خانواده برتر

این چیزایی رو که اینجا برای ما نوشتی فکر کن یکی دیگه نوشته ببین چطور نصیحتش میکنی جوابت همونه

بنظرم برای شماازدواج یکم زودبوده.

اگراطمینان داری که مقصراین قهرهاخودتی وخودت زودرنجی وهمسرت داره نازمیکشه سعی کن خیلی روخودت کارکنی وصبرت روبالاببری چون طبیعیه که همسرت هم یه جایی صبرش تموم شه یاخسته شه.

خواهرعزیزم توجه کن که اختلاف سلیقه وتفاوت درنظرهایه چیزطبیعیه وتاحدودیش روبایدبپذیری همونطورکه شایدهمسرشماهم چیزی که برخلاف میل خودشه ومطابق میل شماست روبپذیره.

خوشبخت بشی گلم

سلام . 

مامانم همیشه بهم میگه . زیاد گریه نکن که برای همسرت عادی بشه و دعواهات رو بزار برای موارد مهم زندگیت . نه چیزای بی اهمیت و بی ارزش . 

زنی که مدام قهر میکنه و غر میزنه به مرور این رفتار ها برای همسرش عادی میشه .  دیگه حرفت و قهر کردنات و لوس کردنات خیلی بی معنی میشه  ..‌ 

اگر چیزی بود که ناراحتت کرد سعی کن با حرف زدن حلش کنی . حالا که انقدر دوستت داره حتما حرفت رو گوش میده و بهش فکر میکنه ‌ .

 ضمنا دوران نامزدی برای به دست آوردن قلق های همدیگه هست .

 به جای قهر و دعوا سعی کن قلقش رو به دست بیاری ..

سلام عزیزم... امیدوارم هرچه زودتر بتونید ازدواج کنید و خوشبخت باشید من تجربه کاملی از برخورد با ادم هایی با شخصیت شما دارم.... خواهر خود منم دقیقا همینه و گاهی حتی یه رفتار غیر مستقیم باعث میشه تو خودش بره و کلا قهر قهرو هست و ما از بچگی خیلی با هم مشکل داشتیم مخصوصا که روحیه هامون دقیقا عین شما و همسرتون بود 😅من از قهر بدم میومد و دلم نمیاد کسی باهام قهر کنه خواهرم حساسه سر هر چیز الکی قهره و دیر به حالت قبلی برمیگرده... تنها توصیه ای که میتونم بکنم به شما اینه که شما حتما حتما باید سعی کنید حساسیت خودتون رو کم کنید و از این حالت قهر بتونید خارج بشید چون کم کم قهر شما کم ارزش میشه و باعث بی تفاوتی دیگران میشه (خواهرم دیگه قهر میکرد همه میگفتن ولش کنید این عادتشه حوصلشو نداریم دیگه!) نکته بعدی اینه که من متوجه شدم وقتی همچین ادمی قهر میکنه بهترین کار اینه که یه مدت ولش کنی تو حال خودش باشه تا خودش سبک سنگین کنه و از اون حالت خارج بشه شما همسرتون لابد میترسه رها کنه و این قهر شما رو شدید تر کنه در حالی که مشخصه تو اون حالت قهر اون بیاد فاییده هم نداره و کم کم خودشم خسته میشه  از این قهر کردن  زیاد شما پس توصیه میکنم خودتونم درباره این اخلاقیاتت باهاش صحبت کن و بگو بهت فضا بده بعد از قهر! شاید حتی خودتونم فکر میکنید نه اگر بیاد دنبالم معذرت خواهی کنه بهتره ولی اشتباهه! اگر اینقدر حساسیت شما بالاست که حتی معذرت خواهی شم به دلت نمیشینه پس حتما باید به خودت فضا و زمان بدی تا کم کم بتونی به حالت قبلی برگردی... البته به نظر میرسه کلا تو بیان احساسات واقعیتونم مشکل دارید که میمونه یکهو تبدیل به خشم و دعوا و یا حتی قهر بی دلیل میشه! شما باید کمی روی اعتماد به نفس و زیادی حساس بودن خودتون کار کنید، به طور کلی کسی که خوب نمیتونه خواسته شو بیان کنه تو این چاله قهر کردن برای جلب توجه یا نشون دادن خواسته اش ممکنه بیوفته ممکنه شما به این دلیلم مدام قهر کنید ممکن هم هست مثل خواهر من کلا شخصیت حساس و زودرنج داشته باشید و هردو اینها باعث فرسایش شخص مقابل میشه مخصوصا که اونم ادم حساسی باشه و از قهر شما خیلی عذاب بکشه یا متوجه نشه چه برخوردی بکنه با شما بهتره 

درضمن بهتره هرچه زودتر گفت گو کردن صحیح رو یاد بگیرید توی متنتون نوشتید از چیزی خوشم نیاد قهر میکنم، ببینید شما درواقع میخواید از قهر برای تنبیه همسرتون به خاطر کاری که خوشتون نیومده استفاده کنید و این شیوه غلط ترین شیوه قهر کردنه! قهر میتونه تو یک رابطه سالم هم اتفاق بیوفته ولی نباید ابزاری برای به کرسی نشوندن خواسته ما یا حتی تهدید دیگری باشه (اگر کاری کنی من خوشم نیاد قهر میکنم و مجبورت میکنم از من معذرت خواهی کنی و اونم راحت قبول نمیکنم ازت!) پس اگر با موضوعی مشکل داری حتما با همسرت گفت و گو کن و خیلی راحت مطرح کن که فلان کارت به مذاق من خوش نیومد! شاید ایشون اصلا متوجه نبوده که کارش باعث ناراحتی شما میشه! بهتر از اینه که قهر کنید و بعد هم نتونید توضیح بدید دقیقا چرا قهر کردید! شما مشکل گفت و گو نکردن صحیح رو هم دارید به نظرم

سلام

توی یه رابطه خیلی کم پیش میاد که مقصر فقط 1 نفر باشه و راه حلیم که برای مشکلات وجود خواهد داشت معمولا دو نفره هست، پس یه سری تغییرات شما باید توی رفتارتون بدید و یه سری تغییراتم همسرتون.

اول مهارت صحبت کردن با هم و پیدا کردن و حل مسئله هایی که باهم دارید رو حتما یادبگیرید تا بتونید سر مشکلاتتون صحبت کنید و حلشون کنید. اگه یه اتفاقی بیشتر از 1 بار باعث دعوا و دلخوری شما شده دیگه اتفاق نیست و مسئله هست و باید همونطور که یک مسئله رو حل میکردید بشنید دربارش صحبت کنید و حلش کنید.

دوم معمولا مشکلات از داشتن انتظار از طرف مقابل و برآورده نشدن اون ایجاد میشه، خب پس اول سعی کنید انتظاراتتون رو کم و منطقی کنید دوم این انتظارات رو به اون بنده خدا بگید و توقع نداشته باشید که ایشون خودش بدونه شما چه انتظارایی ازش دارید مخصوصا اگه ایشون قبلا رابطه ای با خانم دیگه ای نداشته بوده باشه، چون واقعا سیستم فکری و رفتاری آقایون و خانما باهم فرق داره و برای همین تا وقتی که متوجه این تفاوت نشده باشید هر چی بیشتر سعی کنید کمتر به نتیجه میرسید، میتونید برای شناخت بهتر تفاوتای آقایون و خانما از کتابای خوب توی این حوزه کمک بگیرید.

نکته مهم و آخر هم اینکه این رفتار شما نمیتونه برای تمام زندگیتون ادامه داشته باشه چون بالاخره ایشون رو خسته میکنه پس لطفا سعی کنید به این کار ادامه ندید، ممکنه به این کار عادت کرده باشید و از لحاظ روانی شما رو برای یه مدت کوتاهی آروم بکنه ولی آسیب جدی و طولانی مدتی بر روی رابطتتون خواهد گذاشت.

کتاب 8 درس برای زندگی زناشویی شادتر نوشته ولیام گلسر و ترجمه دکتر سحابی کتاب خیلی خوب و ساده و مختصری هست که میتونه کمک خوبی برای شما باشه پیشنهاد میکنم حتما با همسرتون این کتابو مطالعه کنید.

موفق و خوشبخت باشید.

