می گویند قصه جمع شد و من خنده ام می‌گیرد. آقایان کمی تامل کنید. وقتی با فهم و معرفت بیدار نشیم باید با خون و آتش بیدار شویم. چاره‌ای نیست. راه دیگه ای هم نیست. گشت می‌زدید که چی رو پیدا کنید وقتی همه چیز جلوی چشمتان بود. همین آقا و خانم سلبریتی جلوی چشمتان نبود؟ کاری به موضع گیریشان ندارم، کاری به افتخار خرید وسایل خانه از فرانسه و زاییدن در کانادایشان ندارم، کاری به مسخره کردن ارزش هایتان و امیدتان و هویتتان ندارم، به همان ملاک که به دخترکان مترو سوار تذکر می‌دادید، به همان ملاک چرا اینجا ساکت بودید؟ دیدن و پیدا کردن اینها گشت زدن لازم داشت واقعاً؟
من بیست سال است طلبه ام، در میانه آشوب‌های تهران حتی با همین لباس مقدس رفته ام، کمتر از انگشتان یک دست توهین شنیده ام، همیشه احترام بوده و تکریم. امّا چند روز پیش یک دختر و پسر نوجوان به خودم و خانواده ام به خیال خود توهین کردند. چیزی هم نگفتند فقط گفتند الهی بمیرید.
جلوی خانواده ام سکوت کردم، هنوز از اینکه چرا سکوت کردم اذیتم، در رنجم. چرا حرف دلم را بهشان نگفتم. می‌خواستم بگویم؛
الهی بمیرم و فدای شما شوم. الهی بمیرم که شما امروز به خاطر ندانم کاری امثال من این طور از لباس من و چادر همسر و دخترم نفرت در دلتان جمع نشود.
الهی بمیرم برایتان تا شما بمانید و رشد کنید و بفهمید و بساط ظلم را جمع کنید.
بساط واقعی و نه توهمی، نه آنچه در ذهنتان ساخته اند به زور و اجبار و قلدری.
آنانکه برای جمع کردن بساط کثیف اینستاگرام و واتس اپ و هر زمین بازی لجن صهیونیستی، چرتکه می‌انداختند و حساب کتاب می‌کردند که این قدر مشاغل داریم و این قدر بیکار می‌شوند و این قدر مردم اذیت می‌شوند و این قدر عده ای کمتر خودنمایی می‌کنند، این قدر سلبریتی ها کمتر دنس می‌دهند و ... .
حالا چرا چرتکه هایشان را روی میز نمی گذارند حساب کتاب کنیم؟ قیمت این دختر و پسر و نوجوان های کف خیابان تک تک شان چند؟ قیمت نفرتی که سلبریتی ها در دل هایشان می کارند چند؟ قیمت ارشادی که بابش را می بندد این مجازی رهای بی صاحب صاحب شیطان، چند؟ قیمت دعوای دختر بیگناه و مادر چادریش در خانه چند؟ قیمت بانک و ماشین و موتور و سطل آشغال ها را که می فهمید ، قیمت آنها چند؟ قیمت خون های ریخته شده جوانان بیگناه و چادرهای معصومانه زنان شجاع ما چند؟ چرتکه بیندازید لااقل.
مدیونید اگر چند دقیقه یک دختر نوجوان حتی زامبی شده بدست مجازی صهیونیست را نگه دارید و کتایون ریاحی و معتمد اریا و فلان بازیگر و آن بازیکن فوتبال را آزاد بگذارید و بعد دوباره در صدا و سیما و غیر آن دعوت شان کنید تا تماشاچی برایشان جمع کنید. مدیونید اگر گشت ارشادهایتان بالاشهری سر و بدن برهنه و حرمت شکن را رها کنند و دم در مترو و اتوبوس و تاکسی گشت بزنند. مدیونید اگر از جمع کردن زمین بازی دشمن در مجازی ذره ای عقب بنشینید. مدیونید اگر سلبریتی ها را علنی محاکمه نکنید که توضیح دهند به کدام حجت و دلیلی نظام را متهم به آدم کشی و پنهان کاری کردند تا بفهمیم فرقشان با گوگوش و داریوش و نونوش و جوجوش و تتلو و کوفت و زهرمار چیست واقعاً.
بله جمع کردن این عنکبوت های نامقدس، جرات می خواهد، عدالت در گشت ارشاد جرات می خواهد، معرفت می خواهد. و اگر با معرفت نفهمیم با خون و آتش باید بفهمیم و وای به حال آنها که با خون و آتش هم نمی فهمند.
علی مهدیان
منبع:
https://eitaa.com/joinchat/1655832592Cd30cd51591
← مسائل روز جامعه (۶۵ مطلب مشابه)
- ۹۱۱ بازدید توسط ۶۳۳ نفر
- شنبه ۹ مهر ۰۱ - ۲۲:۵۶