خانواده برتر

سلام

من یه روزی یکی از دخترای نزدیک خانواده رو مچشو با یه پسر گرفتم

وقتی فهمید اول دختره زنگ زد به گوشیم و التماس و خاهش(خواهش) که به کسی چیزی نگو و هر کاری تو گفتی من میکنمو و 

خلاصه منم گفتم بزار الان جلوش گرفته بشه

به پدر و مادرش گفتم که یهو رفتن خونشون و برگشتن و گفتن:

تو داری به دختر ما تهمت میزنی 

تو بهش نظر داشتی

دیگه نه شما و نه ما

و منم هر چی گفتم اونا قبول نکردن

مخلص کلوم(به قول قدیمیا) تو زندگی خودمم میترسم دیگه حرفی بزنم چه برسه بقیه

به نظرم تو همه مراحل زندگی حفاظت گفتار داشتن خیلی مهمه.

ما آدما خیلی جاها به خاطر حرفی که نباید میزدیم ولی زدیم پشیمون شدیم و به دردسر افتادیم.

گاهی آدما از سر صمیمیت زیاد با کسی اونو از اسرار زندگیشون مطلع میکنن و خصوصی ترین مسائلشونم با طرف درمیون میذارن.و یا گاهی میبینیم که بعضیا تو عصبانیتشون حرفی را میزنن که دیگه هیچ جوری نمیشه جبرانش کرد.پس لعنت بر دهانی که بی موقع باز شود.بهتره یاد بگیرم کلا کمتر گوینده باشیم و بیشتر شنونده باشیم.

دوستان جو گیر نشید لطفا

اون دختر دختر برادرم بود

و سنشم 14 سالش بود

زیادی دارید حق رو به اون بنده خدا میدین

من بعد 5 سال با هیچ کدومشون حرف نمیزنم چون بهم عنگ زدن

دوستان منم از همین جاش میسوزم

اونا اومدن یه دادگاه گرفتن که من هر چی گفتم توش هاشا بود و به نفع دخترشون و به ضرر من

حتی مادر زبون بسته منم باورش شده بود

میگفت داداشتو نابود کردی با این حرفت

گفتم مادر من کجا تو زندگیت از من بدی دیدی که این دومیش باشه؟

حالا بیا بده دست مادر عروس بیا و ببین چه ها کردن

من میخام اشتی کنم ولی وقتی میبینمشون انگاری خولی جلو چشمامه و الانه که درگیر بشم باهاشون 

میرم بیرون و دیگه هم تو خونه نمیام تا برن 

ولی زن داداش خوبی ندارم متاسفانه 

شیطونو درس میده

به شیطون میگن ایام هفته کجایی ؟

میگه شنبه و یکشنبه امریکا درس میدم

میگن بقیش؟

میگه پیش زن داداش مهدی اقا بزرگ درس میخونم

سلام جناب سوال کننده

من اصلا تو این مدت که اون بزرگ شده دیگه ندیدمش

یعنی هر موقع بیان برادرم و زنش میان نیم ساعت میشینن پا میشن میرن

منم برادرم با اومدن بهار پا به سی میزارم

سر و سامون میخام بگیرم

منتها دلم گیره یه نفریه 

هم ساده و هم با حیا و هم خیلی مومنه 

و همین رفتارش منو شیفته خودش کرده و هرچی من میرم خواستگاریش منو رد میکنه به بهانه ای

منم نمیدونم چرا فقط همینو پسندیدم و هرچی فکر میکنم کس دیگه ای پسندم نمیشه

هیچ ایرادی هم ندارم 

خونه و ماشین دارم تا حالا هم پاک زندگی کردم

خوش تیپ و خوش قیافه و قد بلند هم هستم ولی نمیدونم چرا جوابش نه هست!!!!!!

همه میگن یکی تو زندگیشه شاید

ولی من تعقیبش ام کردم چیزی ندیدم ازش 

فکر کنم عاشق باشم و اونم دوستم داشته باشه

ولی خیلی بی انصافه من تقریبا 9ساله دوستش دارم و خاستگارشم

برام دعا کن تا لا اقل بتونم برم سر زندگی خودم دیگه اونا هم نبینمشون

حق نگهدارت

ای بابا هرجا نشستم گفتم

اگه مجردی کفیت یادت باشه

ازدواج زودش اشتباهه دیرش اشتباه بزرگتر 

اگه بچه می خوای لطفا تا 35 سال بعد اون سخته خیلی دور وبرم دیدم

ولی زیر 22سالم من تایید نمی کنم بازم صلاح مملکت خویش خسروان دانند

یه مورد دیگه تو اوج اختلافات و به خاطر حرف دیگران و برگردوندن ارامش به زندگی

بچه دار نشو چون اونجوری اون طفل معصوم عذاب می کشه

سلام به شما خاهر گرامی

مادرم چرا میدونه 

ولی از بس اونم فرستادم اونجا میگه من نمیرم دیگه مگه من سبکم هی بگم روی منو زمین بندازن