اینروزا تموم میشه میری سر خونه زندگیت .ولی دوس ندارم ک اینو بگم آیندتون با ای اوصاف اصن جالب نیس .ای اخلاق شوهرت ی مدته ک اصطلاح ایرانیش میشه نازکشیدن خرکی بالاخره صبرش تموم میشه میرسه ب مرحله بیزاری اگ ب ای مرحله رسید فاتحه زندگیتو بخون 

**** *** *****

اخلاقتون رو درست کنین

قهر کردنای طولانی مرد رو(حداقل من یکی رو) خیلی سرد میکنه در حد از چشم افتادن

معذرت خواهی کردن منت کشیدن ناز خریدن و قهرهای طولانیتون کمش خوبه ولی زیادیش ذهن ادم رو مشغول میکنه بعد چند بار خسته من یکی ک ممکنه بزنم زیر همه چی وقتی خسته میشم

فاصله ها همین جوری به وجود میان، وقتی که ما از رابطه مون مراقبت نمیکنیم، الان اول زندگیتون هست و دلدادگی و مهر و محبتتون بیشتره، امروز نازت رو میکشه فردا نازت رو میکشه ولی ی روز میبینی که خسته میشه از دست قهر کردن هات و دیگه نازت رو نمیکشه اونم قهر میکنه 

فقط ی لحظه بشین پیش خودت فکر کن که همسرت خسته بشه و نازت رو نخره و قهرتون طولانی شه و زندگیتون سر حساسیت های شما تلخ بشه

هر ادمی صبرش ی حدی داره، بیاید هم دیگر رو لبریز نکنیم

فاصله ها همین جوری به وجود میان، وقتی که ما از رابطه مون مراقبت نمیکنیم، الان اول زندگیتون هست و دلدادگی و مهر و محبتتون بیشتره، امروز نازت رو میکشه فردا نازت رو میکشه ولی ی روز میبینی که خسته میشه از دست قهر کردن هات و دیگه نازت رو نمیکشه اونم قهر میکنه 

فقط ی لحظه بشین پیش خودت فکر کن که همسرت خسته بشه و نازت رو نخره و قهرتون طولانی شه و زندگیتون سر حساسیت های شما تلخ بشه

هر ادمی صبرش ی حدی داره، بیاید هم دیگر رو لبریز نکنیم

سلام
امیدوارم حالتون خوب باشه

الان که نامزدین هفته ای ۲ بار قهر میکنین، برید تو یه خونه پس چی؟

قهر کردنِ زن و شوهر هیچ توجیهی نداره، باعثِ جدایی و سردیِ رابطه میشه

پیشنهاد میکنم حتما حتما حتماً با هم برید مشاوره،
این مساله رو هرچه زودتر حلش کنید
توی زندگیِ مشترک طبیعتاً اختلاف نظر زیاد پیش میاد
ولی زن و شوهر باید بتونن با حرف حلش کنن،‌ با هم حرف بزنن شوخی کنن با مهربونی حلش کنن که کوچیکترین کدورتی پیش نیاد بینشون
وگرنه کم کم دو طرف از هم دور میشن

واسه من به عنوانِ یه پسر خیلی سخته که همسرم باهام قهر کنه حتی واسه چن ساعت... چه برسه ۱ روز

هممون آدمیم دیگه، عقل و منطق داریم ، انتظار دارم همسرم بشینه باهام حرف بزنه ، جای قهر کردن ، نیاز و انتظاراتشو بگه ، بگه از چه کار و چه حرفیم دلخور شده که واسش دلیلشو توضیح بدم
اگه اون قانع شد که هیچی
اگرم من کار و حرفِ نادرستی داشتم، هم ازش معذرت خواهی کنم هم حلش کنم و دیگه تکرار نکنم

شما تا این سن احتمالاً این اخلاقو داشتین پس زمان و حوصله و صبر لازمه که اصلاحش کنین

برادرانه بهتون میگم حتما برید مشاور و ازش کمک بخواید و خودتونو روز به روز بهتر کنین وگرنه رابطتون به مرور با همسرتون کم رنگ و سرد میشه

خیر باشه ان شاءالله

امیدوارم زندگیتون پر از عشق و آرامش و لذت باشه

سلام

میتونید آخرین موردی که با ایشون قهر کردید رو بگید؟

آخرین بار چه اتفاقی افتاد که شما از ایشون دلخور شدید؟

سلام

میتونید بگید که آخرین بار به چه دلیل از رفتار همسرتون دلخور شدید و با ایشون قهر کردید؟

اگر یکی دو مورد رو مثال بزنید شاید بتوان بیشتر بهتون کمک کرد!

جواب این سوال این هست که شما عادت ندارید که افراد آن طور که هستن بپذیرید.

کمال طلب هستید و دوست دارید همه چیز ایده آل باشه، و اغلب دوست دارید ثابت کنید حرف ها و رفتار های شما درست هست.

برای حل شدن مشکلتون، سعی کنید تفاوت بین افراد بپذیرید. ایشون همسر شما هست و اگر ناراحتی پیش بیاد از دل تون درمیاره( به فرض که از این رفتار شما خسته نشه... ) اما واقعا افراد توی جامعه اینطوری نیستن.  کسی نمیاد معذرت خواهی کنه چه برسه از دلتون بیرون بیاره.

پس معیار های اخلاقی دیگران و رفتار اون ها بپذیرید.

سلام

توصیه میکنم یسری کتاب در زمینه شناخت جنس مخالف بخونید.

از جمله کتاب مردان مریخی و زنان ونوسی در عصر جدید نوشته جان گری.

اصولا خود من هم دختر زود رنجی هستم ولی بیشتر خودت اذیت میشی تا اینکه به همسرت بفهمونی که خواسته ات چیه.

خودم هنوز نسخه درستی پیدا نکردم که به شما بگم ولی بنظرم این رفتار بعد از یک مدت دبگه جواب نمیده.

شوهرتون چه کاری میکنه که شما قهر میکنید؟

من یه چیز بگم.... مردا از دختری که هی قهر میکنه زده میشن.... دیر یا زود....

خوشی زده زیر دلت . گرفتی مارو . این اخلاقتو ترک کن . وگرنه یه روزی چنان از دستت خسته میشه که هیچ جوره از دلش نمیتونی دربیاری ها

خوشی زده زیر دلت . گرفتی مارو . این اخلاقتو ترک کن . وگرنه یه روزی چنان از دستت خسته میشه که هیچ جوره از دلش نمیتونی دربیاری ها

این همه دعوا کردید، شما تا حالا چقدر مقصر بودی؟ شده یبار شما بری عذر خواهی کنی و آشتی کنی؟ یا هر دفعه ایشون اومده؟

اگه یک طرفه فقط ایشون داره با شما مدارا میکنه، به این خاطره رابطتون تازه است و فعلا هنوز خسته نشده از دستت. ولی مطمئن باش یه روز میاد که به خودش میگه "بسه دیگه".

اون روز شما منتظر میمونی که باز بیاد از دل شما در بیاره، ولی نمیاد. اگه میخوای با همین روند بری جلو منتظر اون روز باش.

اینکه دعوا پیش میاد طبیعیه. ولی باید بدونی وقتی اختلاف پیش میاد، نباید توقع داشته باشی تو کاملا روی موضع خودت بمونی و فقط و فقط طرف مقابل انعطاف به خرج بده. اگه اینطور باشه رابطه بالانس نمیشه. دیر یا زود همه چی خراب میشه. زمانش بستگی به تحمل طرف مقابلت داره، ولی اگه تا آخر عمر هم تحمل کنه باز چیز جالبی نیست. خودت فرض کن شوهرت داره "تحملت میکنه". خیلی برات جالب نیست احتمالا؟

پس یاد بگیرید چطور با هم مذاکره کنید روی اختلافاتتون و به توافق برسید. فرق توافق با تسلیم اینه که تو توافق هر دو طرف امتیاز میدن و میگیرن. برعکس چیزی که الان شما دارید و در واقع با لوس بازی و گریه و زاری و ننه من غریبم بازی شوهرتون رو تسلیم میکنید. این وضع دوام نداره. 

موفق باشید.

سلام

راست میگن. حتما یکی دو مورد بگو تا بتونیم بهتر راهنمایی کنیم یا راهنمایی بشیم

میدونی چرا نوشتم راهنمایی بشیم. خودم رو با تو یکی حساب کردم. راستش منم مثل توم متأسفانه. با اطرافیانم به کرات قهر میکنم. دیگه از دستم خسته شدن و براشون عادی شده. منم مثل تو حرفامو به زبون نمیارم و بیانش سخته ولی توی دل خودم از رفتارهاشون نتیجه گیری میکنم و قهر میکنم.

ببخشید اگه تفاوتهاییم داشتیم. من نخواستم چیزی از خودمو به تو نسبت بدم. اما خوب منم مدام قهر میکنم.

