خانواده برتر

من اینجور آدمایی رو اطرافم ندیدم.....اصلا اولین باره میشنوم......ولی بودن بین دوستام که سعی کردن شبیه بقیه ی دوستاشون باشن....یعنی یه جورایی ثبات شخصیتی ندارن.....مثلا شما میگی من فلان ماشینو دوست دارم....اونم فورا میگه آره منم همین ماشینو دوست دارم بعد تو دوباره میگی نه نظرم عوض شد فلان ماشینو دوست دارم اونم فورا تغییر عقیده میده و با شما هم نظر میشه.....

آره من این مدلی خیلی دیدم بین دوستام
بعضیاشون چقد بشون میخندیدیم اصن سوژهای خوبین واسه خنده ههههه هرچی بشه گریه میکنن
منکه تاحالا نشده اینقد وابسته باشم

اگه کاری کنی که هردوشون عاشق یه نفر جنس مخالف بشن، خود بخود از هم جدا میشن و میشن یه دشمن خونی. خخخخخخخخخ (من: پس از تماشای فیلم هندی)

به نام خدا
سلام دوست عزیز بله من بااین مورد کاملا سروکارداشتم خوشبختانه الانم مشکلم حل شده امیدوارم حرفام کمکتون کنه
وقتی ۱۸ سالم بودمن و دوستم حدود ۱۲ سال بود که دوست بودیم صمیمی صمیمی
تا۱۸ سالگی چون هیچوقت باهم بیرون نرفته بودیم به خاطر سختگیری های خانواده از خصوصیات هم خبرنداشتیم تااینکه‌واسه کنکور رفتیم کتابخونه اونجا بود که مشکلاتمون شروع شد
هرجامیرفتم دنبالم میومد حتی تا دم دردستشویی
به ی دختره نگاه میکردم بااینکه میگفتم خوشگله بااینکه هردو دختربودیم میگفت توفقط باید به من نگاه کنی هرروز سه بار زنگ میزد از همه کارام افتاده بودم کلا ازاینجور کارا ی جوری رفتار میکرد انگار من عشقشه حتی تهدید کرده بود من شوهرتو میکشم که میخواد تورو ازم بگیره دیگه اون احساس دوستی من تبدیل شد به نفرت دیگه ازش دوری میکردم باهاش سرد بودم بااینکه فهمیده بود رفتارم عوض شده به روی خودش نمی اورد ی جورایی ازش میترسیدم تااینکه بایه روانپزشک مشورت کردم گفت مشکل روانی داره اما ازاونجایی که اگه یهش میگفتم روانی مسلما بهش برمیخورد به علاوه نمیخواستم باهاش قطع کنم چون واقعا دخترخوبی بود تصمیم گرفتم کارای روانپزشکو من انجام بدم به عنوان دوست کمکش کنم
اولا روابط تلفنی رو هرروز کمتر از دیروز کردم به بهانه های مختلف زود قطع میکردم
دیگه کتابخونه نرفتم چون بیشتر بهم وابسته میشد
زیاد جواب اس ام اساشو نمیدادم البته جوری که ناراحت نشه
کلا ازاین کارا که منو بهش دورکنه البته اروم اروم اگه بااینجور افراد چکشی برخورد کنین بهشون ضربه بزرگی میزنین
البته وسط اینکارا چندبارم به خاطر رفتارام قهرکرد که خوب شد چون منو ی مدتی ازش دور کرد اما بعدش یامن یااون زنگ میزد و اشتی میکرد به همین روال بعد پنج ماه ما روابطمون عادی شد والانم هردو از دوستی باهم خوشحالیم
شاید خیلیا بگن چقدسنگدل بودم اما واقعا باید اینکارارو میکردم واقعا ازتعادل خارج شده بود به هرحال این مطلب برای خیلی افراد پیش نیومده و من به همه توصیه میکنم زیاد از حد باکسی صمیمی نشید چون متاسفانه بعضیا از حدوحدود خارج میشن بعدا میفهمین چیکار کردین حریم هارو حفظ کنین به هرحال اینجور رفتارا ناشی از ی مشکلاتی در خانواده و دوستان و کمبود اعتماد به نفسه که طرف مقابل وجود خودشو وابسته به شما می بینه شاید چون شما بهش کمک کردین یا تکیه گاهی برای او محسوب میشین به هرحال یادتون باشه دراین مورد صبرداشته باشین به مرور زمان دوستی شما به حد معمول برمیگرده امیدوارم کمکتون کرده باشم دست حق یارتون

من که اصلا دوروورم ندیدم در این حد وابسته باشن ... ازدواج کنن کلا یادشون میره رفیقیم داشتن...

