خانواده برتر

سلام

طرف حرفم با دختراست. حالا چه دخترای این وبلاگ چه اونایی که بعدا میخونن. کلا همه دخترا. دلم پره از بعضی دخترا. امروز با شنیدن حرف های دوستم پر تر هم شد. چرا الکی شعار میدین؟ چرا الکی میخواین وانمود کنید که مهمترین معیار همسر آیندتون میخواین اخلاق و ایمان و ... باشه؟ واقعا خودتون تا چه به این حرفتون اعتقاد دارین؟ اگر اینطوره چرا اینایی که ما میبینیم با اینایی که شما الکی ما رو خوش میکنین متفاوته ؟ ( شاید همه اون طور نباشن، ولی  90% دخترای وبلاگ یک چنین حرفایی رو گفتن درباره معیار هاشون )

باور کنید، اگه یک بار بیاییم خواستگاری تون. همون بار اول ما رو رد می کنید. حالا چرا؟ چون شاید به قول بعضیاتون کارمند نیستیم. شغل خوبی نداریم. لیسانس یا فوق لیسانس نداریم. بابای پولدار نداریم. خودمون سرمایه و پس اندازه نداریم. ماشین (آهن) نداریم. خونه هم که اصلا نداریم. تیپ و قیافه و قد بسیار بلند نداریم. آخه بیشتر دخترا فرشته آسمانی هستند و پسر قد بالای 190 میخوان. چون خیلیاتون نمیتونین با رقبا و دوستان و فامیلتون با استفاده از ما چشم و هم چشمی کنید.

یه خانمه تو پست های قبل گفته بود. اصلا معیار سختی ندارم. فقط باید کارمند باشه و شغل اجتماعی خوبی داشته باشه. ( ایشون خیلی معیار کوچیکی دارن. آخه از هر 100 تا مرد 95 تاشون کارمند هستن!!!!!! ) مگه کارمند بودن الان تو این دوره زمونه آسونه ؟ پارتی، سهمیه و ... نداشته باشی ردی.

من میخواستم چند وقت دیگه برای خواستگاری اقدام کنم. ولی کلاااااا منصرف شدم. اصلا تا آخرش مجرد بمونم خیلی بهتره به نظرم.

دوستم رفته بود خواستگاری این اواخر، بیچاره پسره رو رد کرده بودن به خاطر اینکه خونه و ماشین نداره (خانواده دختره اینطور گفتن). و خودش احتمال میداد احتمالا به خاطره قد و هیکلش هم بوده. (قدش 174). من که فکر کردم دیدم راست میگه. آخه خودش یک مغازه اجاره ای داره و کار میکنه و خدا رو شکر درآمد داره. نمیگم زیاد. ولی خوبه. تحصیلات لیسانس هم داره. پسر خوبی هم هست. با اخلاقه.

من مطمئنم اگر قیافه و قد و هیکل خوبی داشت. همون جلسه اول به خاطر ماشین و خونه ردش نمی کردن. جالب اینه که خود من ایشون رو برای خواستگاری تشویق کرده بودم.

امروز من کلا از هر چی خواستگاری رفتنه زده شدم و اعتماد به نفسم خیلی اومد پایین. البته من نمیگم که دخترا از معیار هاشون کوتاه بیان. شما باید عاقلانه تصمیم بگیرین. حتی با شنیدن این حرفام. نباید خودتون رو عوض کنید. بالاخره هر کس یک جوریه. ولی فقط خواستم بگم، بیشتر حرفای شما، فقط در حد شنیدن خوب و امیدوار کننده است.

کاش میدونستم کدوم دختری تو این سرزمین هست که بتونه منو با تمام وجود و بدون چشم داشت اضافی قبولم کنه. کجایی ای نیمه گمشده من ؟

اینم بگم که من موقعیت بدی ندارم و اتفاقا میخواستم ازدواج هم کنم. فقط شاید برای بعضیا ایده آل نباشم. برای همین فعلا منتفی

عزت زیاد.