سلام به همه ی دوستان

راستش نمیدونم برای مشکلم چه اسمی بذارم ،  زیادی وابسته بودن ، احساسی بودن نمیدونم ،
ولی میدونم دیگه داره زندگیم رو فرا میگیــره . اونم اینه که من دوست دارم ، وقتی از محیط دانشگاه جدا میشم هنوزم با دوستام در ارتباط  باشم ، دوست داشتم حداقل یکی از دوستام مثل خودم باشه ( یعنی اونم بخواد ادامه دار یاشه این رابطه ) ارتباط باشه مثلا هر روز ، یا کسی باشه که باهاش برم بیرون ( من تنهایی مسافرت می کنم ولی این طوری خب بهتره ) .

البته با اونایی که دوست دارم ، و الان جوری شده اگه به کسی زیاد پیام بدی یا حالش رو بپرسی میشی سیریش ، و برای خودم بارها پیش اومده که یه توقع الکی پیش میاد و رفتارشون عوض میشه باهات .

یا مثلا با دوستای خودم گرم میگیرم کمک شون می کنم  بعد  تا الان جوابی ازشون نگرفتم ، نه اینکه بخدا توقعی داشته باشم ولی برا سواله چرا آدم ها کسانی که بهشون کمک میکنن رو به راحتی بعد یه مدت فراموش میکنن .

راستش رو بگم به اونایی که رابطه های دوستانه و خیلی عمیق دارن غبطه میخورم . ولی میخوام این رفتارم رو تغییر بدم با اینکه  واقعا دوست ندارم ولی نمیخوام یه آدم ضعیف جلوه کنم در نظر بقیه .

راه حلی دارید ؟


برای مطالعه نظرات کاربران در این مورد، کمی پایین تر بروید یا اینجا را (کلیک-لمس) کنید.
خوشحال خواهیم شد اگر اطلاعات یا تجربیاتی که دارید را با ما در میان بگذارید
↓ کپی لینک این صفحه برای ارسال به دیگران ↓
↓ مطالب مشابه بیشتر در دسته بندی(های) زیر ↓ :
مسائل پسران جوان (۱۵۳۹ مطلب مشابه) مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه)