خانواده برتر

سلام خداخیرتون بده بعد مدت ها خیلی خندیدم 😂😂😂😂😂آقای نجفی میشه این پست رو بروز رسانی کنید؟ ممنون میشم 

سلام

یه بار رفته بودم حموم. حموم خوابگاه ما بالا و پایین درش باز بود. بعد منم داخل داشتم خودمو میشستم که برم سلف. بعد دوستم اومده بود تو سرویس بهداشتی و داد میزد احمداحمد. احمد حموم کناری بود. بعد منم کف شامپو رو صورتم بود و نمیتونستم بگم احمد بغلیه. نمیدونم احمد چرا جواب نمیداد!! بعد دوستم دید جواب نمیاد، پاشو گذاشت رو شوفاژ و داخل حمومی که من بودم رو نگاه کرد. یه لحظه دوتامون داد زدیم و همدیگه رو فحش دادیم همونجا.خخخخ. یادش بخیر

خدایا ما رو ببخش. تو یکی از ترم ها تربیت بدنی داشتیم و همون تایم هم دختر ها سالن کناری ما تربیت بدنی داشتن، طوری که صدا به صدا میرسید. بعد ما هر حرکتی رو نوبتی انجام میدادیم و تا 10 میشمردیم با صدای بلند. دیگه چند دقیقه ای گرم کردیم و داشتیم می مردیم از خستگی که یکهو از اون سالن دخترا شروع به شمردن با صدای بلند کردن. ما هم یکهو گوشامون تیز شد.خخخخخ. بعد دوستم پیش استاد گفت جوووووووون.خخخخخخخخخخ و ما خستگی رو از یاد بردیم

من خاطره باحال زیاد دارم اما همش دانشگاهی نیس 

خبلی خنده داره خیلییییی

ولی واقعا حس نوستنش نیس

فقط بخندین چون خیلییییی باحاله 😂😂😂

الان یادم افتاد خندم گرفت😂

سلام

در صورت امکان این موضوع به روز رسانی شود

ممنون

وای خدا نکشت

ما هشت نفر بودیم داخل یه اتاق از خوابگاه. 

در یکی از شهرستان های کرمان.

سه خوزستانی

یک اصفهانی

یک لرستانی

یک کرجی

یک قزوینی

یک شیرازی.

روزی که من رسیدم خوابگاه نفر اخر بودم

داخل اتاق طبیعتا وسایل یک زندگی دانشجویی وجود داشت که هر کدوم از اون وسایل مربوط به کسی بود و همه هم مشترکا استفاده میکردیم.

قابلمه

ماهی تابه

آینه

چاقو

تشت

فلاکس چای

کتری

ووو......

یک هفته مونده به پایان ترم فلاکس چای شکست .

 یکی از بچه ها ( از اونایی که جا نماز اب میکشن ، حزب الهی سفت و سخت)گفتن دنگ بذاریم بچه ها گفتن ارزش نداره واسه یه هفته 

داخل کتری دم میکنیم و میخوریم. یا اینکه یه نفر بگیره اخر سر هم برا خودش برداره فلاکس رو.

اخر سرم نتیجه این شد که داخل کتری دم کنیم.

این اقای به ظاهر مومن خودش بلند میشه میره فلاکس چای میخره و میاره.

و جلو همه بچه ها گفت کسی داخل فلاکس من چای درست نکنه.

همه تعجب کردیم داری شوخی میکنه 

جدیه 

چیه

نه واقعا حرف دلش بود.

اونقدر حرفش بچه گانه بود کسی یه کلام هم چیزی بهش نگفت.

صب که بلند شدییم همون شخص رفت پای اینه داشت موهاش شونه میزد.

که صاحب آینه گفت کسی داخل آینه من موهاش شونه نزنه خخخ

اون یکی گفت داخل قابلمه من کسی غذا درست نکنه

اون یکی گفت داخل تشت من کسی لباس نشوره

اون یکی گفت کسی با چاقو من چیزی خورد نکنه

ووووو

حالا همه میدونستیم

که همه داریم فقط به اون تیکه میندازیم.

خلاصه اون یک هفته شد به زهرمارش

فکرش بکن 7 نفر رو یک سفره دور هم غذا میخوردیم اون خودش تنها.

