سلام
من یه دختر 23 ساله ام که قدم خیلی کوتاهه (145cm). یادمه از سن کم به خاطر قدم همیشه مورد تمسخر بچه ها قرار می گرفتم و تو کوچه خیابون چیزایی میشنیدم که واقعا دلم میشکست.
تو زندگیم انقدر استرس و ناراحتی داشتم که تو 17 سالگی ام اس گرفتم. هرچند که 5 ساله از نظر جسمی کاملا سالم و عادی ام و دارو هم مصرف نمیکنم ولی خب اسم ام اس رومه.
من همیشه سعی می کنم واقع گرا باشم و می دونم که شرایط ازدواج رو ندارم و هیچ پسری منو واسه زندگیش نمیخواد.....
چیزی که خیلی زیاد آزارم میده نگاه های خیره مردمه. از کوچه و خیابون گرفته تا دانشگاه همش نگاه دیگران روم سنگینی میکنه . می دونم که به خاطر قدمه....
از طرف دیگه پچ پچ های فامیل و آشنا در مورد اینکه من ازدواج نکردم اعصابمو بهم میریزه چون همه دخترای فامیل 20-21 سالگی ازدواج کردن و فقط من موندم.
از نظر روحی واقعا داغونم. دلم میخواد با همه قطع رابطه کنم و دیگه هیچوقت از خونه بیرون نیام. کل وقتمو کتاب بخونم و ....
چکار کنم که بتونم با خودم و وضعیتم کنار بیام.
لطفا راهنماییم کنید....
← مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه)
- ۲۶۴۵ بازدید توسط ۲۰۷۳ نفر
- سه شنبه ۹ تیر ۹۴ - ۲۱:۳۶