سلام 

بنظرم حتما این پست رو بخونید 

جزو اولین پست هایی بود که تو خانواده برتر خوندم 

موضوع کلیش یه اقایی بود که خانمش قهر میکرد و بعد اقا میرفت واسه منت کشی اشتی 

خستش شده بود اومده بود واسه راهکار 

اخرشم کارشون به طلاق کشید

من هرچی گشتم پست رو پیدا نکردم 

سلام اقای نجفی اگه امکانش هست لطفا ادرس پست رو براشون بزارید

فک کنم چون نمیتونی حست رو و حرفتو بهش بگی اینطوری مجبور میشی قهر کنی

یکم تمرین کن تا راحت تر حرفتو بگی و تو خودت نریزی احساساتتو ازش مخفی نکن

کاش مثال میزدی از مواقعی که با هم دعوا میکنید میفهمیدیم سر چی بود.تا شاید عادلانه تر قضاوت کنیم چون اخرش گفتی"درک نشدن و احساس تنهایی برام تبدیل به عقده و خشم شده"

ولی اگه خطوط بالا رو فاکتور بگیریم، هر موقع خواستی الکی باهاش دعوا راه بندازی یا در جواب عذرخواهی ش،منت کشی راه بندازی؛به این فکر کن از دست دادنش چه حسی داره

راه حل عملیش هم اینه که هر موقع حس دعوا پیدا کردی همونجا حرفت رو قطع کنی و ده دقیقه از حضور شوهر محترم مرخصی بگیری و به دلایل دعوای احتمالی فکر کنی و جوانب رو بسنجی.و خودت رو جای شوهرت بذاری.بعد اگه دلایل خودت به نظرت بهتر اومد رو یه برگه کاغذ با توضیح بنویس و بده دستش تا بخونه

سلام آجی گلم

اول بابت ازدواجتون خیلی خیلی تبریک میگم 

و بابت ازدواج با همسری به این مهربونی هم بازم خیلی تبریک میگم 

حسابی قدر همسرت رو بدون 

ان شاالله این عشق و علاقه ی همسرتون به شما و علاقه ی شما به ایشون همیشه روبه افزایش باشه

عزیزم گاهی خوبه آدم یه لحظه باخودش فکر کنه که چیزهایی رو که الآن داره رو نداشته باشه،اون وقت بیشتر قدرشو میدونه

مثلا تصور کن همسرت بد اخلاق کم حوصله باشه 

اون وقت بیشتر قدر مهربونی هاشون رو میدونی

و این که فکر نکن اگه به همین روند ادامه بدی ایشونم هیچ وقت خسته نمیشه

پس خواهشا مراقب باش 

این که همسرت عاشقته شکی نیست ولی به هرحال آدما یه ظرفیتی دارن

تو باید عشق همسرتون رو بهشون منعکس کنی

چطوری؟

با درک کردنش با کوتاه اومدن 

این که با جملات، عشق و علاقه رو گفت خیلی قشنگه ، ولی زندگی مشترک بیشتر از ابراز علاقه ی گفتاری به درک متقابل و کوتاه اومدن و فداکاری نیاز داره

چون خیلی وقتا مشکلات و اختلاف نظر هست

همین که اینجایی خیلی خوبه چون قبول داری اشتباه کردی

ببین عزیزم خیلی از احساسات بد ما از افکارمون ناشی میشه

شاید طرف مقابلم باعث اون افکار شده باشه ولی بازم ما میتونیم توی نگاهمون و برداشتمون و در نتیجه در احساسمون تغییر ایجاد کنیم

مثلا منشا احساس ناراحتی شما یکیش احساس درک نشدن از طرف همسرته

پس باید تغییرش بدی

میخوام به این سوال فکر کنی

تو چقدر همسرت رو درک میکنی؟

تا حالا شده همسرت ازت چیزی بخواد ولی برخلاف میل خودت انجام بدی 

یا چیزی که ازش خواستی رو انجام نده و تو به خاطر این که موقعیتشو دیدی، ناراحت نشی؟

به نظر من کسی نمیتونه مارو به طور کامل درک کنه، هیچ کس

چون هیچ کس جای ما نیست 

و همون قدر که دیگران نمیتونن مارو درک کنند ماهم نمیتونیم کسی رو به طور کامل درک کنیم

ولی میشه یه کاری کرد

اولین اینکه اطلاعاتمون رو از همدیگه بالاببریم (جنس مکمل )

دوم اینکه قدرت بیان احساسات و حرف زدن درباره ی خواسته هامون رو بالا ببریم 

دیگران که علم غیب ندارن بدونم ما چمونه

سوم اینکه انتظاراتمون رو پایین بیاریم و تحمل اینو داشته باشیم که گاهی هم حرف ما اجرا نشه

وقتی شما نوعی میخوای وارد زندگی مشترک بشی 

باید یادبگیری که تا میتونی فاصله ی خودت رو با همسرت کم کنی

یعنی به مفهوم واقعی ما بشین، نه من و تو

برای این کار باید غرور ، لج بازی ، زود رنج بودن و قهر کردن رو کنار بذارید و منطقی بودن و صحبت کردن ، خودرای نبودن و مشورت کردن ، و کوتاه آمدن از خواسته ها و پذیرش تفاوت ها و کنار آمدن رو یاد بگیرید 

خداروشکر همسر شما انسان بافهم و درکی هستن و این کار شمارو برای ساختن یه زندگی زیبا راحت میکنه 

چون گاهی ممکنه تلاش یک طرفه جواب نده

ممکنه بعضی صفات در شما شکل گرفته باشه ولی شما میتونید آگاهانه اون هارو تغییر بدید

اول اینکه باید قبول کنید شما در این قهر ها مقصر بودید (که براساس سوالتون اشتباه خودتون رو پذیرفتید)

باید با خودتون "صادق" باشید 

برای ایجاد تغییر باید آگاهانه اونقدر تکرار کنید که جز ناخودآگاهتون بشه و به عبارتی جز شخصیتتون بشه

مثلا شما از همسرتون میخواید که شمارو بیرون ببره و ایشون میگه که کار داره و شما ناراحت میشید و قهر میکنید (براساس ناخودآگاهتون رفتار کردید)

من بهتون توصیه میکنم که وقتی توی خلوت خودتون هستید به کارهاتون فکر کنید 

مثلا بگید خب بنده خدا کار داشت، مجبور بود، من چرا بهش اصرار کردم و ناراحت شدم ،میتونستیم یه بار دیگه بریم بیرون

اینکه وقت نکرده ارتباطی با دوست داشتن شما نداره(به جای اینکه بگید من رو درک نکرد و من براش مهم نبودم)

این بازخورد هایی که به خودتون میدید خیلی مهمه باید مراقب افکارتون باشید

ممکنه چندین بار بازم رفتارهای قبلیتون رو تکرار کنید و بازم سریع ناراحت بشید 

چون اون لحظه خیلی سریع براساس عاداتتون و نگرشی که در شما نهادینه شده(مثل احساس درک نشدن و بی توجهی) واکنش بدید

ولی مهمه که بعدش که آروم شدید به خودتون چه بازخوردی میدید

وقتی خیلی بازخورد منفی به خودتون بدید 

کم کم در ناخودآگاهتون تاثیر میذاره و باعث میشه توی موقعیت ،یاد بازخورد های قبلی خودتون بیفتید و سعی کنید آرام تر برخورد کنید

و همین طور باتمرین و تکرار کنترلتون روی احساساتتون و رفتارتون بیشتر میشه 

پس سعی کنید بیشتر همسرتون رو ببینید و درک کنید 

هروقت حس کردید درکتون نکرده، این سوالو بپرسید که من چقدر اون رو درک میکنم

حتی بعد از واکنش تند و قهر کردن وقتی آروم شدید میتونید ازش معذرت خواهی کنید و بگید که من الکی ناراحت شدم  

این طوری علاقتون رو بهشون نشون بدید

توی زندگی مشترک نباید شبیه دادگاه رفتار کرد "حق من،حق تو"

تنها جایی که هرچقدر طرفین در کوتاه اومدن پیشی بگیرن به نفعشونه زندگی مشترکه (البته بعضی جاهاهم لازمه که حرفامون رو بزنیم و همسرمون رو از اشتباهاتش آگاه کنیم یا  از احساسات و خواسته هامون بگیم)

زندگی مشترک به آرامش نیاز داره

تا جایی میشه با صحبت کردن مشکلات رو حل کنید و گاهی هم کوتاه بیاید 

شما ان شاالله بعدا بچه دار بشید(خدا بهتون بچه های سالم و صالح بده) آرامش محیط خانواده خیلی روشون تاثیر میذاره

شاید یه دعوا برای شما یه ساعتم طول نکشه ولی اثرات بدی روی بچه میذاره

هرچقدر بتونید باهم بهتر و زیباتر رفتار کنید روی بچتون فوق العاده تاثیر مثبت میذاره 

همه ی ما ها تاحدی هنوز رفتارهای بچگانمون رو داریم و اتفاقا یکی از اهداف ازدواج رشد شخصیتی خودمون هست

یادگرفتن صبر،فداکاری و...

دنبال تغییر و ساختن خودتون باشید 

ان شاالله در ساختن زندگی زیبا موفق باشید

براتون یک زندگی پراز عشق و محبت و یاد خدا آرزو میکنم🌷

التماس دعا عزیزم .

خوشی زده زیر دلت 

کتاب دالان بهشت رو خوندی؟

دوره نوجوونی ما خیلی پرطرفدار بود

دختره دقیقا مثل شماست البته اون به خاطر سن کمشه که اینجوریه

اینقدر به جای صحبت کردن و حل کردن مشکل هی قهر میکنه و گریه میکنه که آخرش پسره میذاره میره

البته آخر آخرش خوب تموم میشه:)

من وقتی میخوندم خیلی غصه رفتارای اشتباه دختره رو میخوردم که چقدر برا خودش حسرت و پشیمونی درست کرد

شما هم بخونش شاید تاثیر داشته باشه برات

چون باعث میشه بتونی خودت رو از بیرون ببینی

ان شاء الله مشکلت حل شه

عزیزم منم همینطورم

اما برخلاف شوهر شما همسرم اصلا اهل نازکشیدن و معذرت خواهی نیست.

