سلام به همگی...

دختر، مجرد، زیر 30 سال هستم ... در هر مقطعی از زندگی بسیار موفق بودم ، لیسانس و ارشد هر دو در بهترین دانشگاههای دولتی تهران بودم... ، فنی مهندسی خوندم در یک رشته کاملا مردونه ...

در آزمون کشوری استخدام شرکت کردم و بدون بند پ ( پارتی ) یک کار دولتی دارم... در حالی که تنها 1 نفر خانم میخواستند در کل استان !؟

پایان نامه رو با بهترین استاد ایران ( در رشته ام ) برداشتم که در یک موضوع خاص در دنیا نفر اول هستند... حتی ایشان هم اذعان به پرتلاش بودن و پیگیر بودن من داشتند...

یک دختر بسیار کوشا و سمج در رسیدن به هر چیزی ... برای من نشد وجود ندارد و تا آخرین نفس دنبال خواسته ام میروم ... چند مقاله علمی در سطح بین المللی دارم ...نقاش حرفه ای هستم ... اهل کتاب و شعر... بیرون زیاد معلوم نیست:))) ولی از درون بشدت مذهبی هستم...

اطلاعات عمومی بسیار بالا در هر زمینه ای ( اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، مذهبی و...) دارم... با اولین صحبتهام مخاطبانم جذب میشوند و از برخوردها کاملا حس میکنم که مجذوب سطح دانش و طرز بیانم شدند...

بارها بهم گفتن با ذهنم هر نوع مسئله و تفکری رو حلاجی میکنم... ظاهر جذاب و بی نقصی دارم (خدا رو شکر البته) ... و کسانی که پیش قدم میشوند از همه نوعند مذهبی، لاییک، فیلسوف، ورزشکار... هر یک از ظن خود یار میشوند به نوعی ...کلا آهنربام .

بلطف خداوند قبل از حتی هر حرفی محبت و مهربانی دیگران، حتی آنها که بار اول مرا میبینند را جذب میکنم تا آنجا که بدترین افراد در حقم بهترینها را میکنند ... حتی دشمنانم... از این بابت ممنون خدای قشنگمم...

در محل کارم دیگر آقای مجردی نمانده که پیش قدم امر خیر نشود ... تازه 2 ، 3 سالی است افتادم تو فکر ازدواج ... از 92 ، بیش از حد مستقل هستم... بیش از حد مثبت هستم... براحتی به هر حرفی اعتماد میکنم... و بی صداقتی و دروغ را در اطرافم محال میبینم و اونقدر مسئولیت پذیرم که فکر هم نمیکنم طرف مقابلم مثل من نباشد...

نه اینکه قدیس باشم ها... نه... اما در چند موردی که پیش آمد حس میکنم به طرفم حس تکیه گاه بودن و وابسته بودن را نمیتوانم القا کنم و الان که دارم این موضوع رو بیان میکنم بسیار از آینده ام در این خصوص میترسم... بشخصه دوست دارم در هر کاری کمک همسرمو داشته باشم اما فکر نمیکنم با این اوضاع به خواسته ام برسم:-(

خصلت مهربانیم قدر دانسته نمیشود چه در خانواده ام چه در رابطه با کیس های پیش آمده به جهت آشنایی... و اصلا نمیفهمم چرا پسرانی که وارد زندگیم میشوند اینقدر بی اعتماد بنفس میشوند یکهو رنگ میبازند ...!؟

با اینکه من حتی یکبار هم داشته هامو به رخشون نمیکشم ... البته از جنبه های جالب کارم خب صحبت میشه دیگه مثلا بگن روزتو چجور گذروندی نمیشه دروغ بگم که!؟ چی بگم؟ بگم سبزی پاک کردم!؟!؟! در حالی که فعالیتم کاملا  موثر در جامعه است !؟

اما مشکل:

آیا راهی برای درست شدنش هست؟ برای وابسته شدن !؟ و اینکه در آینده بتونم دقیقا در نقش خانوم خونه باشم و همسرم هم در نقش خودش؟

و یک نکته دیگر:

اگر کسی در دوران مجردیش مثل من بوده:

1) الان با جناب همسر خوبین یا مشکل دارین؟  کلا اوضاع اونور چجوریه  ؟

2) بنظرتون در هنگام انتخاب همسر چه خصلت هایی رو مد نظر بگیرم؟

با توجه به اینکه جدیدا همه پسرا به شاغل بودن آدم چشم دوختند!؟ اصلا دوست ندارم اینو بگم و حتی قلبا بپذیرم اما آخه چرا  شما پسرا اینجوری شدین؟ آدم قلبش میشکنه وقتی تو هر دو تا مکالمه میگن نوع قراردادتون چیه؟!

اگه من کار میکنم فقط بخاطر اینه که دوست دارم از دانشم استفاده کنم ... یادش بخیر بچه بودم هر بار میگفتن میخوای چی کاره بشی میگفتم خانه دارررر... باور کنین یه مرد پیدا کنم که منت پولشو روم نذاره کارمو ول میکنم بعد ازدواج ...
با تمام خوبی هام داره حالم از خودم بهم میخوره ... کاش میتونستم نق نقو باشم... کاش میتونستم زور بگم... کاش میتونستم مثل بچه ها بهونه بگیرم... کاش میتونستم طرفو ببرم بزور کلی خرید کنم با پولش:-) حس میکنم از سنم بزرگترم و بیشتر میفهمم...:(((

اونقدر بهم گفتن خانومییی یه خانوم بتمام عیار شدم که مطلوبم نیست:-(( اگه شب نبود روز عزیز نمیشد... خودم بشدت علاقه دارم طرفم هم سن باشه یا تفاوت سنیمون کم باشه اما با این اوضاع دچار سردرگمی شدم!؟

بشدت به خانواده 1 کوچولو مرد سالار و پسر غیرتی علاقه دارم اما هر کی میاد ژست روشنفکری داره ... البته خانواده خودم زن سالاری هست الان !؟ من هر جور بخوام در بیامم پدرم هیچی بهم نمیگه ( البته خودم همیشه رعایت میکنم )

خوش بحال دخترهایی که بلدن در عین گنده دماغی و بد اخلاقی طرفو تو مشتشون داشته باشند...!؟

خوب بودن کشکه... یادم بدید چجوری عوض بشم؟ کتاب یا سایت راه حل هم میدونین بهم معرفی کنین لطفاً

گاهی حس میکنم حتی تلاش برای تغییر خودم در این مواردی که عرض کردم بی فایده است... دختر پر توقع بالقوه پر توقع است و این یاد گرفتنی نیست!؟ :((((( گریهههه
پیشاپیش خیلی ممنون از راهنمای هاتون


برای مطالعه نظرات کاربران در این مورد، کمی پایین تر بروید یا اینجا را ← (کلیک-لمس) کنید.
خوشحال خواهیم شد اگر اطلاعات یا تجربیاتی که دارید را با ما در میان بگذارید
↓ کپی لینک این صفحه برای ارسال به دیگران ↓
↓ مطالب مشابه بیشتر در دسته بندی(های) زیر ↓ :
← مشورت در ازدواج خانم ها (۲۳۰۴ مطلب مشابه)