سلام
جوانی هستم در استانه 30 سالگی.
از کوچیکی همش بهم گفتن بچگی نکن اروم باش اینکارو نکن و..
از تمام دوران کودکیم تا اخر کارشناسیم فقط سه چهار تا عکس یادگاری دارم.
حالا مشکلی ندارم اما دیگران میگن مشکل داری..
من تمام حرکات سنگین و به تفکر صورت میگیره.
شخصیتم جوری شده که از برادرهای خودم که چند سال کوچکتر بزرگتر به نظر میرسم.
توی جمع دوستانه با من برخورد رسمی تری دارن.
داداشام بهم میگن اخلاقت خشکه
منم میگم که الکی نباید خندید حرفی رو نباید بدون فکر زد و...
همه میگن روابط عمومی ضعیفی دارم
ولی وجدانی همین الان یه دختر در مورد مسائل جنسی اقایون ازم سوال بپرسم بدون خجالت تمام چیزهایی رو که میخواد بدونه رو براش توضیح میدم
انگار که داره از مشاور میپرسه.
پس خجالتی نیست فقط سعی میکنم با مطالعه قبلی و رک و راست جواب بدم.
همه بهم اطمینان دارن
پای همه حرفام و کارهام می ایستم
احترام به دیگران رو حتی توی کوچکترین مسائل رعایت میکنم.
نمی دونم ایا شخصیت زیاد داشتن هم خوب نیست؟؟
همش فک می کنم ممکنه رفتار رو دیگران الگو قرار بدن
و نمیخام بخاطر من رفتار اشتباهی یاد بگیرن.
توی خانه هم کمک حال خواهر و مادرم هستم
همش میگن خوشبحال همسر اینده ات.
خب اینم یعنی راضی بودن خانواده دیگه.
الان من مونده ام.
من تا الان راه اشتباهی رفتم یا برادرهام.
اینم بگم از نظر ازدواج هم فعلا مجردم و دنبال دختری تا الان نرفتمه.
یه جورایی فک می کنم خیلی وقته از اماده بودنم برای ازدواج گذشته
و دیگه میلی ندارم چون امکانش برام نبوده
خب این یعنی همون سردی و خشکی که داداشام میگن
از خودم تعریف نکن بهتره
ولی من کلی صفات خوب دارم
ولی متاسفانه دوستانم یکی یکی از از اطراف پراکنده شدنه.
الان گرم بودن یعنی چی اخه
کاری باشه برای دیگران انجام میدم
راهنمایی و ... بخان بهش کمک میکنم.
ولی دنبال نامزد بازی و دوست دختر بازی و این مسائل نمیرم
و واتساپ و وایبر هم چند روز داشتم بعدش استفاده خاصی نداشتم پاکشون کردم
خب این کارها رو باید بکن که بهم بگن خشک نیستم.
یه مشکل دیگه من شاغل نیستم
فک نکنم تا صد سال دیگه شاغل هم بشم. چون اصلا کاری و که دوست دارم رو پیدا نکردمه.
نزدیکانم بهم میگن تو فقط باید اول نامزد کنی بعدش بخار نامزد و خواسته هاش و ...
میری یه فعالیتی رو شروع میکنی بنظرتون این درسته یا نه؟
نکنه برم یه دختر بیچاره رو نشون کنم بعدش دوباره همینطور بمونم و ...
اونم بدبخت بشه با من.
اهاراستی خیلی مقید به ادای دین به دیگران هستم و هم خصلت باعث شده خیلی برای خودم محدودیت ایجاد کنم
شما فکرتون چیه?
مرتبط:
افرادی که جذبم میشن یه ضعف شدید شخصیتی دارن
علت توجه و احترام گذاشتن انسان ها به یک دیگر چیست ؟
9 دلیل اصلی که سبب جذب شما بسمت افراد دارای خلل شخصیتی میشه
چکار کنم که خیلی انرژی منفی رو جذب خودم نکنم؟
نمی تونم احترام دلخواهم رو از اطرافیانم جذب کنم
← مسائل پسران جوان (۱۵۳۹ مطلب مشابه)
- ۱۸۸۷ بازدید توسط ۱۵۵۶ نفر
- يكشنبه ۲۵ مرداد ۹۴ - ۲۳:۰۰
