خانواده برتر

میتونی درسهاتو بخونی. نگران نباش.

برا امتحان علوم پایه هم که آخر ترم بعد داری 5 یا 6 دوره سوالای سالهای پیش را حل کنی قبول میشی

این وضعیت رو قبول کنین. بله..هم زوده و هم سخت. ولی شما نه اولین شخصی هستین که تو این سن و با این شرایط مادر می شه و نه آخریش. شاید لازم باشه درس رو موقتا کنار بذارین. به هر حال سهل انگاری از خودتون بوده که اینجوری شده. عواقبشو باید قبول کنین.

ولی بچه هم جزئی از ازدواجه!

شما که ازدواج کردید باید همه مسائل مربوط به ازدواج رو هم بپذیرید.

این بچه کوچک هدیه خدا به شماست که خودتون هم باعث به وجود آمدنش شدید! 

مسئولیت کاری که کردین ( ازدواج توام با درس)  رو بپذیرید. 

انشاءالله با برنامه ریزی به همه اهدافتون میرسید. موفق باشید 

ما خودمون میدونیم چیه ، یه مشت درس حفظیه دیگه 

بازی درنیار از خدات هم باشه

خانم دکتربا خودت فکرکردی که اولویت های شما چه چیزهایی است؟

اگراولویت شما شغلتون وپزشکی بوده پس نبایدازدواج می کردیچون ظاهرا خیلی پزشکی براتون مهمه که دیگرنه برای شوهراحترامی قائلی ونه برای ان جنینی که قراره فرزنددلبندتووهمسرت باشه.

ای کاش بیشترفکرمی کردی ونوع نگرشت راعوض می کردی واین قضیه را به فال نیک می گرفتی وبه جای جاروجنجال راه انداختن خیلی با ارامش به شوهرتون مژده پدرشدن را می دادی مگربرای ما دراین دنیا چه چیزهایی با ارش هستن.

به فرض اگرپزشکی شما هم چندسال عقب افتادچی می شه نگران بیمارها هستی؟

نگران اینده شغلیت هستی؟

نگران کلاس کاروتحصیلاتت هستی؟

بهترنبودبه جای خردکردن شخصیت همسرت که شایداثارسوء ان برای یه عمردرذهنش باقی بمونه منطقی با اون صحبت می کردی؟

پس برو هرچه زودتر از شوهرت بابت دعوا ها عذرخواهی کن وبدون کسانی که دردنیا رشدکردن تا ثیرگذاربودن با سختی ها مبارزه کرده ومانندکوه استواربوده اند.

الآن بچتون رو خداروشکر که نمیخوان سقط کنین...

پس راه حل چیه؟!

بهترین دوران زندگیتون ، اونم بچه اول و اونم زمانی که شوهرتون داره براتون پرپر میزنه به خودتون خراب کنین!!!

خب بر فرض که شما بچه دار نمیشدین آیا غیر از این بود که بعد از این دو سال دو سال دیگه بود و بعدش از اون دو سال ، دو سال دیگه و بعد از اون دو سال ، طرح و بعدش آزمون تخصص و باز دوسال دوسال و دو سال دیگه...

اگر بخوان به جایی برسین که در زندگی هیچ دغدغه فکری و دل مشغولی نداشته باشین و حالا اونوقت ازش لذت ببرین با عرض معذرت باید به دوران بعد از مرگ فکر کنید.

چون زندگی همینه و همیشه ی مشکلی و دغدغه ای هست که تو دوران خودش خاصه و اگر اینجوری نباشه اسمش نمیشه زندگی..

پس بهتره به جای فکر کردن به آینده ای که هنوز معلوم نیس از حالتون استفاده کنین و بهترین استفاده رو بکنین.

خدایی به جای ناز کردن واسه شوهرتون و هوس قره قروت کردن دارین غر میزنین به جونش!!! ؛)

لطفا اظهار نظر جاهلانه نکنید.

نظراتتونم واسه خودتون نگه دارید.(شکلک عصبانیت شدید)

ببخشیدولی حرفاتون همش مزخرفه،بچه انداختن حتی اگ هنوزنطفه باشه بازم قتل نفس بحساب میاد،بخاطراینکه خانم بشن خانم دکتربره قتل کنه؟این چه دکتریه ک هنوزدکترنشده میخوادقاتل شه؟اونم قاتل بچش؟لطفاشمانظرتونوبذاریدواس خودتونوخواهرتون.

مگه موفقیت فقط به نمره س؟!

شاید نمره هات بعد از مادر شدنش افت کنه اما دلیل نمیشه موفقیتت رو تحت تاثیر قرار بده.

خدا از جایی که گمون نداری یجایی دستت رو میگیره.

ﭼﻪ ﺑﺴﺎ ﭼﻴﺰﻯ ﺭﺍ ﺧﻮﺵ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ، ﺣﺎﻝ ﺁﻧﻜﻪ ﺧﻴﺮ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ و ﻳﺎ ﭼﻴﺰﻯ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ، ﺣﺎﻝ ﺁﻧﻜﻪ ﺷﺮ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ. ﻭ ﺧﺪﺍ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﺪ، ﻭ ﺷﻤﺎ ﻧﻤﻰ ﺩﺍﻧﻴﺪ.( آیه 216 سوره بقره)

دانشجوی پزشکی نیستی که هستی

تو ۲۰ سالگی هم زندگی داری هم بچه 

بشین زندگی تو بکن خواهر من خدارو خوش نمیره وقتی خدا یه هدیه بهت داده بشینی گریه کنی بگی چرا زود حامله شدم

حامله شدن و مادرشدن آرزوی خیلباس که حسرتشو دارن

خداروشاکر باش منم هم سن توام ولی نه شوهردارم نه دانشجو ام نه چیزی ....تازه دلمم بچه میخواد 

پس خواهشن‌ بچه تو بدنیا  بیار و خوشبختیت رو کامل تر کن

برای ماهم دعاکن دلمون لک زده برا یه زندگی آروم.

راستی ان شاءالله نی نی گلتون هم سالم بدنیا بیاد.

دوم. عزیزم خودتم میدونی اگر پزشکی میخونی که دوره علوم پایه پزشکی، پنج ترم اول آسون ترین و هتل ترین دوره پزشکیه هیچ زمان دیگه ای اینقدر راحت و بی خیال نیست. در ضمن میتونی مرخصی بگیری با مدتی دور بودن از تحصیل اتفاقی نمیفته. خلاصه که خیلی فکر نکن فاجعه ی بزرگی رخ داده و تو دیگه تو بدترین بحران ها هستی، بزرگ نمایی نکن تو وضعیتیت واحدای علوم پایه پیش دوره های بعد شبیه کتابای دبستانه.

بچه شیرین ترین اتفاق دنیاست خوشحال باش و این خوشبختی رو به کام خودت و همسرت تلخ نکن.

واقعا حماقت محض هست سقط کردن بچه؛ مطمئن باش جزاشو میبینی ( البته قطعا شما مثل بقیه احمق نیستید که بخاطر همچین مشکلات الکی ای بچه رو سقط کنید )

بجای غصه خوردن تلاشت رو بیشتر کن 

یا مثلا نهایتش اینه که چند سال عقب می افته یا اصلا ترک تحصیل کنید بهتر از اینه که بچه رو سقط کنی

اونم با همچین شوهر نازنینی که اینقدر هواتو داره

ببین من برای علوم پایه6روز خوندم نمرمم خوب شد اصلا نگران علوم پایه نباش از شاگرد درس خون گرفته تا تنبل همه پاس میکنن مگر این که یکی خیلی پرت باشه که قبول نشه

یه وقت نکنه بچه رو سقط کنی بدون هیچ چیز بی حکمت نیس 

بازم میگم خوش به حالت

کاربر محترم خیلی تندرفتی یه کم یواش تر.شما خودتو مقایسه کردی با این خانم.شاید شما مجردی که اینارو گفتی.اما این خانم متاهله.اگه می خواست عروسک بازی کنه،اصلا تو این سن شوهر نمی کرد.پس شرایطش با یه دختر مجرد فرق داره.

عزیزم،بچه تو نگه دار. چقدر پزشکان متخصص و فوق تخصص هستن که در حسرت داشتن یه بچه از گوشت و خون خودشون دارن میسوزن.

عزیزم شما به این فکر کن که خدا بدون هیچ دردسری بهت بچه سالم‌ داده.اول رو کمک خود خدا بعد مادرو مادرشوهر حساب کن.میشه گذروند.

هرچی سخت بگیری سخت تر میشه

من از اینکه زود ازدواج کردم خیلیم راضیم وقتی عقد کردم شش ماه بعد کنکور دادم و همون چیزی که می خواستم قبول شدم شوهرم همراهم بود بعدم که اومدیم سر زندگیمون خدایش خیلی هوامو داره توی کار خونه تو غذا پختن اگه زودتر از من بیاد حتما غذا می پزه یا غذا می خره میاره بااینکه هم کارش سخته هم زمان کاریش زیاده توی امتحانا هم همینطور حالا  یا مادرشوهرم غذا  می فرسته یا خودش درست می کنه  ولی ما قرار بود بعد تموم شدن عمومی بچه دار شیم اینکه باهاش دعوا می کنم چون تقصیر اون بود از طرفیم می دونم الان تو دلش عروسیه چون خیلی دوست داره زودتر باباشه هی ام می گه خودم نگه اش می دارم انگار اون حامله شده  ....

یا اول میگه حالا یه کارش می کنیم اروم باش دو دقیقه بعد می گه اگه پسر بود فلان اگه دختر بود فلان ...

از ذوق زدگیش حرصم می گیره

اقای عباس بحث سر ارزش نیس بحث کیفیت بزرگ کردن یه بچه اس سنم کمه وقتم کمه تجربه ام کمه اصلا همزمان هم که درس بخونم زمانی که باید براش بزارمو باید کم کنم من عاشق رشته امم ولی زندگیمو هزار برابر بیشتر دوس دارم ولی معنی اش این نیس که بخوام یه مادر نیمه وقت بدرد نخور باشم از اون طرف نمی خوام دکتر عمومی بمونم نمی خوامم یه دکتر با سواد نباشم شمام نگران شوهر من نباش دو دقیقه پیش داشت منو دلداری می داد الان می بینم نیش تا بنا گوش بازه داره دنبال اسم می گرده  ناراحتی من یه ذره ام خوشحالیشو کم نکرده

به فریال 

نمی تونم انقدر راحت راجع به سقط فک کنم احساس عذاب وجدانش دیوونه ام می کنم حس می کنم وسط یه برزخم که به هیج طرفی راه ندارم علاوه براین شوهرمو چطور راضی کنم نمی دونم چکار کنم

 

من می دونم بچه نعمته بچه فوق العاده اس ولی دوس دارم من مادر فوق العاده باشم نوع تربیتش برام مهمه 

به اناهید 

مادر شوهرم نگه اش می داره می دونم چون امسال بازنشسته شده صدبار تا حالا گفته مامانم هس ولی الان امادگیشو ندارم 

یکیشون سکته کرد اونیکی دایم خون دماغ میشه و دخترشون یه سرطانو از سر گذروند...

درضمن اونایی که میگن سقط کن،مگه ماها خودمون چند سال با مادرامون اختلافش سنی داریم؟!من خودم بیست سال دقیقا مثل شما،درسته الان سعی میکنن دیرتر بچه بیارن ولی خب دیگه شده

بعدشم مگه نمیتونی از دانشگاه یکی دو ترم مرخصی بگیری؟!تازشم میگی که مادر و مادرشوهرت هم کمکت میکنن

من خودم ورودی 95 هستم  

عزیزم ورودی 94 و 95 دیگه علوم پایه ندارن 

بعدا ازشون میگیرن فکر میکنم تقریبا نزدیک به آخراش  دقیقا نمیدونم باید چند واحد بشه  فقط میدونم ما دیگه  علوم پایه نداریم

نه دندون نه پزشکی نه دارو 

من خودم داروسازیم و از 94 به بعد دیگه علوم پایه ازشون نمیگیرن    مطمئن باش

عزیزم درس و دانشگاه بلاخره یروزی تمام میشه  بزندگیت برس  اگه پسر باش  ماه های بیشتری می تونی،باهاش باشی  ولی دختر خیلی حساس و کم تر میشه  

.....خدا خواسته وووونبینم دیگه ناله کنید

یه چیزی از متنتون واسم شد کلید جواب...

امتحان خدا رو درست جواب بدین کمکتون میکنه :)

خواهش میکنم احساساتی نشید و این مهمون ناخونده رو خونتون راه ندید شما اگه از رویاهاتون واسه بچه کوتاه بباید باور کن خودت و بچرو داغون میکنی چون حتما بعدا از بچت طلب کار میشی و ازش توقع زیادی و بیجا خواهی داشت

خواهش میکنم تصمیم احساسی نگیرید و خواهش میکنم این همه نظر احساساتی رو تایید کردید  این نظر عقلانی و درست رو هم تایید کنید

اگه شما واقعا میخواهید سایتتون از هر لحاظ طبق قانون و شئونات اسلامی باشه پس از این لحاظ هم باید اینطوری باشه.

