سلام به همه
من مهندسی یکی از رشته‌های تاپ می خوندم یه شکست عشقی مسخره خوردم باعث افت تحصیلیم شد ولی همیشه معدلم متوسط بوده. راهنمایی و دبیرستان مدرسه نمونه دولتی معدلم حدودای ۱۹ بود بالا پایین میشد. توی زندگیم هیچ کاری به جز درس خوندن نکردم حتی تابستون های دوران مدرسه درس سال بعد رو می خوندم و به خاطر همین رشد اخلاقیم و... منتقل شد به دوران جوانی و دانشگاه...
مشکل من اینه خیلی اوقات حرف هایی می شنوم از این و اون مخصوصاً خانواده که میگن چقدر خنگی نمی فهمم چطوری کنکور قبول شدی، برای شوخی که بین مردم باب شده به همدیگه میگن چطور دانشگاه قبول شدی نیست و کاملاً جدی این رو می پرسند ازم....
دو سال پیش دانشگاهمو رها کردم شروع کردم به خوندن برای یکی از رشته‌های پزشکی و پیراپزشکی، دیپلمم ریاضی نظام قدیمه، کتابهای نظام جدید خوندم، بیشتر کتاب‌ها به جز تعدادی جدید بود مثل ادبیات. کتاب دست دوم نداشتم از اول خودم نکات همه درسارو نوشتم تو کتابهای جدید مشاور و معلّم خصوصی نداشتم در عمرم امّا این دو سال هم رتبه م خیلی بد شده
مامانم به بابام میگه این نمی تونه
بابام میگه اشکال نداره توانایی مغزش همین قدره بذار ببینیم چی میشه
یا بقیه و خانواده میگن:
چقدر دیر می فهمی چیز ها رو
روانی مون کردی حرف حالیت نمی شه چقدر خنگی
تو رو چه به پزشکی و مهندسی
یعنی تو نمی دونی فلان چیز رو چه کار باید کنی؟ از بس که مغزت پوکه همه چی رو باید برات بگن
تو اگه مغزت میکشید درست خوب بود
اگه امسال چیزی نیاری نمیذاریم دیگه کنکور بدی چون سال بعدم نمیاری خستمون کردی از بس درس خوندی و هیچی به هیچی
اگه عرضه داشتی یه بار یه جایزه از مدرسه یا دانشگاه میاوردی قبول کن نمی تونی درس بخونی
بچه هم که بودی منگ میزدی همه ورجه وورجه میکردن با این و اون دوست می‌شدن تو می ایستادی یه گوشه صداتم می‌زدیم متوجه نمی‌شدی همیشه هم همه بهت ظلم میکردن جواب شون رو نمی تونستی بدی
مطمئنم اگه فلانی بود یه ضرب قبول شده بود تو تا پنج سال دیگه هم بشینی همینی
و.......
به خدا خسته م کردن دیگه به خودم اطمینان ندارم فکر میکنم دارم آب در هاون میکوبم... امیدمو از دست دادم همه ش فکر روز کنکورم که چی میشه؟ اینها راست میگن یا نه فقط حرفه؟؟
اگر حرف بود خب به قول بقیه وضع درسم تو مدرسه و دانشگاه خوب بود، یا سریع منظور بقیه رو متوجه می‌شدم و.... به خودم گاهی اوقات میگم شاید جواب این تستای IQ و EQ و... همه ش کشکه شاید شانسکی تو مدرسه خوب و رشته ریاضی و مهندسی درس خوندم شاید تو هم زدم که باهوشم بلکه در حقیقت خنگم هستم!
نمی دونم... اصلاً این قدر ذهنم شلوغه که تمرکز ندارم درس بخونم... اگه خودم تو خونه تنها بودم کسی کاری باهام نداشت برام مهم نبود هر چقدر که طول بکشه ولی دیگه با این وضعی که دارم، نزدیکه دیوونه شم
میشه راهنماییم کنید ممنونم
اگه دعایی برای آرامش ذهن و قلب بلدید میشه بهم بگیدش که بخونم استرسم کم بشه و خدا تو جلسه آزمون کمکم کنه؟ مرسی
← موفقیت در زندگی (۱۲۹ مطلب مشابه)
- ۱۶۲۲ بازدید توسط ۱۲۱۴ نفر
- چهارشنبه ۲۸ ارديبهشت ۰۱ - ۲۰:۲۶
