خانواده برتر

اگه مطمئنیدمیتونیدباگذشتش و اختلاف سنیتون کناربیاید و تضمینی وجودداره که اون گذشتش روتکرارنمیکنه میتونیدرک وپوست کنده باپدرتون صحبت کنید قبل از اینکه دیگران بگن و خرابش کنن

ابتدا تصمیم عاقلانه سپس زندگیه عاشقانه.............!!

سلام ببین خواهرادم عاشق کر وکور  است وواقعیت ها را درک نمی کندحتی زشتی های طرف مقابلش را زیبا می بیندپس نصیحت وتذکر فایده ای ندارد البته باید اندیشه شما در مورد وی مثبت باشدوبه جای روابط نامشروع بگویی مشروع شایدصیغه خواند ه باشند شما که در کنارشان نبوده ای درضمن شاید از کارهای گذشته اش توبه کرده باشد اما در جلسه خواستگاری از وی بخواه که به شما وفادار باشد واگر بعد ازدواج هم دنبال عشق وهوس هایش رفت نباید اعتراض کنی چون خود کرده را تدبیر نیست .

سلام ابجی والله تو  نوبرش اوردی  خودت میدانی رابطه نامشروغ داشته  اینجا پست میزارن دخترا میگن ما به روابط قبل پسره مشکوکیم هیچ مدرکیم نداریم  فقط فکر میکنیم نکنه باکسی دوست بودن انوت راحت میگی من از  روابط نامشروغ خبر دارم انوقت 13 سال اختلاف چشاتو باز کن وقتی شد 50 ساله تازه شما 37سالته مزه حرام زیر دندانش مانده

اختلاف سنتون خیلی زیاده شما الان اول جوونی و زنده دلی تونه 

تفاوت سنیتون زیاده من هم خودم قراره با کسی که12 سال بزرگتره باهام ازدواج کنم پس نمیتونم نظر بدم اما درمورد کاراش اول باید مطمئن بشی که علاقت هیچوقت بهش کم نمیشه چون میگی الان سرد شدی وقتی مطمئن شدی جلسه خواستگاری رو بذار باهم حرف بزنید بعد هم چند جلسه زیر نظر خوانواده مطمئنا اون از گذشتش ب شما میگه یا اینکه جوری سوال کنید ببینید چی میگه نه اینکه مستقیما بگید من از فلان کارتون خبر ب هرحال ایشون 34 سالشه و شاید اون کارا حق خودش بدونه درواقع هیچکس نمیتونه بهت کمک جز خودت و یک مشاور اول از علاقت مطمئن شو بعد فکر ببین مناسب زندگی هس یا نه
اگه میتونی مشاور برو
خوشبخت باشید

ازدواجت اشتباه محضه
خودت می گی اون روابط نامشروع زیاد داشته پس هم کفو هم نیستین
14 سال ازت بزرگتره این خط زرده یعنی به خودی خود مشکل نیست در کنار مسائل دیگه بزرگ میشه
من 3 ساله ازدواج کردم . تو خواستگاری ساعات کاری همسرم رو از خانوادم مخفی کردم . ساعت کاریش خیییییییییییلی بد و طولانی بود که من طور دیگه ای نشون دادم . وقتی ازدواج کردم و 6 ماه از عقد گذشت ، عشق کمرنگ شد و مشکلات پر رنگ دیگه شوهرم مرد رویایی من نبود . اونوقت همین ساعت کاریش یکی از مشکلات من شد و خانوادم دائم سرکوفت می زدند که ( از ما قایم کردی . به ما دروغ گفتی ، اجازه ندادی ما راهنمایین کنیم ، اگه می دونستیم اجازه ازدواج نمی دادیم ) و اشک های مادرم داغ دل منو تازه می کرد
اگه ازشون مخفی می کنی حداقل نه دروغ بگو و نه جلو فهمیدنشون رو بگیر فکر کن اگه به طلاق منجر بشه با چه رویی می خوای خونه پدر ومادرت بری
مخفی کردن و دروغ گفتن به خانوادت خیانته در حقشون انوقت یه روزی میرسه که هروقت یاد پدر و مادرت می افتی به خاطر درد هایی که ازدواجت براشون آورده می سوزی