به فریال

شما واقعا انسان هستید؟چطور میتونید خیلی راحت در مورد قتل یه موجود زنده حرف بزنید؟شما رو باید یه بچه دستتون بدن بگن با هر چی که میتونی بکشش،ببینم به عمل کردن هم مثل حرف زدن راحته؟حیف دانشگاهی که شما توش تحصیل میکنید،پس اون سوگند پزشکیتون چی میشه؟

هههههه😏😏پزشک بشین که دستور و پیشنهاد قتل بچه ها رو بدین،ادمایی مثل شما یه روز پرونده پزشکیتون باطل میشه و انشاالله که بشه.

به سوال کننده

خواهشا بچه رو سقط نکنید،مطمئن باش یه روز خوش نمیبینی اگه سقطش کنی.

لدفن در این باره نظرات جاهلانه ندین.

شما پزشکی و میخوای در آینده جون انسانها رو نجات بدی

چطور الان از به دنیا آوردن یه انسان عاجزی؟؟؟؟

همسرتم بچه دوست داره

اینقدر خودخواه نباش

قدر داشته هات را نی دونی

من حاظر بودم جای شما می بودم

چرا ناشکری؟

خوبه که وقت نداری جواب بدی ولی درگیر این قضیه شدی! برو از امام علی بپرس نظرش راجب سقط جنین ( قتل انسان بی گناه) چیه بعدش بیا نظر بده.  مثل خوارج و داعش خیلی راحت ازین که بچه توی شکم مادر کشته بشه دفاع میکنی؟

 اصلا هیچ دلیل منطقی نداشتی، اون بچه هم اگه زبون داشته باشه میگه جون من از همه ی مدرک ها و درس های دنیا مهم تره. میگه من میخوام بزرگ بشم جون آدما رو نجات بدم. میگه نننننمی خوام یکی مثل شماها بشم، میخوام یکی مثل آدم خوبا بشم.

انگار تقصیره اونه

بعضى ازشما خانم ها نمیدونم چرا این شملین، انگار تو بعضى مواقع قدرت فکر کردن ازتوم سلب میشه

 

همش به دنبال خوش بختی می دویم و می دویم که وقتی به خودمون میایم می بینیم که عمرمون تموم شده :)

حالا به نظرم حکایت شماست :)

زندگی به این خوبی و قشنگی

شوهر خوب و دلسوز 

2 تا مادر مهربون (که بعضی ها حتی یه دونشونم ندارن :(  

رشته تحصیلی خوب

بچه دار شدن 

زندگی و تحصیل تو شهر خودتون

دیگه واقعا چی می خواین از زندگی هااا؟؟؟؟ :|

گریه و ناله؟؟؟؟ بابا مگه چی شده؟؟

خیلی ها با بچه درس خوندن و موفق شدن .. به نظر من که اینا همش بهونه است . شما خوش بختی زده زیر دلت داری بهونه می گیری :)

از زندگیتون لذت ببرین تا به خودتون بیاین یه وقت دیدن عمرتون تموم شد هااا (خدا نکنه البته ). به خدا خیلی آرزو میکنن جای شما بودن برین مثل سریش بچسبین به زندگیتون حال کنین. درستونم هیچی نمیشه فقط یکم تلاشتون زیاد میشه و بزرگتر میشین بقیه اش بهونه ای بیش نیست :دی

آرزوی خوش بختی و موفقیت دارم واستون

من کسیو میشناسم که با 3 تا بچه  قد و نیم قد ، از 10 سال بگیر تا نوزاد ،  پزشکی میخوند و حالا هم یک پزشک متخصص زنان درجه یکه که همون بچهاشم پزشکن! 

در مورد این جملت که گفتی:

"اول اینکه واسه برادران و خواهران مذهبی که عقایدشون واسه سه نسل قبله ! " 

کسی که بتونه همزمان از پس زندگی مشترک و تحصیل اونم تو این رشته ی سخت بربیاد مطمئنا از پس این هم برمیاد.

روزهای سخت هم می گذره و آخرش شیرینی به جا میذاره.

ان شاءالله چند سال دیگه که مشغول کار بشید دیگه فرزندتون از آب و گل در اومده و مدرسه میره. شما هم راحتتر به کارتون می رسید. 

به چشم حکمت خدا بهش فکر کن. از کجا معلوم بعدا شرایط بچه دار شدن راحتتر از الان باشه.

بچه داری کلا سخته. چه خانه دار چه شاغل... اگه راحت بود که نمی گفتن بهشت زیر پای مادران است.

از پس بچه داری هم بر میای

خیلیییه هااااا

دختر باشی دانشجوی پزشکی بعد بری ازدواج کنی.دمت گرم واقعا😕😕😕😕

می دونی الان چقدر دختر و پسرهای مجرد دوست دارن یه زندگی متاهلی سروسامون بدن 

می دونی چقدر زوج متاهل آرزوی فرزند دارن و چقدر بعضی ها درمان می کنن و بعضی ها متاسفانه از درمان نتیجه نگرفتن

واقعا خدا رو شکر کن برای همه داده هاش

یادمه چند وقت پیش یه پستی تو Reddit دیدم درباره ی همین موضوع. یه آقایی که به گفته ی خودشون کافر بودن گفته بودن که از نظر من سقط جنین باید غیر از مواردی که جون مادر در خطره یا بچه معلولیت ذهنی و جسمی داره ممنوع بشه چون اینکار فرقی با قتل و جنایت نداره و یه جنین 3 ماهه به اندازه ی یه نوزاد یا یه بچه ی 10 ساله انسانه و از حق زندگی کردن برخورداره و وقتی انسانی بوجود میاد دیگه هیچ کس حق نداره حق زندگی کردنو از اون انسان بگیره

انسانیت داشتن و ارزش قائل شدن برای زندگی سایر انسان ها ربطی به اینکه آدم تفکرات سه نسل پیشی داشته باشه یا مثل شما روشنفکر! باشه نداره. هر آدمی با هر نگرش و دین و مذهبی میتونه از انسانیت برخوردار یا از اون بی بهره باشه

به سوال کننده 

 اگه شما بچه تو بندازی شاید بتونی وقت بیشتری برای درس خوندن داشته باشی و به قول فریال با سایر همکلاسی هات فرق نداشته باشی ( چه دلیل موجهی!) ولی در عوض عشق و اعتماد همسرتو برای همیشه از دست میدی و احتمالا پدر و مادر خودت هم نمیتونن شما رو ببخشن و شما میمونی و تنهایی و یه رشته ی پزشکی

بعضی ها چه راحت مادری رو به نابود کردن فرزندش تشویق میکنن , فرزندی که قراره به عزیز ترین فرد تو زندگی پدر و مادرش تبدیل شه 

من خودم ۲تا بچه دارم با فاصله کم ۲۷سالمه این یعنی دوران تحصیلم‌بچه دار شدم.همه م میدونن بسیار موفق بودم تو همه ی تحصیلم بچه هامم خودم خواستم بیارم.

بحث قضا و قدرم از اساس اشتباه میگی

یعنی‌ باعرض‌معذرت خدمت دوستان داری *** میگی!!!

کی گفته حتما افسردگی میگیری؟؟؟؟

پس چرا ما نگرفتیم.

وقتی همسرخوب و باتوجه داری وقتی احساس و عاطفه داری درس و بچه و هزار کار دیگه واست شیرین.احساس خوشبختی میکنی!

درضمن خداوشکر که اعتقاد ما مذهبیا مال ۳نسل قبله شما اعتقادت مال ماقبل تاریخ و انسان اولیه س!

که بچه خودشونو میکشتن.

آقای نجفی فکر میکنم نیاز برخورد کنین 

موفق باشید :)

اون یکی  چی بود به امید اون روز 

و اون اقا اسماعیل

و

سعید کریمی

جنجال امیز ترین زرشک طلایی میرسه به فریال

افتضاح بود گلم من نخوندم بچه هامیگن

مرسی اه

دوستم بعد بیست و پنج سال زندگی مشترک بچه دار شده. دیگه درمان رو هم قطع کرده بود.

قدر داشته هات رو بدون. 

البته همکاری شوهر در این مورد خیلی خیلی مهمه. این خانوم که گفتم شوهرش هم پزشک بود و شرایطش رو کاملا درک میکرد

خیلی با همسرت صحبت کن.

دوست من تازه عروسی کرده بود، ترم سه پزشکی باردار شد،آخرای ترم چهار زایمان کرد و دوباره ترم هفت و هشت به خواست خودش باردار شد و بچه آورد 

اتفاقا الان خودتو اذیت میکنی ولی کلللی تو زندگی جلو میفتی، تا بخوای به سختی های پزشکی برسی بچه ت از آب و گل درومده، بعدا دیگه تا سالهاااا شاید نتونی بچه بیاری چون همه چیز سخت تر میشه 

ضمناً امتحان علوم پایه یکی از راحت ترین و آبکی ترین بخش های پزشکیه، اصلاً بابتش نگران نباش 

خدا جوری کمکت کنه که سالهای بعد از همه چیز راضی باشی :)))

می دونستی درسای پزشکی سخته و هنوز زوده ولی ازدواج کردی حالا هم اون بچه بیچاره گناهی نداره که قاتلش بشی...چند سال دیگه می گی اگه الان بود چه شکلی بود چکار می کرد و حسرت می خوری شما که ازدواج کردی باید عواقبشم قبول می کردی و می دیدی به اندازه کافی مسولیت پذیر هستی یا نه  الانم کاریه که شده نمیشه که بچه رو کشت اون مرد بنده خداهم تقصیر نداشته باشه اسپرم واسه مرداس تخمک چی؟رحم چی؟اونم واسه مرداس؟ 

سلام

یه بنده خدایی در سن 18 سالگی ازدواج کرد و تو 28 سالگی به این دلیل که همه پزشک ها جوابش کرده بودن و گفتن تو به هیچ وجه بچه دار نمیشی طلاق گرفت !

بعد از طلاق با یه آقایی برای مدت کوتاهی ! ازدواج کرد (ازدواج موقت ) و باردار شد

بچه اش از لحاظ شرعی موردی نداشت اما عرفی چرا ! با این تصور که من دیگه خوبم و بچه دار میشم بچش رو سقط کرد و با همون آقا که به هم علاقه هم داشتن ازدواج کرد

الان 6 سال از ازدواجش میگذره و همچنان بچه دار نمیشه !

نمیگم خدای نکرده شما هم بچه دار نمیشید .نه . ولی بلاخره اینم احتماله . در نظر بگیریدیش ...

در ضمن شما که مادرتونم هستن در کنارتون  . پس غصه نخوردید و توکل کنید بر خدا :)

ببخشید رک صحبت میکنم 

چون میخوام به خودت بیای

امیدوارم از حرفام ناراحت نشی

ببین الان اومدی این سوالو مطرح کردی که ما چی بگیم؟ 

دوحالت داره دیگه..کسی که ناخواسته باردار میشه یا نگهش میداره و مجبوره سختی هاشو تحمل کنه یا سقطش میکنه

غیر این دو راه که راهی نیست؟

 الان ما چی بگیم؟

توصیه کنیم به سقط؟ که گناهش بیفته گردن ما؟

که البته من اصلا توصیه به سقط نمیکنم چون. اتفاقیه که افتاده دیگه کاریشم نمیشه کرد،حالا شما و همسرت بهتر بود پیشگیری سفت و سخت تری میکردین وقتی نمیخواستین الان باردار بشین ولی الان شما هرررررر چقدرم که به شوهرت غر بزنی وضعیت تغییری نمیکنه

اصلا دلم نمیخواد سرزنشت کنم چون میترسم برای خودم هم پیش بیاد( یه چیزایی تایپ کردم ولی دوباره پاکشون کردم چون ترسیدم سرزنشت کنم. همین اتفاق برای خودم هم پیش بیاد)

اینکه بچه رو نگه داری یا نه تصمیمش با خودته

من اینو تو یه سایت دیدم 

نظر آیت ا... سیستانیه

تو میتونی نظر مرجع تقلید خودتم بپرسی بعد تصمیم بگیری

عزیزم خدا بزرگترین نعمت دنیا رو نصیبتون کرده .ناشکر نباش و قدر این لحظه ها رو بدون

صد درصد حالت روحیی که الان شما درگیرش شدین طبیعیه 

ازین لحاظ که یه فرد آزاد و با برنامه ریزیه روتین شده الان درگیر مسئله ای شده که همه چیزو تحت تاثیر قرار داده

دارید وارد دنیایی  میشید که اولین تاثیرش ترس از حس مسئولیتیه که بر عهدتونه

این ترس

این تغیرات

این تاثیرات

همه و همه نه فقط مخصوص شماست بلکه همه ی ما مادرها تجربش کردیم و من بعد هم مادرهای آینده تجربش خواهند کرد 

این همه تغییرات مختص برهه ی زمانیه خاصی نیست

شما تو هر شرایط و برهه از زندگیتون که باشید بمحض باردار شدن حس مادرشدن میاد سراغتون 

احساساتتون کاملا طبیعی و ترستون بجاست

منتهی اینکه فکر کنید قراره بچه دار شدنتون بعد از اتمام بخشی از برنامه هاتون باشه اشتباهه چرا که همیشه کار پشت کار بسیاره و شما همچنان مشغولید.....

درحال حاضر شرایط رو بپذیرید

از همه چیز کمک بگیرید تا این دوره با نهایت مراقبت و آرامش پشت سر گذاشته بشه

مطمئن باشید مادر جوان سرزنده بهتر میتونه اوضاع کاری و تحصیلی خودشو مدیریت کنه 

یمدت دیگه که بگذره مشلغه ی کاری و بالاتر رفتن سنتون اوضاع رو براتون سخت تر میکنه

من خودم بشخصه در دوران دانشجویی ازدواج کردم و بچه دار شدم و همزمان شاغل هم بودم

سخته درست ولی شیرینه

اتفاقهایی پیش روتون هست که ارزش پذیرفتن سختی رو داره

امیدوارم صبور و شکیبا باشید تا در کنار همسر و فرزندتون طعم شیرین خوشبختی رو بجشید😊

بعدشم شما بچه و نسل خودتونه و پاره تنتونو دارید میفروشین به یه کاغذ؟

اگه تو فکر این هستید که این کاغد ارزش داره باید بگم خدا بیامرزه گذشت اون دوران 

خوب حالا یعنی ما یه مشت دختر پسر عذب مجرد به گل نشسته واسه شما چیکار کنیم ؟

یعنی ما باید جوابگوی خوشیای متاهل ها هم باشیم اونوقت کی جوابگوی نداشته های ماست ؟ 

میدونی دلمون رو سوزوندی ؟خوب عزیزم خدا بهت لطف کرده نعمت فرزند دار شدن رو توی این سن بهت داده خدارا شکر کن نگه اش دار یعنی چی  حالا ؟

ما شوهرتیم می خوای رومون قر بزنی یا نه می خوای بلایی سر بچه ات بیاری دنبال تاییدیه و شریک جرمی ؟؟ 

خواهشا بس کن شوهر داری زندگی داری الانم بچه ات تو راهه خدا را شکر کن این طرح سوالا دیگه چیه؟

 می خواستی روی برنامه ی بچه دار شدنت بیشتر دقت میکردی الان خیلیا اومدن باهات همدردی کردن ولی خواهشا یه جوری حالت نگیر که انگار داری پز میدی .

والسلام .

بچه بیاد وقت و عمر و زندگی آدم بابرکت میشه. 

اصلا نگرانی نداره . 

اتفاقا میتونه با اومدنش به شما انگیزه بده تا موفق بشید.

ولی خوشبحالت خانم سوال کننده شوهر خوب مادر شوهر خوب بعد دو سال راحت حامله شدی واقعا ناشکری میکنی 

من بعد یه سال ونیم شوهرم به زور راضی کردم که بچه دار بشیم وقتی حامله شدم اصلا خوشحال نشد که هیچ تا میگفتم حالم بده میگفت برو زعفرون بخور بندازش حوصله بچه نداریم اینقدر  برای من سر وصدا نکن حالا تو شوهرت داره نازت میخره من بدبخت همش شوهرم داره اذیتم میکنه تنهام هیچ کمکی بهم نمیده ولی سقط نکردم و ولی ذوقی هم ندارم 😢😢😢

توهین وخطایم تو حرفام نبود 

نظر مو تایید نکردین 

بازم مرسی 

واقعا فک می کنی الان حوصله پز دادن دارم؟ اگه چنین حسی بهت داده حرفام معذرت می خوام ولی چنین قصدی نداشتم فقط خیلی اشفته ام امیدوارم وقتی بچه دار می شی با خواست خودت باشه چون من بدترین حسهای دنیا رو همزمان دارم تجربه می کنم اینکه سوال پرسیدم برای این بود که نمی دونم باید چکار کنم اینکه گفتم همسرم خوبه بر این بود که بگم اگه زود ازدواج کردم می دونستم همسرم کمکم می کنه توی دانشجو بودن راستش فک کردم الان همه برا زود ازدواج کردنم سرزنشم می کنن می خواستم یه جورایی جلوشو بگیرم چند بار اومدم بنویسم  چکار کنم شوهرم راضی بشه به انداختنش ترسیدم از خودم از خودم بدم میاد وقتی بهش فک می کنم از طرفی می گم اخرین راه حله  احساساتم انقدر متضادن که نمی تونم بگم کدوم قویتره از طرفی حس می کنم ممکنه بشنوه از طرفی نمی خوام باشه امیدوارم هرگز اینو تجربه نکنی به اندازه همهی عمرم گریه کردم به اندازه همه ی عمرمم احساس درماندگی می کنم همسر من با همه ی خوبیاش بی خیاله هی منتظر همه مشکلات از اسمون حل بشه درک نمی کنه یه بچه با این مشکلات اقتصادی درسی و کوفت و زهر ماری که الان توشیم چطوری می تونه بزرگ بشه خوبم بزرگ بشه  فک می کنه همه چی با توکل حل میشی ادم و این مشکلاتشونو نمی بینه انگار 

بهرحال اگه ناراحتت کردم ببخش

به بی نام 

خیلیا گفتن من از این ادمام که توی امتحانای معمولی هم استرس می گیرم باید همه چی رو عالی انجام بدم نه سر درس سر بقیه چیزام اینطوریم حتی دادن یه مهمون ساده چهار نفر 

نمی تونم چیزی رو خارج برنامه ام بپذیرم

موفق باشین

شما مادری . . . 

میفهمی؟ 

هر کسی عقاید خودش رو داره ، من به خدا و پیغمبر ایمان دارم و میدونم اونا اینو گفتن ، ولی همه حرفایی که گفتم که تایید نکردید خودتون دیدید چه مثال هایی زدم ، درسته قتل یه بچه اصلا درست نیس ، ولی تاسه ماه اول اصلا روح توی بدن بچه نیست ... 

کلاااا خیلی تفکرات و عقاید آدما باهم فرق داره ، ممکنه کسی سقط رو درست ندونه ، و به نظر منم الان میگم تا حد امکان درست نیس ، ولی شرایط سختی که واسه خانوم به وجود میاد ، کسی اونو مد نظر نگرفته ! 

نظر من اگه اشتباه بود ، خوب أین کسانی که ادعای مسلمانی دارن ، و اینجوری بهم حمله کردن ، باید سعی میکردن دلیل ترس من رو بفهمن ، نه هی تهمت و توهین!!

در مورد خودمم چون هیچ علاقه ای ندارم کاملا رعایت میکنم که اصلا احتمال حامله شدنم نباشه که مجبور نشم سقط کنم ...

مردا خیلی راحت میتونن در مورد بچه نظر بدن ، ولی یه دختر وقتی بخواد خیلی واسش راحته ولی وقتی نخواد واقعا واسش سخته !

ضمنا این خانوم بخواد سقط کنه با شوهرش مشورت میکنه و مطمئنا تا به توافق نرسن دست به کاری نمیزنه ! ضمنا از قانونای ایران بخواین بگین همش علیه زن هاست ، که فقط نظر شوهر! شوهر این خانوم اگه بخواد بچش ،  واسش از آرامش و آسایش زنش بیشتر ارزش داشته باشه ، اونم به وجدانش برمیگرده ، 

شوهر این خانوم هنوز شرایط ایده آل رو واسه زنش محیا نکرده ، که زنش بخواد با آرامش زندگی کنه ، وظیفه مرده ! ولی مرد هنوز وظیفشو در قبال زنش درست انجام نداده !!! پس حق نداره خودخواهانه نظر بده و اینجوری نصف شب زنشو ول کنه بره !!!

به هر حال آدم بخواد حرف بزنه حرفا زیاد  هست !!

و دو آدمی که عقیدشون باهم فرق داره هیچ جوره مثل هم نمیشن ، پس باید به عقاید هم احترام بزاریم 

ولی من نمیدونسم که سه ماهه اول هم سقطش اشکال داره ، تا جایی که یادم بود قدیما میگفتن تا سه ماهه اول ایراد نداره شاید الان قانون جدید گذاشتن ...

به هرحال خواستم بگم به همه دوستانی که تهمت زدن ( گفتن قاتل ) آقای نجفی اینم اگه بخواد آدم میتونه شکایت اعاده حیثیت کنه !!! از کسی که بهش تهمت زده ! این چیزاهم هست ...

ولی دلیل نمیشه یکی یه توهینی میکنه ، منم جواب توهینشو با این کار بدم ..

فقط گفتم کسایی که به من گفتن قاتل ,  و توهین کردن و .... ازتون نمیگذرم ، گذاشتمتون پای خدا !!!!!!

به قول دوستان این پست دوجواب بیشتر نداره ، یا نگهش داره یا سقطش کنه !!!

پس قرار نیس چون نظر من طبق نظر دین نیست همه توهین کنن ، اصلا شاید من مسلمون نباشم ، اعتقادی به اون چیزی که اونا گفتن نداشته باشم ! 

زندگی خیلی سخت تر از کاراییه که آدم بخواد برپایه دین انجام بده ( این نظر منه ) من خیلی از احکام دین رو قبول دارم خیلیاشم قبول ندارم ....

آدم باید انسانی فکر کنه ، شما میگین شوهرش میتونه شکایت کنه درسته ! میتونه ، ولی آیا زندگی این دونفر مثلا بخاطر یه بچه باید خراب بشه ؟؟؟ بحث خیلی بحث گسترده ایه ، الانم با توجه به کامنتای خانوم سوال کننده ، قضیش پیچیدست 

نه کامنتای ما کمکش میکنه ، نه چیز دیگه ، اینجا فقط باید بره سراغ وجدانش ، ببینه وجدان خودش و همسرش چیو درست میدونه !

به هر حال نظرم اینه که خانوم و همسرش باهم مشورت کنن و با یه روانپزشک ، و با کمک اون بتونن از پس قضیه بربیان ، چیزی که هردوشون رو راضی نگه داره .....

با ترسوندن آدم با قانون چیزی حل نمیشه و نشده آقای نجفی ، با وجدان این چیزا حل میشه !!

منم بیام بگم ، شماایی که به من گفتین ، قاتل !!! شما تهمت زدین و میتونم شکایت اعاده حیثیت کنم ! ولی من این کارو میکنم ؟ اینکارو کنم چی حل میشه ؟؟

به اینچی میگن !؟ به این میگن بی شعوری ! 

چون ما آدما میدونیم هیچ انسانی کامل نیس ، و میدونیم نظرات باهم فرق داره !!! و هیچ انسانی هم دین رو به صورت کامل اجرا نمیکنه !!!!

خانوم سوال کننده ، با توجه به اینکه خودتم میگی عذاب وجدان و ... داری ،درسته اینجوری هست ، ولی حالا که شده ، شکه شدی ! ولی اونقدراهم سخت نیس ، چون شوهرتم دوس داره ، و الانم ای شده ، دیگه مجبوری به فال نیک بگیریش ، و اگه الامثلا دوماهت باشه ، تقریبا انشاااالله آبانن زایمان کنی ، الانم که ترم چهارمی اسفند سال دیگه علوم پاییته ، ولی میتونی خیلی راحت یه ترم مرخصی بگیری که هم همش تو خونه ای و چند ماه اول کاملا بیکار ، ، بعدشم اسونه ، شوهرم پزشکی خونده ، فقط دوران استاجری و اینتزنیته که سخته که اونم دو سه سال دیگس ، یعنی تا اون موقع ایشالا بچت بزرگ میشه و نیازی نیس همش پیشش باشی ...‌

نترس عزیزم ، الان دیگه بهترین راه همینه ، درسته سخته ولی این یه قسمت از زندگیته دیگه ، و حتی درکت میکنم درمورد شرایطی که میگی و شخصیتت مثل من هس ، کمال گرایی و نمیخوای به حد کم قانع شی ... ولی یه وقتهایی یه تصمیماته بزرگی میاد تو زندگیت که از رده اختیاراتت خارج هست !! 

به هرحال منم که ننمیگم همیشه درست میگم ، حالا که نظرات دوستان رو دیدم ، متوجه شدم هر چقد هم الکی بخوای ازش فرار کنی باز دلت ناراحته اگه بخوای بندازیش ....