در مورد برادرم اینو میدونم ما که از اقوام نزدیک خیری ندیدیم اینم یکی از ایشان

بابامو تیغ زد و رفت به زندگی خودش میرسه چه کارش به ما؟!

نه اطلاع دقیق دارم که نه نامزده نه کسی رو دوس داره و نه حتی نشون کرده کسی هست

ولی خوب من تا حالا نتونستم جنس بعضی از ادما رو بشناسم متاسفانه

منم مثل شما

بعضی هاشون با دست پس میزنن با پا پیش میکشن

شما دیگه چرا؟

نکنه شمام خواهان داشتی؟

ای خدا دیگه منو راحت کن از دقدقه زندگی

ببینید چقدر خدا شما رو دوس داشته!؟

بازم جای شکرش یاقیه که بیشتر پیش روی نکردین

بعضی ادما دقیقه نود خودشونو خوب نشون میدن 

این میتونست برای شما یه راه بی برگشت باشه

میتونست به جاهای بدتری ختم بشه

بازم خدا رو شکر کنید و از زندگی لذت ببرید

نه تا الان

شانس بد من یکی از اقوام که خاله مادر دختره میشه

و زنه پسر عموی بابام هم هست متاسفانه به علت سرطات عمرشو داد به شما

حالا وقت خوبی برای خواستگاری نیست 

ولی بعد از چهلمین روز درگذشتش برای اخرین بار نظشو میپرسم 

اگه جواب رد داد از شهر خودم نقل مکان میکنم که دیگه نبینمش

بهترین گزینه برای فراموش کردنشه

شاید یه روزی یه تجربه خیلی خوبی باشه برام  از همه لحاظ

خیلی ممنونم از ابراز همدردیتون

ولی خوب من مشکلم اینه هفته ای دوبار حد اقل ایشون رو می بینم 

و متاسفانه ادم عاشق با دیدن عشقش یه عقده نبودن کنار عشقش همیشه تو گلوشه و میره و تو قلبش خونه میکنه

یه مثلی هست میگه که

از دل برود هر انکه از دیده برفت

من می خوام این مثل رو اجرایی کنم اگه به اون خانوم نرسیدم

منم براتون دعا میکنم که یه همدم و مونس و یار خوب و با ایمان خوش اخلاق و مهربون و دوست داشتنی و خوشگل با چشم و ابروی زیبا و خوش هیکل نصیبتون بشه 

خدایا خودت میدونی هر چی صلاح خاهرمه خودت نصیبش کن هر چه زود تر 

امین

سلام

حالا بازم این یه فکره تو سرم شاید اگه اینبار جواب نه داد اصلا دیگه نگاش نکنم

غرور ادم هم حدی داره بلخره (بالاخره) ولی خوب بازم یه حصرته برام

بیا خاهر، خدارو دارم , همون برام کافیه هر چی خودش بخاد همون کارو باهام میکنه

من از مرور گر opera استفاده میکنم میشه هر صفحه ای رو که خواستی توش ذخیره کرد

speed dial داره 

این صفحه رو ذخیره میکنم شمام این صفحه رو ذخیره کن انشا الله خبری شد تو همین صفحه بهتون جوابشو میدم

شمام اگه خبر خوبی داشتی برام تو همین صفحه بزار میام حتما سر میزنم

حق نگهدارتون

سلام خاهر

من فکر کنم مشکل کار خودم رو پیدا کردم

اونم توی سطح سواد هر دوی ما هستش که توی این پست (پست مورد نظر کلیک کنید) دیدم اینقدر در موردش بحث شده که نگو

اخه من سیکل دارم وایشون دارن فوق لیسانس میگیرن

سلام خاهر 

درسته همینه که شما میگین خوبه ادم درس بخونه و ادامه تحصیل بده ولی خوب من احتیاجی تو جامعه امروزی از یه خوندن و نوشتن بیشتر نمیبینم

