سلام
من دختری 32 ساله هستم با مدرک فوق لیسانس... در محل کارم آقایی هستن که 35 سالشونه و مجرد با مدرک دکتری ... البته ایشون ریاست بخشی رو به عهده دارن که من مشغولم .
مدتی حدود 6-7 ماه هست که متوجه رفتارشون نسبت به خودم شدم ... البته اول بگم که ایشون خیلی مبادی آداب هستن و با همه همکارها بسیار مودبانه و با احترام برخورد می کنن... ولی حس می کنم نسبت به من کمی خاص تر هستن...
مثلا توی اکثر کارها خیلی صبورانه من رو راهنمایی و کمک می کنن... وقتی با ایشون در مورد کارها صحبت می کنم تمایل دارن صحبت شون رو با من طولانی تر کنن ( مثلا در مورد همون پروژه کاری من یه سوال کوچک دارم ولی ایشون می تونن مثلا در ده دقیقه جواب بدن ولی گاهی مثلا نزدیک یک ساعت دارن صحبت می کنن!)
با اینکه می دونم مشغله کاری زیاد دارن... یا اینکه گاهی من اصلا در یک فاز دیگه هستم ولی ناخوداگاه متوجه نگاه ایشون میشم... در جاهایی که اصلا انتظار هم ندارم کمکم می کنن و وقتی ازشون تشکر می کنم یا کمکشون رو رد می کنم که این کار وظیفه من هست اکثرا جواب میدن که مگه فرقی هم داره ! و خلاصه از این طور رفتارها که دیدم نسبت به بقیه ندارن... و همین سبب شده که من هم نسبت به ایشون این اواخر علاقمند بشم...
حالا سوال بنده این هست که چطور رفتار کنم که ایشون هم متوجه علاقمندی من نسبت به خودشون بشن؟ چون من کلا همیشه سرم توی کار خودم بوده و نسبت به مردها علاقمندی نشون ندادم و راستش بلد نیستم چطور تمایل خودم رو در برابر این رفتار ایشون نشون بدم که هم شان و منزلتم حفظ بشه و هم ایشون متوجه علاقمندی من بشه!
ببخشید طولانی شد، ولی دوست دارم نظرات کاربران رو در این مورد بدونم.
با تشکر
من دختری 32 ساله هستم با مدرک فوق لیسانس... در محل کارم آقایی هستن که 35 سالشونه و مجرد با مدرک دکتری ... البته ایشون ریاست بخشی رو به عهده دارن که من مشغولم .
مدتی حدود 6-7 ماه هست که متوجه رفتارشون نسبت به خودم شدم ... البته اول بگم که ایشون خیلی مبادی آداب هستن و با همه همکارها بسیار مودبانه و با احترام برخورد می کنن... ولی حس می کنم نسبت به من کمی خاص تر هستن...
مثلا توی اکثر کارها خیلی صبورانه من رو راهنمایی و کمک می کنن... وقتی با ایشون در مورد کارها صحبت می کنم تمایل دارن صحبت شون رو با من طولانی تر کنن ( مثلا در مورد همون پروژه کاری من یه سوال کوچک دارم ولی ایشون می تونن مثلا در ده دقیقه جواب بدن ولی گاهی مثلا نزدیک یک ساعت دارن صحبت می کنن!)
با اینکه می دونم مشغله کاری زیاد دارن... یا اینکه گاهی من اصلا در یک فاز دیگه هستم ولی ناخوداگاه متوجه نگاه ایشون میشم... در جاهایی که اصلا انتظار هم ندارم کمکم می کنن و وقتی ازشون تشکر می کنم یا کمکشون رو رد می کنم که این کار وظیفه من هست اکثرا جواب میدن که مگه فرقی هم داره ! و خلاصه از این طور رفتارها که دیدم نسبت به بقیه ندارن... و همین سبب شده که من هم نسبت به ایشون این اواخر علاقمند بشم...
حالا سوال بنده این هست که چطور رفتار کنم که ایشون هم متوجه علاقمندی من نسبت به خودشون بشن؟ چون من کلا همیشه سرم توی کار خودم بوده و نسبت به مردها علاقمندی نشون ندادم و راستش بلد نیستم چطور تمایل خودم رو در برابر این رفتار ایشون نشون بدم که هم شان و منزلتم حفظ بشه و هم ایشون متوجه علاقمندی من بشه!
ببخشید طولانی شد، ولی دوست دارم نظرات کاربران رو در این مورد بدونم.
با تشکر
← مشورت در ازدواج خانم ها (۲۳۰۴ مطلب مشابه)
- ۳۱۷۰ بازدید توسط ۲۴۸۰ نفر
- جمعه ۲۳ بهمن ۹۴ - ۱۰:۵۲
