سلام
نتایج کنکور اومد
منی که یسال تو خونه نشستمو درس خوندم وقتی نتیجه رو دیدم فقط اشک ریختم و گریه کردم و توی خودم ریختم. از دیروز نمازمو نخوندم
کلی عکس مذهبی که تو گوشیم بود و پاک کردم عکسایی که تو لحظه های سخت بهشون نگا میکرمو نیرو میگرفتم. ولی تصمیم گرفتم نمازمو بخونم و قهر نکنم با خدا. حداقل اگه قهرم میکنم یه راه برگشت بذارم!! چون هنوزم که هنوزه امیدوارم به رحمت خدااا. وقتی اینو میگم اشکام به شدت در میاد
باورتون میشه اصلا کوچمونو نمیدیدم.
گفتم صددرصد نتیجه ی تلاش هامو میبینم
همیش مثبت نگر بودم
این اواخر همیشه داشتم چیزای مثبت دریافت میکردم مثلا تا هر کی منو میدید میگفت خانوم دکتری دیگه؟؟! یا همش یهو چیزاییو میدیدم که مربوط بود به پزشکی و اینا
منم با خودم میگفتم اینا پیام هاییه که خدا داره برام میفرسته که لحظه ی وصال نزدیکه...
من خودمو برای رتبه ی سه رقمی اماده کرده بودم
در همون حدم کلی تلاش کردم بخدا
خیلی تلاش کردم
همیشه از خدا کمک میخواستم . کلی مومنو با خدا شده بودم امسال... غیر از درس کاری نمیکردم
ماه رمضون امسال بر خلاف سالای قبل چند دور قران و ختم کردم . سالای قبل به زور یه دورم نمیتونستم کامل بخونم
مادر و پدر بیچارم چقد زحمت که نکشیدن
واقعا دارم دیوونه میشم
روم نشد بهشون نتیجمو بگم
من پونزده هزار شدم. یعنی هنوزم فک میکنم دارم خواب میبینمو الانه که بیدار شم
درصدایی که زده بودم با درصدایی که فک میکردم زدم خیلی فرق داشت
از دیروز تا امروز همش دارم گریه میکنم تو اتاقم
یه سال پشت کنکور موندم چه کتابای قطوری که نخوندم
به مادر و پدرم و به همه ی اقوام که از دیروز هی با واتس اپ بهم پی ام میدادن و نتیجه رو میپرسیدن گفتم شدم سه هزار! یه کارامه ی جعلیم براشون فرستادم
ناراحتم بابت دروغی که به همه گفتم
ولی چاره ای نداشتم
اگه راستشو میگفتم همه میگفتن هه این همه خوند و شد این؟؟؟ حتی خودمم به خودم شک کردم. به عقلم به هوشم به دنیا به همه چی
تازه همین رتبه رو هم که گفتم کسی باورش نمیشد و میگفتن بیخیال ناراحت نباش! نمیدونن من چند شده رتبه ی واقعیم
به همه گفتم من پزشکی میخواستم ولی رتبم برا پزشکی کافی نیست
گفتن برو پیرا پزشکی گفتم علاقه ندارم!! در صورتیکه اگه واقعا رتبم سه هزار بود شاید و بیشتر دلم راضی میشد که برم پیرا پزشکی. گفتن پشیمون میشی نری ولی من جی بگم؟؟ یهشون گفتم من پزشکیا رو میزنم شاید چند تا پیرا پزشکی رو هم زدم . اگه اوردم که اوردم اگرم نیاوردم میگم فقط پزشکیا رو زدم و چیرا پزشکیا رو نزدمو نیاوردم!!:((((خدایا هیچکسو مجبور نکن دروغ بگه
حتی یک ثانیه ام نمیتونم خودمو تو رشته هایی غیر از پزشکی و پیرای ملی ببینم
ازادم نمیتونم برم چون بابام پول نمیده! خودمم توقع ندارم بده
اصلا از خودم توقع ندارم برم دانشگاه ازاد
تو رو خدا راهنماییم کنین
با این دروغم چیکار کنم؟
نگین برو راستشو بگو
تو رو خدا درکم کنین
بگین چیکار کنم؟؟
همیشه هدفم پزشکی بود از اول عمرم
به نقاشیم علاقه دارم وقتی به اقوام گفتم شاید برم هنر همه بهم خندیدن:(
مشکل من اینه که دارم برا حرف مردم زندگی میکنم
ولی حرف دل خودمم همینه راضی نمیشه به رشته های پایین که بهشون هیچ علاقه ایم ندارم
منطقه سه هستم
بنظرتون خوبه که همه ی پزشکیا رو انتخاب کنم بعدشم پیرا پزشکیا اون تهشم چند تا دانشگاه هنر بزنم؟؟ اگه هنر قبول شدم دو سال میخونمو بعدش در اینده دوباره کنکور بدم؟
من هنوزم به معجزه اعتقاد دارم:(
برام دعا کنین:((
پیشنهاد :
به هیچ وجه نمیتونم رویای پزشکی رو بذارم کنار
در 29 سالگی می خوام برای رشته پزشکی بخونم
می خوام دوباره وایسم بخونم تا پزشکی قبول شم
برای پزشکی پشت کنکور بمونم یا هر چی قبول شدم برم ؟
شک دارم که رشته پزشکی بتونه منو به آرزوهام برسونه
سوال در مورد ازدواج دانشجوهای پسر پزشکی
بهترین زمان خواستگاری از یه دختر دانشجوی پزشکی
من سال دوم تجربی هستم هدفم پزشکیه
از پس پزشکی برمیام ولی از پس زندگی و وظایف زناشوییم چی؟
سوال از دانشجوهای عزیز پزشکی و الخصوص بورسیه ها
← ادامه تحصیل (۴۸۰ مطلب مشابه)
- ۱۵۶۲۱ بازدید توسط ۱۱۶۵۵ نفر
- چهارشنبه ۳۱ تیر ۹۴ - ۲۳:۳۰