با سلام
دختری 23 ساله و از خوانندگان خاموش این سایت هستم. من فارغ التحصیل یکی از رشته های دانشگاه علوم پزشکی هستم و به شدت از رشتم متنفرم و هیچ علاقه ای به کار کردن تو این رشته ندارم .
من معدل دیپلمم 19/75 بود و جزء 3 تا امید کسب پزشکی مدرسه ام بودم ( البته علاقه ای به پزشکی نداشتم و علاقه ام به رشته ی داروسازی بود ) اما دقیقا به سال کنکور که رسیدم انرژی برای درس خوندن از وجودم تخلیه شد و به شدت افسرده شدم و اونقدر که باید برای کنکور نخوندم و رتبم با اینکه بد نشد ولی برای داروسازی کافی نبود.
اشتباه بعدیمم انتخاب رشته بود و دقیقا تو رشته ای قبول شدم که اولویت یکی مونده به آخرم بود. ولی از وقتی که تو رشته داروسازی قبول نشدم به شدت سرخورده شدم.
حس میکنم هیچ انگیزه ای ندارم و حتی خلاقیتمو از دست دادم و جای یکی دیگه رو هم که ممکن بود به این رشته علاقه داشته باشه اشغال کردم. حتی حوصله ندارم دوباره برای کنکور بخونم. احساس پیرزن های شصت ساله رو دارم و فکر میکنم زندگی دیگه برام هیچ جذابیتی نداره وقتی دوستای قدیمیمو میبینم که با اینکه یک دهم استعداد من و نداشتن اما به لطف پول پدرشون رشته ای بهتر از من رو تو دانشگاه آزاد میخونن یا میلیون ها تومن پول خرج میکنن و تو دانشگاه های بین المللی یا خارج از کشور تحصیل میکنن هم حسرت میخورم و هم بیشتر از خودم سرخورده و متنفر میشم.
پیشنهاد کار دارم ولی علاقه ای ندارم و از طرفی خانوادم مدام اصرار میکنن ازدواج کن، رنج سنی خواستگارانم هم بین 24 تا 28 هست ولی من حوصله ندارم یکی دیگه رو درگیر زندگیم بکنم و از همه مهمتر اینکه هیچ علاقه ای هم به پسرای زیر 30 سال ندارم. راهکار شما دوستان چیه؟
← مشورت در ازدواج خانم ها (۲۳۰۴ مطلب مشابه)
- ۱۷۷۸ بازدید توسط ۱۳۷۷ نفر
- پنجشنبه ۲۷ اسفند ۹۴ - ۱۹:۲۶
