سلام
دختری هستم 20 ساله که دچار مشکل حادی هستم که منو به افسردگی دچار کرده مشکل من فامیل مادرم هستش. بنده اصلا نمیتونم با دختر خاله ها و دختر دایی هام ارتباط برقرار کنم همچنین با خالم اگه این 19 سال رو حساب کنید من سر جمع یک ساعت با خالم صحبت نکردم .
کلا این ها هیچ علاقه ای به من ندارن و هر حرفی بزنم مسخره میکنن شخصیت من رو طوری فرض کردن که اصلا این طوری نیس و من بعد از 20 سال سن نتونستم خود واقعیم رو نشون بدم .
من در جمع دوستان بسار پرحرف شوخ و باحال و کاری هستم ولی در جمع این ها ادم مظلوم بدبخت بی دست پا هستم که نمیتونه از خودش دفاع کنه . حتی در خانواده پدریم اوضا یکم بهتره ولی چون با خانواده مادریم بیشتر ارتباط داریم مشکلم بیشتره .
خلاصه تو جمعشون عذاب میکشم بارها به خاطر درس نرفتم چون عذابم میدن مسخره میکنن کم محلم میکنن کار ازم میکشن ، منم چون خواهر ندارم خیلی تنهام .
مادرمم درکم نمیکنه چون اونم فامیلاش و بیشتر از من دوس داره من عزت نفسم رو جلوی خانواده مادرم از دست دادم و اصلا نمیتونم جلوی تحقیر ها و توهین ها و کم محلی هاشون از خودم دفاع کنم . حتی اوناییم که از من کوچکترن بهم زور میگن و من مثه ماست نگاه میکنم .
خواهش میکنم به عنوان خواهر کوچیکتون راهنماییم کنید تا به خاطره یه ذره احترام و توجه به راه نادرست کشیده نشدم
با تشکر
التماس دعا
← مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه)
- ۲۰۰۶ بازدید توسط ۱۴۹۳ نفر
- شنبه ۱۳ تیر ۹۴ - ۲۲:۴۲
