سَلام به همه ی دوستان
سوالم اینه : یه دختر 19 ساله میتونه فقط با وجود خانواده نسبتا صمیمی و خودم با یه حال خوب ، بدون داشتن یه دونه یه دوست ، زندگی کنه اونم خوبش ؟
من خودم دختر شوخی هستم ، و خیلی رفیق بازم بودَم .. اما الان فهمیدم اشتباه کردم ، دوستایی که فقط دلشون میخواست از سکوتم ، سادگیم سوءاستفاده کنن . .. خیلی رو خودم کار کردم ، و الان یه خورده از اون رفیق دوستی کمتر شُده .. ولی خُب خیلی جاها هم دوست دارم یه رفیق خوب و ناب داشته باشم که میشه پشت هم باشیم ..
میخواستم بدونم میشه بدون حتی 1 رفیق زندگی کرد ؟ میشه همه جا تنها بود و دلت شاد باشه ؟ چیزی که تحملش برام سخته ، طرف چیزی از من نمیدونه و میگه آخی چقدر تو تنهایی ، نمیدونه خودم از یه اکیپ 10 نفری زدم بیرون ... . خسته شُدم از این که آدمایی بهم سلام بدن و بخوان باهام حرف بزن و آشنا بشن ، ولی سری بعد بیان کوچیکم کنن ، توهین کنن بهم .. . نمیدونم از سر چیه ؟ حسودی شایدم . بازم نمیدوم .
میخوام انقدر سر خودمو گرم کنم تا یادم بره دوستی ندارم تو این دنیا .. به نظرتون میشه یه زندگی جدید با این خصوصیت شروع کرد؟
← خودسازی در دختران (۵۳۷ مطلب مشابه)
- ۱۹۸۱ بازدید توسط ۱۶۰۳ نفر
- سه شنبه ۳ مرداد ۹۶ - ۱۸:۲۱