خانواده برتر

با عرض سلام و ادب.

به امیر:

باید بدانیم که دین متعلق به ما نیست، و قرآن هم کلام ما نیست، و برای فهم یک دین باید به کتاب آن مراجعه کنیم، نه به آراء و نظریات خودمان.

خداوند در قرآن از اهل جهنم اینگونه حکایت کرده است: {فِی جَنَّاتٍ یَتَسَاءلُونَ - عَنِ الْمُجْرِمِینَ - مَا سَلَکَکُمْ فِی سَقَرَ - قَالُوا لَمْ نَکُ مِنَ الْمُصَلِّینَ} (سوره مدثر)

یعنی در بهشت می‌پرسند از مجرمان (جهنمیان) که چه چیزی شما را به دوزخ انداخته است؟ ابتدا می‌گویند که ما از نمازگزاران نبوده‌ایم!

اگر مهم نبود کسی نماز بخواند یا نخواند، چرا این همه آیات در قرآن داریم که امر به نماز می‌کند؟ دین را در صدقه و اینها نباید خلاصه کرد، و اینگونه حرف زدن شما مانند این است که کسی که نه قانون‌گذار است و نه مجری قانون، بگوید فلان جرم را انجام دهید اشکالی ندارد، درحالیکه این سخن او ملاک نیست و ما اگر انجام بدهیم مجازات می‌شویم چون قانون چیز دیگری می‌گوید.

به حافظ رندانه:

سخن شما یعنی "فکر مرگ رو بذار واسه بعد از مرگ" مانند این است که کسی بگوید: فکر به مجازات را بگذار برای زمان مجازات! مثلاً ما قتل مرتکب شویم و قبل از انجام این جرم به عاقبت فکر نکنیم، بگوئیم حالا تو بکش، وقتی اعدامت کردند راجع به آن فکر می‌کنی، درحالیکه فکرکردن بعد از مرگ هیچ فائده‌ای ندارد، چیزی که مفید باشد این است که ما در این دنیا به فکر عاقبت خودمان باشیم!

تصور کنید بگویند فلان روز امتحان است، چقدر درس می‌خوانیم و نگران هستیم و استرس داریم و...، چرا برای روز قیامت چنین نباشیم درحالیکه عذاب یا نعمت ابدی در انتظار باشد؟ پس فکر را باید الآن کرد و نگرانی خانم یا آقای محترمی که سؤال پرسیده‌اند کاملاً به جاست.

به خواهر عذرا:

آفرین به شما.

به نقطه:

جرم اختلاس هم جرم بزرگی است، ولی قرار نیست ما بگوییم: شما اختلاس نکن، نماز هم نخوان!

چون اختلاس‌نکردن ما یک لطف نیست، یک حرامی است که باید در هر حال از آن دوری کنیم، همانطور که از بقیه افعال حرام دوری می‌کنیم، و ترک کارهای حرام ما را از انجام کارهای واجب و وظایفمان معاف نمی‌کند.

مثال می‌زنم: کسی بگوید شما اگر سر کلاس به استاد توهین نکنید، نیازی ندارد درس بخوانید!

درحالیکه اولی را شما باید در هر حال رعایت کنید و قرار نیست رعایت این، شما را از وظیفه‌یتان که درس‌خواندن است، معاف کند!

به علاوه شما چرا به افراد فاسد نگاه می‌کنید و آنها را ملاک می‌گذارید؟ چرا افراد صالح و باایمان را ملاک قرار نمی‌دهید و بگویید به ایمان آنها نگاه کن؟ پس ما نباید گناهان صغیره را هم کوچک بدانیم، چه برسد به ترک نماز که از کبائر و حتی نزد بسیاری از علماء موجب خروج از اسلام است.

اما حرفتان درباره‌ی توبه، صحیح است.

به صهبا:

اگر شما بگویید آیات عذاب ظاهر قرآن هستند و بطن دارند (همین بطن‌گرایی بسیاری امت را در مواضع مختلف به هلاکت و انحراف کشاند، ما مکلف به ظواهر قرآن هستیم نه اینکه کسی بیاید قرآن را به اسم بطون آن تحریف کند)، کسی هم پیدا می‌شود و می‌گوید خدا مهربان نیست و آیات رحمت هم ظاهر هستند و آنها هم بطن دارند!!

معاد از مواردیست که ادیان ابراهیمی و حتی بسیاری از ادیان غیر ابراهیمی بر آن متفق هستند و شکی نیست که در آن دنیا هم عذاب داریم و هم نعمت، پس حقاً باید انسان از عاقبت خود بترسد و مراقب باشد:

{فَیَوْمَئِذٍ لَّا یُعَذِّبُ عَذَابَهُ أَحَدٌ - وَلَا یُوثِقُ وَثَاقَهُ أَحَدٌ} (سوره فجر)

در آن روز خداوند عذابی می‌دهد که هیچکس آنطور عذاب نمی‌دهد، و طوری به بند می‌کشد که کسی مانند او به غل و زنجیر نمی‌کشد!

پس همانطور که افراط و خارجی‌گری و تکیه کامل بر خوف باطل است، تفریط و ارجاء که تکیه مطلق بر رجاء و رحمت باشد هم خطرناک است و ما باید بین این دو باشیم.

و در نهایت به سؤال‌کننده‌ی محترم:

با سلام،

از اینکه در این مسئله‌ی مهم نگرانی داشته‌اید، به شما تبریک می‌گویم زیرا این یک ترس موهوم نیست، بلکه ترس معقولی است و انسان باید به عاقبت خود بیندیشد.

اکثریت اهل علم می‌گویند نمازهای گذشته را باید قضا کرد، و جمعی می‌گویند نیازی نیست چون فرد عمداً آن را ترک کرده و این قضا ندارد، هرچند قول احتیاطی این است که قضا کند.

پس شما از امروز شروع کنید و نمازهایتان را بخوانید و می‌توانید نمازهای گذشته را هم قضا کنید، و مطمئن باشید در این صورت اگر بر این تلاش وفات کردید، تلاشتان ضایع نمی‌شود و اینطور دیگر نیازی نیست از مرگ به این صورت هراسی داشته باشید.

خداوند فرموده است: {وَالَّذِینَ جَاهَدُوا فِینَا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنَا وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِینَ} (69 عنکبوت)، یعنی کسانی که در راه ما تلاش کنند، ما هم آنها را به راه‌های خود هدایت می‌کنیم و به درستی که خداوند با نیکوکاران است.

و فرموده است: {قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ} (53 زمر)

یعنی: ای بندگانم که در گناه زیاده‌روی هم کرده‌اید! از لطف و رحمت خداوند ناامید نشوید، به درستی که خداوند تمامی گناهان را می‌بخشد و او بسیار آمرزنده و مهربان است.

موفق و مؤید باشید.

منم حدودا کل عمرم تا الان بی نماز بودم. نه اینکه از خدا نا امید باشم هااا نه، بیشتر بخاطر خودم اینکه تنبل بودم و اهمیت ندادم اینکه خودم رو تو منجلاب بی نمازی ای  دیدم که با خودندن نماز از این سن بی فایده دونستم!

اما خدا ارحم و الراحمینه، من سعیمو میکنم. ۱۳ سال نماز قضا کم نیست!!!!! اما من سعیمو میکنم😔😔😔