و اونه که از چشم من افتاده شدیدا...

من از بچگیم شخصیتی مدیر و عاقلی داشتم و از دیدن خنگ بازی و بی تدبیری حالم بد میشه و میرم تو لاک خودم و قهر..‌‌بعد خودش میفهمه و سعی میکنه از دلم دربیاره ولی خب نمیتونه

عزیزم منم همینطورم

اما برخلاف شوهر شما همسرم اصلا اهل نازکشیدن و معذرت خواهی نیست.

و اونه که از چشم من افتاده شدیدا...

من از بچگیم شخصیتی مدیر و عاقلی داشتم و از دیدن خنگ بازی و بی تدبیری حالم بد میشه و میرم تو لاک خودم و قهر..‌‌بعد خودش میفهمه و سعی میکنه از دلم دربیاره ولی خب نمیتونه

ببین عزیزم شما از گفته هاتون معلومه همسر خیلی خوب و فهمیده ای دارین که اینقدر هواتونو داره و ناراحتی شما براش مهمه.بعضی خانمها دلشون میخواد شوهرشون یک دهم توجه و محبت همسر شما رو داشته باشن اما شوهراشون اهل محبت و ناز کشیدن نیست،پس قدر زندگی و همسرتو بدون.

قهر کردن یه وقتایی که واقعاااا مشکل نسبتا بزرگی هست لازمه اما اگر همیشگی بشه دیگه لو وس (لوس نه لو وس)و شاید دیگه همسرتون خسته بشه و مثل قبل ناز نکشه.بعدممکنه دیگه خدای نکرده مشکل بزرگی هم پیش بیاد و قهر کنی دیگه نازتو نکشه.

سعی کن یکم قوی تر باشی البته خودمم خیلی نازنازی و نازک نارنجیم(توی پست خودشناسی هم گفتم که خانوادم بهم میگن اینقدر زودرنج نباش شاید همسرت مثل ما نباشه که نازتو بکشه بعد خیلی عذاب میکشی درستم میگن)پس سعی کن بی دلیل قهر نکنی البته قهرکردن خودمم اینجوریه که بسته به موضوع پیش اومده از چند مین تا ۱ روز ممکنه برم تو خودم،حرف میزنم اما سرد برخورد میکنم ولی سعی میکنم که برای موضوع های الکی و پیش پا افتاده اینجوری نباشم،شما هم سعی کن این اخلاقتو کم کنی بعد ترک کنی

با به دختر زود رنج آشنا شدم خودش زود رنج بودنش رو از خصوصیاتش معرفی کرد

همه چیش خوب بود اما بعد دو روز با اوقات تلخی جدا شدیم چون الکی قهر میکرد و تهمت میزد در صورتیکه من خیلی مراعاتش میکردم رفتاری که اون داشت اگه من داشتم پنج دقیقه طاقت نمی آورد

بهرحال سعی کنید این رفتار رو کم کنید بنظرم ترشیجات و سردیجات نخورید 

تا ازدواج نکردین تمام کن و بزن زیرش

اون شوهر بیچارت گناه داره. 

رک بگم، 

لیاقتشو نداری و بقول بروبچ خوشی زده زیر دلت خواهرم

http://khbartar.blog.ir/post/17127

اینم از لینک پسته 

سلام خواهر عزیز

به نظرم شما تا به این مشکلتون غلبه نکردید لطفا ازدواج نکنید چرا که یه مرد بیچاره رو بدبخت میکنید.. اون چه گناهی کرده که هر روز باید منت شما رو بکشه

بالاخره طاقتش تموم میشه و اون کاری که نباید اتفاق بیفته اتفاق میفته..

اینو یه هشدار جدی تلقی کنید

به هرحال امیدوارم هرچی که به صلاحتونه براتون رقم بخوره

خودم دهه هفتادی ام ها اما میگم این نسل فقط بدرد دوستی اونم پیامکی میخوره این نسل درکی از ازدواج نداره اصن نمیدونه ازدواج چیه همون قدیما خیلی بهتر بودن

اتفاقا ما یه مدیری داریم تا به مشکلی پیش میاد. قهر می‌کنه خونه هر چی مشکل بزرگتر باشه بیشتر قهر می‌کنه میگیم چرا ؟ میگه خب من خیلی عاقلم خلاصه ایشون هم از رفتارای کودکانه بدش میاد

به  / به ترنم/

الان مثلا منظورتون؟

اره عزیزم‌. من مدیر و عاقل و همه چی تمومم....زودم قهرمیکنم. چون ادمایی که برام مهم هستن رو وقتی بی تدبیری شونو میبینم و هیچ جوره نمیتونم اوکی شون کنم ترجیح میدم قهرکنم تا طرفم یکم نسبت به کارش فکر کنه

😂😂😂ببین خانم،شما خیلی شبیه همسر من هستید.البته بهتره بگم چن وقت پیش همسر من.

دوسال عقد بودیم،شخصیت بسیار زود رنجی داشت و زود عصبی میشد بعدم خودش بابت حرفاش پشیمون میشد!!😂😂

فکر میکنی چطور تونستم این خصلت رو تعدیل کنم؟!

منت کشی کار خیلی غلطی یه.ببخشید ولی بیشتر طرف پررو میشه.

اگر یه جایی اشتباه از من بودم،معذرت خواهی میکردم ولی فقط معذرت خواهی میکردم!!عمرا اگه منت بابامم بکشم!😂😂

هر یکی دوهفته قهر میکرد بعدم انتظار داشت برم مث بچه های لوس 4ساله منتش رو بکشم!!اواخر دیگه علنا گفت که وقتی ناراحتی پیش میاد زن باید بره با جملات محبت آمیز از دل همسرش درآره!😷😏مرد غرور داره،ببین این که بری سمت مرد خودت رو کوچیک کردن نیست،تو تو ذهن اون مرد بزرگ میشی.علاقه اش بهت بیشتر میشه!!

چیزی که من متوجه اش شدم،روابط والدین و زوج های خانواده اش بود.

یه خانواده به شدت سنتی،که فکر میکنه زن روزی هزار بار باید جلوی همسرش دولا راست بشه و تقدیر کنه بابت سایه بالای سرش چون این موهبت نصیبش شده که شوهر کنه!!

بابا و مامانش زیاد قهر میکنن،یعنی باورتون نمیشه پیرمرد و پیرزن عین جوونای 20ساله به پر و پاچه ی هم میپیچن!!😂😂😂

بعدم مامانه میره قربون صدقه حاج آقا و این حرفا!!😂😂

یه روز خونمون بود،نمیدونم چی شد(همون بهانه های دم دستی افراد زودرنج)گفت:پاشم برم خونمون.(جمله معروفش😂😂)منم با بی خیالی نگاهش کردم،گفتم خب برو،چیکارت کنم؟ من دیگه حال و حوصله ی قهرات رو ندارم.

ببین با یه حالتی بهش گفتم،که قشنگ حساب کار اومد دستش که نه!من از اون زنای منت کش نیستم😂😂

هیچ وقت باهاش قهر نکردم،هر وقت ناراحتی پیش میاد یا راجع بهش حرف میزنم،یا میرم تو لاک خودم و بعدا راجع بهش حرف میزنم.ولی اینکه قهر کنم و روزه سکوت بگیرم و دیدار در روز قیامت و اینا اصلا.

چون اگه در مواجهه با این جور افراد بخوای مث خودشون باشی اصلا فایده ای نداره.باید رفتار درست رو در شما ببینن و شما بتونی بهش ثابت کنی که الگو شخصیتی خوبی ندارن.

نمیدونم جو خانوادگی شما چطوره؟پدر و مادرتون اهل قهر بودن؟

قهر مال انسان های بالغ نیست،افراد بالغ با گفت و گو مشکلاتشون رو رفع میکنن.

وقتی الان من ناراحت باشم،اون میاد از دل من درمیاره و معذرت خواهی میکنه،درست کاری که من برای اون انجام میدم.

قهر در زندگی مشترک میشه طلاق.حالا اگه طلاق رسمی نشه قطعا طلاق عاطفی میاره،شما رو هم از چشم طرف میندازه.

هر رفتاری حد و حدود داره.مخصوصا یه رفتار بد و غلط مثل قهر.

خودتون رو اصلاح کنید خواهشا. 

شما با دیوار خونه تون هم هر روز که نه اکثر مواقع  قهر و دعوا و بحث داشته باشین کم کم سست میشه و میریزه ...این درباره ی اقایون هم صادقه ...حالا جالب این جاست خود شما مگه چقد کشش داری ک این رفتارهای تکراری و انجام میدی ..متاسفانه خود شما میگی زمان مجردیت هم همین شکلی بود و سعی نکردی رفتارت رو اصلاح کنی

متاسفانه تر اینکه ما ها خودمون رو برای زندگی متاهلی هم‌اماده نمی کنیم و فقط فک می کنیم با یک ازدواج همه چی درسته ..

