من دختر بیست ساله هستم ترم یک دانشگاه تا به این سن رسیدم اهل هیج دوستی با جنس مخالف و این حرفا نبودم همیشه سعی کردم راه درست و انتخاب کنم از وقتی که به قول معروف عاقل تر شدم.
ولی وقتی اول راهنمایی بودم با یه پسر دوست شدم اونم خیلی اتفاقی مدت دوستیمون فقط یه ماه بود حتی با هم بیرون هم نرفتیم بعدم خیلی راحت تموم شد فقط با پیامک الان بخاطر اون یک ماه دارم زجر میکشم چون فهمیدم همش یه احساس بچگانه بوده خیلی بخاطر اون موضوع دارم اذیت میشم .
نمیدونم چرا انقد این قضیه برام مهم شده بعد اون رابطه مسخره دیگه با هیچ پسری دوست نشدم الان که به اون روزا فکر میکنم خودم و لعنت میکنم اون یک ماه شده کابوس من بعد این همه سال هنوز نتونستم خودم و ببخشم نمیدونم باید چکار کنم واقعا.
اون پسر فامیل های یکی از دوستان دور پدرم بود قراره دوباره تو یه مهمونی ببینمش اون وقت باید چکار کنم؟ اگه من و یادش بیاد چی چه جور میتونم منکر اون قضیه بشم خانواده اون پسر خیلی آدم های خوبی نیستن این موضوع من اون موقع درک نمی کردم چون واقعا بچه بودم ولی الان فهمیدم نمیخوام به ایندم آسیب بزنه اگه من ازدواج کنم شوهرم ازم بپرسه تا حالا دوست پسر داشتی یا نه باید چی جواب شو بدم ؟
اگه بگم نه که دروغ گفتم شاید مسخره بیاد به نظرتون ولی من از آینده میترسم لطفا بگید چکار کنم؟
← مشورت در ازدواج خانم ها (۲۳۰۴ مطلب مشابه)
- ۱۴۶۷ بازدید توسط ۱۱۴۳ نفر
- سه شنبه ۲۲ دی ۹۴ - ۱۸:۵۲