ببین کم کم عشقش داره برات کمرنگ میشه
پس بدون اگه ازدواج کنی فقط چند ماه خوشی
تصور کن یه مرد دیگه که احساسی بهش نداری با تمام  مشخصات این مرد اگه بیاد خواستگاریت بهش جواب مثبت میدی؟
تازه تو بهترین شرایط بعد از ازدواج همه چیز 30 درصد بدتر میشه
پس تصور کن یه مردی که دوسش نداری شبیه همین استادت ولی 30 درصد بدتر بیاد خواستگاریت.
بهش جواب مثبت میدی . این آینده ی ازدواج توئه

عین روز برای من روشنه بعد ازدواج مثل چی پشیمون میشی. 

ولی اگه خواستی ازدواج کنی حتما ازش قایم کن که میدونی چه رابطه هایی داشته
چون اگه بعدا تو زندگی نظرت برگشت یا اون خیانت کرد مطمئن باش در جواب اعتراض تو میگه تو که می دونستی چرا قبول کردی
اون وقت دیگه زبونت کوتاهه
درضمن مردی که روابط باز زیاد داشته توقع جنسیش بالاس
چون زن های مختلف دیده و از هر زنی یه تیکه از بدنش رو برداشته و تو رو با همه اونا مقایسه می کنه
حتی ممکنه رفتار های جنسی خطر ناکی داشته باشه
ممکنه خاطر خواه هاش بعد از ازدواجت رو سرت خراب شن
تورو به اشک های مادرت ازدواج نکن
منم تقریبا عاشق همسرم شدم و ازدواج کردم و الان نه دوسش دارم و نه مشکلات زندگی تمومی داره
برا همین قسمت میدم به اشک های مادرت که این کار رو نکن

فقط یه چیز بهت می گم 

دوستم...اول اینکه گذشته این آدم و میتونی از پدر مادرت قایم کنی اما نمیتونی پاک کنی...
دوما با این اختلاف سنی ای که گفتین اخلاقای اون آقا توشون کاملا تثبیت شده و قابل تغییر نیستن و قطعا در آینده رفتارای قبلیشونو تکرار خواهند کرد (نگین نه چون خیلیییی واضحه و اگه مخالفت کنین نشون میده دارین با احساستون تصمیم میگیرین)... شما نیاز به یه یار دارین که پا به پای شما باهاتون زندگی کنه و تجربه به دست بیاره اما ایشون سنشون از این حرفا گذشته...
به هییییچ عنوان نپذیرین...شما حیفی ن ...هستن پسرای کم سن و سال تر و پاکی که میتونن شما رو عاشقانه دوست داشته باشن و براتون هرکاری بکنن و شما هم اون ها رو دوست داشته باشین...ایشون دیگه مرد شدن و سنشون هم خیلییییی بالاست...نزدیک به سن پدرتونن ایشون دیگه!....انشاالله یه قسمت بهتر...

چون گفتی بهم توهین نکنید و اگه هم بکنم آقای نجفی تاییدش نمی کنن پس دیگه حرفی نمی مونه که بهت بزنم خودت دیگه بفهم چی میخواستم بگم