بعضی وقتی میگم چه اجباری در درسهای دوره دبیرستان بود 

مثلا کلی فرمول و اعداد و ارقام مخمونو هنگ میداد برای چی؟ بازم با اینکه درسم خوب بود

هنگ میکردم

اخه من دو سال دبیرستانو خوندم و ترک تحصیل کردم

بازم از شما ممنونم بابت نظرتون و اینکه وقت میزارید و میاین سر میزنین

شمام خیلی مودب و خوش برخورد و فهمیده اید

انشا الله یه همسر خوب نصیبتون بشه و شاد و خرم زندگی کنید

بازم اگه خبری شد میام اینجا نظر میزارم

حق نگهدارتون

درسی که از زوج های اطرافم گرفتم اینه که یا ازدواج نکنم یا دیر ازدواج کنم 😐

سلام

به عنوان یک خانم متاهل توصیه میکنم:

اگه انسان کم صبر و بی حوصله ای هستین حتما روی خودتون کار کنید چون در غیر این صورت مشکلات ساده میتونه زندگی شما رو بهم بریزه.

.سعی کنید همیشه در ذهن و قلبتون به همسرتون وفادار باشید و کسی رو با اون مقایسه نکنید.

.توی مشکلات بجای اینکه پشت همو خالی کنید و زود نا امید بشین،قوت قلب هم باشید و زود خسته نشید.

.اگه همسرتون خطایی کرد باهاش محترمانه صحبت کنید و کار رو به قهر و ناسزا نکشونید.

.بازهم تکرار میکنم صبر صبر و صبر،میتونه باعث موفقیت شما در هر زمینه ای بشه .

و در آخر باور داشته باشید که زندگی خوب و پر از عشق ساختنیه و باید هر دو طرف برای حفظ و بهتر کردنش تلاش کنن و صبور باشن،از یه جایی به بعد تلاش ها و صبوری هاتون جواب میده و کاشته هاتون رو برداشت میکنید.

از زندگی اطرافیان خودم خیلی چیزها یادگرفتم اول همون طور که چند نفر اشاره کردن تو زندگی زن و شوهری یکی از ارکان مهم صبور بودن و داشتن تحمل بالاست.بعد حرمت و عزت طرف مقابل رو تحت هیچ شرایطی خدشه دار نکنیم و اعتماد کامل باید به هم داشته باشن دو طرف .تعهد و وفاداری یکی دیگه از ارکان اساسی هست .بعد زن و شوهر باید همدیگر رو از ابراز محبت و علاقه سیراب کنن و همیشه از همدیگر حمایت و پشتیبانی کنن و یک نکته مهم قانع بودن و چشم و هم چشمی نکردن هست 

منم مثل سوال کننده یکی ازدرس هایی که گرفتم اینه که بارداری روسال اول ازدواج براش اقدام کنم،شوهرم روهمیشه درمقابل دیگران وجمع اقا صداکنم،دردودل هاومشکلات بین خودمون رو به هیچ احدالناسی نگم،ازخانوادش دورش نکنم،استرس به جانش نندازم که هی توفکرپول جمع کردن بره واخرشم سکته کنه،تصمیم دارم کاری کنم که بچه ها خودشون درتلاش برای کسب پول ومال باشند وبه امیدپول پدرشون نشینن،یادگرفتم ک هرگزباکلمات نامناسب خطابش نکنم وغرورش رودرجمع نشکنم،یادگرفتم تونامزدی نرم توهپروت وچشماموخوب بازکنم،یادگرفتم جای پول جمع کردن برابچه ها خودمون واونابریم سفر ودنیارو ببینیم هرازگاهی واون بچه هاهم مثل هزارتای دیگه خودشون به یه جایی برسن. یادگرفتم گذشت کنم،به خودم درهرشرایطی برسم ودلم برای پول لباس وعطرنسوزه،البته به اندازه اش،چون اگه من دلم براعطرولوازم ارایش ولباس سوخت بالاخره یه زنی پیدامیشه ک دلش نسوزه!! یادگرفتم اصلا قصدتغیردادن طرف مقابل رو نداشته باشم.به غذاش اهمیت بدم منزل رو تمیزنگه دارم،همیشه بدرقه اش کنم،نزارم عشقمون کم رنگ شه وهرازگاهی بچه هارو بفرستم خونه مادربزرگشون تامثل اوایل تنهابشیم وروحیه بگیره،نزارم به مرگ جاهلیت بمیره ودر راستای سعادت دنیوی واخرویش بکوشم وهرازچندی راجب امام حاظرمون باهاش صحبت کنم تاهم باهم بهترامام روبشناسیم هم به سعادت اخروی برسیم،درموضاعت خانوادگی خانواده اش هم دخالت نمیکنم ومناسبات اون ومادرش برام حسدآور نخواهدبودچراک قبل از همسری من فرزنداون مادربوده وهست ومن نیزروزی صاحب فرزندخواهم شد.