خواهرزادم با من همینطوریه:)) کلا هر کاری که من میکنم اونم باید بکنه یا اگر اون کاری بکنه دوست داره منم حتما همون کارو بکنم :)) یه موجود مونث 6ساله ی دوست داشتنی^_^

دوست من (که از دبستان با هم هستیم) خیلی بهم وابسته هست وابستگیش اینقدر شدیده که اذیت میشم واقعا
همش باید باحوصله و مهربون باهاش حرف بزنم وگرنه فاتحم خوندس،هرجا میرم هرکاری میکنم باید بهش گزارش بدم وگرنه خانم قهرمیکنه ، اگه با یکی از دوستام حرف بزنم و صمیمی بشم دیگه ولم نمیکنه هی میگه برو با دوست جدیدت و دلخور میشه، هروقت همدیگه رو میبینیم بهم گل میده، تولدم که میشه خونشون واسم تولد میگیره خودش کیک درست میکنه بعضی وقتا سورپرایزم میکنه دیگه نگرانمه همش درطول روز کلی حالمو می پرسه اگه دلم گرفته باشه با مهارت خاص خودش از زیرزبونم میکشه چی شده و تا آروم نشم ولم نمیکنه، خیلی نصیحتم میکنه نمازت یادت نره این کارو بکن اون کارو بکن
ولی بعضی وقتا ازش خسته میشم...دلم میخواد چندروز ولم کنه به حال خودم باشم (البته به لطف خوبی هاش به سمت دوستی با پسر کشیده نشدم)
نمیدونم چرا اینجوریه با هرکی دوست میشم سریع وابسته میشه بهم و دوست داره صمیمی شیم ، میگن از هرچی بدت بیاد سرت میاد همینه دیگه...

من اینجور مدلی دیدم متاسفانه بایث بگم خیلی بده، یه شخصی بود دختری که عاشق دوستم بود و میومد دم در کلاس براش چیزی هدیه ای میوورد یا براش نامه مینوشت ،این جور بنظر یه جور بیماری روانی دارن یا کمبود محبت در خانه که اولی بیشتر هست یعنی بیماری ، اون دختر همش دوسش داره براش کادو میخرید ولی همکلاسیم محلش نمیذاشت ،خوابگاه هم که میگی شاید از صممیت زیاث باشه شایدم بخاطر نوع لباس پوشیدن ، به این خاطر هست که قانونه که در خوابگاه لباس خیلی باز نپوشن و پوشیده باشن ، چون حجاب فقط بین نامحرم نیست گاهی بین دو همجنس هم باید زیاد حجاب رعایت بشه و چشم خودمون رو نگه داریم ، طرفین نباید گفت بلکه اگر وابستگی یک شخص هست فکر کنم اون باید تصمیم بگیره و دوری کنه و وحجاب نگاه کلمات و کلا سعی کنه تغییر کنه و اگر این دو طرفس که هردو سعی کنن چون اگر یه طرفه باشه ممکنه شخص دوم مثل اولی فکر نکنه و این اختلال رو نداشته باشه  !! 

بله چرا نشه.... خخخخخخخخخخخخ

سلام
منم از این دسته دخترام که بدجور وابسته میشم. چون با خانواره صمیمی نیستم شدیدا به دوستام وابسته میشم اونم نه هرکسی کسی که واقعا از همه لحاظ قبولش داشته باشم. همین اواخر از بهترین دوستم که هم اتاقیم بود تو خوابگاه جدا شدم چون همشهریم نبود. مثل خواهرم دوسش داشتم اخه همه حرفامو فقط به اون میتونستم بزنم باور کنید انقد واسم سخت بود انگار عزیزتزینمو دارم از دست میدم. مشکلم اینه که زیادی احساساتیم احساس میکردم دارم دیوونه میشم ولی زمان بهترین درمانه. هنوزم عین دخترایی که همه چیزو به مامانشون میگن من هرچی میشه فورا به اون زنگ میزنم. امیدوارم بازم ببینمش.

این جور آدما یا از نظر جنسی مشکل دارند که خیییییییییلی هستن من یه دخترم و از این چیزا خیلی دیدم 

این چیزا بیشتر مال دوران دبیرستانه و کلن مقطعی هستش اما خو بعضیام شاید ادامه دار باشه که ریشه در زندگی خصوصی افراد داره

توی دوره نوجوونی خیلی ها این مدلی هستن!سنشون که بیشتر بشه این وابستگی کمتر میشه!نباید زیاد روش حساس بود!

