یه سوال دارم؛
برای اون هایی که نتونستن حرف دل شون بزنن، نتونستن درد هاشون رو بگن، خیلی سعی کردن از اینکه بتونن برور بدن احساسات شون رو به اون فرد یا شخصی که دوست شون دارن، شده کسی رو بخواید متقاعد کنید ولی نشه، اصلاً ازش چه توقعی دارید.
درسته من خودم گاهی اوقات از بعضی ها توقعاتی دارم ولی اون فرد یا شخص یه کارهایی می کنه که از دستش خسته میشم، حالا چرا داریم سعی می کنیم کسی رو متقاعد کنیم که اصلاً دوست نداره اصلاً علاقه ای نداره بدونه چته؟
من حرف هام رو بزنم یا نزنم اصلاً طرف نظرش عوض نمی شه هیچ، بدتر هم میشه، توی اون یکی پست نوشتن خانم ها از آقایون چی می خوان، درد و دل هاشون و چیز هایی که توی دل شون هست رو گفتن، خوب چند درصد آقایون این ها رو خوندن همدردی کردن؟
هیچ واقعاً درک کردن خانم ها چی می خوان من میگم چرا باید بیام اینجا هر چی توی دلم هست و بگم ولی هیچ چیزی نه عوض شده باشه نه چیزی شاید حرف هام رو بزنم یه کم از ناراحتی ام کم بشه ولی مشکل حل میشه؟ یا نه از فردا همه سعی می کنن چه آقا و چه خانم بیشتر همدیگر درک کنن.
از نظر من هیچ توقعی از هیچ کسی نداشته باشین اگه اون فرد می خواست عوض بشه لزومی نداره من بیام اینجا بگم، اینجا بگم که اصلاً چی بشه، واقعاً چند ساله داریم همین طوری زندگی می کنیم می ریزیم توی خودمون کسی که واقعاً بخواد درکت کنه واقعاً لزومی نداره بیای بگی. از این ناراحتم که چرا باید حرف دل مون رو بزنیم ولی درک نکنن.
← درد دل های دختران (۱۱۸ مطلب مشابه)
- ۱۰۱۸ بازدید توسط ۷۸۶ نفر
- سه شنبه ۹ شهریور ۰۰ - ۲۰:۰۴