یک نکته دیگه هم که یادگرفتم اینه که اگ درخانواده اش بین اون وبقیه فرق میراشتن یادرحقش اجحاف میکردن من هرگز به سرش نکوبم وسعی کنم فهم اینوداشته باشم ک ماخودمون یه خانواده ایم واون دیگه بچه یک خانواده نیست وبلکه مرد یک خانواده شده وتحقیرش نکنم ودرعوض بهش قدرت بدم وتحسینش کنم،درست مانندنوربانوسلطان که ازهمسرکم اراده اش یک پادشاه ساخت،نه مثل مهساخانوم ازکرج که صبح تاشب میکوبه توسرشوهرش که چرا خانوادت اینوواسه داداشت کردن چرا واسه زن داداشت فلان کردن واسه من نکردن،ایناهمش بخاطرتوهه چون چشم دیدن توروندارن وکلی فحش هم ضمیمه سخنانش کنه.

امکان ازدواج من بسیار کمه اما خوب به عنوان یه احتمال بسیار کم ایناست اون موارد

اول اینکه بدونم وارد ارتباط میشم تا یه چیزهایی به اون بدم و یه چیزهایی خودم بدست بیارم و این مسائل عشقی و احساسی حرف های بی اساسی هستن.دو تا انسان هستیم که قراره از هم منفعت بدست بیاریم و باید این اصل رو بپذیریم و مسائل رو احساسی نکنیم و تا زمانیکه منفعت داریم برای هم و احساس خوب برای هم داریم این رابطه ادامه پیدا می‌کنه پس این مهملات یک عمر زندگی رو باید دور ریخت یک عمری وجود نداره همه چیز فانیه و تاریخ انقضا داره.

دوم اینکه جلوی بچه اصلا و ابدا دعوا نکنم.اول بچه رو از محیط خارج کنم.البته این حرف باد هواست اگه اون از این شعور برخوردار نباشه اما خوب این نکته مهمه خیلی.برای فهموندن میزان اهمیت این نکته دو تا مثال میزنم.خود من چهار سالم بود دعواهای مامان و بابام خیلی زیاد بود سر مسائل مختلف اجتماعی عقیدتی مذهبی اقتصادی  اختلاف سنی و خانوادگی  و هزارتا چیز دیگه و هر وقت دعوا میشد من ترس زیادی داشتم که یه وقت بابام مامانم رو کتک نزنه.فکر میکردم اگه مامانم رو کتک بزنه چه طوری باید نجاتش بدم؟ اگه نتونم نجاتش بدم چی؟ اگه بمیره چی؟ بعدش حس گناه و حس بی عرضگی و عذاب وجدان میومد وسط که توان نجات مامانت رو نداری در این شرایط‌ و به درد نخوری و ضعیفی.

ترس کشنده ای بود حقیقتا.بابام هیچ وقت دست رو مامانم بلند نکرد اون زمان بشقاب ها رو میزد می‌شکست یا منو میزد اما مامانم رو هیچ وقت نزد اما اون ترس ناجور بدجوری زهر بود تو جون من تو اون سن.