نه عزیزم چرا توهین آخه؟ خیالت تخت. ببین خانمی چشممونو روی اختلاف سنیتون می بندم. چون معتقدم وقتی کسیو دوست داری و این عشق درست انتخاب شده این مسائل مهم نیست. اما عزیزم فکر می کنم از لحاظ عاطفی پخته نیستی هنوز. فکر می کنم داری احساساتی رفتار می کنی. شما تا به حال با کسی نبودی و دو سال پیش زمانی که بیست و یک ساله ت بوده عاشق استادت شدی. مسلمن این اقا یه سری رفتارهایی داشته یه سری ویژگی هایی داشته که شما از لحاظ عاطفی بهش دلبستگی پیدا کردی. اما دختر خوب خودت داری میگی دوسال وقت صرف تحقیقت کردی. ار روابط نامشروعش خبر داری حتی می دونی با کی بوده!!! حتی جواب پیشنهادتو رد کرده. بهت پیشنهاد داده با برادرش ازدواج کنی. فکر می کنی این دلایل برای اینکه ثابت کنه شما مناسب هم نیستید کافی نیست؟ چرا نظرش عوض شده؟ دلیل تغییر عقیده ش چی یه؟ چه سختی هایی کشیده؟ شاید فهمیدن رنج و سختی دیگران باعث دلرحمی شما شده و همین مساله باعث شده احساساتی رفتار کنی. از طرفی خودت هم می گی سرد شدی و به یه رابطه جدی تر فکر کردی.
نه می گم ازش بگذر نه می گم چشم بسته ازدواج کن. شاید اون موقع فکر می کرده لیاقت تو رو نداره. شاید الان روی خودش کار کرده و دست از روابط بی قیدو شرطش برداشته. نمی دونم. به نظرم به روش نیار. قبل از اینکه اجازه بدی بیاد خواستگاری یه بار دیگه از زمانی که عاشقش شدی تا الانو بهش فکر کن. خیلی عمیق فکر کن. ببین شرایط تو چیه. ببین مرد ایده آل قبل از دیدن استادت و قبل از عاشق شدنت چی بوده. ملاک هات چی بودن. حتمن از مشاور ازدواج کمک بگیر. اما اگه جوابت مثبت باشه نیازی به حیله و ترفند نیست که عزیزم. اجازه بده پدر و مادرت خوب تحقیقات کنن شاید به مواردی برخوردن که شما ازش خبر نداشتی و ممکنه برای زنگی مشترکت خوشایند نباشه. اما اگه شکر خدا همه چیز خوب پیش رفت این شهامتو داشته باش که خطاهاشو به روش نیاری. شاید از راهی که بوده برگشته. فرصت دوباره رو با تحقیر و سرکوفت ازش نگیر. برات آرزوی خیر می کنم. 

روزی که شما به استاد تون گفتید من عاشق شما هستم می دونستید که ایشون رابطه نامشروع داشته اند یا نمیدونستید؟ اگه می دونستید حالا هم تحویل بگیر . اگه نمی دونستید چرا همچین چیزی به یه مرد مجرد بگید. فکر می کنید فقط شما خانم ها احساس دارید؟ فکر نمی کنید همین تقاضای شما ، لرزه به وجود ایشان انداخته.
روزی که بهش گفتید من عاشق شما هستم می دونستید که ایشان 14 سال بزرگترن یا نمیدانستید. اگه می دونستید حالا تحویل بگیر. اگه نمی دانستید اشتباه کردید همیچین پیشنهادی دادید. شما که رفتید تمام زیر و بم ایشان را در آوردید یعنی میخواستید که نامبرده شوهر شما بشن. به نظرم این بی انصافیست که بخواهید جواب رد بهش بدید. از کجا معلوم ایشان هنوز آدم قبلی باشه و عوض نشده باشه. عشوه گری کردید باید پای عشوه گری تون بمانید.

اگر خودت هم به این حس عاشقانه شک داری یه کم بیشتر فکر کن.تعاریفی که شما از طرف مقابلتون کردین مثل زنگ خطر میمونه.فکر نمیکنی این یک عشق کوره؟شما دوستش داشتی.تو ذهنت بهش محبت کردی ولی باعث نمیشه که در واقعیت دچار اشتباه بشی.

