خانواده برتر

 به شراره

سلام عزیزم بله  اگه خدا بخواد بعد از کنکور امسال که وقتش آزاد تر بشه جشن نامزدی رو میگیریم

داروسازی پردیس میخونم.

الانم داریم تقریبا خریدامونو کم کم انجام میدیم.

به شراره

عزیزم من کامنت قبلتو خوندم توی این صفحه در مورد سوالی که پرسیدی

نمیخوام ناراحتت کنم ولی دلم میخواد واقع بین باشی و آیندتو به خاطر این آقا خراب نکنی.

بله متاسفانه دوستاتون درست میگن.. اینکه قراره دوباره کنکور بدی باید هر چه سریع تر فراموشش کنی.

جو دانشگاه خیلی متفاوته واقعا آدما رو تغییر میده و پسرا با انبوهی از گزینه های واقعی و نزدیک و مختلف مواجه میشن..

خواهش میکنم فراموشش کن.

طبق تجربه ای که من دارم  اگه برای پسری مهم باشی  هزارتا کارم سرش ریخته باشه

تو رو در الویت قرار میده و گوش به زنگ و منتظر پیامته که سریع تر باهات در تماس باشه

به شراره

ممنونم عزیزم به خاطر ارزوی خوشبختی برام کردی ...الهی که همیشه موفق و شاد و سلامت باشی.

ببین عزیزم تا جاییکه من میبینم نامزدم  به داوطلباش رشته های بدون کنکور پیشنهاد نمیده..

چون واقعا رسیدن به شغل تضمین  خیلی زیادی نداره البته رشته ها هم بدتر و بهتر دارن.

وقتی که شما میتونی با تلاش به بهترینا برسی چرا  رشته بدون کنکور؟

منظورم فقط سه رشته تاپ مطرح پرطرفدار نیست.

مثلا خیلی از رشته های پیرا پزشکی  میشه به  اینده ی خوبی رشیدپرستاری، مامایی، اتاق عمل، هوشبری

رشته های بدون  کنکور خودشون 2 دسته میشن

دسته اول به علوم پزشکی و پیرا پزشکی ارتباطی نداره:

اصلا مناسب نیستن  یعنی متاسفانه شرایط تو ایران اینطوریه که اینده شغلی خوبی ندارن صرفا یه مدرک میگیری.مثل زیست شناسی ، زیست شناسی گیاهی، زیست شناسی دریا، گیاه پزشکی ، مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی ، مهندسی علوم دامی، ، کاردانی تکنولوژی تولیدات دامی ، کاردانی تولید و بهره برداری ازگیاهان دارویی و معطر، شیمی محض ، شیمی کاربردی، کاردانی شیمی آزمایشگاهی ، کاردانی تکنولوژی مرتع و آبخیزداری،  مهندسی فضای سبز، ترویج و آموزش کشاورزی پایدار، علوم و مهندسی باغبانی مهندسی طبیعت، علوم و مهندسی محیط زیست،  اقتصاد کشاورزی، زمین شناسی، علوم و مهندسی جنگل، علوم و مهندسی خاک و

اما دسته دوم که به علوم پزشکی ارتباط دارن  مناسب تر هستن و شانس بالاتری دارین برای شغل:

کاردانی مامایی ، کاردانی هوشبری، کاردانی علوم آزمایشگاهی، کاردانی بهداشت عمومی، کاردانی بهداشت محیط،  بهداشت خانواده، کاردانی اتاق عمل، کاردانی تکنسین سلامت دهان، کاردانی تکنولوژی رادیولوژی دهان فک و صورت،  کاردانی بهداشت حرفه ای، مبارزه با بیماری ها و …

در مورد انتخاب رشته هم سعی کنید منطقی این کارو بکنید اگه رتبه لب مرزی دارین

تا شانس قبولیتون زیاد تر بشه ولی اگه رتبه عالی بیارین برای دانشگاه تیپ یک شانس زیادی دارین.

گاهی از همه چیز خسته می شوی

حتی از نفس کشیدن

در ذهنم تکرار میکنم آیا خدا برای بنده اش کافی نیست؟

اگر از خدا دور باشم آن وقت باید چه کنم

آن وقت که هیچی ندارم 😢

استادم میگفت حتی اگه آخرت رو از دست دادید ولی خدارو از دست ندید و همیشه به رحمتش امید داشته باشید

امثال استادم واقعا به آدم توان و امید میدن برای ادامه دادن

وقتی افرادی رو میبینم که تو شرایط سخت هنوز لبخند میزنن هنوز خدا را در زندگیشون دارند

و هنوز در زندگی چیزی رو برای خودشون نمیخوان و فقط سعی میکنن حال دیگران رو بهتر کنند

آدم حالش بهتر میشه

امیدوارم ایشون و امثال ایشون همیشه حالشون خوب باشه و انرژی های مثبتشون به خودشون برگرده

خیلی حس بدیه که شرمنده ی استادات باشی

کسانی که خیلی خیلی برات زحمت کشیدن

امیدوارم خدا در زندگیشون هرچی میخوان بهشون بده

و در کنار عزیزانشون همیشه بخندند و هیچ وقت افسوس چیزی رو نخورند

ای کاش میتونستم به تک تکشون بگم خیلی شرمندم

خیلی خیلی بابت زحماتی که برام کشیدید ازتون سپاسگزارم

امیدوارم خدا هزاران برابرشو در زندگیتون جبران کنه

حیف که نمیتونم ...

خدایا مراقب خودشون و خانواده هاشون باش

به زندگیاشون عشق و محبت و گرمی و زیبایی و آرامش ببخش .