یا یه بار خونه ی خالم ما رفتیم طبقه ی بالا به مامانم گفتیم ما می‌خوایم تا دیر وقت فیلم ترسناک ببینیم شما طبقه ی پایین بخوابید اونم گفت باشه ما فیلم رو دیدیم بعدش پسر خالم رفت تو اتاقش من و خواهرم هم خوابیده بودیم تو سالن نمیدونم کی خوابم برد یه دفعه صدای ناله و داد بلند شنیدم و با خواهرم  دو تایی از خواب پریدیم دیدم از اتاق پسر خالمه رفتیم تو دیدیم خیس عرقه با صدای بلند داد میزنه تو خواب (طوری داد میزد من وحشت کرده بودم) حالا هر چی هم صداش میکردیم تکونش می‌دادیم مگه پا میشد آخرش خالم با یه لیوان آب اومد بالا ریخت روش این پاشد نشست. به خالم گفت خوبم‌ برو بخواب خالمم غر زد که وقتی میترسید انقدر بیخود فیلم ترسناک می‌بینید مامانمم گفت بار اخرتون باشه از این فیلم ها می‌بینید بعدم رفتن خوابیدن.اونا که رفتن گفتم انصافا سام انقدرم فیلم ترسناک نبود گفت ربطی نداره من این کابوسو همیشه میبینم.گفتم کابوست چیه؟ گفت شش سالم که بود مامان بابام با هم دعواشون شد مامانم گفت من اصلا طلاق می‌خوام نمیتونم تحملت کنم یه دفعه بابام دیوونه شد موهای مامانمو گرفت چند بار سرشو زد تو دیوار بعدش کشیدش تو آشپزخونه یه چاقو گذاشت رو گلوش گفت سرتو همینجا بیخ تا بیخ میبرم بعدش میرم سراغ پسرت حالا اگه میتونی یه بار دیگه از طلاق حرف بزن.گفت من تو اتاق بودم همه چیز رو دیدم نصف شب بود از اون شب تا الان که خیلی سال گذشته این کابوسو که بابام مامانمو کشته و منم کشته بعضی شبا میبینم.میگفت الآنم هر وقت با هم بحث می‌کنن من تا صبح بیدار میشینم این چوبم می‌ذارم کنار دستم تا خود صبح چشم رو هم نمی‌ذارم تا اگه بابام خواست کاری کنه مامانمو نجات بدم.یکی از تکون دهنده ترین داستان هایی بود که شنیده بودم.پسر خالم شش سالگی دعوایی دیده بود که اثراتش هنوز تا پونزده سالگی باهاش بود.اینا رو گفتم بگم مهمه.امیدوارم نسل جدید از حداقل تمدن برخوردار باشه جلو بچه دعوا نکنه.

نکته ی بعدی که مهمه اینه که وقت طلاق آدم باشن دو طرف.یه زندگی رو شروع کردی دیدی نمیشه ادامه داد دیدی آدم زندگی هم نیستید عین دو تا انسان متمدن جدا شید و هر کی پرسید چرا بگید نشد مناسب هم نبودیم همین چرا واقعا وقت طلاق انقدر حرمت می‌شکنید و آبرو می‌برید و به هم دیگه تهمت و حرف های بد میزنید واقعا.یکی داشت طلاق می‌گرفت از شوهرش می‌گفت مردک بی حیا خجالتم نمیکشه همه ی مردها رو داره می‌بنده به من رفته تو فامیل پر کرده این با اون مرد بوده با اون یکی هم بوده پشت من هر چی خواسته گفته.کلاغ نر هم از کنار من رد شده هر کی به من سلام عادی هم داده زمانی این میگه با اونم بودی با هر کی رفت و آمد خانوادگی داشتیم همه رو داره میگه باهاش بودی فامیل هم چون محجبه نیستم میگن راست میگه دیگه لابد یه چیزی می‌دونه شوهرش آدم درست که این طوری لباس نمیپوشه.الآنم هی زنگ میزنه حرف رکیک میزنه میگه تبریک میگم داری طلاق میگیری ...باز میشه واسه همه مردا.وکیل گرفتم میگه خوبه هنوز جدا نشدی رفتی واسه وکیلای مرد خدمات دادی جدا شی چیکار می‌کنی و....

وقت طلاق آبروی همو نبرید عقده گشایی نکنید تهمت نزنید و پته ی هم رو برای فامیل و غریبه روی آب نریزید.من سعی میکنم خودم وقت طلاق این طوری باشم امیدوارم اونم همین شعور رو داشته باشه.

مسئله ی بعدی اینه که مرد همراز و رفیق تو نیست.مرد حامی و شریک جنسی و گاهی اقتصادی و شریک تنهایی و شریک تفریحات و بچه ی شماست امااااا رفیق و محرم اسرار شما اصلا و ابدا نیست.مسائلی که تو خانوادتون اتفاق میوفته رو به هیچ عنوان با مرد عنوان نکنید.مرد رفیق شما نیست.مرد عضو خانواده ی شما نیست پس مسائل خانواده ی شما اصلا و ابدا نباید به شوهرتون انتقال پیدا کنه.