نظر منم زیادی بدبین بودم ، یعنی بخاطر اتفاقات اخیر که افتاده اینجوری گفتم ، ولی امروز خواستم این مسئله رو با خودم حل کنم ، رفتم اینستاگرام دوتا خانوم ایرانی که توی خارج زندگی میکردن رو دیدم که در مورد بچه هاشونم پست میزاشتن ، دیدم نه اونقدراهم نباید بدبین باشم نسبت به این موضوع .... 

و راستش من بیشتر از بچه داریش از قسمت زایمانش میترسیدم ، که یکی از اون خانومایی که گفتم تازه بچه دار شده بود و بیست و دو سالش بود !!! 

و از زایمانش گفت و حاملگیش که واقعا اونجوری که من و تو فکر می کردیم وحشتناک نیس و این توانایی رو داریم ...

اون دختر گفت من خارج تنها اومدم و بخاطر اینکه مشکلی واسم پیش نیاد ازدواج کردمو زود بچه دار شدم ، 

اون دختر تنها ، تو یه کشور غریب ، دور از مادر و خونوادش تنها از پس این کار براومد ، تو چرا نتونی ؟ تازه اونم الان خیلی خوشحال بود و گفت من این سختیارو دوست دارم !!!

نکته : من شوهرم بچه دوست نداره ، ولی یه لحظه که بهش فک کردم ، دیدم اگه شوهرم بچه بخواد ، واقعا اسون میشه برام ، چون برقی که بخوام تو چشمای شوهرم از خوشحالی ببینم از همه چی واسم بیشتر ارزش داره ....

توهم الان اینو داری و شوهرت دوس داره ... پس به قشنگیاش فکر کن و بدون درست اصلا سخت نیس اینو نگران نباش ...

( یاد بگیریم اگه چیزیو دیدیم خیلی باعث عصبانیتمون شد اول طرف مقابل رو درک کنیم بعد راجع بهش  نظر بدیم و بجای توهین کردن سعی کنیم با آرامش باهاش حرف بزنیم ببینیم مشکل کجاست !)

واقعیتش سقط جنین هم خوبه هم بد.. بد به خاطر اینکه تمام شرایط طرف اوکی هست.. ینی به موقع ازدواج کرده.. به موقع درسشو تموم کرده.. الان آماده بچه دار شدنه.. 

این یکی از بهترین شرایطی هستش که یه خانوم میتونه بچه دار بشه.. و اون بچه هم یه مادر فهمیده  و باشعور داره که از بچه دار شدنش خیلی خشحاله...

اما یه خانومی که هنوز بچه ست و زود ازدواج کرده .. تو دوره دانشجویی ناراحته که بچه دار شده و درس و دانشگاهشو به زندگیش ترجیح میده و با اون شوهر بدبختش دعوا راه میندازه همون بهتر که سقطش کنه جنینشو.. 

چرا؟؟

چون اون بچه دیگه صاحب یه مادر خودخواه و از خودراضی نمیشه و وارد این دنیای بی رحم نمیشه.. 

ممکنه نظرم تایید نشه ولی به موضوع چند جانبه نگاه کنید.. 

Good Luck

کشتن یه بچه ربطی به مذهب نداره ادمیت ،و زیر سوال میبره مگه بچه نامشروعه سقطش کنه؟

ببین سوال کننده یه چیزی میگم حالا مادر شدی دعات مستجاب میشه دعا نکنی خدا سنگم کنه خخخ مشکلت اینکه خیلی لوسی یعنی سه بار همه ی حرفاتو خوندم فقط ارزو کردم دختر بودمو جای تو خخخ اخه مشکلت چیه؟

بدبخت شوهرت عجب صبری داره

تا حالا شده یه بار بشینی خوشبختیو معنی کنی؟جدی میگم روی یه کاغذ بنویس خوشبختی یعنی چی؟یعنی شوهری داری که انقدر دوستت داره که دانشجو دکترا برقه کارم میکنه میشینه برا خانم اشپزی میکنه؟ میفهمی چه پدری ازش درمیاد نگران خستگیاشی؟اخه نبوغ وقتی به قول خودت داره حساب کتاب خرج بچه میکنه میگی بچه مونو سقط کنیم ؟غرورشو له کردی نگران خستگیشی؟مادرشوهرت انقدر با شعوره که اندازه دخترش دوست داره که وقتی امتحان داری غذا می پزه که به درست برسی روتینش اینکه بیاد از اشپزیت ایراد بگیره به شوهرت اتقدر غر بزنه یا وسط امتحانا هوس مهمونی اومدن کنه؟چشات می بینه؟اخه دیوانه خدا خوشبختی از دستش در رفته همش ریخته رو سر تو طرف دختر شوهر داده هنوز خونه ش کوچیکه .....

اعصابم واقعا خرد شد خیلی نی نی کوچولویی یعنی چنان خوشی زده زیر دلت که برا تنوع می خوای خودتو بدبخت کنی

بخدا ارزوی خیلیاس جای تو باشن مال وتحصیلاتشونم بدن

ما دهه شصتیا این فهمیدیم با همه ی وجودمون که زندگی یعنی یه همسر خوب تازه نه اندازه شوهرت تو خوب و بجه و یه کار گور بابای تحصیل و درس

هیچی مطلقا خوب نیس خانم فکر کشتن اون بچه رو هم از سرت بیرون کن کشتنه قتل عمد ترا خدا بزرگ شو مادر شدی

عزیزم اینم گفتم بهت بگم که یکی از اشناهامون همین که عروسی کرد دو ماه بعد از ازدواجش فهمید یه ماهه که حاملس!

کلیییی گریه و زاری میکرد 

با همه حرف زد گفت من تازه ازدواج کردم چرا باید انقد زود بچه دار شم 

ولی راضیش کردن نگهش داره 

گفت تمام ماهای بارداریش از بچه تو شکمش متنفر بوده ولی همین که بدنیا اومده یه چیز دیگه شده است عاشقشه خیلیم راضیه الان !

پس در هر صورت نگهش داری هم بدنیا بیاد ایشالا مطمئنا چون بچته دوسش داری! پس بهتره بین بد و بدتر ، بد رو انتخاب کنین و بدنیت بیاریش ولی حتما حتما آمادگی روحیتو باید بالا ببری با شرایط کنار بیای دکتر برو مشورت کن 

خوبه داره تابستون میشه سه ماه بیکاری میتونی بهتر به خودت برسی 

فقط شوهرت باید خوب هواتو داشته باشه و اینو از خودش و خونوادش بخواه!

ایشالا هر چی خیره!❤❤❤

خداراشکر که خدا بهت هدیه داده میدونم سخته میدونم فکرش هم نگرانت میکنه دلت میریزه بهم منم عین خودتم اگه چیزی خارج از نظم ذهنیم باشه توان تحلیلشو از دست میدم خخخخ 

حالا جدا از شوخی بگم بهت دختر خوب انگار یادت رفته ها همون خدایی که این دسته گلو بهت هدیه داده همون خدا روزیشو میده و همون خدا کیفیت تربیتشو هم درست میکنه بهتر از اون چیزی که تو ذهن تو جا میشه!!

یادت باشه خدا راه های مخفی زیادی بلده!!

اینم بگم‌ فک کن شوهرت برات یه هدیه بخره بعد تو جلو چشمش هی بگی دوسش ندارم ناراحت نمیشه؟؟؟یه عروسک خوشملو فرض کن موهاشو دم موشی ببندی وای گوگولی فندوق جیگر من

تازه خودشم میگه شرایطش خیلی سخته !!! چه واسه دخل و خرج چه چیز دیگه .....

برای سقط هم که گفتم ، 

همه شما گفتین بچه بیگناهه و گناهه سقطش ، ولی به نظرتون ,با بدبختی بزرگ بشه درسته ؟؟؟؟

یا مادری که بزور بچشو بدنیا بیاره ....

چرا ننمیخواید قبول کنید ، با چه زبونی باید بگم مادری که دلش بچه نخواد هم واسه مادر بده و هم پدر هم بچه ، و اگه به خواست شوهرش بزور این بچه رو بدنیا بیاره ، همش کینه و ناراحتیش تو دلش میمونه و رابطش با شوهرش خراب میشه ، نه علاقه ای به بچه داره نه شوهر !!!

چرا بزور همه چیزو باید خوب ببینیم وقتی نیست !؟؟؟

مثل این میمونه کسی دلش نخواد با یه نفر رابطه جنسی داشته باشه ، ماهمه کامنت بدیم بااااید رابطه داشته باشی و گناهه و نمیشه نداشته باشی ، اصلا رابطه خیلی خوبه و لذتبخشه و ...

بعد بزور با اون طرف رابطه برقرار کنه ، که بعد این حس بهش دست میده که بهش تجاوز شده ! چون به زووور بوده و با میل خودش نبوده !!! این الان خیلی درسته کسیو محبور به کاری کنیم که خودش میدونه نکردنش بهتره !؟؟؟

الا یه بچه بدنیا بیاد که مادر پدرش همش باهم دعوان و نمیتونه مثل بقیه با آرامش زندگی کنه و عقده ای شه و افسردگی بگیره خوبه ؟؟!

دخترخاله من فوق تخصص زنان هستن ، مورداییو واسم تعریف کردن که آدم شاااخ در میاره !!!

گفتن که الان مخصوصا افسردگی توی زنایی که ناخواسته باردار شدن زیاده ، و حتی یه مورد رو بهم گفتن ، که زنه چون افسردگی داشته و از شرایطش راضی نبوده ، هی حاد تر و حاد تر شده و به حدی رسیده که شوهرش گفته 

دیدم داره با یکی حرف میزنه ، روسریش دور گردنش بود داشت خودشو خفه میکرد ، که سریع اومدم جلوشو گرفتم ، یبار دیگه هم بچه تو بغلش بوده داشته شیر میداده ، یهو روشو کرده یه طرف دیگه و انگار که یه نفر بهش چیزی بگه ، بعد دستاشو گذاشته رو گلو بچه که خفش کنه !!؛

که معاینش کردن و تشخیص دادن اسکیزوفرنی حاد داره !!؛! و باید بره تیمارستان !

یه مورد دیگه هم گفتن ، که خانومه هفت ماهه حامله بوده ، خیلی معمولی میرفته سرکار و مشکلیم باشوهرش نداشته ، ولی یهو رفته بالای ساختمون خودشو پرت کرده پایین !!؛ هم خودش مرده هم بچش !

من نمیدونم شماها اصلا به بیماریای روانی و افسردگی اعتقاد دارین یا نه ، ولی نکته مهمی که هست اینه که شمایی که کامنت دادین بچه بیار و .... همتون به بچه دار شدن علاقه دارین 

ولی أین خانوم دیگه با چه زبونی باید بگه که راضی نیس ؟!؟ الان این مشکلات واسش پیش بیاد شما پاسخگوی بدبختی خودش و بچش میشین ؟؟؟

پس به نظرم پیش یه روانپزشک خوب باید بری که معاینه بشی ، و قضیه رو واسش شرح بدی ، اونم با توجه به شرایطت میگه بچه رو نگه دار یا نه ، چون اون دکتره ، بهتر میدونه ، پیش یه متخصص زنان هم میتونی بری ، بالاخره اونا موردای زیادیو دیدن و حداقل میتونن بیشتر بهت توضیح بدن که راحت تر تصمیم بگیری .....

به نظرم حتمااااا برو پیش یه روانپزشک و یه متخصص زنان !!! هر دوشون !