سلام😊

سلناز و یکی از همین حوالی کوجایین؟؟؟؟

خوبین؟خب کنکورو که من گند زدم هر چند مشخص بود خواستم خبرشو بدم

البته ناراحت نیستم خیلیم پر انرژی ام.

خب چ خبر؟؟اینجا یهویی خیلی سوت و کور شد دیگه هیچکی نیومد اینجا

البته خدارو شکر که کسی دردودلی نداشته.

از یه جایی به بعد آدمـ دیگه حالش خوب نمیشه. فقط بعضی وقتا یادش میره که حالش خوب نیست. تا اینکه دوباره یادش بیاد...

واقعا دیگه خسته شدم از این که بابام بین منو خواهر کوچیکم فرق قرار میده

کلافه ام

دیگه بریده ام

پول درست حسابی ندارم تا بتونم مشکلاتمو باهاش حل کنم

کاشکی خدا یه راهنمایی میکرد منو که باید چیکار کنم

هنوزم نا امید نیستم بلکه شاید شاید خدا منو هم ببینه

کامنتای قبلی رو نخوندم. فقط میخوام مشکلات خودمو بگم و درددل کنم. من از بچگی اعتماد به نفسم پایین بود و توی مدرسه و ارتباطم با بقیه مشکل داشتم. درسم خوب بود و جزء شاگردای زرنگ کلاس بودم. دبیرستان رو مدرسه ی نمونه دولتی رفتم. اول دبیرستان هم درسم خوب بود ومشکل اعتماد به نفسم زیاد اذیتم نمیکرد. ولی بعدش به خاطر یه سری مشکلات خانوادگی و شایدم به دنیا اومدن خواهرم، من حالم بدتر شد. به شدت استرسی شدم عصبی و منزوی. 

کل دبیرستان رو با استرس گذروندم و درسم به شدت افت کرد. توی کنکور هم موفق نشدم.  هزارتا مشکل دیگه هم دارم که الآن حوصله ندارم بنویسم. هر وقت حال داشتم،میام بقیشو میگم.😂😂😂🤗🤗

واى خداروشکر بخاطر این صفحه 

تنهایى الان یه دردمه، الحمدلله پدر و مادرى دارم که از نظر عاطفى هیچى بهم ندادن، میتونم بگم خودشونم به بلوغ عاطفى نرسیدن، از بچگى فقط دعوا میکردن منو و شماتت، همشم تو جمع! تقریبا اعتماد به نفسم با خاک یکسانه

و جالب اینجاست که برادرمم دقیقا مشکلات منو داره و پدر مادرم ووواقعا متوجه نیستن که وقتى هر دو بچه شون مشکلات یکسانى دارن یعنى مشکل از تربیت اونهاست 

و من عمیقا نگران داداشمم، به نظر خودم خیلى هواشو دارم، خوراکى هایى که دوس داره میخرم، فیلم هاییکه دوس داره رو میگم بذاره که با هم ببینیم، با اسمهاییکه دوست داره صداش میکنم و همش خوبیهاشو بهش یادآورى میکنم که بدونه علیرغم حرفاى مامان و بابام، پر از خوبیه، و منى که تا همین سن بیست و چند سالگى وقتى بابام بهم یه چیزى میگه راه گلوم بسته میشه از ترس و هیچچى نمیتونم بگم، بخاطر داداشم رو حرف پدر مادرمم حرف زدمو اینطورى خواستم بهش بفهمونم که من میفهممش. 

لکن احساس میکنم برادرمم دوستم نداره، بخاطر هر چیزى باهام دعوا میکنه و یطورى نگاهم میکنه انگار من یه غریبم 

مادر پدرم که مطمئن هستم دوستم ندارن و لا ریب فیه و جالبیش اینجاست که توقع دارن خیلى بهشون محبت کنم، من که محبت کردن یاد نگرفتم و دریافتى نداشتم و سهمم از پدر و مادرم تحقیر توى جمع، تو خیابون، و ... بوده ، از کجا بیارم الان؟ 

تا حالا با پدر و مادراى دیگه مقایسه شون نکردم ولى روزى نبوده که اونها منو با بقیه مقایسه نکنن 

تو سوءظن راجب من رکورد میزنن

و عجیب سرم منت میذارن، راجب همه چى، به این صورت که احساس شرم میکنم برم سر یخچال خونمون و عمیقا به استقلال نیاز دارم 

هیچ دوستى ندارم و به شدت به یه هم زبون نیاز دارم، قبلنا خیلى ازدواجى بودم 😄 ولى الان نه، حس میکنم وقتى از نظر پدر و مادرم دوست داشتنى نیستم چطور یه غریبه میتونه دوستم داشته باشه؟ و اگه قراره دوستم نداشته باشه من چرا باید بى توجهى ها و عدم علاقه ى یه آدم جدید رو به جون بخرم؟ 

خلاصه که به فکر رشد فردى ام( اگه سرزنش هاى والدینم اجازه بده)

 و پیدا کردن استقلال ! 

 اگه شعراى حافظ رو نداشتم چیکار میکردم؟ هیچى ! انقدر که این بشر بهم روحیه میده هر بار حالم گرفتس و میرم سراغ دیوانش از سرخوشى اشکم درمیاد. 

خلاصه اگر پدر یا مادر هستین فقط مواظب این نباشین که دست بچتون نره تو چرخ گوشت! مواظب روح اون بچه خیلى باشین

و اینکه من رو خیلى دعا کنین که ازین تلاطم دربیام، خواهشا 🌹❤️