خیلی چندشه اینجور روابط
مث ِ زن و شوهرها اههه
دوتا بودن تو کلاسمون بهشون میگفتیم زوج خوشبخت ... دقیقا معلوم بود که یکیشون داره واسه اون یکی رفتارای مردونه می کنه ... خیلییییی زشته بنظرم... مشکلی هم نداشتا فک نکنید هم*جنس*گرا بوده....
یه مثال دیگم یکی از فامیلامون
دختره ی دیوانه اونم همینجوری بود .... به هم میگفتن عاشقتم و دوست دارم و کلی ابراز احساسات .... دم به دیقه از حال هم باخبر بوددن .... وقتی اسم دوستش صدا می کرد آخرش "م" میذاش...مهمونی فامیلی میریم برمیداره اون رفیق نچسبشم میاره...میریم مسافرت ، صبح ساعت 7 سرش می کنه زیر پتو پچ پچ پچ با اون حرف می زنه ، حالا 4 نفر دیگه کنارش خوابنا...
سال کنکورشم این فامیل ما رتبه ش بهتر شد ولی بخاطر اون دختره نرفت چون اون خوب نداده بود .... موند سال بعدش رتبه ش بدتر شد ... درحالیکه اون دختره خیلی شیک و مجلسی رفت دانشگاه آزاد و یه رشته خوب و آینده دار خوند .... این فامیل مام فعلا ک ب هیچی نرسیده ....
هنوزم با همن 

---

توجه توجه توجه توجه توجه توجه توجه توجه توجه توجه توجه توجه توجه توجه

سلام به همه دوستان و پرسشگر محترم
من خودم از دوران دبیرستان گرفتار این موضوع خطرناک بودم . مدتی از بین رفت . اما حالا دوباره اندکی گرفتار شدم و سعی در درمان خودم دارم. من خیلی پیگیر این موضوع بودم به خاطر این موضوع با روانشاس صحبت کردم . به خاطر همین رفتم تهران روانشناسی و خیلی مطلب درباره اش خوندم . خلاصه بگم این موضوع اصلا شوخی بردار نیست. بعضی از دوستان ظاهرا به چنین مشکلی گرفتار نشدن و از نزدیک باهاش برخورد نداشتن و به همین دلیل این موضوع رو کوچیک می دونن و بهشون حق می دم که بخندن به این موضوع . چون آگاهی ندارن. ولی با همه  وجود این موضوع خیلی جدی هست و توی خیلی از جوونا هست مخصوصا دوران دبیرستان و دوران بعدش توی خوابگاه های دانشجویی و غیره. کسایی که این مشکلو دارن راحت می تونن از رفتار های دوستاشون بفهمن که اون ها هم گرفتارن یا نه. من که خودم با رفتار شخص می فهمم و دیده ام کسانی را که درگیر بودند و خودشون مطلع نبودن . باید بگم توی کسایی که از نظر مذهبی بودن قوی تر هستن شاید این موضوع بیشتر باشه . و بدبختی این جاست که چون از این موضوع خبر ندارن فکر می کنن که اون دوست حقیقی و عالی که در روایات تعبیر به برادر خدایی( اخً فی الله) شده همینه در حالی که این دوست جز دوست شیطانی نیست.  نکته ی دیگر هم اینکه شخص گرفتار ،  برای درمانش  باید حقیقتا توکل بر خدا کرد و از او  شفا مسئلت داشت و یکمی تحمل سختی لازمه.. همه ی اینا رو گفتم برای این که بگم یک فایل pdf که مفصل درباره ی این موضوع و درمانش نوشته شده رو آپلود کردم . خودم ننوشتما . یک مشاور واقعا آگاه به مسئله اینو نوشته . فقط اینکه هر کسی خواست استفاده کنه بعد از نمازش برام یه دعای مخصوص بکنه ( اجباری نیست ) التماس دعا

آره دیدم 

والله من تا به حال ندیدم ولی گمونم یه مریضی روحی باشه .یاعلی مدد

من درگیر این موضوعم،نمیتونم ترکش کنم ولی سعی خودمو میکنم تعادل باشه لدفن درک کنین ما نوجوونا فقط به خاطر اقتضای سنمون به این مشکلا دچار میشیم فقط باید مواظب باشیم که تعادل وحود داشته باشه تا ضربه های جبران ناپذیر نخوریم همین

من درگیر این موضوعم،نمیتونم ترکش کنم ولی سعی خودمو میکنم تعادل باشه لدفن درک کنین ما نوجوونا فقط به خاطر اقتضای سنمون به این مشکلا دچار میشیم فقط باید مواظب باشیم که تعادل وحود داشته باشه تا ضربه های جبران ناپذیر نخوریم همین