به نظرم تا اخر عمرش این هفت روز رو فراموش نخواهد کرد.

خلاصه داستانی داشتیم با این اقا.

مثلا اول ترم مادر خرج بود

و پول رو میدادیم دست اون که واسه شام یا نهار بریم خرید کنیم.

این اقا همیشه میخواست بکه نظر منه

مثلا همه میگفتیم سیب زمینی سرخ کنیم ایشون میگفت کنسرو لوبیا یا ماهی بگیرم

یه روز واسه نهار من داغ کردم و از این همه خود رای بودن این اقا کلافه شدم گفتم من میخوام جدا غذا درست کنم.

بچه ها گفتن زشته 

گفتم  میدونم زشته ما مثل یک خانواده میمونیم اینجا،

ولی من از حرف زور بدم میاد

اگر شما تا فردا موقع نهار باهم بودید

من از همتون معذرت خواهی میکنم

اقا من شب شام جدا درست کردم 

و اونا هم جر بحثشون به خاطر خود رای بودن اون اقا افتاد خخخخخ

دیگه از فردا نهار دیگه تصمیم جمع بود نه اون اقا.

یعنی اگه بخوام تا فردا بگم توی این یک ترم از این اقا حرف هست.

اها راستی یادم رفت 

هر کدوم که از شهر خودمون بر میگیشتیم سوغاتی شهرمون میوردیم و میذاشتیم گوشه اتاق همه بچه ها استفاده میکردن.

این اقا هیچی نمی اورد 

حتی یکی از بچه ها کرمان بک کیلو عسل اصل وحشی براش اورد گذاشت داخل کمد و درش رو قفل کرد و هرچه بچه ها بهش میگفتن در کمال پرویی میگفت نمیدم.

خلاصه همه اینا برای من قابل هضم بود چون میدونستم همجور ادمی در خوابگاه گیر میاد

اون چیزی که برای من قابل هضم نبود اینکه این کارها از طرف یه حزب الهی سفت و سخت صورت مبگرفت.

روز اخر هم قبل از همه امتحان تموم کرد و اومد یک نامه نوست چسبوند به دیوار و مثلا به خاطر کارهاش معذرت خواهی کرده بود.

 ترم بهمن سال 87 بود

با اینکه پست ما خیلی وقت پیشه ولی باز هم که دوباره می خوانیش جالبه

یک استادی داشتیم درس امار ، من چون  ترم قبل با همون استاد درس معادلات دیفرانسیل  داشتم تا حدودی اخلاق استادرو می دونستم این همیشه اول ساعت شروع می کرد یک مسله از درس جلسه قبل رو پای تخته می نوشت    و از بچه می خواست یکی بیاد حل کنه

یادمه او اوایل ترم بود یک بار یک مسله خیلی تخیلی و سخت رو تخته نوشت ، می دونستم الان که یکی رو صدا می زنه بیاد

من همیشه جام ته کلاس بود به نفر جلوی که اصلا تو باغ نبود گفتم زیر بقلت  بد جوری پاره شده  این بدبخت هم از همه جا بی خبر دستشو برد بالا تا ببینه کجای لباسش پاره شده ، استاده از اون جلو این دید فکر کرد داوطلب شده بیاد مسله رو حل کنه با خوشحالی صداش کرد که افرین بیا مسله رو حل کن .

هیچی دیگه ردیف آخر ترکیدیم از خنده....

لعنت به خوابگاه ودانشگاه چهارسال فقط اشک وافسردگی با یه مشت هم اتاقی یزدی وشیرازی عوضی دخترای شهر خیلی عقده ای ونکبتن پسراشونو نمیدونم من اصلا درس ومشق دوست نداشتم یه بچه ی سایلنت وبی دست وپایی هم بودم که نگو هنوزم با وجود بیست واندی سال بهتر که نشدم هیچ بدترم شدم کلا بعضیا از دست خدا در میرن هیچ طرح وهدفی واسه افرینششون نیست خاطرات طنزمال بچه شر شیطونا وخودرایاس وبچه پولدارا این خاطراتی هم که شما تعریف کردین خنده دار وبامزه نبود کلا باید اقای نجفی یه کلاس براتون بذار وشادی وبامزگی رو از نو غ تعریف ومعنی کنه خخخخخ استند اب کمدینای کی بودین شما واقعا سیصد تومن ماهیانه کسب درامدبخاطر این چرندیات ؛)؛)؛)

سلام آقای نجفی ای کاش همه خاطراتی که تو وبلاگ هستش رو تو مطالب پی دی اف هم میذاشتید تا همیشه اینارو همراهمون داشته باشیم آخه خیلی باحالن آدم که همیشه اینترنت نداره که بخواد بیاد اینجا خاطراتو بخونه ولی اگه پی دی اف شو داشته باشیم راحته...مرسی ازشما

یادش بخیر اوایل ترم خیلی ساکت و سر به زیر بودم یکی    دو هفته گذشت که خل بازیامون شروع شد با فرشاد کشتی میگرفتم آخرین بار یخچال کنده شد دیگه تا اخر ترم          همونجوری ازش استفاده میکردیم.

اصلا هم حواسم به کلاس نبود مخصوصا سال اول یه بار    هندز فری تو گوشم بود با بغل دستیم حرف میزدم از ریسه رفتن دخترا متوجه شدم که صدام بلند تر از اونی بود که فکر میکردم.

به چهارشنبه سوری که رسیده بودیم خوابگاه شبیه منطقه  جنگی شده آخرش کار به جاهای باریک کشید. 

اواخر ترم ۲ بود یه امتحان مونده رشته های اکثرا رفته بودن خوابگاه خلوت شده یکی از هم کلاسیا تو این موقعیت با یه ماسک گوریل برق قطع میکنه میره بچه ها رو میترسونه یه  بارم میاد توی اتاق ما حسابی هم اتاقیمو میترسونه جوریکه یه جیغ میکشه و غش میکنه.

قبل اینکه بریم خونه هم حسابی همدیگرو خیس آب کردیم.

ترم ۳ خونه گرفتیم یهو میزد به سرمون ساعت ۲ شب         اسپیکر روشن میکردیم میرقصدیم و میزدیم تو سر وکله هم

با بچه های کلاس رفتیم واسه تفریح و شجاعت حقیقت بازی کردیم یکی از پسرا زد به سرش 😐 با یه بطری همه دخترا رو خیس آب کرد با همون وضع هم رفتیم سر کلاس.

اسم اون پسر مصیب بود معروف بود به مصیبت

 یه ویژگی که داشتم این بود که خیلی سوتی میدادم،یه بار خرگوش یکی از بچه هارو مجبور شدم ببرم سر کلاس این   وسط بحاطر غفلتم این خرگوش میره روی دست استاد که همون روز جلوی ما نشسته بود منم نه گذاشتم نه برداشتم   بلند گفتم استاد نگران نباشید خرگوش ماده هست نر نیست اولین تقلب از همون ترم ۱ شروع شد اون روز دوربینا روشن نبود کاغذ بود که واسه هم دیگه پرت میشد این وسط        هم اتاقی من که جلوییش تقلب نمیرسونه میره با گوشی از روی برگش عکس که استاد میبینش😂

اونم گوشی میذاره در گوشش میگه الو الو صدا نمیاد😂😂 میره بیرون.

یه بارم شجاعت حقیقت بازی کردیم یکی از بچه ها رو با      لباس زیر فرستادیم بیرون.یه بارم با لباس آزمایشگاه رفته

بودیم بیرون تو خیابونا میگشتیم.

دلم واستون تنگ شده:اسی،دمین،سینا،فرشاد،عرفان،جواد      مسعود،مهیار،ممد،محمود،مصیب😂،

سلام بروزرسانی لطفا

من قبلا اینجا کامنت گذاشتم اما اینم بگم ..

بیشتر روزای خوابگاه عجیییب هست و  رو مخ  تا خاطره...

تصور تجمع کلی ادم از چندین جای مملکت با کلی سلایق و عقاید و وضع بهداشتی وغذایی واقعا سخته 

ما لیست غذاهامون شیک و پیک بوداما خوده غذا به همه چی شبیه بود جز خوده لیست...مثلا قرمه سبزی انگار چمن ریختی توش ....

فسنجونو هیچوقت تشخیص ندادم چی  توشه یه غذا فستفودی هم داشتیم 

جمعه ها نفری یه دونه سیبزمینی،تخم‌مرغ،سوسیس،گوجه و خیارشور و باگت بود و یه تن ماهی برا دو نفر....

