سلام
من دختری 23 ساله هستم ، مشکلم اخلاقم هست مثل بعضی ها دو رو نیستم میدونم دو رو بودن خوب نیست اما در بعضی مواقع دردسر میشه برام کلا جدا از دو رو بودن مشکل اصلی اینه که من هیچ سیاستی ندارم یعنی هر چیز و باید با داد و هوار و جیغ و .. حلش کنم و اخرش هم به نفع من تموم نـــمیشه .
واس همین نه کسی جذبم میشه و نه کسی از من خوشش میاد بذارید واستون یک مثال بزنم؛ چند وقت پیش یکی از آشناها که خانمی هستند موهاش رنگ کرده بود و از ما نظر خواست منم نظر واقعیم رو گفتم .
از نظر من خیلی زشت و بد بود مودبانه گفتم به خاطر فلان و فلان بدم میاد و جالب نیس اصلا هم مسخره نکردم ! ایشون با من سرسنگین شدن و به زور جواب سلام منو میدن در صورتی که یکی دیگه آشناها که اونم خانوم هست اینقدر ازش تعریف کرد و زبون ریخت بعدش که اومدیم از خونش بیرون شروع کرد به مسخره کردن طرف ! هر کاری میکنم نمیتونم دروغ بگم اگه راستشو نگم میترکم .
تقریبا تمام آدم های دور من همین شکلی ان جلوی طرف عالی اند و خودشون رو فرشته نشون میدن و به محض اینکه طرف رو نمیبینن شروع میکن به غیبت و بدگویی .. در صورتی که من ظاهر و باطنم یکیه هر چی باشه راستشو جلوی خودش میگم نه پشت سرش .
واقعا خسته شدم نمیدونم چطوری با سیاست باشم ، که هم مردم جذب بشن و از من بدشون نیاد هم بتونم حرف خودمو با خوش اخلاقی به کرسی بشونم نه داد و بیداد !
اینکه میگم با داد و جیغ و اینا چون که خودم دروغ گو و دو رو نیستم وقتی یکی بهم دروغ میده و من میدونم داره دروغ میده و بهش میگم تو داری دروغ میدی و اون به هیچ وجه قبول نمیکنه خیلی عصبی میشم و شروع به داد زدن میکنم که من احمق نیستم و داری به من دروغ میگی .
همین باعث کدورت و دعوا میشه نمیتونم هم چشمم رو هم پشت دروغ ها و دو رو بودن های مردم ببندم توقعم هم اصلا نــمیشه فقط خیلی میسوزم که یکی منو احمق فرض کنه و خودش رو زرنگ به خاطر دروغی که میگه .
من دختری 23 ساله هستم ، مشکلم اخلاقم هست مثل بعضی ها دو رو نیستم میدونم دو رو بودن خوب نیست اما در بعضی مواقع دردسر میشه برام کلا جدا از دو رو بودن مشکل اصلی اینه که من هیچ سیاستی ندارم یعنی هر چیز و باید با داد و هوار و جیغ و .. حلش کنم و اخرش هم به نفع من تموم نـــمیشه .
واس همین نه کسی جذبم میشه و نه کسی از من خوشش میاد بذارید واستون یک مثال بزنم؛ چند وقت پیش یکی از آشناها که خانمی هستند موهاش رنگ کرده بود و از ما نظر خواست منم نظر واقعیم رو گفتم .
از نظر من خیلی زشت و بد بود مودبانه گفتم به خاطر فلان و فلان بدم میاد و جالب نیس اصلا هم مسخره نکردم ! ایشون با من سرسنگین شدن و به زور جواب سلام منو میدن در صورتی که یکی دیگه آشناها که اونم خانوم هست اینقدر ازش تعریف کرد و زبون ریخت بعدش که اومدیم از خونش بیرون شروع کرد به مسخره کردن طرف ! هر کاری میکنم نمیتونم دروغ بگم اگه راستشو نگم میترکم .
تقریبا تمام آدم های دور من همین شکلی ان جلوی طرف عالی اند و خودشون رو فرشته نشون میدن و به محض اینکه طرف رو نمیبینن شروع میکن به غیبت و بدگویی .. در صورتی که من ظاهر و باطنم یکیه هر چی باشه راستشو جلوی خودش میگم نه پشت سرش .
واقعا خسته شدم نمیدونم چطوری با سیاست باشم ، که هم مردم جذب بشن و از من بدشون نیاد هم بتونم حرف خودمو با خوش اخلاقی به کرسی بشونم نه داد و بیداد !
اینکه میگم با داد و جیغ و اینا چون که خودم دروغ گو و دو رو نیستم وقتی یکی بهم دروغ میده و من میدونم داره دروغ میده و بهش میگم تو داری دروغ میدی و اون به هیچ وجه قبول نمیکنه خیلی عصبی میشم و شروع به داد زدن میکنم که من احمق نیستم و داری به من دروغ میگی .
همین باعث کدورت و دعوا میشه نمیتونم هم چشمم رو هم پشت دروغ ها و دو رو بودن های مردم ببندم توقعم هم اصلا نــمیشه فقط خیلی میسوزم که یکی منو احمق فرض کنه و خودش رو زرنگ به خاطر دروغی که میگه .
← مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه)
- ۳۰۲۶ بازدید توسط ۲۱۳۴ نفر
- چهارشنبه ۱۵ ارديبهشت ۹۵ - ۲۰:۴۹