ای خدا چزا این دخترا اینقد ***هستند

با نظر ابجی مهسا موافقم 

سلام دوست عزیز , با این اوصاف پذیرش این خواستگار اصلا به صلاحتون نیست , اولا اینکه اختلاف سنیتون خیلی زیاده .. این آقا به میان سالی رسیده و شما اما گل جوونیت تازه شکوفا شده .. هیجانات دوران جوونی که این آقا قادر به درکش نیستن .. اختلاف سنی که بالا باشه درک متقابل کم میشه , بحث اختلاف سنی رو هم فاکتور بگیریم گذشته ی ایشون و خواستگاری شما مسئله ی خیلی مهم و تاثیر گذاریه .. حتما حتما درمورد گذشتشون با خانوادت حرف بزن .. باید در جریان قرار بگیرن , کی تضمین میکنه این آقا بعد ازدواج پایبند به خانواده میشه ؟ کی تضمین میکنه بعد 35 سال سن رویه ی زندگیشو تغییر بده ؟! رو چه حسابی میشه مطمئن بود که ایشون بعد ازدواج خواستگاری شمارو چماق نمیکنه تو سرتون ؟!  از طرفی جای تعجب داره که چی شد نظرشون تغییر کرد و تصمیم به خواستگاری گرفتن .

خیلی کوتاه وصریح میگم ،این ازدواج عاقبت خوشی نداره مطمئن باش ولی حتما با یه مشاور خوب کاربلد حضورا مشورت کن

فرض کن چند ماه بعد از ازدواج متوجه بشی که روابط نا مشروعش ادامه داره.اگر با اون موقع میتونی کنار بیای برو زنش شو...

اول اینکه از همه دوستان به خاطر راهنماییاشون ممنونم.
من فهمیدم که دلایل رابطه هاش شاید فقری بوده که تو دوران بچگی کشیده و اینکه وقتی بزرگ شده و دانشجو میشه خواهرش تصادف می کنه و درجا فوت میشه و چند سال بعد برادرش سرطان می گیره و اون هر کاری واسه نجاتش میکنه اما اونم فوت میشه و آخرشم اینکه پدر و مادرش دق می کنن و میمیرن و از اون به بعد تنها زندگی میکنه.....

در مورد اختلاف سنیم خیلی فکر کردم اما واقعیتش اینه که من تو یه خانواذه ای بزرگ شدم و طوری تربیت شدم که از همون بچگی مثل بزرگترا بار اومدم  و اینم بگم که من قبل آشنایی با این آقا خیلی شیطون و پر سر و صدا بودم اما بعد این دو سال به حدی آروم و صبور شدم که حتی دوستام و فامیلم تعجب می کنن...حتی یکی از دوستام که از این قضیه خبر داره میگه شدی مثل اون!!!!!

اینو هم بگم  که قراره فردا شب بیان خواستگاری و بابام دیروز رفته بود تحقیق و در کمال تعجب چیزی درمورد رابطه های قبلیش نفهمیده بود و گفت گفتن خوبه!!!  اما قرار شد اگه همه چیز خوب پیش رفت خانوادم چون  از اختلاف سنی زیاد بینمون می ترسن و خودم دو دلم پیشنهاد بدن که تا آخر ماه رمضون واسه آشنایی بیشتر  به طوری که هیچ کس دیگه  نفهمه با هم حرف بزنیم و ارتباط داشته باشیم و چندتا جلسه مشاوره ام بریم .

تصمیم گرفتم با عقلم تصمیم بگیرم که نه اون ضربه بخوره نه خودم.
بازم از همتون ممنونم.

سلام، فکر میکنم هر چی که لازم بود گفته بشه دوستان لطف کردن و گفتن، منم یه دختر 24 ساله هستم، تقریبا همسن محسوب میشیم،نمیخوام پشیمونت کنم ولی اینو بدون که اگه این آقا رو انتخاب کردی، راه خیلی خیلی سختی رو در پیش داری!!!از خودت سوال کن آیا با شناختی که از خودت و روحیه ات داری میتونی یه زندگی خوب رو با این آقا داشته باشی؟؟!آیا لیاقت یه عشق پاک رو نداری؟؟لطفا فقط جلوی پاتو نبین، چند قدم جلوترم ببین!!تنها کاری که میتونم برات انجام بدم دعا برای عاقبت بخیر شدنته عزیزم. موفق باشی.