کاش انقد ک برای انتخاب وسایل زندگی وقت میزاریم خیلی وقت بیشتری رو صرف مهارت های زندگی متاهلی مون می کردیم 

بعدم انقد برا خودت مسائل مهم و بزرگ نکن که باعث ناراحتیت بشه ..اینطوری باعث میشه از زندگیت لذت نبری و دلزده شی 

امیدوارم راه حلی پیدا کنی..ازین باتلاق در بیای 🌱

سلام.

ممکنه بعد از دعوا کردن احتیاج به تنهایی داشته باشی..تا بتونی خودت رو راحت تر مدیریت کنی..

می تونی به همسرت بگی من مثلا دو ساعت دیگه خودم باهات تماس می گیرم تا با آرامش بیشتری با هم صحبت کنیم.( حتما زمان تعیین کنید ) یا یه ده دقیقه من آرامش بگیرم...

ببین عزیزم توی هر رابطه ای و هر مشکلی هر دو طرف مقصر و موثرند ...پس سهم خودت رو از دعوا و ناراحتی ببین ....

و اینکه شما تازه باهم شروع کردید کمی به همسرت فرصت بده تا تو رو بیشتر بشناسد و بدونه از چه چیزی ناراحت می شی..

و اینکه بعد از دعوا حتما حتما حتما درمورد مشکلتون حرف بزنید و حلش کنید و به تفاهم برسید...نذار موضوع بدون نتیجه باز بمونه ...

واینکه انتظار نداشته باش شوهرت دقیقا همونطوری که دوس داری رفتار کنه...ممکنه اشتباه کنه.... با آرامش از احساس خودت بهش بگو...آرامش و مهربانی...

حقیقت اینه که اگر ما قهر کنیم یا عصبانی بشیم طرف مقابل حرف ما رو توجه نمی کنه عصبانیت و قهر ما رو می بینه ...و نتیجه بخش نیست

دوستم قهر و سکوت بدترین و زجر آورترین تنبیه برای طرف مقابله...حس  ابهام و ترس به طرف مقابل میده)

درک می کنم توی اون زمان تو عصبانی هستی و ناراحت ... ازش زمان بخواه تا حالت بهتر بشه .... بعدش حرفا تو بهش بزن و ارتباطت رو هیچوقت کامل قطع نکن...

حالا وقتی عصبانی هستی قربون صدقه اش نرو ولی قهر نکن...عادی باش...همین که شروع کنی و بخوای توی پنجمین جمله عادی میشی..و بعدش که دوتاتون آروم شدید بابها هم صحبت کنید..

حقیقتا .قهر خیلی عذاب آوره...

دوستان گفته بودن که خواسته هات رو بیان کن اما بهم نگفته بودن چطور؟من چطور با همسرم مذاکره کنم؟شوهر من اصلا جدی نمیگیره این بحث هارو و اعتقادش اینه دنیا ارزش بحث نداره پس گذشت کنیم و تمام اما من همچین قلب بزرگی ندارم من دوست دارم صحبت کنم دردم بگم شوهرم باهام هم دردی کنه اما ایشون ٩٠درصد مواقع میگه این اصلا موضوع مهمی نیست  که ذهنم روش درگیر کنم شاید منم بارها ناراحتش کردم اما اصلا به روی خودش نمیاره نه فقط برای من کلا اخلاقش همین خیلی خوددار و زود میبخشه گاهی اوقات که ناراحتم باهاش صحبت میکنم ولی راه حل خاصی نمیده فقط نصیحت میکنه که اینا مشکل نیستن انگار اصلا من جدی نمیگیره یا میگه همه این مشکلات دارن دغدغه خاصی نیست در کل خیلی ریلکس دقیقا برعکس من که ادم نگران و سخت گیری هستم وقتی اینجور جوابی میده من احساس تنهایی و بدبختی میکنم احساس میکنم شوهرم درکم نمیکنه منم دیگه هیچکس ندارم پس سعی میکنم قهر کنم تا جدیم بگیره چون فقط وقتی قهر میکنم باهام جدی صحبت میکنه بقیه مواقع اینقدر سر به سر من میزاره تا به قول خودش خوب شم شاید اون لحظه فراموش کنم  اما بعدش احساس میکنم کسی رو ندارم تا باهاش حرف بزنم 

من خودم خیلی اهل کتاب خوندنم اما  پیاده کردن اون تئوری ها توی زندگی خیلی سخت نمیخوام باقهر از هم دورشیم چون الانم حرف هم نمیفهمیم من توی خانوادمم خیلی ادم تنهایی بودم دیگه نمیتونم بار زندگی و نگرانی هام تنهایی به دوش بکشم میخوام قلبا بهم نزدیک بشیم تمام این خصوصیاتش قبلا برام محاسنش محسوب میشد اما الان سر موضوعات مزخرفی مثل شکستن قاب گوشی و ایراد گرفتن از لباس و شوخی کردن باهاش درگیر میشم چون دردم اینه همسرم اصلا من نمیفهمه احساس میکردم بعد از ازدواج یه ناجی میشه و زندگیم شیرین تر میکنه اما تنها دغدغه ای که الان ندارم اینه که دیگه دردسر خواستگارا رو نمیکشم!!!حتی روزی صدبارم بهم بگه دوستم داره من بازم ازش سوال میکنم منو دوست داری؟!!!به نظرم رابطمون یه مشکلی داره اما خودمم نمیفهمم چیکار کنم؟!

سلام.

میشه بیشتر توضیح بدین اختلافاتتون سر چه‌ چیزهاییه؟ 

سر مسایل پیش پا افتاده؟ 

یا مسایل اساسی تر و مهمتر؟ 

بنظرم اگه بفرمایین تو چه زمینه ای اختلاف نظر هست دوستان بهتر بتونن راهنمایی تون کنن.

ممنون. 

سلام احتمالا شما در زمان مجردی تو خونه خیلی قهر می‌کردید و اطرافیان مخصوصا مادرتون همیشه با شما رفتار خوبی داشتن ناز شما رو رو میخریدن ولی اینو بدون هیچ فردی رو روی کره زمین با مادرت مقایسه نکن مادرها انسان نیستن فرشته هستن و همین دلسوزی بیش از حد بعضی وقتها باعث میشه بچه هاشون راه و روش زندگی درست رو یاد نگیرن و عادت هایی که در زمان مجردی داشتن رو در زمان متاهلی هم داشته باشن و همسر شما تا ی حدی میتونه قهر های شما رو تحمل کنه و بعد از ی مدت عصبی بشه از قهر کردن‌های گاه و بیگاه شما شما باید قبل از عروسیتون اخلاقای بدی که دارین رو هر چه سریع تر درست کنید و اولویتون این باشه تا زندگیتون از هم نپاشه مثل خیلی از ازدواجهای حال حاضر شما دیگه دختر خونه مامان بابا نیستی باید ی سری تغییرات درونت بدی تا همسو بشی با همسرت شما دیگه دختر خونه مامان با نیستی 

خوشبخت باشی🌻

برو پیش مشاور

به خودت فشار بیار

برخلاف خواسته خودت رفتار کن تو اون لحظه

نمیدونم مثلا بشین تو کاغذ برای خودت بنویس اینکار اشتباهه دارم به همسرم اسیب میزنم و تا کم کم ازسرت بیافته

گناه داره انصافا

ضمم اینکه خودت هم گناه داری هرروز قهر کنی قهر کردنت عادی میشه بعد توی موارد جدی زندگی گاهی قهر لازمه و  اون موقع دیگه به کارت نمیاد

و اینکه رفتار شوهرت بعدها عوض میشه احتمالا در مقابل قهرت 

حداقل فقط برو توخودت طوری که فقط بفهمن ناراحتی به گریه و منت کشی نکشون قضیه را

عزیزم این سوال رو لطفا جواب بده

چندتا دوست صمیمی داری؟

باهاشون درد و دل میکنی؟

رابطه ات با خانواده خودت چطوره؟صمیمی یا سرد؟

بعضی اوقات ما خانم ها چون خیلی احساسی فکر میکنیم، کل نیاز احساسی مون رو از طرف مقابل تو زندگی مون طلب میکنیم. همیشه دوست و فامیل و آشنا نیازه تا یه خانم که یک عالمه حرف و احساس داره، بخشی اش رو تخلیه کنه با این افراد تا بار تمام حس عاطفی اش بر عهده همسرش نیفته.

ولی جالب این جاست که بیشتر ما خانم ها بعد ازدواج، دوستانمون رو رها میکنیم در صورتی که بیشتر از گذشته بهشون نیاز داریم.

البته این یک احتماله و میتونه درمورد شما اصلا صدق نکنه.

شاید هم حرفها و خواسته هاتون رو به همسرتون مستقیم نمی گید و انتظار دارید ایشون حدس بزنند و به خاطر همین ناراحتی براتون پیش میاد و ناخودآگاه اون رو به صورت قهر نشون میدید.

البته تبریک میگم که همین اوایل زندگی تون، مسئله رو شناسایی کردی.