راستش شاید تازه واردی و هنوز با جو اینجا آشنا نیستی.ببین اینجا باید بیای یه مشت شعار بی اساس بدی و بری بالای منبر و تئوری های ناکارآمد و زیبا بنویسی تا نظرت تایید شه هیچ کسم بهت اعتراض نکنه در غیر این صورت یا نظرت تایید نمیشه یا یه عده میان این طوری باهات برخورد میکنن!!!!! باید بیخودی شعار بدی اگه بخوای واقعا نظر خودتو بدی سرنوشتت میشه این و اخرشم مجبور میشی حرفتو عوض کنی.ببین اینجا همه شعار میدن میگن بچه بیارید به هر قیمتی و با هر شرایطی و یادشون رفته خودشون با چه شرایطی بزرگ شدن و حسرت خیلی چیزا به دلشون موند.منم مثل تو فکر می‌کنم باید شرایط اقتصادی خیلی خیلی خوب باشه شرایط روحی خیلی خیلی خوب باشه پدر هی ندارم ندارم نکنه مادر هی کار دارم و حوصله ندارم نکنه تا بچه بخواد به دنیا بیاد در واقع باید همه ی شرایطو فراهم کنیم بعد پای یه انسان بی گناهو به این زندگی باز کنیم ولی اینجا حرف منطقی منو تو رو نمی‌فهمن در عوضش شعار باد معده ای میدن و واسه یه نطفه ی بی جون و بی روح و بی جسم و بی ارزش روضه ی انسان کامل می‌خونن و قاتل قاتل میکنن و انتظار بچه داری از زنی دارن که تا ده دوازده سال دیگه باید درس بخونه و شیفت بده و عملا وقتی واسه سرو کله زدن با یه بچه و نیازهاش رو نداره و پدری که هنوز دانشجو و درس می‌خونه و شرایط اقتصادیش ضعیفه و شاید تا اخر عمر ضعیف بمونه.حاضرن با بدترین شرایط بچه پس بندازن تا فقط قاتل نشن ولی یه عمر بدبختی به اون بچه تحمیل کنن.به نظرم هر آدمی نباید بچه بیاره و هر کسی لیاقت بچه داری نداره ولی اینجا فک میکنن هر کسی می‌تونه بچه بیاره ولی والا بلا ادم فقیر ادم عصبی ادم بی حوصله ادم پر مشغله ادم بی قید و بند اینا به درد بچه داری نمیخورن.اینهمه بچه ی بی سرپرست و بد سرپرست نتیجه ی همین تفکرات مسخرس.جالب اینجاست جوشونم مرد سالاریه حقیقت اینه شوهر این خانوم بی کفایتی به خرج داده باید و باید و باید مراقبت میکرده و حالا که مراقبت نکرده مستحق برخورده همچین اومدن وامصیبتا میکنن چرا با شوهرت این طوری کردی و گفتی انگار شوهرش بی تقصیر بوده!!!!!!!!! بعدم یه زن اختیار بدنش دست خودشه و به خودش ربط داره بخواد بچه تو وجودش باشه یا نباشه.اگه اون بچه الان به دنیا بیاد خوبیش اینه که تا شیفت دادنا و کار در بیمارستان از آب و گل دراومده ولی خوب در نهایت اون بچه مادرشو نداره و تنهاس و باید پیش مادربزرگش باشه.شما هم به نظرم یا دیگه تو این سایت و تو این جو نیا یا اگه میای نظراتتو مستقیم نده هر حرفی داری تو لفافه و غیر مستقیم بگو😉😉😉😉خود منم یا هیچ وقت بچه نمیارم یا باید خیلی پولدار و با صبر و حوصله بشم که بخوام بیارم.اگرم دیدم پولدار نیستم حال و حوصله ندارم به جای اینکه خودم یه انسانو بدبخت کنم میرم از پرورشگاه یه بچه میارم و بزرگش میکنم و با این کارم نه تنها ظلمی نمی‌کنم بلکه شدت ظلمی که دو نفر دیگه در حقش کردن رو کم تر میکنم.البته من طوری جلوگیری میکنم که به هیچ وجه باردار نشم که بخوام به سقط متوسل شم و کار به این مهمی رو به عهده ی مرد نمی‌ذارم.امیدوارم سوال کننده زودتر تکلیفش با خودش روشن شه از یه طرف میگه سقط نه عذاب وجدان میگیرم از یه طرف میگه نه نمیتونم و کار دارم و درس دارم بالاخره باید بین این دو راه انتخاب کنه راه سومی نیست.نگه داشتن بچه یه سری مزیت ها داره سقط بچه یه سری مزیت ها و باید به هر دو راه و مزیت و معایبش فکر کرد و بعد تصمیم گرفت ولی اینجا هی نسنجیده میگن بیار بیار ولی باید شرایطو بسنجید. به سوال کننده

اگه بچه رو نگه داری

مزیت هاش

چون سنت کمه زایمان راحت تری داری و بیماری های بد مثل قند بارداری و مسائل دیگه که بیشتر در زایمان سن های بالا اتفاق میوفته نداری و در خطر زایمان زودرس و استراحت مطلق و سقط نیستی و شاید تنها مشکلت ویار باشه.مزیت دوم اینه که وقتی درس تو تموم شه بچت هفت هشت سالشه و از آب و گل دراومده و اگه بخوای کار کنی دردسر نگه داری از بچه ی کوچک نداری.مزیت بدی اینه که فشار از طرف مادر شوهرت نداری الان که درس داری مادر شوهرت شرایطو درک می‌کنه و از اون بچه نگه داری می‌کنه ولی درست تموم شده مادرشوهرت میگه دیگه باید بچه بیاری خودتم کاراشو بکنی.مزیت سوم اینه که فاصله ی سنیتون با بچه کم میشه و بهتر میتونی درکش کنی.

معایبش

باید مرخصی بگیری و عقب بیوفتی.ماه های اول نمیتونی بخوابی شاید ویارهات در بارداری سخت باشه شاید افسردگی بعد از زایمان بگیری شاید نتونی با سختی درس و بچه داری کنار بیای و مهم تر از اون وقت خیلی خیلی کمی کنار بچتی و عملا بچت مادرشو کنارش نداره.

حالا اگه بخوای سقط کنی

معایبش

شاید سنت بالاتر بره زایمان برات سخت بشه و نتونی به راحتی الان زایمان کنی.شاید حتی قدرت بچه داریتو از دست بدی.عذاب وجدان بگیری و پشیمون شی.شوهرت سرد بشه و مادرشوهرت بعدا حمایت نکنه ازت.

مزیت هاش

تو راحت به درست میرسی کار می‌کنی خانوم دکتر میشی شوهرت خودشو‌ تا اون موقع جمع و جور کرده و میتونید با وقت آزادتر و مشغله ی کمتر و رفاه اقتصادی بیشتر به فکر فرزند آوری باشید.

بشین به این شرایطت فکر کن و مزیت و معایبش بسنج بعدش تصمیم بگیر.

محاله تو بتونی به اون شکل ایده آلی که تو ذهنته زندگی کنی . چه تو درس چه تو کار چه تو همسری یا مادری

زندگی اصلا آسون نیست و ابدا آسون نمیگیره

تقصیری گردن تو نمیندازم . شاید شوهرت باید بیشتر مواظبت میکرد تا این اتفاق نیوفته و اونه که باید خیلی خوب و حساب شده الان عمل کنه تا حال تو بهتر بشه ولی شایدم داره سعی خودش رو میکنه و تو توی یک حالت لجبازی با خود که نمیتونی به اون آرمانی تو شغل و مادری که داشتی تو ذهنت برسی گیر کردی و خودخوری میکنی...

کاملا حالت رو میفهمم

ببین عزیزم

هیچ کس تو دنیا فرستاده نشده به زمین تا فقط زندگی کنه و بعدم بیوفته بمیره و بره بهشت یا جهنم

همه ما ایراد هایی داریم بدون استثنا که باید برای بنده خوب شدن و رفتن به بهشت اونا رو توی دنیا بواسطه سختی هایی که پیش میاد برطرف کنیم

این سختگیری ها و ایده آل گرایی ها و این همه فشار آوردنا ...

شاید این شرایط بوجود اومده تا به این درک برسی که یکم آروم بگیری

ببین خدا چقدر دوست داشته و بهت لطف کرده . بچه بزرگ کردن تو شرایطت غیر ممکن نیست فقط سخته که شوهرت رو با کوه انرژی مثبت داری مادر جفتتون رو برای کمک داری

حقیقتش شیوه زندگی شوهرت خیلی خوبه خیلی دید مثبت داره. وقتی خوش باشی وقتی مشکلات رو سخت نگیری و برای حلشون خودت رو به آب و آتیش نزنی و بگی در نهایت حل میشه منم تلاشم رو میکنم چنان همه چیز راحت و خوش برات پیش میره که حد نداره.

این یک اصله. یک قانونه اگر کتاب "چهار اثر از فلورانس" رو بخونی متوجه میشی

وقتی بچه بیاد چنااان تمام وجودت غرق عشق به فرزند میشه که خونه و درس و شوهرت و همه میرن عقب و به واسطش  خیییلی استرسای زندگیت دور میشن آرامش بیشتری داری . قوی تر میشی

تو چه میدونی از آیندت؟ هیچی

ولی خدا همه چیز رو میدونه...اون میدونست که شاید اگر تو با همین روند پیش بری در آینده مشکل خیلی بزرگی برات پیش بیاد

یا مریض بشی یا مثل خیلی زنا برای بچه دار شدن دچار مشکل بشی .

شاید اگر 10 سال دیگ بچه دار میشدی بنا به شرایطی بچه ناقص میشد. یا بچه دار نمیشدی و شوهرت نمیتونست از لذت پدر شدن بگذره.

یا هزار تا دلیل دیگ که اگر بخوای  میتونم برات اینجا لیست کنم

اصل مطلب اینه که تو اشتباهی نکردی. ذات خوبی داری و نیت خوب

100 درصد خدا چیزیو میدونه و میدونه شاید تو و همسرت جنبه شرایطی که پیش میاد رو نداشته باشید و اونقدر قوی نباشید و زندگیتون بهم بخوره و این بچه رو داده چون بودن این بچه خیلی چیزا رو تغییر میده

دختر و پسر با ازدواج نیست که زن و مرد میشن با پدر و مادر شدنه که تبدیل میشن به یک زن و مرد

آقای نجفی چرا نظر منو تائید نکردین؟ یه سوال ازتون پرسیدم

به س

من اگه لوس بودم با کسی ازدواج می کردم شرایط از اول ثابت بود نه یه دانشجو که مجبورم به خودم هزار مدل سختی بدم تا یه زندگی روتین پیدا کنیم 

همچین نوشتین انگار من نشستم روی تخت شاهی صدنفرم دورم وایستادن بادمو زدن فقط

من هزار پله بدتر از شوهرم سختی کشیدم ولی زندگی مشترک یعنی همین این شما هستین که هنوز خیلی بچه اید با این طرز فکرتون 

خوشبختی رو بلدم تعریف کنم وسط این خوشبختی بچه ایی نیس که پدر و مادری داره نه وقت دارن نه پول

به فریال 

 من قبل عروسیمون به شوهرم هر راهی که پیشنهاد دادم واسه جلوگیری که صد در صدی بود مخالفش بود 

 اگه عوارضش یک در یه میلیارد بود بولدش می کرد که نگاه این میشه  اون میشه راجع بهش یه عالمه بحث کردیم اخرش شد این 

تقریبا 6 هفتمه البته فقط بی بی چک استفاده کردم اونم یازده بار ولی خوب می دونم کی اتفاق افتاده

الان که فعلا با شوهرم توی جنگ سردیم ولی معمولا وقتی این مدلی میشه و با خودش فک می کنه از موضعش کوتاه میاد 

صبحی زنگ زده بود به یکی از دوستاش که زنش متخصص زنانه که بریم با اون مشورت کنیم البته باید بریم تهران بعدم یه روانشناس معرفی کرده بود بهش و خودش گفته بود وقت می گیره

منم یکی از دوستامو یک  متخصص زنان معرفی کرده همون تهرانه که همه کاری هم می کنه حالا بریم ببینیم چی می شه 

اتفاقا حرفهای ادمای اینجا بشتر منو برد تو موضع دفاعی حالم بدتر شد شاید معدود کسانی بودن که درک کردن چه حسی دارم بیشتر از اینکه از ناراحتی شوهرم بترسم از دو تا موضوع می ترسم یکی اینکه الان فک کنه یه قاتله و بخصوص چون مذهبیه فک کنه گناهکار عالمه و خوشبختی براش حرومه یکی اینکه فک کنه من فک می کنم خیلی بی عرضه اس واسه همین بیشتر گیر می دم به درس خوندنم 

ترس خودمم از روزهای سخت خودم نیس می ترسم یه مادر بدرد نخور باشم و مشکل پیدا کنه اونم توی جامعه امروز ما دیشب خواب دیدم یه پسر دو سه ساله داشتم داشت اذیت می کرد سرش داد زدم من از اولم نمی خواستمت یهو از تراس توی حالمونو خودشو انداخت پایین 

منم شروع کردم به جیغ کشیدن شوهرم می گفت دو سه دقیقه داشتم سعی می کردم بیدارت کنم فقط جیغ می زدی خیلی وحشتناک بود بهرحال فردا امیدوارم اون چیزی که خوبه رو پیدا کنم 

ممنونم ازت 

از تک تک تون واسه زمانی که گذاشتین ممنون ببخشید اگه کسی ناراحت شد امیدوارم همه تون به همه ی اون چیزایی که می خواید برسید 

     

من بشخصه اگه جای توبودم بچمو مینداختم به هرحال هنوز قلبش تشکیل نشده..

البته شاید همه کاربران اینجا ازمن شاکی بشن و بگن گناهه و...

ولی خب من فقط نظرمو گفتم بنظرمن وقت واسه بچه زیاده فعلا اول زندگیته و باید خوش باشی باهمسرت نه نق زدن بچه و..

روتحمل کنی..

به هرحال این نظرمنه کاری که فک میکنی درسته انجام بده و اینم بدون باداشتن بچه حداقل تا چندسال اول شدیدا ب درس لطمه میخوره وکاش ازاول از روش های ضد بارداری استفاده مبکردید و همسرتونو متقاعد میکردید..

