سلام
من یه پسر 19 ساله ام، دانشجوام و رشته تحصیلیم خوبه. درسخون هم تا حدودی هستم. مشکلی که من دارم علی الظاهر، همه تجربه اش میکنن و باهاش راه میان اما من فکر میکنم شرایطم تا حدودی خاص باشه.
ببینین من آدم مذهبی هستم و شخصیت آروم و کم تنش دارم. بیرون از خونه و مخصوصا دانشگاه دخترهای همسن خودم رو زیاد میبینم. رنگارنگ و از همه مدل و متاسفانه کنجکاوی و جاذبه جنسی و کلا همه چی باعث میشه فکرم متوجهشون باشه و حواسم پرت شه. تا اینجاش روتینه و برای همه آشناس. اما من شرایطی دارم که این مسئله رو برام حادتر میکنه:
1.من کم حرفم. روزانه تو دانشگاه یا بیرون از اون تا وقتی لزومی نباشه تقریبا با هیچ خانومی حرف نمیزنم و این قضیه یه جورایی داره تابو میشه.
2.من پرکاری تیروئید دارم؛ این باعث میشه با کمترین استرس دست و پام شروع به لرزیدن کنن و حالت ناخوشایند و خجالت آوری پیش بیاد. همینطور باعث میشه دائما بیقراری داشته باشم.
3.علیرغم علاقه ظاهری و یه هوس های موقتی، هیچ علاقه ای به اطوارهای هم نسلای خودم علاقه ندارم.
4.ارتباط با جنس مخالف ابدا برام امکان پذیر نیست چون اولا مذهبی ام ثانیا تا حدودی عاقلم! خلاصه که این امکانش نیست.
5. من اطمینان خاطر دارم که هیچ کسی به من علاقه عاطفی نخواهد داشت!! حتی از نوع زودگذرش!! بی تعارف!! اصلا و ابدا هیچ جذابیتی ندارم.
6.من هنوز خامم و جوون و صحیح نیست به این قضایا ورود کنم
7. از همه مهمتر و اصلی ترین دلیلی که بخاطرش به اینجا رو آوردم، من دچار خیالبافی و توهم هستم... متاسفانه خیالبافی ذهنم رو اشغال میکنه و تمرکزم رو بهم میزنه. و این وقتمو تلف میکنه و از واقعیت دورم میکنه.
8. من قوای جنسی سالم و فعالی دارم!!
خلاصه بخوام بگم اینکه من در معرض هوس هایی هستم و امکان دور شدن از این فضاها برام وجود نداره؛ ذهنم درگیر مسائلی میشه که سرانجام ندارن و خودمم میدونم که اشتباهه.
اما شرایطی که دارم باعث میشه این فکرهای بی اساس اذیتم کنن و آرامش و کار و زندگی رو ازم بگیرن. باید به هر نحوی که هست از دست این احساس نیاز کاذب راحت شم.
لطفا کمکم کنین که عاقلانه تر رفتار کنم و با شرایطی که خودم و جامعه ام داره، (خوب یا بد) کنار بیام و سرم رو گرم چیزایی کنم که واسم نون و آب داشته باشه .
ممنونم
← مسائل پسران جوان (۱۵۳۹ مطلب مشابه) ← خودسازی در پسران (۲۳۱ مطلب مشابه)
- ۱۳۲۲ بازدید توسط ۱۰۵۴ نفر
- پنجشنبه ۶ آبان ۹۵ - ۲۲:۱۵
