سلام دوستان وقت خوش
دوستان من یه دختر برونگرا، اجتماعی و کمی ریسک پذیرم، البته نه در حد کارهای خطرناک امّا به قول روانشناس‌ها هیجان سالم رو دوست دارم. می دونید مشکلم چیه؟
با اینکه خیلی خودم رو کنترل میکنم که به قول معروف خانم باشم مخصوصاً وقتی تو جمع همجنس های خودم باشم به شدت تخلیه انرژی میکنم, شوخ و پرحرف و شیطون میشم, البته شیطونی و حرف زدن هم در چارچوب‌های اخلاقیه و اصلاً از شوخی‌های زننده یا چرت و پرت های الکی خوشم نمیاد ولی مشکلم اینه با آدمها زود صمیمی میشم.
بلد نیستم مغرور باشم, تا حالا از این کارهام ضربه اساسی و بدی نخوردم ولی چالش‌هایی داشتم چون یه کمی دلرحمی و مهربونیم خدا چاشنی شخصیتم کرده دیگه یه کوچولو زود رابطه ام صمیمی میشه.
برعکس در مقابل جنس مخالف مخصوصاً کسی که نشناسمش خیلی محکم و جدیم امّا می‌ترسم این برونگرایی باعث بشه تو روابطم با همجنسانم ضربه عاطفی یا شخصیتی بخورم.
به نظر شما چه طور میشه متعادل‌تر برخورد کرد؟ من نه می تونم نه می خوام که ساکت و درونگرا بشم ولی می خوام یه کم متعادل‌تر باشم حداقل تو برخورد اول یه کم سخت باشم, این قدر سریع وا ندم. البته من شاکر این ویژگی اخلاقیم هستم چون خیلی دستاوردها برام داشته ولی سرعتم توی پیمودن مرزهای صمیمیت یه کم بالاست.
← خودسازی در دختران (۵۳۷ مطلب مشابه)
- ۲۰۳۰ بازدید توسط ۱۳۸۲ نفر
- يكشنبه ۲۰ شهریور ۰۱ - ۱۳:۴۰