مرد رفیق شما نیست.این خیلی مهمه.رو حساب صمیمیت و رفاقت نشینید هر چی به دل تنگتون میاد بهش بگید 

مرد ایرانی هر چقدرم ادای تجدد دربیاره و امروزی بپوشه بی فایدس واقعیت اون همون دیکتاتور مالکیت گراست که همه چیز واسه خودش مجاز و همه چیز واسه زنش زشت و ممنوع و جنایته پس رو حساب صمیمیت در مورد مردهای دیگه باهاش حرف نزنید.از همکاران مردتون حتی مسائل عادی رو هم براش تعریف نکنید.اگه جایی رفتید بدون همسرتون و مرد بود اصلا و ابدا اشاره به حضور مرد نکنید و بگید مرد نداشتن.اگه کسی از پسرهای فامیل خاطرخواه شما بوده هرگز این مسئله رو فاش نکنید.اگه از گذشته نپرسید هرگز چیزی از مردهای گذشته نگید مغزتونو میخوره بعدش.در مورد هیچ مردی و هیچ اتفاقی که براتون افتاده و مرد توش محوریت داشته با اون حرف نزنید.مهمونی هایی که مرد و زن با هم هستن اگه تمایل دارید برید اون رو نبرید خودتون برید درسته که نبردن اون ممکنه شما رو زن نادرستی نشون بده برای بقیه اما خیلی بهتر از اینه که همسرتون رو ببرید و بعدها با حساسیت و ذهن مسموم شدش بره رو مختون و اذیتتون کنه.همون طور که گفتم مرد ایرانی هر چی ادای تجدد دربیاره بازم همون دیکتاتور خود محور متعصبه که خودش با زن ها حرف بزنه بگه بخنده و رابطه داشته باشه اصلا اشکالی نداره اما زنش نباید به مردای دیگه حتی سلام بده خودش چهل سالشم باشه صد تا زن هم طلاق داده  باشه بچس حقش دختر بیست سالس اما زن هم سن خودش چهل ساله پیییره و واسه سیخونک خوبه اما لایق ازدواج نیست  و این موجود رو ببرید پیش دوستاتون و مهمونی های مختلط پوست از کلتون می‌کنه و مغزتونو خراش میده با حساسیت هاش(با توجه به طیف مذهبی اینجا فکر نکنم به کار افراد اینجا بیاد این توصیه)

جدا از اون شما برای مرد انسان محترم و صاحب شخصیت مستقل حساب نمیشید کالایی هستید که اون صاحب شماست و بیست و چهار ساعته تو پایین تنه ی شما سرک میکشه و از بیست تا سی آدم حسابتون می‌کنه  و تحمل هم جنس های خودشو نداره چون اون ها هم دارن تو پایین تنه ی زن سرک‌ میکشن و جالبه انتقام سرک‌ کشیدن مردها رو میخواد از زن بگیره و خون زن رو تو شیشه کنه به خاطر ذهن مردونه که به اون زن هیچ ربطی نداره و جالبه خودش سرک بکشه عیب نداره ولی همزمان نالانه از سرک کشیدن های مردهای دیگه و وقت طلاق دوباره پای پایین تنه ی شما رو وسط می‌کشه و با وقاحت در مورد پایین تنه ی شما نظر میده و توهین می‌کنه و انتظار داره بعد از طلاقم رو پایین تنه ی شما اون صاحب نظر باشه و باور کنید این موجود می‌تونه حامی شما باشه اما رفیقی که براتون ارزش و شخصیت قائل بشه نیست.

نکته ی بعدی حس مالکیته.به شدت با این قضیه مخالفم.هیچ اعتقادی ندارم حقیقتا.حس خفگی بهم میده.درک نمیکنم چرا دائما تو گوشی هم سرک میکشن تو آنلاین بودن و نبودن هم سرک میکشن و مغز هم رو میخورن.این حس مسموم مالکیت برای چیه واقعا؟ 

قبل ازدواج رک بگو اگه خواستی با کس دیگه باشی قبلش بهم بگو واسه زندگیم با توجه به این قضیه تصمیم بگیرم و بعدش زندگیتو بکن انصافا این همه انرژی واسه چک کردن و اهمیت دادن به یکی دیگه و گیر دادن و کارگاه بازی از کجا میاد؟ چرا خودتونو مالک یک غریبه میدونید که اومده منفعتی برسونه و منفعتی ببره و هیچ جوره مالک اون نیستید؟