به هرحال من ذاتم کلا اینه که ازبچه متنفرم شاید شما دوس داشته باشی ولی اینده ای که من بادنبالشم باوجود بچه خراب میشه امیدوارم این موضوع باعث اختلاف بین تو وهمسرت نشه که فکرمیکنم انداختن بچه رو صحیح ندونن ولی من هیچوقت اگ جای توبودم بچه رونمیتونستم بپذیرم بنظرم هرچی قلبت بهت میگه انجام بده قربونت😘

سختی  شاید  بد باش  ولی سازنده هست  و انسان های بزرگ  تو سختی بودند

منم شروع کردم به جیغ کشیدن شوهرم می گفت دو سه دقیقه داشتم سعی می کردم بیدارت کنم فقط جیغ می زدی خیلی وحشتناک بود بهرحال فردا امیدوارم اون چیزی که خوبه رو پیدا کنم


من دارم اشتباه میکنم یا شمام همون فکریو میکنین که من میکنم؟!







                                          :/

اما 

فقط اومدن یه جو هیجانی درس کردن و بازم همون حرفا رو میزنن و چیز .جدیدی نگفتن 

همچنان همون حس رو.دارن 

فکر نمیکنم پست گذاشته باشن برا شنیدن  راه حل ...

چون برا حل مشکلشون ،شرایطشون نیاز به مشاوران و متخصصان حاذق داره و مسله کوچیکی نیس که بشه با چنتا کامنت حلش کرد چون این وبلاگ به نظر من بیشتر برا مشکلات و مسایلی خوبه که برا حلشون نیاز به زمان نسبتا طولانیه و مسله فوری و فوتی و حادی در کار نیست 

شخصا اگه جای ایشون بودم بلافاصله که متوجه بارداری میشدم فوری میرفتم پیش مشاور و افراد ماهر تا ببینم راه حل چیه 

دیگه منتظر نمیشدم 5 روز پستم ارسال شه بعد ببینم چیا مینویسن و بعد بازم همون حرف خودمو بزنم

 

لطفا اینو دیگه تایید کنین چون مث کامنت قبلیم تند و تیز نیس 

مرسی 

نمیدونم هنوز میای یا نه خواستم یه چیزیو در گوشی بگم بهت

ببین چون شوهرت با بچه موافقه حتی اگه با تو همراه و هم نظر هم بشه خودت بهتر میدونی که تو دلش میمونه و  .... بازم من نگران اینم رابطه دوتاییتون خراب نشه 

امیدوارم متوجه بشی تو این ماجرا به شوهرت ضربه روحی نخوره یمی از خودت بیا بیرون به نظرات اونم فکر کن.

یه چیز دیگه اینکه یادت نره خدا خودش همه چی اون بچه را مدیریت میکنه حتی تربیتش!

سلام 

گفتم شاید بهتر باشه تصمیمی که گرفتم رو باهاتون در میون بگذارم من حتی تا مطب دکتری که سقط انجام میداد هم رفتم ولی نتونستم فک کنم کار هر کسی نیست تواناییش در من نبود البته همسرم می گه سنگدلی می خواد ولی فک کنم یه ادم با روحیه ی محکم می خواد که من نبودم خیلی خوشحالم شوهر گذاشت تا این حد پیش برم نمی دونمم میامد توی مطب و مثلا نذاره یا نه چون خیلی صبوره و معمولا تا اخرین لحظه صبر می کنه ولی خوشحالم که گذاشت بهرحال با اینکه دقیقا چند دقیقه قبلش با شوهرم توی ماشین بحث کردم اشکشم در اوردم برا اولین بار توی این دوسال و نیم و خیلی مصمم بودم ولی خودم نتونستم نمی دونم حکمتش چی بود یا چی شد ولی بهرحال تصمیم گرفتم به همین زودی مامان بشم فقط امیدوارم مامان بدی نشم و این اشفتگیهای وحشتناک این دو هفته روش اثری نداشته باشه

البته هنوزم خیلی می ترسم ولی به خودم قول دادم با همه ی ترسهام  کنار بیام

 واگه ممکنه برام دعا کنید مامان بدی نشم به همه کارامم برسم ولی بچه هم اذیت نشه 

از تک تکتون ممنون بابت نظراتتون

اناهید ممنون بابت نظرت و انقدر طولانی نوشتن 

خانم فریال از شما ممنون و 

 

از بچه هایی که رشته امو می شناختن  و بهم اطمینان دادن که می تونم از پسش بربیام از کسانی که دانشجو بودن و بچه دار شده بودن بابت اینکه تجربه اشونو در اختیارم گذاشتن  بینهایت ممنونم چون     

دکتر زنانی که  همسر دوست شوهرم بود و خودشم دانشجو بود که بچه هاشو بدنیا اورده بود و فک کنم شوهرم برای همین می خواست ببینمش وقتی باهاش صبحت کردم گفت این همه ادم از پسش براومدن توام یکیش فک کنم یکی از بچه ها دقیقا اینو گفته بود بهم حرفای اون و حرفای شماها باعث شد این بخش از نگرانیها از مغزم پاک بشه و فکرمو ازاد کرد از اشفتگیم کم شد تصمیمم منهای این بود 

اگه کسی هم ناراحت شد ببخشید من اصلا نمی دونستم اینجا بیشتر کاربراش مجردن چون چیزی که سرچ کردم و این سایت رو اورد کاملا اختصاصی بود و فک کردم بیشتر متاهلا هستن فقط انتخابش کردم چون احتیاج به ثبت نام نداشت

ولی خواهش می کنم یه کم مهربونتر باشین من فک می کردم می تونم اینجا چیزهایی که توی ذهنم هس رو بگم تا بتونم منظم کنم فکرمو همه ادما توی بعضی شرایط سخت قرار می گیرن خواهش میکنم اجازه بدن اگه کسی حرفی رو بزنی حالش بهتر میشه یا تصمیم گیری درست تری بگیره این کار رو انجام بده  بهرحال مرسی

    

  به خاتون بانو

ببین گلم این مدلی نبود که نظرات رو بخونم بدون اینکه راجع بهش فک کنم ولی فکرم بشدت آشفته بود و زندگیم به این راحتی نیس  نمی دونم شاید کاربرای اینجا خیلی مقید باشن  یا خیلی ثروتمند ولی یه وقتایی بخشی از نظرات رو که می خوندم حس می کردم مگه این ادما توی ایران زندگی نمی کنن یعنی فقط مشکلات کار و درس و اقتصاد و صاحبخانه و ... اینا مال ادمای اطراف منه که انقدر راحت راجعش حرف می زنن واسه همین می گم بخش کمی منو درک کردن یکی از بچه ها گفته بود من زن عمو درسش رو رها کرد و الان راضیه من اگه درسمو رها کنم خوشحال نمی شم دیوونه میشم اینهمه زحمتم به باد میره  بعدم یهو اختلاف فاحش تحصیلی پیدا کنم با شوهرم من حتی اگه بهم بگن خیلی ادم سنگدل و وحشتناکی هستم ولی انقدر محکم نیستم که بگم درسمو رها می کنم واقعا نمی تونم این کار رو بکنم چون حس شکست می کنم علاوه بر این حق کسی که می تونسته این رشته رو بخونه و من حقشو زیر پا گذاشتمم هس بنابراین هرکسی یه اندازه می تونه گذشت کنه و ادمهایی مثل اون ادم استثنا هستن  

  در مورد کامنت خودت  برای من دوسال بعد  با الان خیلی فرق میکرد ببین من وشوهرم خودمون دو نفریم پدرامونم دو تا معلم هستن که پدر من که هنوز داره قسط جهزیه منو می ده با اینکه جهیزیه ام معمولی بود و یه وامی هم گرفت و یه پولی هم بود داد به برادرم برای اینکه خونه بخره الان انقدر از حقوقش نمی مونه پدرشوهر و مادر شوهرمم   هزینه عروسی ما رو دادن با اینکه معمولی بود اونم ولی هزینه ها بالاست و خواهرشوهرم جهزیه و سیسمونی شو دادن فک نکنم از حقوق جفتشون چیززیادی بمونه بعد از کم شدن قسط هاشون پس از نظر اقتصادی خودمونیم و خودمون از اون طرف نه پارتی داریم نه پول و همسرم داره به شدت تلاش می کنه هئیت علمی بشه و یکی از استاداش که فوق لیسانس باهاش بوده و یه جایزه مهم بردن بهش گفته بود دو سال دیگه می گیرن حدودا 15 نفرتوی رشته ی شوهر من که 13 نفرشم مشخص شدن از قبل می مونه 2 نفر که باید از همه نظر عالی باشن یعنی باید تافلش بالا و نمره امتحان جامعشم بالا بگیره از پروژه اشم باید مقاله بده اونم توی ژورنال معتبر  تازه اگه همه ی اینا رو بدست بیاره بازم صد درصدی نیس ولی اگه بشه زندگیمون از این رو به اون رو میشه توی یه دانشگاه معتبر بشه هئیت علمی  حتی اگه خدا نکرده هم نشه بازم برای پست داکت شاید بتونه یه دانشگاه بهتر بگیره یا خارج بریم و ..... باشه بنابراین باید بخشی از کارشو کم کنه که به درسش برسه دوران حاملگی هم دورانی نیس که ادم بتونه صرفه جویی کنه  و حتی تا دوسالگی بچه هم که شیر می ده مادر  همینه بنابراین تضاد پیش میاد و منم نمی خوام شوهرم بیشتر از این  به خودش فشار بیاره چون الان نشون نمی ده ده سال دیگه این همه بی خوابی و این همه فشار کاری  این همه شام نخوردنها دور جونش باعث هزار تا بیماری می شه 

به خدا همه چیز به خوشگلی که شماها می بینید نیس فقط دیدن یه بچه خواب خوشگل و حس خوب نیس یه وقتایی که می ریم خرید از  یه چیزی که خوشم بیاد و قیمتش خیلی بالا باشه بهش می گم نه خوشم نیومده  اونم می فهمه کاملا حرص می خوره چندبارم بعد رفت همونو برام خرید منم خیلی خوشحال می شم و ذوق می کنما ولی مجبوره یه کار پروژه ایی دیگه برداره که جبران کنه و من همش مجبورم نگران سلامتیش باشم از اون طرفم من حرصشو بخورم بخصوص که قرار گذاشتیم یه بخشی هم ذخیره کنیم بالاخره هرسال 20درصد اجاره خونه فقط گرون می شه  

اینکه اعتماد کنم به خدا درسته  ولی از کجا قراره پول بیاد غیر از اینکه باید حساب شده خرج کنیم؟ صاحبخانه قراره روی اجاره اش نگذاره؟ تورم کم بشه ؟ پارتی بازی نباشه و شایسته سالاری باشه وقتی استاد شوهرم مستقیم بهش گفته بود 2نفر شاید بتونن از ادم معمولی بگیرن ؟توی جامعه ما شاید هم توی هر جامعه دیگه باید کاملا عقلانی و دو دو تا چهار تا زندگی کنی وگرنه کلات پس معرکه اس حداقل جایی که من زندگی می کنم این شکلیه 

در مورد مثالهایی که زدی زندگی با یه دانشجو و سرباز و اگه طرفت خوب باشه اصلا مشکلی نداره  خیلم خوبه مشکلاتشم خوشگله من دو سه نفر اینجا بهم گفتن بچه ایی بی فکری که شوهر کردی و ... ولی شخصا فک می کنم بهترین تصمیم زندگیم همین بوده ولی بچه داری فرق داره خیلیم فرق داره حتی قابل مقایسه هم نیستن خودت می تونی از یه چیزایی بگذره ولی بچه نه

 در مورد دو تا مثال دیگه هم زندگی باید عاقلانه باشهو همیشه خودمون نیستیم که ازار می بینیم تصمیمات ما دیگران رو هم تحت تاثیر می گذاره و به نظرم دو تا مثالت پدر و مادر دختر اولی و بچه ی مادرت بیشتر اسیب می بینن تا خودشون ما یه معلمی داشتیم که توی عقد حامله شده بود و شوهرشم ولش کرده بود رفته بود ویه دختر داشت که یه سال از من بزرگتر بود و بشدت عصبی بود بعد همین معلم ما خونه ی پدرش بود و طبقه بالای خونه رو با پول خودشو  وام ساخته بود و خرج پدرشم می داد که اصلا حقوق و چیزی نداشت بعد که پدرش مرد برادراش انداختنش از خونه بیرون حالا هم مستاجر و هم قسط وامشو می ده  ..............مثالی هم که شما زدی من هم 17 سالم بود که ازدواج کردم اگه قرار باشه ادم خودش اینجوری وا بده که فردا چطوری می خواد زندگیشو جمع کنه بعد درسته خود ادم هس ولی پدر و مادر ادمم این همه سال زحمت نکشیدند که حالا باعث ناراحتیشو بشیم یه درصد احتمال می داد که شوهرش مثل معلم ما ولش کنه اونوقت نه خودش خوشبخت بود نه پدر و مادرش نه اون بچه 

