سلام ترانه هستم 18 ساله به گفته ی دیگران دختری خوش اخلاق ، مهربان و دلسوز هستم و حتی می گویند که احساسات گسترش نیافته ای داری .
البته خودم خودم این ویژگی ها رو قبول دارم و این اضافه کنم که تا حدودی درونگرا هستم و یه مقدار ناچیزی از احساساتم رو دیگران می بینند .
فکر نکنید که چون 18 سالم هست و احساساتی هستم هنوز بچه ام معمولا عاقلانه تصمیم می گیرم و احساساتم رو به سمتی سوق می دهم که عقلم باشد خانواده ام عاقل بودم رو بیشتر قبول دارند در حدی که در بسیاری از موارد از من مشورت می گیرند .
راستش من نیاز دارم به کسی که از من حمایت کنه نیاز دارم به کسی که در سختی ها کنارم باشه تکیه گاهم باشه بهم محبیت کنه و به احساساتم توجه کنه و نیاز دارم به کسی تا بهش محبت کنم و احسساتم رو نثارش کنم و خلاصه می کنم زندگی بدون عشق و محبت برایم معنی ندارد
تقریبا قصد ازدواج دارم اما فکر می کنید برای ازدواج زود نیست؟ خودم که فکر می کنم زود نیست اما مادرم گاهی اوقات میگوید که ازدواج در این سن به درس هایت لطمه می زند نظر شما چیه؟ آ
یا با برنامه ریزی می توانم هم به عاشقانه هایم برسم و هم به درس هایم ؟ من همیشه می گویم که با برنامه ریزی می توانم اما خوب چون از یک طرف سال مهمی برای کنکور از طرف دیگر سال اول ازدواج و سالی هست که خیلی زیاد زوج ها بهم علاقه دارند و زمان زیادی رو بهم فکر می کنند، شک دارم که بشودب ه هر دو رسید؟
ممنون از همه
← مشورت در ازدواج خانم ها (۲۳۰۴ مطلب مشابه) ← ادامه تحصیل (۴۸۰ مطلب مشابه)
- ۱۳۸۲ بازدید توسط ۱۱۱۵ نفر
- يكشنبه ۱۰ خرداد ۹۴ - ۲۰:۲۶