به خانم سوال کننده

والله با این تفاسیری که شما کردید به نظرم مشکل از خود شما باشه نه ایشون (با احترام)

شما باید میزان حساسیت هاتون رو کمتر کنید

و همیشه این رو هم درنظر بگیرید که بقیه هم حق اظهار نظر دارن

باید برای عقاید و سلایق بقیه هم ارزش و احترام قائل بشید

حالا مثلا اگر قاب گوشی شما شکست چی میشه مثلا؟؟؟

به قول همسرتون واقعا مسئله مهمی نیست که شما انتظار داشته باشید که همسرتون در این زمینه بخوان شما رو درک کنند

اینکه شما یا ایشون بخواید مستقیم از طرز لباس پوشیدن هم ایراد بگیرید اصلا کار درستی نیست

شما روز اول باید با چشم باز در انتخاب خودتون دقت می‌کردید. الان دیگه باید واقعیت‌های زندگیتون رو بپذیرید. نباید هنوز با فانتزی های خودتون جلو برید که!!!!

حالا به فرض که شما یا ایشون از طرز لباس پوشیدن طرف مقابل هم خوشتون نیاد

راه حلش اینه از در محبت وارد بشید

مثلا بگید که «عزیزم تو همیشه خوش پوشی, به نظرم فلان لباس هم بهت میاد. اصلا وقتی تو رو تو این لباس تصور میکنم دلم .....» از این جملات بیشتر استفاده کنید.

به نظرم بزرگترین مشکل شما مدل صحبت کردن شماست

باید بلد باشید با محبت صحبت کنید نه از روی عصبانیت «این همون چیزی هست که بهش میگن سیاست زنانه که به نظر میرسه شما اصلا تو این زمینه تجربه ای ندارید»

شما الان دیگه دارید مسئولیت یک زندگی رو به عهده میگیرید بنابراین تنها راه دوام زندگی عاشقانتون همین راه حل های به ظاهر ساده اما کاربردی هست

در ضمن اگر هنوز هم فکر میکنید که همسرتون همه چیز «تاکید میکنم همه چیز » رو به شوخی میگیرن، از ایشون خیلی جدی بخواهید که با هم این مشکل رو حل کنید.

هر چند این دلایلی که شما مطرح کردید اصلا دلایل قابل قبولی نبودن که ایشون بخوان شما رو درک کنن

سلام عزیزم

ببین عزیزم  در مورد این که چطور باید تئوری هارو توی زندگیت وارد کنی؛

شما به فرض یه جمله میخونی که نوشته زندگی رو سخت نگیرید

ولی همین جمله ی ساده کلی نیاز به تمرین داره 

من راه حلم رو گفتم"تکرار کردن "

شما به جای خوندن ده تا کتاب اگه یه کتاب  رو چندین بار بخونی بیشتر به نفعته

منظورم اینه که چیزهای کلیدی رو برا خودت زیاد تکرار کن که تو اون لحظه که میخوای واکنش نشون بدی ،توی ذهنت بیاد

و به خودت بعدش حتما بازخورد بده که آیا بازم زود ناراحت شدی یا نه

احتمالا همسرتم با تمرین زیاد این طوری خون سردن، اتفاقا بد نیست ازشون بپرسی که چطور میتونه این قدر آروم باشه

همین که میگی ،همیشه میگن سخت نگیر و این چیزها ارزش ناراحتی نداره، این ها شده باور شون

تو هم اگه زیاد با خودت تکرار کنی میتونی کم کم آروم شی

یه دوستی داشتم میگفت من هیچی ناراحتم نمیکنه، از بس تمرین کردم و به خودم گفتم نباید ناراحت شی

البته ناراحت شدن که قطعا پیش میاد و بعضی اوقاتم لازمه، ولی باید یاد بگیری ناراحتیت روی رفتارت تاثیر نذاره 

یعنی به جای اینکه براساس احساساتت واکنش نشون بدی 

احساساتت رو کنترل و کنی و منطقی صحبت و رفتار کنی

خیلی چیزها در ظاهر سادس 

قانون پیچیده ای نداره

ولی مهارتن یعنی شما به صرف اینکه بدونی نباید زود رنج باشی

این صفت زود رنج بودنت از بین نمیره،

بلکه

با تکرار، تکرار، تکرار... باید به اون مهارت برسی 

من خودم زود رنج هستم ولی اهل قهر کردن نیستم یعنی شاید پنج دقیقه ای آروم میشم بدون اینکه مثلا ناراحتی برام بمونه

چون وقتی ناراحتم عادت دارم میرم تو خلوتم باخودم حرف میزنم تا حد زیادی آروم میشم

ولی بازم دوست ندارم زود رنج باشم شما که مثلا ممکنه چندساعت یا یه روز ناراحت باشی خیلی بیشتر اذیت میشی هم خودت هم همسرت

این که کاربران گفتن از همسرت بخواه که بذارن تنها باشی خوبه 

معمولا تنهایی میتونه آدم رو آروم کنه البته اگه به جای دامن زدن به احساسات منفی با خودت منطقی و صادقانه حرف بزنی

من الآن با همون بازخورد دادن ها دارم تمرین میکنم

هنوز واکنش نشون میدم ،هنوز ناراحت میشم

ولی سریع تر خودمو جمع میکنم زودتر احساس ناراحتیم رو از بین میبرم 

البته بعضی اوقات هم میشه تو اون لحظه یکم خودمو کنترل کنم

بعضی اوقاتم نه

ولی درکل یه خورده بهتر شدم چون مدت زیادی نیست شروع کردم

ولی خب به تمرین بیشتری نیاز دارم

خیلی خیلی زیاد 

اولش ممکنه تو باز خورد دادن هم مشکل داشته باشی و روی احساس منفیت زوم کنی 

ولی کم کم بازخوردهات رو درست میکنی 

بعد کم کم این قدر تکرار میکنی که بتونی رفتارت رو کنترل کنی

رفتار ها (به ویژه در موقع ناراحتی و عصبانیت) براساس عادات و چیزهایی که نهادینه شده بروز میکنن

برای تغییرشون به تکرار خیلی زیاد نیاز داری

ولی این که یادبگیری که روی احساساتت کنترل داشته باشی و سریع واکنش نشون ندی 

میتونه کلی توی زندگی جلو بندازدت

عزیزم تمرین کن ان شاالله زود رنج بودنت ازبین میره

منظورم این نیست که مشکل شمایی نه علت ناراحت شدنتون و دعواهاتون باید بررسی بشه 

اگه تونستی حتما مشاور خوب برو (باهمسرت)

ولی حتی اگه توهم مقصر نباشی خود صفت زود رنج بودن باعث میشه نتونی حرف بزنی، نتونی احساست رو بیان کنی

این که چطور حرف بزنی قاعده ی پیچیده ای نداره

باید روی احساست مسلط باشی و باتوجه به شخصیت همسرت توی موقعیت مناسب حرفات رو بزنی(لزوما نباید همون لحظه صحبت کنی )

بازم به تمرین نیاز داره

مثلا همین که همسرت میگه سخت نگیر و این ها مهم نیست

منظورشون این نیست که براشون مهم نباشه، فقط میخوان شما خودت رو اذیت نکنی ،که از علاقشونه

ولی میتونی بهشون بگی 

"میدونم دوستم داری و نمیخوای به خاطر چیزهای الکی بحث کنیم

ولی همین چیزها هم میتونه مشکل ایجاد کنه اگه حل نشه

من دوست دارم که تو بامن صحبت کنی و به حرفام به صورت جدی گوش کنی و اگه جایی من اشتباه میکنم برام دلیل بیاری و اگه جایی تو اشتباه میکنی بپذیری"

وقتی ببینن دوست داری جدی صحبت کنی قطعا باهات جدی تر صحبت میکنن

همون طور که وقتی ناراحتی  جدی میشن

ایشون نمیدونن که وقتی جدی نمیگیرن باعث ناراحتیت میشن 

بهشون بگو

واینکه زیاد ازشون نپرس که دوستم داری؟

چون این حس  رو بهشون منتقل میکنه که کارهاشون و ابراز علاقه هاشون رو نمیبینی 

من براساس متنت متوجه علاقه ی همسرت میشم

عزیزم چرا به جای لذت بردن از ابراز علاقشون این قدر خودتو اذیت میکنی

اگه خودتون نمیتونین صحبت کنید به نظر مشاوره بهتره چون مشاور بهتر میتونه بحث هارو پیش ببره 

ان شاالله مشکلتون برطرف بشه.

خواهرم اگه همسرت میگه موضوعی که مطرح میکنی مهم نیست معمولا دلیلش اینه که میخواد بخاطر اون موضوع ناراحت نباشی و شاد باشی

منم شاید مثه همسر شما رفتار کنم در صورتیکه قصدم بی اهمیت نشون دادن احساسات طرف مقابلم نباشه صرفا میخوام تمرکزش رو از اون موضوع ناراحت کننده دور کنم و غمگین نباشه

حقیقتش خیلی از موضوعاتی که بخاطرش ناراحت میشم واقعا الکیه  و ارزش ناراحت شدن رو نداره چون در آینده به اون موضوعات خندمون میگیره که چرا الکی برای اون موضوع ناراحت بودیم

@سوال کننده

چند مورد از اون مشکلای اصلی ت رو بگو.