اتفاقی که برای من افتاد فک کنم احتمال پاره شدن ک...ا.. ن...د..و..م یک در صد یا شایدم کمتره از اون طرف من واکنش وحشتناکی به قرصای ضد بارداری می دم دو بار کلا خوردم یه بارش راهی بیمارستان شدم یه بارشم حال فوق العاده بد بود ولی خجالت کشیدم برم به دوستم زنگ زدم حالا فک کن احتمال این دو مورد باهم چقدر کم میشه ولی برای ما اتفاق افتاد یکی از دلایلی که منو خیلی عصبانی می کرد این بود که هیچ دلیلی نداشت هرکاری باید می کردیم کردیم شاید اگه شوهرم قبول می کرد از راههای بهتری استفاده می کردیم بهتر میشد ولی شوهرمم راست می گه اگه این بدشانسی باشه شاید عوارض اوناهم برای ما اتفاق می افتاد بهرحال دنیا  قدرتش از ما بیشتر و گاهی اینکه نمی تونیم چیزی رو عوض کنم عصبی می کنه ادمو  بنابراین فرق داره با ادمی که خودش این تصمیم رو گرفته  

در مورد بارداری توی سن بالا همینه منهای همه مشکلاتی که داره بیشتر از مادره اون بچه ی که قراره بدنیا بیاد اذیت می شه و داغون میشه و وقتی کسی بچه شو داره و دیگه بچه نمی خواد راهش هس دیگه  به نظرم ما درمورد ادمایی که دوسشون داریم و دوسمون دارن مسئولیت داریم  من خودمم نمی دونم می تونم مامان خوبی باشم با این اوضاع زندگیم یا نه همه تلاشمو می کنم اما فقط ارزو می کنم انقدر مامان خوبی بشم که بدنیا اوردن بچه ام خودخواهی من و شوهرم نباشه 

اما در مورد ارمان گرا بودن من و جهنم کردن زندگیم که یکی دیگه هم اشاره کرده بود حق با شماست این بزرگترین اخلاق بدیه که من دارم سعی می کردم و می کنم کمرنگش کنم ولی خوب خیلی موفق نبودم متاسفانه

.

   خانم مری 

فک کنم اکثر مردا خیلی درکی ازدوران حاملگی نداشته باشن  با اومدن بچه حس پدر بودنش رو تازه پیدا می کنه

و عاشقش می شه 

فک نکنم خیلی حرفم پیش خدا خریداری داشته باشه ولی حتما دعا می کنم برات  انشالله یه بچه تپل سالم خدا بهت می ده شوهرتم عاشقش می شه و ازتم ممنون

به یه چیزی جور در نمیاد

دوست من اگه کنجکاویتو با دقت بیشتری انجام می دادی می دیدی که نوشتم ساعت سه نصف شب از ساعت 11 من می خوابم معمولا اون شب فک کنم بیشتر از 4 5 بار کابوس دیدم و از خواب پریدم شوهرمم منهای ناراحتیش از حرف من مثل من نمی دونست چکار کنه واسه همین رفت بیرون اگه چه کار بدی بود نصف شبی منم ترسو ام 

  

به سحری

مرسی سحر جان یه لحظه خوندم نظرتو روی کلمه دوقلوها قفل کردم وای خدا من اگه دوقلو باشن چی...البته قول دادم به خودم مسلط باشم خوش به حالت که انقدر راحت باهاش برخورد کردی و انقدر خوشحال شدی اگه شوهرمنم درسش تموم شده بود خیلی راحتتر بود 

پس وقتی شوهرمم درس می خونه باید برم پیشش ریاضیشم خوب شه شوهرمم یه کم اذیت کنم حقشه  

من که اگه بخوام ترم بهمن رو مرخصی بگیرم که شکمم معلوم نمیشه تا خرداد مگه بخوام ترم بهمن تا ته اش برم نمی دونم هنوز باید دنبال خونه باشیم پولی که جمع کردیم باید یه خونه دوخوابه بگیریم

خیلی خیلی امیدوارم به قولت با لگد زدناش عاشقش بشم اگرچه بیشتر نگرانم ولی همش الکی می گم چقدر دوستت دارم چقدر خوشحالم اومدی ولی هنوزم حسم گنگه شوهرم رفته یه پرینتر خریده و دو تا دفتر که هفتگی عکسمونو بگذاریم و حسی که داریمو  بنویسیم می گه مطمئنم تو خیلی بچه رو دوسش داری اینطوری حستو می فهمی خودتم، یه وبلاگم درست کرده که هر روز هر حس خوب وبدی دارم رو بنویسم امیدوارم همینطوری که گفتی بشه وقتی بچه های اینجا این همه می گن انقدر عاشق بچه ان نمی دونم  جه مرگمه چرا من غیر ادمیزادم  همش حس می کنم میشم بدترین مامان دنیا یا بفهمه  اول چه حسی داشتم ازم متنفرمیشه و گریه ام می گیره قرارم شده به کسی نگیم ناخواسته بود چون هیچ کس نمی دونه فعلا قرار شده وقتی بهتر شدم به مامانم بگیم وبعد با خانواده مون  یه سوپرایز بگیریم و شوهرم مثلا غافلگیر بشه امیدوارم بچه هات همیشه سالم باشن و موفق     

من خیلی دلم می خواد یکم با یه کسی حرف بزنم میشه اگه خواستی یا وقتشو داشتی یه ایمیل بزنی بهم توی قسمت ایمیل برات می نویسم ممنون ازت 

 به عذرا

من معمولا ادم ارومیم در مقابل حرفایی که بهم می زنن  ولی کامنت شما خیلی طلبکارانه اس مگه ارث پدرتو از من طلب داری؟ 

مگه من باید از شما اجازه بگیرم بابت مشورت کردن یا نکردن؟ یا سوال پرسیدن یا نپرسیدن؟ادمین که نیستی حتی اگه هم بودی بازم اجازه نداری برای کسی تعیین تکلیف کنی؟ من یه روز بیشتر طول نکشید سوال پرسیدنم شما هم که چیزی برای من ننوشتی فقط گفتی با فریال موافقم 

خدا رحم کنه به کسی که شما به اندازه یه سرسوزن بهش کمک کنی 

شما هر وقت جای من بودی هر مدلی دلت خواست رفتار کن

بعضی موقعها ادما احتیاج دارن حرفشو بزنن تا بتونن بفهمن چی می خوان 

اقای متعجب یا نمی دونم یه چشم بزرگ یه چشم کوچیک

والا من و شوهرم نه ماشین داشتیم نه خونه کادوهای عروسی و طلاهای سرعقدمون دادیم یه ماشین 5 6 ساله اونم چون مال دایی همسرم بود چندماهم قسط شو دادیم برادر خودمم با دو تا بچه تازه خانه خریده خواهرشوهرمم خونه مادرشوهرشه و هنوزم خانه ندارن 

حالا اینکه از یه پسر 27 ساله همه چی می خوان رو من نمی دونم چه ربطی به حرفای من داشت ولی اگه می خواید من مسئولیت اغتشاتات بین کره شمالی و امریکا رو من به عهده بگیرم؟

شما واقعا ازدواج کردی؟ رفتی سر زندگیت؟به نظر من مشکل اقتصادی ادما سر زیاد خواهیشون نیس همه تلاششون کردن ولی یه زندگی نرمال هم خیلی سخت اداره میشه گرچه خوشیاش به قول شما بیشتره  

      

بازم از تک تکتون ممنون و اگه شد برام دعا کنید    

سلام 

گفتم شاید بهتر باشه تصمیمی که گرفتم رو باهاتون در میون بگذارم من حتی تا مطب دکتری که سقط انجام میداد هم رفتم ولی نتونستم فک کنم کار هر کسی نیست تواناییش در من نبود البته همسرم می گه سنگدلی می خواد ولی فک کنم یه ادم با روحیه ی محکم می خواد که من نبودم خیلی خوشحالم شوهر گذاشت تا این حد پیش برم نمی دونمم میامد توی مطب و مثلا نذاره یا نه چون خیلی صبوره و معمولا تا اخرین لحظه صبر می کنه ولی خوشحالم که گذاشت بهرحال با اینکه دقیقا چند دقیقه قبلش با شوهرم توی ماشین بحث کردم اشکشم در اوردم برا اولین بار توی این دوسال و نیم و خیلی مصمم بودم ولی خودم نتونستم نمی دونم حکمتش چی بود یا چی شد ولی بهرحال تصمیم گرفتم به همین زودی مامان بشم فقط امیدوارم مامان بدی نشم و این اشفتگیهای وحشتناک این دو هفته روش اثری نداشته باشه

البته هنوزم خیلی می ترسم ولی به خودم قول دادم با همه ی ترسهام  کنار بیام

 واگه ممکنه برام دعا کنید مامان بدی نشم به همه کارامم برسم ولی بچه هم اذیت نشه 

از تک تکتون ممنون بابت نظراتتون

اناهید ممنون بابت نظرت و انقدر طولانی نوشتن 

خانم فریال از شما ممنون و 

 

از بچه هایی که رشته امو می شناختن  و بهم اطمینان دادن که می تونم از پسش بربیام از کسانی که دانشجو بودن و بچه دار شده بودن بابت اینکه تجربه اشونو در اختیارم گذاشتن  بینهایت ممنونم چون     

دکتر زنانی که  همسر دوست شوهرم بود و خودشم دانشجو بود که بچه هاشو بدنیا اورده بود و فک کنم شوهرم برای همین می خواست ببینمش وقتی باهاش صبحت کردم گفت این همه ادم از پسش براومدن توام یکیش فک کنم یکی از بچه ها دقیقا اینو گفته بود بهم حرفای اون و حرفای شماها باعث شد این بخش از نگرانیها از مغزم پاک بشه و فکرمو ازاد کرد از اشفتگیم کم شد تصمیمم منهای این بود 

اگه کسی هم ناراحت شد ببخشید من اصلا نمی دونستم اینجا بیشتر کاربراش مجردن چون چیزی که سرچ کردم و این سایت رو اورد کاملا اختصاصی بود و فک کردم بیشتر متاهلا هستن فقط انتخابش کردم چون احتیاج به ثبت نام نداشت

ولی خواهش می کنم یه کم مهربونتر باشین من فک می کردم می تونم اینجا چیزهایی که توی ذهنم هس رو بگم تا بتونم منظم کنم فکرمو همه ادما توی بعضی شرایط سخت قرار می گیرن خواهش میکنم اجازه بدن اگه کسی حرفی رو بزنی حالش بهتر میشه یا تصمیم گیری درست تری بگیره این کار رو انجام بده  بهرحال مرسی

    

  به خاتون بانو

ببین گلم این مدلی نبود که نظرات رو بخونم بدون اینکه راجع بهش فک کنم ولی فکرم بشدت آشفته بود و زندگیم به این راحتی نیس  نمی دونم شاید کاربرای اینجا خیلی مقید باشن  یا خیلی ثروتمند ولی یه وقتایی بخشی از نظرات رو که می خوندم حس می کردم مگه این ادما توی ایران زندگی نمی کنن یعنی فقط مشکلات کار و درس و اقتصاد و صاحبخانه و ... اینا مال ادمای اطراف منه که انقدر راحت راجعش حرف می زنن واسه همین می گم بخش کمی منو درک کردن یکی از بچه ها گفته بود من زن عمو درسش رو رها کرد و الان راضیه من اگه درسمو رها کنم خوشحال نمی شم دیوونه میشم اینهمه زحمتم به باد میره  بعدم یهو اختلاف فاحش تحصیلی پیدا کنم با شوهرم من حتی اگه بهم بگن خیلی ادم سنگدل و وحشتناکی هستم ولی انقدر محکم نیستم که بگم درسمو رها می کنم واقعا نمی تونم این کار رو بکنم چون حس شکست می کنم علاوه بر این حق کسی که می تونسته این رشته رو بخونه و من حقشو زیر پا گذاشتمم هس بنابراین هرکسی یه اندازه می تونه گذشت کنه و ادمهایی مثل اون ادم استثنا هستن  