یه گذشته ی نه چندان جالب و فاصله ی سنیه زیاد! اگه گذشتش باعث بدبینیت تو آینده نمیشه و فاصله ی سنیش باعث فاصله بین دنیاها و عقاید و خواسته هاتون نیست قبولش کن ولی ببین این دورانی که واسه آشنایی در نظر گرفته شده در دلتو قفل بزن و با عقلت ارزیابی کن و شرایطو بسنج و تصمیم درست بگیر چون اشتباهی که تو این تصمیم مرتکب بشی قابل جبران نیست شاید بگی ازدواج میکنم و اگه نتونستم ادامه بدم طلاق میگیرم ولی عمر و جوونی و اعتماد وجسم بکر شما چیزی نیست که در صورت تصمیم اشتباه با طلاق جبران بشه پس خوب فکر کن.

واقعا نمیدونم زندگی با مردسابقه دار و هرزه چقدر میتونه زیبا باشه
مطمئنا عشق و علاقه قضاوت شما رو مختل کرده

خود من وقتی یک پسری بسیار پاک عاشق و دلباخته دختری شده بود که اون دخترپاک نبود با حرف زدن با پسر و انجام تحقیقات به علت شک درستم به دختر،و تونستم برای پسرثابت کنم که اون دختر با پسرهای زیادی هم زمان رابطه داره و به ارتباطش هم مفتخره!


باعث شدم که ازدواجشون سرنگیره الان هنوز که هنوزه اون پسراز اینکه مدام عقدشو با اون دختر عقب مینداختم خوشحاله و خداروشکر میکنه که همچین بلایی سرش نیامد اما خدا میدونه چقدر تلاش کردم که انتخاب اشتباه نکنه
حالا با شمایی طرفم که میدونی طرفت چکاره است و بازم دودلی؟شرمنده ام اینقدر انسانها رو دارای شعور میدونم که حس میکنم شما جواب رو نزد خود دارین
پس لزومی نمیبینم بیش از این براتون وقت بذارم

عجب!!!!

ازدواجی که توش منطق نباشه حتما اشتباهه . منم قبول دارم کهاحساس حرف اولو میزنه ولی این نباید باعث بشه عقل کلا نادیده گرفته شه.
ببین پدر و مادر بهترین دوستای آدمن تو حقیقتو بهشون بگو اونا تنها کسی هستن که هم احساستو میشناسن و هم بچگونه راهنماییت نمیکنن.
فقط یه موضوع: به خاط داشته باش در جامعه ایی زندگی میکنی که اگه این کارو بکنب و بعد پشیمون بشی یه بازنده تمام عیار خواهی بود. اونم تو اوج جوانی- جامعه ما این اشتباهتو خیلی بدجور باهات تا میکنه
به امید خوشبختیت

ما اینجا کلی زر زدیم!!!.اصلا انگار نه انگار!!!

اون ضربه نمیخوره سابقه داره میدونه اینجور وقتا چکار کنه مرد هست احساسش با زن فرق میکنه و سن دار هم هست و با شما که اول جونی هستی خیلی فرق داره مطمئن باش آب هم تو دلش تکون نمیخوره این از این

