سلام
من تو یه خانواده عاطفی زندگی میکنم. از لحاظ عاطفی خیلی به اون ها وابسته هستم. به طوری که هنوز نتونستم با دوری از اون ها و زندگی خوابگاهی کنار بیام و پیوند عاطفی محکمی بین خانواده ما هست که با ناراحتی هم ناراحت و با شادی هم شاد میشیم.
البته این وابستگی خللی تو زندگی هیچ کدوم وارد نکرده. مثلا خود من همین که بدونم دارم تو هوای شهری نفس میکشم که پدر و مادرم اونجا هستن برام کافیه.
در صورتی که دوستانی دارم که بی تفاوتن و اصلا این مسایل براشون اهمیتی نداره و ماه ها میتونن تنهایی زندگی کنن.
حالا این سوال برام پیش اومده که بعد از ازدواج مسلما همین حس رو نسبت به همسرم هم خواهم داشت. میخوام بدونم که از نظر آقایون این حس بده یا نه؟
آیا این احساساتی بودن رو از بین ببرم ؟ ممکنه همسر آیندم عاطفی بودنم و یه ضعف تلقی کنه؟
اینم بگم که من از سایر جهات آدم مستقلی هستم و خودم از پس خودم برمیام حتی از لحاظ مالی.
← مشورت در ازدواج خانم ها (۲۳۰۴ مطلب مشابه)
- ۱۰۰۷ بازدید توسط ۸۲۱ نفر
- شنبه ۱۶ خرداد ۹۴ - ۲۱:۰۴