بیشتر از احساست میگی تا موضوع

@سوال کننده

راجع به اینکه در گذشته هم تنها بودی رو توصیح بده(شرایط رو، و نه صرفا احساست رو)

---

دوست عزیز گاهی اوقات بعضی از ادم ها با اینکه کلی ادم کنارشون هست، بر خلاف خنده بلند و شوخی های صمیمیشون، عمیقا احساس تنهایی میکنند حتی ازدواج هم که میکنند باز تنها هستند.

میخوام بگم ازدواج الزاما دارویی برای رفع تنهایی نیست و ای بسا میتونه ذهن رنجور ما رو بیشتر اذیت کنه.

و ما رو از قبل هم تنها تر کنه.

این انتظار از ازدواج و تلاش برای درست کردن اوضاع میتونه علاوه بر احساس تنهایی، احساس درماندگی رو هم برای ما به بار بیاره.

این تنهایی میتونه یک مشکل هرمونی باشه، میتونه افسردگی باشه، میتونه یک از دیدگاه شما و یا شخصیت شما ناشی بشه.

بنابراین در مرحله اول لازمه که شرایط شما درست ارزیابی بشه و راه حل متناسب برای حل مشکل بکار برده بشه.

و این کار نیازمند تخصصه. پس باید سراغ متخصص باشید.

و بزرگترین و بیشترین کاری که (در حق خودتون و همسرتون) میتونید بکنید این هست که یک متخصص آگاه و (صد البته دانشگاهی!) رو پیدا کنید.

نظر اطرافیان و کسایی مثل من که خودشون کلی گرفتاری روحی دارند و با عینک حس و حال خوشون شرایط شما رو میسنجند.

خیلی بعیده کار ساز باشه.

ضمنن این رو هم در نظر داشته باشید این رفتار شما هم میتونه باعث بشه کاسه صبر همسرتون لبریز بشه و باعث جبهه گیری اون بشه. (نه اینکه فاجعه باشه اما خوب نیست.)

امیدوارم اینقدر حالتون خوب بشه که با  یک لبخند کوچیک ذهنتون پر از آرامش و لذت و امید بشه.

قهر کردن نشونه کمبود اعتماد بنفس و نداشتن  راه حل یعنی همون بی تدبیری هست یه مدیر خوب ادم شناس خوبیه شما اگه میدونستی بی تدبیره بله نمی دادی الانم که بله دادی باید مث یه مدیر عمل کنی نه قهر کنی بری یه مدیر کارش مدیریت کردنه نه قهر کردن باید در مرحله اول. طوری که عشقت متوجه نشه اونو مدیریت کمی اگه دیدی اوضاع خرابه طوری که متوجه بشه مدیریت کنی یعنی شما ٣ مرحله اشنایی و هدایت پنهان و هدایت اشکار رو رعایت نکردی و فقط قهر کردی یعنی ضعیف ترین برخورد بعد میگی عاقلی ادم یاد اون شعر میفته :

آن کس که بداند و بداند که بداند
اسب خرد از گنبد گردون بجهاند
آن کس که بداند و نداند که بداند
آگاه نمایید که بس خفته نماند
آن کس که نداند و بداند که نداند
لنگان خرک خویش به منزل برساند
آن کس که نداند و نداند که نداند
در جهل مرکب ابدالدهر بماند

شما دوتا بهم نمیخورید،تو معلومه ادم زودرنج وپرتنشی هستی امانامزدت اروم وریلکس،اینجوری به جایی نمیرسید وطلاق می گیرید،طبیعیه که مشکل ازجفتتونه اما تو زیادی شورش میکنی وتوقع داری طرف مقابلت همه چیزتو درک کنه وتو ازلحاظ روحی وعاطفی ارضابشی بدون اینکه خودت کاری بکنی،اول باید خودت طرفت روبفهمی وبهش محبت کنی تاطرفت تو درک کنه،همینجوری بشینی قهرکنی ایناهمش رفتار غلطیه که خانمای بیسواد دارن،اینجوری طرفشون رو ازخودشون میرونن،یکم مطالعه کن بدنیست،اگرم کارسازنبود جداشو،وگرنه بااین شرایطتت پات به دادگاه خانواده میکشه تازه اون موقع ممکنه بچه هم بیاد واون بچه هم قربانی پدر ومادرش میشه،پیشگیری بهترازدرمانه ازماگفتن بود

این قهر کردن های مکرر آخرش کار دستت میده هنوز اوایل راهین شوهرت مدارا میکنه یکم دیگه که بگذره محلت نمیده 

یکم هم رو صحبت کردنت کار کن یا اگه سختته حرفاتو رو کاغذ بنویس بده بهش

قهر کردن نشونه‌ی خیلی بارزی از یک خشم خیلی عمیقه

از چی خشمگین هستید؟؟؟

تو بچگی دلایلی بوده که موجب بروز خشم و سرکوب اون خشم می‌شده؟؟

به نظر سلسله مباحث خشم و عصبانیت دکتر هلاکویی رو گوش بدید

یکی از ویژگی‌های آدم‌های خشمگین و عصبانی خودخواهی و تک رایی‌ست

ببین تو متن‌تون هم گفتید وقتی کاری کنه که به مذاق‌تون خوش نیاد سریع قهر می‌کنید(خشمگین میشید)

خب این یعنی اینکه شوهر شما وجود و بودنش فقط برای خوش اومدن مذاق شماست و این خودشیفتگی‌ و خودخواهی‌ست که آدم‌های خشمگین دارند

یه کاری کنید، از این به بعد به خودتون بقبولونید که از هر ۱۰۰ تا کار ۹۹ تاش طبق خواسته‌ی شما پیش نمیره و این عیبی نداره و شما مسئول تنبیه فرد یا افراد خاطی نیستید

دنیا طبق خواسته و بر مدار شما نمی‌چرخه و این نیازی به عصبانیت نداره

احتمالاً تا ۷۰ الی ۸۰ درصد مشکل‌تون حل میشه

خانم سوال کننده الآن کامنت‌تون رو خوندم

ببینید انتظاری هم که دارید انتظار واقع بینانه‌ای نیست

شما انتظار دارید در تمام موارد اشتراک سلیقه داشته باشید و این در صورتی هست که اعضای یک خانواده، خواهران و برادران یک خانواده با اینکه محصول یک کارخونه هستند، با اینکه تحت تربیت یک شخص بودن با هم کلی اختلاف در موارد مختلف دارن!!

پس این انتظار شما انتظار درست و منطقی نیست!

تو زندگی مشترک که نباید نشست و بحث و جدل کرد، باید انتخاب درست کرد، و با اون انتخاب درست سازش کرد نه تحمیل

تو کامنت قبلی گفتم شما خشمگین هستید الآن دو تا ویژگی دیگه هم به نظر می‌رسه دارید هم مضطربید و "طلبکار" که احتمالاً خشم‌تون از اضطراب نشات گرفته و این طلبکاری هم از خشم و خودخواهی‌تون

یکم در مورد خشم و اضطراب مطالعه کنید اون سلسله مباحث دکتر هلاکویی هم که عرض کردم حتماً گوش بدید

خانم محترم الان شوهرت داغه ٬ اوایلشه ولی دوسال بگذره خسته میشه ازاین رفتارات .

وقتی خسته شد دوتاراه حل به ذهنش میرسه. فقطم همین دوتاراه حله وحتما یکی ازاین دوروانتخاب میکنه . راه سوم نداره ! اولین راه حل 

اگه شرایط طلاقو داشته باشه طلاقت میده

اما اگه شرایطشو نداشته باشه مثل اینکه مهریت بالا باشه یا ابرو براش مهم باشه میره سمت راه حل دوم

راه حل دوم : خیانت ودوست دختروزن صیغه ای 

زن دوم واگه این زن صیغه ای زرنگ باشه وضعف توروهم اززبون شوهرتون بفهمه ٬ یه کاری میکنه شوهرتون طلاقت بده وخودش بشه همسراول واخرشوهر تون 

.

شما مهارتهای زندگی مثل گفتگوی موثروکنترل خشم ومهارت حل مسیله بلد نیستی .

نمیتونی خودتو بامحیط سازگارکنی .میخوای حرف حرف خودت باشه ٬ مغرورویه دنده ای . سازگاری نداری . عصبانی هستی وخشم داری 

.

تا این مشکلاتتو حل نکردی ازدواج نکن . چون فایده نداره. اخرش یا میشی زن مطلقه یا میشی زن اول شوهرتون !

هردوش برای خانما دردناکه 

.

برای حل مشکلاتت برو پیش مشاور یا برو‌کلاسای مهارتای زندگی وهمسرداری 

ومشکلاتتو حل کن .

کم وبیش حال و روزت عین خودمنه . بعد زایمان اینجوری شدم در هفته شاید۳بار یا بیشتر قهر میکنم منت کشی کرد که کرد نکرد پتانسیل اینو دارم تا ماه ها هم قهرباشم پیشقدم نمیشم و کاری رو که دوس ندارم خوشم نمیاد انجام بده  وقتی انجام میده قهر میکنم و گریه میکنم بابت همه کارهاش هی توجیه میاره کفر مو درمیاره بعدش با خنده و مسخره بازی تمومش میکنه اصلا نمیتونم بشینم و درست باهاش از خواسته ها بگم  باوجود اینکه۵سال از ازدواجمون میگذره اینم بگم دست و دلباز مهربون رمانتیک شوخ طبع اما حرص درآر و هرکاری دلش بخاد میکنه .اصلا نمیتونم درست بشینم  اولین واکنشم بعد رفتارش قهرکردن و یه گوشه بغ کردنه  اصلا هم ازش توضیح نمیخام همش فکر میکنم غرورم رو شکونده. 

سلام عزیزم

آجی پست هارو نگاه کردم اینجا نظر گذاشته بودین 

گفتم بهتون اطلاع بدم  که ادامه ی طرح قرآن داخل وبلاگ خانم دانشجوی عزیز ادامه پیدا میکنه

و زحمتش رو ایشون میکشن

اینم آدرس وبلاگشون: 

quranfollowers.blog.ir

 سوال کننده ی عزیز معذرت میخوام که اینجا نوشتم🙏🌷

سلام.

شما حق دارین موقعی که جدی صحبت میکنید از شوخی کردن و جدی نگرفتن موضوع ناراحت بشید. همونجوری که تو کامنت اولتون پاراگراف اول توضیح دادین برای همسرتونم توضیح بدین و بگین چه احساس بدی ازین رفتار دارین.و ازش بخواین وقتی دارین جدی حرف میزنید اونم جدی باشه. ( دوستان و همسر محترمتون دقت داشته باشن که منظور این نیست این وسط حق ندارن چیز خنده داری بگن ولی نه در اون حد که کل موضوع رو به مسخره بگیرن.) 

منم بدم میاد وقتی دارم یه موضوع مهمی مطرح‌ میکنم طرف اصلا به حرفم توجه نکنه و فقط بخواد با شوخی و... از زیر بحث دربره.

همه آدما همین طورین. ولی الان خانم سوال کننده رو سرزنش میکنن.

خانم سوال کننده لطفا با همسرتون صحبت کنید و ازشون خواهش کنید وقتی دارین جدی باهاشون حرف میزنید جدی باشن. 

این ۵۰ درصد قضیه است.

۵۰ درصد قضبه هم اینه که سر هر موضوع کوچیکی گیر الکی ندین. اینقد زندگیو به خودتون و دیگران سخت نگیرید. هی ازش ایراد نگیرید. اینجوری برای اعصاب و روان خودتونم بهتره.

خوشبخت بشید. 

لطفا اگه امکانش هست نتیجه رو هم اعلام کنید.

ممنون. 

دختر جان،ازدواج هیچوقت ادموخوشبخت نمیکونه،انسان زمانی خوشبخته که احساس ارامش دردرون خودش بکونه،مهم بودنهاست نه داشتن ها،اول زندگیت که اینطوریه ،فاتحه اون زندگی خوانده است،زیاد به شوهرت گیرنده ،به خدا زندگی ارزش ناراحتی نداره،بی خیال باش،زیاد حساس ودمدمی مزاجی،پیش یه مشاور روانشناس حتما برو که یه ان میگی خوبی،یه ان بدی ،یعنی تعادل روانی درزندگی نداری،اول خودتوباید اصلاح میکردی بعدش ازدواج،توبااین کارت،دردسرهاتو زیاد کردی،حالا دیگه شده،ولی قدرزندگیتوبدان،دیگه وقتی ازدستش بدی پشیمانی سودی نداره،باشوهرت خوب باش،زیاد ازش چیزی نخواه ،محبت بالاترین چیزبرای طرفین است.

خوب شد اومدم اینجا بقیه نظرات رو بخونم.

خیلی ممنون عزیزم بهم اطلاع دادی.

دو سه روز پیش که وبلاگت رو باز کردم دیدم نوشته حذف شده، شوکه شدم و کلی غصه خوردم که برنامه به این خوبی چرا اینطور شد.

امیدوارم هرجا هستی همیشه موفق و سلامت باشی.

ببخشید نویسنده

اغا من برعگس توام اصن.توانایی قهر کردن ندارم

مگر اینکه طرف قلبم رو دویست تیکه کرده باشه که اصن چیزی ازم نمونه

میتونم کمرنگ شما

میتونم کم کم برم

اما نمیتونم یهویی قهر کنم:|

شما همون هستید شوهرش حسابدار بود ؟

سلام 😊

شما خیلی حساس هستید و همسرتون برعکس شما خیلی ریلکس تر و راحت تر و با وقایع برخورد میکنن و خب این بد نیست به نظرم. 

میدونی چرا؟

چون آدم وقتی نارحته یا عصبانیه تا یه حدی حرف میزنه در مورد اون موضوع و درد دل میکنه

( البته همه اینطور نیستن و با حرف زدن آروم نمیشن)

ولی بعدش بهتره که سعی کنه شرایط رو عوض کنه و ذهنش رو درگیر یه کار دیگه کنه که اون نارحتی و اون موضوع الکی و بی مورد کِش نیاد😶

من خودم هم" سعی میکنم" در اون مواقع خاص این کارو انجام بدم چون اینجوری خیلی بهتره که ذهنت رو از اون موضوع تایه حدی منحرف کنی.

به خصوص واسه خود آدم اینجوری بهتره.

حالا شما که موافق این نیستید بهتره همسرتون رو متوجه کنید که دوست ندارید اینجوری برخورد کنه چون شما رو بیشتر نارحت میکنه.

حداقل وقتایی که نارحت هستید بیشتر رعایت کنه.

خب راستش رو بخواید الکی قهر کردن و الکی نارحت شدن هم باعث اذیت شدنِ طرف مقابل میشه و اون شخص رو همش تو ابهام قرار میده که چرا و چی شد؟

و خودتون هم قطعاً اذیت میشید و اعصابتون خورد میشه.

بعدش یه واقعیتی هست اونم اینه که حساسیت شما و قهر های شما از یه جایی به بعد عادی میشه واسه همسرتون و شاید دیگه توجه نکنه .

البته میگم شاید.

حس میکنم اینطور بشه، مطمئن نیستم.

ولی به هر حال خسته کننده که میشه🤔

نمیشه؟!

مثلاً از هفته ای دوبار به 2هفته یه بار کاهش بدید بهتر نیست؟ 😂

خداییش یکم دیگه خیلی زیاده

به نظرم این کتابای روان شناسی هم خوبَن.

🌺زنان ونوسی و مردان مریخی.

🌺رازهایی درباره‌ی مردان که هر زنی باید آن‌ها را بداند

اینم خوبه بدید دست همسرتون یکم مطالعه کنن⬇️

🌺رازهایی درباره‌ی زنان که هر مردی باید آن‌ها را بداند

کلاً همه شون نکات جالبی دارن.

به نظرم از پیش روانشناس رفتن بهتره🤔

اینا رو مطالعه کنید شاید یکم بیشتر رفتارای همدیگه رو درک کنید😊

به غزاله

بله 

بخدا امثال شما قدر این شوهرهای گوگولی و مهربون رو نمیدونین خدا همچین شوهرایی رو به کی میدی اخه..حکمتت رو شکر

هرکسی درسطح خودش،درغیراینصورت زندگی دوام پیدا نمیکونه.موفق باشید

هرکسی درسطح خودش،درغیراینصورت زندگی دوام پیدا نمیکونه.موفق باشید

به :به ترنم

وقتی خسته بشی از طرفت...وقتی یه جور رفتار کنه که ناامیدت کنه دیگه حرفی باقی نمیمونه....میشه آب در هاون کوبیدن....

من میگم باخودت یه قرار بذار که هر وقت ناراحتی احساستو به طرف بگی ادم با حرف زدن آروم میشه☺

فهمیدم 

شوهر شما آدم سطحی ای هست و شما دقیقا به یه ادم عمیق احتیاج دارید 

برای مثال 

موضوعی اتفاق میفته 

اون میخنده 

اما شما ناراحتید 

اون فکر میکنه مساله تموم شده

اما مساله برای شما تموم نشده 

اون دیگه ب اون موضوع فکر نمیکنه

ولی شما نیاز داری کسی باهات حرف بزنه و با کسی حرف بزنی اما اون رفتار رو همسر شما انجام نمیده و روح شما آسیب میبینه ، چرا ک همواره در این فکر هستید ک چرا باهام حرف نزد ، چرا نمیزاره حرفامو بزنم ؟ این ک منو دوست نداره ( به خاطر همین ازش درمورد علاقه اش میپرسی )

و همین باعث میشه ناخوداگاه شما از اون مرد فاصله بگیره ، و قهر کنید !

و اون همسر بصورت عاطفی ناز شما رو میکشه و برای لحظاتی اروم میشید ، اما خلا روحی شما پا برجاست و همین خلا باعث قهرهای پی در پی میشه 

اگه با مرد دیگه ای حرف بزنید ، مردی با روح عمیق ، یقیننا عاشقش میشید ، چون این رفتار اون فرد ، روح شما رو ضعیف کرده ! 

شما شخصیت اون فرد رو

سطحی ، بدون درک ، نمایشی ، با ارتباطی از سر نیاز خودش نه عشق و درک شما میدونید .