یعنی جدی جدی میخوای بری با یه آدم که روابط نامشروع داشته ازدواج کنی نه جدی جدی

 من به خاطر این احساسی که داشتم یه ترم مشروط شدم یک سال تمام همش گریه می کردم و روزی هزار بار مفاتیح و ... رو زیر و رو کردم شاید باورتون نشه اما من احتی گاهی تا ده ساعت در روز فقط دعا و قرآن و.... می خوندم که خدا حاجتمو بده و طوری شده بودم که در مورد اون هر خوابی می دیدم درست بود حتی گاهی قبل اینکه از خونه بیام بیرون حس می کردم که اون روز میبینمش و در کمال تعجب اون روز جایی که اصلا فکرشو نمی کردم میدیدمش.....
14 سال اختلاف سنی زیاده اینو قبول دارم و حتی روابط قبلش همش اشتباه بوده و گناه بزرگی مرتکب شده اینا رو همه قبول دارم اما :
 1-فکر نمی کنین که اگه اون شاید به خاطر من رفتاراشو تغییر داده باشه و توبه کرده باشه...آیا این درسته که من سریع بدون اینکه حرفاشو بشنوم ردش کنم؟
2-من از روی احساس ایراداتشو نادیده نمی گیرم و هیچ وقت درموردش قضاوت نمی کنم من به این فکر می کنم که اون توی چه شرایطی بوده و اگه من شرایط زندگی اونو داشتم چیکار می کردم؟
3-من احساس می کنم که خدا بعد این همه مدت که خواستمو برآورده کرده یه دلیلی داشته شاید می خواسته یه فرصتی به من و اون بده..
4 - من از وقتی فهمیدم اون روابط نامشروعی داشته کلی در مورد اینجور مردایی تحقیق کردم و حتی چون خواهرم توی ستاد علوم پزشکی بود یک سری آمار گیری و ....برام آورد و تونستم به خیلی چیزا پی ببرم.حتی با یکی  از دوستام که مددکاره به یکی از محلات فقیر نشین شهرمون که زن و مردای دارای مشکل اخلاقی زیادی داره رفتیم و یه چیزایی شنیدیم و دیدیم که بعد از بازگشت از اونجا فقط به این فکر می کردیم که چطور میشه راهی واسه نجات همچین آدمایی پیدا کرد که بتونن یه زندگی عادی داشته باشن چون اونایی که ما باهاشون حرف می زدیم از زندگی که داشتن راضی نبودن و حتی یکیشون گریه  موقع تعریف کردن همش گریه می کرد....

5- من نمی دونم که این آقا چقدر تغییر کرده چون 1 ساله ندیدمش و دیدم نسبت به زندگی شاید با شماها فرق کنه....واقعیتشو بگم من از 3سال پیش هدف زندگیمو کمک کردن به همچین آدمایی تعیین کرده بودم آدمایی که اول از همه پیش خودشون و توی فکر خودشون خوار هستن و همه طردشون می کنن و هر کس واقعیت زندگیشونو میفهمه ازشون بیزار میشه اما هیچ وقت فکر نمی کردم خودم عاشق یکی از اونا بشم....و الان بعد این قضایا فکر می کنم شاید بهتر باشه واسه تحقق اهدافم یکی مثل خودشون کمکم کنه که پخته تر از منم باشه....من شاید هرچی خواستم از خدا بهم داده،شاید مشکل آنچنانی توی زندگیم نداشتم اما اینو فهمیدم و درک کردم که تنها چیزی که می تونه واقعا منو خوشحال کنه دیدن لبخند دیگرانه و مهم تر از اون اینه که بدونی تو باعث لبخند اون شدی...

و در آخر بگم که شما درست میگین من نیاز به مشاوره ندارم چون من ببا اینکه خودم رشتم کامپیوتر بوده خیلی از کتابای روانشناسی و جامعه شناسی و .... رو از برم اما من چون هدفم کمک به تغییر روند زندگی اینطور آدمایی بود و یکی از گزینه هایی که به اونا می تونه کمک کنه ازدواج با یه آدم سالم شاید باشه می خواستم ببینم دختر خانما و آقا پسرایی که تو این سایتن و اکثرا آدمای سالمی هستن نظرشون در این باره چیه؟! و اینکه من چقدر باید تلاش کنم که اینطور آدمایی که طبل رسواییشون تو جامعه به دلیل اعتیاد، روابط نامشروع و دزدی و..... زده شده و بعد توبه کردن پذیرفته بشن......
ممنون از همتون....ببخشید اگه اعصابتونو خورد کردم

تو اون کتابهای روانشناسی نخوندی ازدواج به هدف کمک به دیگران و از سر دلسوزی و مددکاری و ایناصد درصد اشتباهه وشیرجه زدن تو چاه عمیقه که هم خودتو نابود میکنی هم طرف رو 