  در مورد کامنت خودت  برای من دوسال بعد  با الان خیلی فرق میکرد ببین من وشوهرم خودمون دو نفریم پدرامونم دو تا معلم هستن که پدر من که هنوز داره قسط جهزیه منو می ده با اینکه جهیزیه ام معمولی بود و یه وامی هم گرفت و یه پولی هم بود داد به برادرم برای اینکه خونه بخره الان انقدر از حقوقش نمی مونه پدرشوهر و مادر شوهرمم   هزینه عروسی ما رو دادن با اینکه معمولی بود اونم ولی هزینه ها بالاست و خواهرشوهرم جهزیه و سیسمونی شو دادن فک نکنم از حقوق جفتشون چیززیادی بمونه بعد از کم شدن قسط هاشون پس از نظر اقتصادی خودمونیم و خودمون از اون طرف نه پارتی داریم نه پول و همسرم داره به شدت تلاش می کنه هئیت علمی بشه و یکی از استاداش که فوق لیسانس باهاش بوده و یه جایزه مهم بردن بهش گفته بود دو سال دیگه می گیرن حدودا 15 نفرتوی رشته ی شوهر من که 13 نفرشم مشخص شدن از قبل می مونه 2 نفر که باید از همه نظر عالی باشن یعنی باید تافلش بالا و نمره امتحان جامعشم بالا بگیره از پروژه اشم باید مقاله بده اونم توی ژورنال معتبر  تازه اگه همه ی اینا رو بدست بیاره بازم صد درصدی نیس ولی اگه بشه زندگیمون از این رو به اون رو میشه توی یه دانشگاه معتبر بشه هئیت علمی  حتی اگه خدا نکرده هم نشه بازم برای پست داکت شاید بتونه یه دانشگاه بهتر بگیره یا خارج بریم و ..... باشه بنابراین باید بخشی از کارشو کم کنه که به درسش برسه دوران حاملگی هم دورانی نیس که ادم بتونه صرفه جویی کنه  و حتی تا دوسالگی بچه هم که شیر می ده مادر  همینه بنابراین تضاد پیش میاد و منم نمی خوام شوهرم بیشتر از این  به خودش فشار بیاره چون الان نشون نمی ده ده سال دیگه این همه بی خوابی و این همه فشار کاری  این همه شام نخوردنها دور جونش باعث هزار تا بیماری می شه 

به خدا همه چیز به خوشگلی که شماها می بینید نیس فقط دیدن یه بچه خواب خوشگل و حس خوب نیس یه وقتایی که می ریم خرید از  یه چیزی که خوشم بیاد و قیمتش خیلی بالا باشه بهش می گم نه خوشم نیومده  اونم می فهمه کاملا حرص می خوره چندبارم بعد رفت همونو برام خرید منم خیلی خوشحال می شم و ذوق می کنما ولی مجبوره یه کار پروژه ایی دیگه برداره که جبران کنه و من همش مجبورم نگران سلامتیش باشم از اون طرفم من حرصشو بخورم بخصوص که قرار گذاشتیم یه بخشی هم ذخیره کنیم بالاخره هرسال 20درصد اجاره خونه فقط گرون می شه  

اینکه اعتماد کنم به خدا درسته  ولی از کجا قراره پول بیاد غیر از اینکه باید حساب شده خرج کنیم؟ صاحبخانه قراره روی اجاره اش نگذاره؟ تورم کم بشه ؟ پارتی بازی نباشه و شایسته سالاری باشه وقتی استاد شوهرم مستقیم بهش گفته بود 2نفر شاید بتونن از ادم معمولی بگیرن ؟توی جامعه ما شاید هم توی هر جامعه دیگه باید کاملا عقلانی و دو دو تا چهار تا زندگی کنی وگرنه کلات پس معرکه اس حداقل جایی که من زندگی می کنم این شکلیه 

در مورد مثالهایی که زدی زندگی با یه دانشجو و سرباز و اگه طرفت خوب باشه اصلا مشکلی نداره  خیلم خوبه مشکلاتشم خوشگله من دو سه نفر اینجا بهم گفتن بچه ایی بی فکری که شوهر کردی و ... ولی شخصا فک می کنم بهترین تصمیم زندگیم همین بوده ولی بچه داری فرق داره خیلیم فرق داره حتی قابل مقایسه هم نیستن خودت می تونی از یه چیزایی بگذره ولی بچه نه

 در مورد دو تا مثال دیگه هم زندگی باید عاقلانه باشهو همیشه خودمون نیستیم که ازار می بینیم تصمیمات ما دیگران رو هم تحت تاثیر می گذاره و به نظرم دو تا مثالت پدر و مادر دختر اولی و بچه ی مادرت بیشتر اسیب می بینن تا خودشون ما یه معلمی داشتیم که توی عقد حامله شده بود و شوهرشم ولش کرده بود رفته بود ویه دختر داشت که یه سال از من بزرگتر بود و بشدت عصبی بود بعد همین معلم ما خونه ی پدرش بود و طبقه بالای خونه رو با پول خودشو  وام ساخته بود و خرج پدرشم می داد که اصلا حقوق و چیزی نداشت بعد که پدرش مرد برادراش انداختنش از خونه بیرون حالا هم مستاجر و هم قسط وامشو می ده  ..............مثالی هم که شما زدی من هم 17 سالم بود که ازدواج کردم اگه قرار باشه ادم خودش اینجوری وا بده که فردا چطوری می خواد زندگیشو جمع کنه بعد درسته خود ادم هس ولی پدر و مادر ادمم این همه سال زحمت نکشیدند که حالا باعث ناراحتیشو بشیم یه درصد احتمال می داد که شوهرش مثل معلم ما ولش کنه اونوقت نه خودش خوشبخت بود نه پدر و مادرش نه اون بچه 

اتفاقی که برای من افتاد فک کنم احتمال پاره شدن ک...ا.. ن...د..و..م یک در صد یا شایدم کمتره از اون طرف من واکنش وحشتناکی به قرصای ضد بارداری می دم دو بار کلا خوردم یه بارش راهی بیمارستان شدم یه بارشم حال فوق العاده بد بود ولی خجالت کشیدم برم به دوستم زنگ زدم حالا فک کن احتمال این دو مورد باهم چقدر کم میشه ولی برای ما اتفاق افتاد یکی از دلایلی که منو خیلی عصبانی می کرد این بود که هیچ دلیلی نداشت هرکاری باید می کردیم کردیم شاید اگه شوهرم قبول می کرد از راههای بهتری استفاده می کردیم بهتر میشد ولی شوهرمم راست می گه اگه این بدشانسی باشه شاید عوارض اوناهم برای ما اتفاق می افتاد بهرحال دنیا  قدرتش از ما بیشتر و گاهی اینکه نمی تونیم چیزی رو عوض کنم عصبی می کنه ادمو  بنابراین فرق داره با ادمی که خودش این تصمیم رو گرفته  

در مورد بارداری توی سن بالا همینه منهای همه مشکلاتی که داره بیشتر از مادره اون بچه ی که قراره بدنیا بیاد اذیت می شه و داغون میشه و وقتی کسی بچه شو داره و دیگه بچه نمی خواد راهش هس دیگه  به نظرم ما درمورد ادمایی که دوسشون داریم و دوسمون دارن مسئولیت داریم  من خودمم نمی دونم می تونم مامان خوبی باشم با این اوضاع زندگیم یا نه همه تلاشمو می کنم اما فقط ارزو می کنم انقدر مامان خوبی بشم که بدنیا اوردن بچه ام خودخواهی من و شوهرم نباشه 

اما در مورد ارمان گرا بودن من و جهنم کردن زندگیم که یکی دیگه هم اشاره کرده بود حق با شماست این بزرگترین اخلاق بدیه که من دارم سعی می کردم و می کنم کمرنگش کنم ولی خوب خیلی موفق نبودم متاسفانه

.

   خانم مری 

فک کنم اکثر مردا خیلی درکی ازدوران حاملگی نداشته باشن  با اومدن بچه حس پدر بودنش رو تازه پیدا می کنه

و عاشقش می شه 

فک نکنم خیلی حرفم پیش خدا خریداری داشته باشه ولی حتما دعا می کنم برات  انشالله یه بچه تپل سالم خدا بهت می ده شوهرتم عاشقش می شه و ازتم ممنون

به یه چیزی جور در نمیاد

دوست من اگه کنجکاویتو با دقت بیشتری انجام می دادی می دیدی که نوشتم ساعت سه نصف شب از ساعت 11 من می خوابم معمولا اون شب فک کنم بیشتر از 4 5 بار کابوس دیدم و از خواب پریدم شوهرمم منهای ناراحتیش از حرف من مثل من نمی دونست چکار کنه واسه همین رفت بیرون اگه چه کار بدی بود نصف شبی منم ترسو ام 

  

به سحری

مرسی سحر جان یه لحظه خوندم نظرتو روی کلمه دوقلوها قفل کردم وای خدا من اگه دوقلو باشن چی...البته قول دادم به خودم مسلط باشم خوش به حالت که انقدر راحت باهاش برخورد کردی و انقدر خوشحال شدی اگه شوهرمنم درسش تموم شده بود خیلی راحتتر بود 

پس وقتی شوهرمم درس می خونه باید برم پیشش ریاضیشم خوب شه شوهرمم یه کم اذیت کنم حقشه  

من که اگه بخوام ترم بهمن رو مرخصی بگیرم که شکمم معلوم نمیشه تا خرداد مگه بخوام ترم بهمن تا ته اش برم نمی دونم هنوز باید دنبال خونه باشیم پولی که جمع کردیم باید یه خونه دوخوابه بگیریم

خیلی خیلی امیدوارم به قولت با لگد زدناش عاشقش بشم اگرچه بیشتر نگرانم ولی همش الکی می گم چقدر دوستت دارم چقدر خوشحالم اومدی ولی هنوزم حسم گنگه شوهرم رفته یه پرینتر خریده و دو تا دفتر که هفتگی عکسمونو بگذاریم و حسی که داریمو  بنویسیم می گه مطمئنم تو خیلی بچه رو دوسش داری اینطوری حستو می فهمی خودتم، یه وبلاگم درست کرده که هر روز هر حس خوب وبدی دارم رو بنویسم امیدوارم همینطوری که گفتی بشه وقتی بچه های اینجا این همه می گن انقدر عاشق بچه ان نمی دونم  جه مرگمه چرا من غیر ادمیزادم  همش حس می کنم میشم بدترین مامان دنیا یا بفهمه  اول چه حسی داشتم ازم متنفرمیشه و گریه ام می گیره قرارم شده به کسی نگیم ناخواسته بود چون هیچ کس نمی دونه فعلا قرار شده وقتی بهتر شدم به مامانم بگیم وبعد با خانواده مون  یه سوپرایز بگیریم و شوهرم مثلا غافلگیر بشه امیدوارم بچه هات همیشه سالم باشن و موفق     

من خیلی دلم می خواد یکم با یه کسی حرف بزنم میشه اگه خواستی یا وقتشو داشتی یه ایمیل بزنی بهم توی قسمت ایمیل برات می نویسم ممنون ازت 

 به عذرا

من معمولا ادم ارومیم در مقابل حرفایی که بهم می زنن  ولی کامنت شما خیلی طلبکارانه اس مگه ارث پدرتو از من طلب داری؟ 

مگه من باید از شما اجازه بگیرم بابت مشورت کردن یا نکردن؟ یا سوال پرسیدن یا نپرسیدن؟ادمین که نیستی حتی اگه هم بودی بازم اجازه نداری برای کسی تعیین تکلیف کنی؟ من یه روز بیشتر طول نکشید سوال پرسیدنم شما هم که چیزی برای من ننوشتی فقط گفتی با فریال موافقم 

خدا رحم کنه به کسی که شما به اندازه یه سرسوزن بهش کمک کنی 

شما هر وقت جای من بودی هر مدلی دلت خواست رفتار کن

بعضی موقعها ادما احتیاج دارن حرفشو بزنن تا بتونن بفهمن چی می خوان 

اقای متعجب یا نمی دونم یه چشم بزرگ یه چشم کوچیک

والا من و شوهرم نه ماشین داشتیم نه خونه کادوهای عروسی و طلاهای سرعقدمون دادیم یه ماشین 5 6 ساله اونم چون مال دایی همسرم بود چندماهم قسط شو دادیم برادر خودمم با دو تا بچه تازه خانه خریده خواهرشوهرمم خونه مادرشوهرشه و هنوزم خانه ندارن 

حالا اینکه از یه پسر 27 ساله همه چی می خوان رو من نمی دونم چه ربطی به حرفای من داشت ولی اگه می خواید من مسئولیت اغتشاتات بین کره شمالی و امریکا رو من به عهده بگیرم؟

شما واقعا ازدواج کردی؟ رفتی سر زندگیت؟به نظر من مشکل اقتصادی ادما سر زیاد خواهیشون نیس همه تلاششون کردن ولی یه زندگی نرمال هم خیلی سخت اداره میشه گرچه خوشیاش به قول شما بیشتره  

      

بازم از تک تکتون ممنون و اگه شد برام دعا کنید    

اول یه تبریک به سوال کننده بابت مادر شدنشون 

بخدا خوشحال باش خدارو هم شکر کن منم هم سن خودتون هستم با این تفاوت که پشت کنکوری هستم و مجرد به این فکر کن که زندگی شما آرزوی منه هم ازدواج ،هم رشته  پزشکی، هم مادر شدن خیلی خیلی خوووووشحال باش که خدا خیلی دوستت داره.