در آمریکا و اکثر کشورهای اروپایی اکثراً دیپلم دارند و درصد کمی از مردم لیساس و فوق لیسانس می‌گیرند و بعد از دیپلم وارد بازار کار میشن، اما الان اوضاع جامعه ایران طوری شده که جوانان را سوق میده که برای اینکه کم سواد حسابش نکنند تا فوق لیسانس یا دکتری درس بخوانند در حالی که تو کشور آمریکا هیچ از وزیران دولت ترامپ اصلاً مدرک دکتری تخصصی ندارند.
۳ نفرشان دکتری حقوق دارند، بقیه مدرک لیسانس، تازه هیچ کدام شان هم استاد دانشگاه نیستند یعنی نخبه علمی نیستند و فقط سمت سیاسی دارند و کار کارمندی می‌کنند و اصلاً کار علمی نمی‌کنند.
مثلاً زاکربرگ تو سال ۲۰۰۵ در حالی که دانشجوی تازه ورود بود ایده ساخت شبکه اجتماعی در بستر اینترنت به ذهنش رسید، ایده‌ای که به ذهن هیچ یک از اساتید دانشگاه اش نرسیده بود. چطور تو ایران روی این حساب نمی کینم که یک فرد دیپلمه میتونه کاری را انجام بده که صد تا استاد دانشگاه نمی تونند. آمریکا را برای این مثال زدم چون به مردمش خدمات سوسیال و درمان رایگان نمیده و هر کسی که تو آمریکا با کار آزاد سرمایه اش ۲ تا ۳ برابر شده با تلاش خودش بوده و اصلاً از دولت کمک زیادی نگرفته.
اما جوان ایرانی ۶ تا ۱۰ سال تا فوق لیسانس و دکتری میخونه اون هم اکثراً با پرداخت هزینه و شهریه دانشگاه بعد اکثراً بیکار میشن در حالی که اگه مثل کشورهای خارجی بعد از دیپلم وارد کار فنی میشد مثل تراشکاری، مکانیکی، بنایی، گچ کاری یا نجاری بعد از ۱۰ سال کلی سرمایه جمع میکرد.
راهکار شما تو ایران برای حذف مدرک گرایی و اینکه مردم ارزش یک فرد دیپلمه را با استاد دانشگاه یکی بدونند چیه؟
لطفا عقده ی مدرک نداشته باشیم!
← فرهنگ سازی (۱۲۳ مطلب مشابه)
- ۱۸۶۶ بازدید توسط ۱۴۲۳ نفر
- جمعه ۱۹ ارديبهشت ۹۹ - ۱۸:۰۱
