی ها بدن ،شصتیا خوب!
و تمام تلاشش اینه که به مرور اینو به دیگران القا کنه .
هر چیزی رو به طریقی ربط میده به دهه هفتادی ها...
من واقعا نمی دونم توی این قضیه باید چطور با این آقا رفتار کنم.
کم دیگران بهشون تذکر دادن ،فایده داشت؟
توقع ندارید که در مقابل چیزهای بدی که بهمون نسبت داده میشه سکوت کنیم ؟

سختی کشیدن هیچ دشواری‌ای نداره. اما کار کجا دشوار میشه؟ وقتیکه بدونی این سختی و اثرش روی زندگیت (اعم از مشکلات خودت، خانواده‌ات، اضطراب ناشی از این مسائل) متأثر از شخص دیگه‌ای باشه. در این صورت، اگر عامل سختی کشیدن، یک موضوع بلامنطق باشه، تحملش برای من واقعا زجرآور میشه.