سلام
سال جدید و به همه تبریک میگم . ان شاء الله سال پر خیر و برکتی برای همگی باشه، راستش ازتون کمک میخوام . ذهنم خیلی درگیر شده .
من دختری 23 ساله ای هستم که تو یه خانواده ای بزرگ شدم که مادرم مذهبی هستن اما نه خیلی و پدرم هم خیلی مذهبی نیستن با وجود این شرایط من هم باالطبع مذهبی هستم و واقعا از روزی که به سن تکلیف رسیدم دنبال شناخت دینم هستم، چادر رو هم واقعا با عشق انتخاب کردم و هیچ تحمیلی در کار نبوده.
توی جهان هیچ چیز برام مهم تر از نمازم نیست،مشکل از جایی شروع میشه که من آدم شوخ طبعی هستم و سعی میکنم به اطرافیانم خوش بگذره البته محارمم، خواستگارهای زیادی داشتم که تا الان قسمت نشده ازدواج کنم که یه عزیزی بهم گفت دلیلش اینه که شما با خواستگاراتون خیلی راحت وارد بحث میشین.
مثلا وقتی میگن برین یه گوشه صحبت کنین سریع قبول نکنین، یا تو یکی از جلسات من سر یه موضوعی خندم گرفت و واقعا سخت بود خودم رو کنترل کنم ، خندیدم . ایشون میگن این رفتار شاید باعث میشه جلسات ادامه پیدا نکنه، من تا الان که چیزی تا فارغ التحصیلیم نمونده با هیچ پسری تو دانشگاه صحبت نکردم کلا ، خدا رو شکر هیچ کس تو زندکیم نبوده و عشق به خدا رو به هر چیزی ترجیح میدم، الان خیلی غصه دارم نکنه واقعا کاری کردم که مصداق شوخی با نامحرم بوده؟ و این که آقا پسرا وقتی خواستگاری دختر محجبه و مومن برن چه چیزی باعث میشه بخوره تو ذوقشون؟ و کلا قید اون دخترخانوم رو بزنن ؟
ممنون میشم کمکم کنید.
یا علی
← رفتارشناسی پسران برای ازدواج (۶۸۷ مطلب مشابه)
- ۵۴۰۰ بازدید توسط ۳۸۷۵ نفر
- يكشنبه ۱۹ فروردين ۹۷ - ۲۳:۰۸
