سلام ..
یه دختر 20 ساله ام .. که از 7 سالگی بدون اینکه بفهمم خودارضایی میکردم .. اولش یه دوست همسن و سالم یادم داد . حتی اسمشم نمیدونستم و اصلا چه حکمی داره ؟ تا پنجم ابتدایی فهمیدَم ... بعد از اون صد بار توبه کردم و شکستم .. الانم که دیگه اوایل جوونیم .. افسرده و ناراحت و عصبی و گوشه گیرم .. حوصله خیلی چیزا رو ندارم ..
بهمم نمیخوره اهل این کارا باشم چون هم مهربونم با بقیه و هم دل رحم . کمکم به همه هم می کنم .. ولی این عمل کثیفم دارم .. هیچ امیدی به بخشش خدا ندارم .. احساس می کنم هر موقع صداش میزنم روشو بر میگردونه ، لجن تر از خودم کسی رو سراغ ندارم .. بیچاره کسی که من مادرش بشم .. من همسرش بشم .. من فرزندشم .. خانواده ی خیلی خوب و با خدایی دارم اما من این وسط من خاک بر سر ...
13 سال گناه رو باید چه طوری جبران کنم ؟
← مسائل اعتقادی (۱۲۲۸ مطلب مشابه) ← ترک خودارضایی (۱۲۷ مطلب مشابه) ← خودسازی در دختران (۵۳۷ مطلب مشابه)
- ۴۰۷۸ بازدید توسط ۳۱۲۵ نفر
- يكشنبه ۱۹ شهریور ۹۶ - ۲۰:۲۳