من طبق حدسیات خودم مرد رو موجود متعهدی نمیدونم اصلا و ابدا و دلیل هم دارم برای این طرز فکر و این قضیه رو پذیرفتم.نه چک میکنم نه اهمیت میدم نه خودمو مالک مرد می‌دونم نه اذیت میکنم.ازش می‌خوام زن دیگه ای تو زندگیش اومد بهم بگه صادقانه تا ببینم باید چه طوری ادامه بدم همین.هی برم داد و هوار کنم بگم چرا آنلاین بودی چرا اون رو لایک کردی چرا با اون گرم گرفتی؟ چرا با اون خوابیدی؟ اصلا و ابدا.بهم بگه با یکی دیگه خوابیدم به راحتی میگم اکی و بعدش میشینم حساب کتاب میکنم ببینم منفعتم در چیه و نه فحش میدم نه کلی بازی در میارم نه خودمو مقصر میکنم نه حس مالکیت شدید داشتم که فکر کنم ازم دزدی شده نه هیچ چیز دیگه ای.انصافا بیکارن ملت تعقیب می‌کنن دوربین نصب می‌کنن تلگرام حک می‌کنن جمع کن بابا انگار مثلا طرف چیه و کیه.

نکته ی مهم بعدی معمولا آدم ها یا از بقیه هیولا میسازن یا بت میسازن و اسطوره می‌کنن و مقدس می‌کنن اون رو برای خودشون.و خودشون هم فرشته هستن و دیگران بهشون ظلم کردن.این اشتباهه.ما آدم خوب نداریم.ما انسان خاکستری داریم انسان بد داریم و انسان بدتر.همسر شما انسان خاکستریه.گاهی منفعتی به شما می‌رسونه و تو ذهن شما میشه آدم خوب گاهی ضرر می‌رسونه میشه آدم بد اما در واقع اون یک انسان خاکستریه منفت طلبه که منفعت می‌رسونه که منفعتی هم ببره و گاهی منفعتش در ضرر شماست پس یک انسان جوانمرد و خوب ازش نسازید تا وقتی بدی دیدید له بشید از شدت غافلگیری و ناباوری و بدونید خودتون هم اونقدر که فکر میکنید ادم خوبی نیستید پس قهرمان و اسطوره ی اخلاق و جوانمردی و این حرف ها رو بریزید دور و بدونید هیچ چیز از هیچ کس بعید نیست حتی خودتون و زیاد واکنش شدید به خوبی های همسرتون(منفعتی که بهتون رسونده) و بدی های همسرتون(ضررهایی که بهتون زده واسه منفعت خودش) نداشته باشید.

اگه زنی باشی که یه سری گذینه ها برای انتخاب داشته باشی باید تصمیم بگیری پول در اولویته یا اخلاق

بعضی ها میگن اخلاق مهم تره بعضی میگن پول.

اخلاق یعنی چی؟ کسی که منفعت بیشتری برامون داره؟

کسی که متعهده؟

کسی که کتک نمیزنه داد نمیزنه عصبی نیست و ظاهراً احترام میذاره؟ 

من با دیدن زندگیه اطرافیان به یه نتیجه ای رسیدم.مرد فقیر نمیتونه اخلاق داشته باشه.منظور از اخلاق اون بخش داد و بیداد نکردن و کتک نزدن و احترام گذاشتن و خوش اخلاق بودنه.مرد فقیر اعصاب و روانش رو در دراز مدت از دست خواهد داد و تبدیل به مردی پرخاشگر خواهد شد چون بی پولی بسیار ترسناک و تلخ و سیاهه و اینم بگم پول به راحتی بدست نمیاد ممکنه صبح تا شب مردی تلاش کنه اما موفق نشه.

مرد پولدار معمولا ریلکسه عصبی نیست خرج می‌کنه حال و حوصله ی سورپرایز کردن داره چون وقت و پول و ذهن آزاد داره حس مالکیت سمی نداره چون شما نباشید یکی دیگه هست براش مهم نیست زیاد و دلیلی برای داد و بیداد نداره چون فشاری روش نیست پس بخش زیادی از اخلاق هم به پول ربط داره.اون بخش وفاداری و تعهد اخلاقی تو مرد پولدار به شدت کمه اما اون بخش عصبی نبودن شکاک نبودن و دست بزن نداشتن تو مرد پولدار قوی تره.

نکته ی مهم

همه ی حرف های انسان مجرد باد هواست.تا چند سال با مردی زیر یک سقف زندگی نکنی نمی‌فهمی چه کاره ای.تمام اون تئوری هایی که ما میگیم مبنی بر اینکه بعد از ازدواج چنین میکنم و چنان می‌کنم لاطائلات بی اساسه و هیچ کدوم از نظرات ما مجردان در این پست نظرات مفیدی نیستن.