پنجره اتاقامون رنگ زده بود همیشه مبادا بیرونو نگا  کنیم ..البته من فقط ۳ ترم تحمل کردم ...

میتونم بگم ادمهای هیلی عجیبی بودیم هممون 

یکی همزمان  ۳ تا دوست پسررو به بهترین حالت ممکن بدون کوچکترین خطایی مدیریت مبکرد 

یکی نون با بستنی میخورد

یکی عدس‌و لپه  میریخت تو قورمه سببزی وقتی و به نظر ماها عجیب بودیم 

یکی تو‌منطقشون  به کباب کوبیده میگفتن  کوفته !!!!

به کوفته میگفتن کوکو..!!!

یکی ۳ نصف شب از حموم‌  میومد بیرون 

با سروصدا سشوار روشن میکرد میگفت خوابگاه ماله منم هست !!

نظر کلیم اینه فضای جالبی نداره 

و غیر بهداشتیم عست 

به دختر لر 

سلام گلم نه از اول همینه اسمم 

۷ ساله 

سلام 

لحظه همگی بخیر

بچه ها من یه خورده از زندگی تو  خوابگاه میترسم احساس میکنم آدم تو عذابه 

واسه همین می‌خوام یه بار دیگه کنکور بدم که شهر خودم قبول شم

۶سال تو خوابگاه بودم لحضلات سخت وطاقت فرسای خوابگاه در مقابل لحضلات شیرین واقعا رنگ می باخت اینقد خاطره دارم که نمیتونم کدومش بگم ولی یاد یه جمله از شاعر افتادم که میگه زندگی را لحظه ای ارزش غم خوردن نیست /آنچنان سیر بخند که ندانی غم چیست

به عذرا خانم

فقط عاشق اونی شدم که میگفت خوابگاه مال منم هست😂🤭😐

امسال ورودی جدیدم و ترم اول مجازیه بعدش باید برم خوابگاه ،سختی کارای اونجا یطرف ولی خیلی شوق دارم برای اینکه تقریبا اون روزا قراره مستقل بشم خیلی جذاب بود خاطراتتون برای رفتن ب خوابگاه لحظه شماری میکنم اما میدونم چقد اولا برام سخته

سلام 

همه خاطرات رو خوندم خاطراتتون خیلی قشنگ بودن یاد خاطرات خودم افتادم میخواستم یه خاطره تعریف کنم از دانشگاه ازاد میانه که سال 83-84 یک واحد مرکزی داشت باید بگم دانشگاه میانه روی به تپه است که اطرافش رو گودبرداری کردن برای خانومها خوابگاه ساختن . این خوابگاه به اندازه یک ساختمون چهارطبقه پایینتر از دانشگاه قرار داره و اطراف دانشگاه هم به اندازه نیم متر دیوارکشی شده که دانشجوهاروی این دیوار میشینن.  یه روز ساعت 3 بعداز ظهر سال 84 طوفان و باد بی سابقه ای میوزید فکر کنم اخرای تابستون بود برای خانومها چادر اجباری بود یادمه کلاس اقتصاد خارج از برنامه داشتیم و من از پله ها بالا اومدم وارد حیاط دانشگاه شدم دبدم در یک لحظه، خانوم لاغری که جلوی من راه میرفت یه مسافت دومتری فاصله بود چادر و مغنعه اشو باد برد و خودش هم از شدت باد افتاد روی زمینو و قل میخورد تا برسه به دیوار نیم متری که نگهبانها و چندتا از دانشجویان اقای همیشه اماده بخدمت :))   هم با کرکر و خنده یه چادر از داشجوها گرفتنو خانومو پوشوندنو هر کدوم از دوطرف چادرو گرفته بودنو مثل گونی سیب زمینی داخل سالن اوردن بعد نگهبانا با ما دعوا گرفتن که مگه اطلاعیه رو ندیدید کلاسا بخاطر شدت باد کنسل شده.

یه مدت داخل ساختمان دانشگاه موندیم و از پنجره ها به خانومایی که مقنعه و چادرشونو باد میبرد و توسط گروه نجات دانشجویی به داخل مشایعت میشدند میخندیدیم. جاتون خالی یه وضعی بود. :))