ازنظر بنده انسانها دو دسته اند
یک دسته کسانی هستند که از تجربه دیگران درس میگیرند
دسته دوم کسانی هستند که حتما حتما باید خودشون تجربه کنند تا درس بگیرند البته درس عبرتی هم برای بقیه باشند

سلام به آقای نجفی
میشه کاری کرد که نظرات داده شده در این سایت مثل سایت خبرگزاری ها قابل رای دادن باشه؟
اگراینطور بشه عالیه

من شنیده بودم عاشق ها کر  وکور  میشن ولی فکر نمیکردم مخ تعطیل باشه

اگه برات مهمه باهاش ازدواج نکن . اگه کردی حق نداری راجع به گذشته ی ادمها حرف بزنی . همین .

یه  سوال از سوال کننده داشتم من یکی از دوستام مشکله شمارودارن میخام بگیدچطوری واز کی تحقیق کردیدکه انقد اطلاعات از ایشون بدست اوردید تورخدا جواب بدیدینی این روابط نامشروع و..اینا رو از کی شنیدید؟ چطور شد که انقد اطلاع از ریز ریز زندگی خاستگارتون بدست اوردید؟چون من دوستم فقط یه سری چیزای کلی از استادش میدونه که اتفاقا ایشون مرد موجهیم هستن...اگه میشه لطفاجواب بدید..

کلی گشتم و تونستم با دوتا از دوستای قدیمیش و یکی از دخترای فامیلشون صمیمی بشم و از اونا آمار میگرفتم........و اونقد رو رفتاراش دقیق شدم که خیلی چیزا رو فهمیدم.....
بعضیا رو هم تصادفی فهمیدم........

به نظرم اون موقع که خواستگاریتون رو رد کرده حتما یک مورد دیگر داشته است. احتمالا الان اون مورد براش منتفی شده و احساس کرده که میتونه با شما خوشبخت بشه. به نظرم اختلاف سنی مهم نیست اگر از لحاظ عاطفی با هم مچ هستید. اما در مورد روابط نامشزوع قبلیش اگر در حد دوستی ساده بوده شاید زیاد مهم نباشه اما اگر فراتر از اون و به عادت تبدیل شده باشه احتمال تکرار اون خیلی زیاده و باید در این مورد رو خوب بررسی کنی و حتی با مشاور هم صحبت کنی ولی در نهایت خودتی که باید تصمیم بگیری. اینه دوستش داری و اون استاد دانشگاه دو امتیاز خیلی بزرگ است. 

نمی دونم تا الان چه اتفاقی برات افتاده سوال کننده ی عزیز!
اما مصداق بارز الحب یعمی و یصم بود صحبتهات.
عشق کور می کند و کر....
امیدوارم با عقل تصمیم گرفته باشی.
دخترای ساده نگران اینن که آخ پسره بخاطر من ضربه نخوره یه وقت...!
پسرا و مردا نهایت نهایت یه هفته به دختره فک کنن اونم نه احساسی! بعدش تمومه.
اونوقت دختر بخاطر این مسائل یه عمر خودشو بدبخت و اسیر میکنه.
من یه زنم و فوق العاده احساسی .
اما تجربه ی یه خواستگار دلداده رو داشتم که مخمو به حدی زد که هیچ جوری زیر بار نمیرفتم که به درد هم نمیخوریم. در نهایت با اشک و زاری جواب رد دادم.
بعد ها فهمیدم این مردک چه دغل خائن و هوس بازی بوده. و چه دورو بوده و چجوری حفظ ظاهر میکرده. واقعاً لعنت به مردانی که اینجور هرزه ان و احساسات دختر ساده رو به بازی میگیرن.
اشتباه دخترا اینه که قضیه رو به پدرشون نمیسپرن.
ازدواج موفقی کردم و خداروشکر بسیار همسرم ساده دل و پاکه....
انشالله که خدا کمکت کرده و بهترین و عاقلانه ترین تصمیمو گرفتی.