و نکته ی آخر 

بچه آوردن از نظر من یک گناه و جنایت و جرمه حتی اگه من انجام داده باشم اون جنایت رو چون جهان بسیار جای بد و سیاهیه و بدونید شما در تربیت درست یک انسان ناتوان هستید و هیچ کدوم شما با هر میزان تحصیلات و موفقیت کوچکترین صلاحیتی ندارید و حتما و قطعا هر چقدر هم دست و پا بزنید اون انسانی که به دنیا آوردید رو ضربه های بدی بهش خواهید زد.و بدونید ما عشق نداریم ما منفعت دو طرفه داریم و همه چیز در این جهان فانیه و نه بت بسازید نه هیولا چون همتون یا خاکستری هستید یا بد و‌بدتر.

به  اناهید .................

انتقادی نسبت به "و نکته ی آخر" صحبتتون داشتم.

موافقم دنیا جای بسیار بد و سیاهیه. شما خودتون رو در تربیت درست یک انسان، فردی ناتوان میدونید. که این خوبه و باعث میشه فرزندآوری اشتباه صورت نگیره. خود من به شدت استقبال میکنم که اگر افرادی که توانایی لازم رو در فرزند آوری ندارند به هیچ وجه بچه دار نشن. ولی دیگرانی که شرایط خیلی بهتری دارند مثل شما ناتوان نیستند. صرفا فقط افراد ناتوان به این اشتباه دست میزنند. البته این رو هم در نظر داشته باشید که شما صلاحیت این رو ندارید که تعیین کنید دیگران چه صلاحیتی دارند یا ندارند. چون مسئول زندگی دیگران نیستید. در نتیجه صلاحیت گفتنش رو هم ندارید. چون همه انسان ها آزاد هستند.

جملتون منطقی نیست وقتی میگید "حتما و قطعا هر چقدر هم دست و پا بزنید اون انسانی که به دنیا آوردید رو ضربه های بدی بهش خواهید زد."  در ابتدا اینکه تو زندگی هیچ حتما و قطعنی  در کار نیست به جز یه مورد. تنها مورد قطعی تو زندگی فقط مرگ و نابودیه. بعد اینکه انسان بدون اشتباه وجود نداره. اگر ضربه های بدی هم به فرزند بخوره بازم دلیلی بر عدم انجامش نیست. چون منطقی نیست. مثل این میمونه که از ترس پنچر نشدن لاستیک ماشینمون، رانندگی نکنیم. یا از ترس اینکه در حل مسائل فیزیک اشتباه کنیم، به سمت یادگیری فیزیک نریم. 

البته این حرفتون درسته چیزی به نام عشق وجود نداره و فقط هورمون اکسی توسینه که در غده هیپوتالاموس مغز ساخته میشه. یه غریزه هست که بود و نبودش در زنده موندن و خورد و خوراک ما هیچ تاثیری نداره. زندگی اساسش منفعته و حرفهای مسخره ای مثل عشق خنده داره. چون اساسا درگیر هورمون ها هستیم. که با این بخش از حرفتون موافقم. ازدواج فقط کسب منفعته.  چون تعریف ما از عشق اشتباهه.

موافقم همه چیز در این جهان فانیه، ولی اینکه میگید هیولا نسازیم باید بگم ما نمی سازیم خود اون آدما از خودشون هیولا میسازن چون به بدترین آدم ها تبدیل میشن. خودتون هم ذکر کردید که بدتر داریم. خودتون هم از دیگران هیولا ساختید.

اما بت سازی هیچ اشکالی نداره و تازه خیلی هم خوبه، و در ثانی اینکه خودتون هم بت ساختید. اینکه یه نفر مثلا در شاخه ای از علم یک بت بشه به نظر من خیلی هم خوبه چون میتونه باعث سمبل پیشرفت و الگوگیری از اونها بشه. انسان ها همیشه به یک بت برای پیشرفت در زندگی رزومره نیاز دارند و این غیر قابل انکاره. حتی اگه بحث پیشرفت هم نباشه، تحسین این افراد که موجب پیشرفت در اون علوم شدند لزوما بد نیست

قهر کردن

  یکی از عزیزانمون سر یک مسئله ای رابطه اش را با ما قطع کرد. و حرفی هم نزد.

ما حتی بعد از حدود نیم سال نمیدونیم چرا.