سلام و عرض ادب لطفاً رد نشید و بخونید.
داستان از این قرار هست من از همون بچگی یه دختر باهوش و از همه مهم تر پر تلاش و با پشتکار بالا بودم.
همه چیز عالی بود و من روز به روز اوج می گرفتم تا اینکه کرونا اومد ( اون موقع من یازدهم بودم) و دیگه تا همین الآن که باهاتون صحبت می کنم نتونستم سمت کتاب برم و یا بعد یه مدت ول می کردم.
نمی خوام بندازم تقصیر کرونا نه اصلاً !!!
ولی می دونید شخصیت من طوری هست که نیاز به یک محرک انگیزشی داره. مثلا تو مدرسه دبیرام به خاطر ادب و تلاش و درس خوبم خیلی منو دوست داشتند ( تمام اون یازده سال منظورم هست) و همین باعث می‌شد من بیشتر و بیشتر انگیزه بگیرم ناگفته نمونه که خودم هم خیلی درس خوندن رو دوست دارم ولی نمی دونم بعد کرونا چی شد که انگار مثل دو قطب همنام با درس شدم!!!
میشه گفت یه جورایی عزیز دردونه کلاس و مدرسه بودم و اکثر همکلاسی هاو حتی معلّم ها به من نگاه ویژه ای داشتند جدا از درس، مهربون و تو دل برو هم بودم.
حتی یکی از دوستانم که فیزیوتراپی قبول شده می گفت من از تلاش تو الهام گرفتم و گفتم وقتی تو تونستی خودت رو تو این مدرسه خاص با تمام سختی هایی که داشتی بکشی بالا پس منم می تونم.
این ها رو برای تعریف نگفتم خواستم توضیحی داده باشم که فکر نکنید از اول این طوری بودم و بنیه هوش و پشتکار ندارم!!!
این هم بگم من با هیچ کتاب تستی و هیچ کلاسی و حتی تو یک مدرسه تازه تاسیس روستایی( فقط کتاب کار علوم داشتم که اون هم دبیرم برای المپیاد بهم داده بود) ، به لطف خدا متوسطه دوم نمونه دولتی قبول شدم چرا؟ چون از ته ته قلبم خواستم. و تو نمونه هم زودی خودم رو بالا کشیدم تازه داشتم اوج می گرفتم و جز شاگرد ممتازها شده بودم که کرونا اومد و غیر حضوری شد و منم گوشی نداشتم از درس عقب افتادم.
الآن هم نمی تونم برم مشاوره چون حمایت خانواده رو نداشتم و ندارم!!!
ولی نگران نیستم چون حمایت خدا رو دارم و از اون آدم های منفی باف نیستم مثبت نگر هستم. خیلی جاها با دست خالی تونستم تو آزمون های علمی موفق بشم پس الآن با توکل به خدا می تونم.
من می دونم که یه روز در آینده خیلی نزدیک به یک جای رفیع میرسم و فرد مفید و خوبی برای خودم خانواده م و از همه مهم تر جامعه میشم حتی یک درصد هم شک ندارم و فکر نکنید برای دلخوشی خودم میگم.
و امّا کمکی که من از شما دوستان عزیز می خوام:
قبلا هم گفتم که نیروی محرکه تاثیر فوق العاده ای روی من داره!!! دختر حرف گوش و فروتنی هستم.
اینجا کسی هست که مشاوره خونده باشه؟
و یا از برنامه ریزی و اولویت بندی درس ها و مباحث سر در بیاره؟
کسی هست که مشاور تحصیلی خصوصا حیطه کنکور باشه و برای من برنامه بریزه؟
می دونم توقع زیادی هست ولی اگر کسی هست به خاطر رضایت خدا و این ماه شعبان کمکم کنه حتی شده اینجا برنامه رو بفرسته( ایموجی سپاس)
و بقیه دوستان هم هر روز از من حسابرسی کنند( ایموجی خنده)
فعلا به این فکر نمی‌کنم که تو سه ماه می تونم یا نه به هر حال باید از یک جایی شروع کنم مگه نه؟؟؟
گرچه می دونم با کمک خدا می تونم همانطور که قبلا با دست خالی و تو فرصت کم بارها تو امتحان های مدرسه و آزمون ها درخشیدم.
و امّا چه رشته ای دوست دارم؟ فرهنگیان حتی شده آموزش ابتدایی. چون خودم هم خیلی معلمی رو دوست دارم.
درضمن منطقه دو هستیم.
منتظر پاسخ های شما عزیزان هستم لطفاً سرزنشم نکنید چون معتقدم این کار باعث تخریب اعتماد به نفس و عزت نفس من در حال حاضر میشه.
من عادت خوبی که دارم اینه از خودم بد نمی گم چه پیش خودم چه پیش دیگران.
مثلا بعضی دوستانم امتحان شون رو خراب می‌کردند و یا سه چهار تا امتحان داشتیم فقط غر می‌زدند و آه و ناله می‌کردند ولی من این طور نبودم و اگر امتحانی هم خوب نمیگرفتم سعی و تلاشم رو چند برابر می کردم و دفعه بعد عالی می گرفتم.
همین ویژگی من باعث شده بود که دبیران من هم این حریم من رو حفظ کنند و کسی منو سرزنش نکنه.
درضمن ارتباط من با معلّم هام فراتر از معلّم و شاگردی بود میشه گفت مادر و دختری و یا حتی پدر و دختری.
پس قطعاً دوست و یا حتی دختر خوبی اینجا براتون میشم شک نکنید.
منتظرتون هستم.
← خودسازی در دختران (۵۳۷ مطلب مشابه)
- ۱۱۱۳ بازدید توسط ۸۶۱ نفر
- چهارشنبه ۲۴ اسفند ۰۱ - ۲۱:۰۹
