سلام ویژه خدمت تک تک کاربران عزیز
توجه کردید در اکثر محیط ها چه دانشگاه چه میهمانی چه جمع دوستانه چه ... خیلی عجیب به نظر میرسه اگه صحبتی از این دو مقوله به میون نیاد :
1) مذهبی بودن درسته یا نه!؟
2) امر به معروف و نهی از منکر کردن درسته یا نه ؟!
بنده بحث های مفصلی که در رابطه با این موضوعات در این وبلاگ هم مطرح شده بود + بسیاری از نظرات را بررسی کردم و چیزی که متوجه شدم این بود که بعضی از کاربران به صورت پراکنده نظرات درستی رو ارائه کرده بودند اما خب جامع نبودند به همین خاطر سعی کردم نظرات بعضی از کاربران عزیز + نظر خودم رو در قالب مقاله ارائه بدم تا علاوه بر شفاف سازی این دو مساله مهم به تبع اون خیلی از اختلافات سطحی هم حل شود ان شاء الله.
قبل از هر توضیحی تمایل دارم دوستانی که که این مطالبو میخونند بدونند که این صحبت ها مربوط به فردی هست که در جایی زندگی میکنه که بیشتر ساکنانش اقلیت های مذهبی هستند و تا تقریبا 3 سال پیش ،از این که شناسنامه ای دینی مثل اسلام و مذهبی به نام شیعه داشت احساس خوبی نمیکرد و رغبتی به این که در کنار توضیحاتی که دیگران از دینشون میدادند توضیحی هم از دین خودش ارائه بدهد نداشت .با این که در خانواده ای معتقد هم بزرگ شده بودم و از همون ابتدای کودکی اسم خدا و پیغمبر و ... میشنیدم ،نماز هم میخوندم اماهیچ درک و احساسی نسبت به این واژه ها نداشتم .
خانواده سعی داشتند با نرمی دلایل خودشون رو ارائه بدهند،اما در اخر به این نتیجه رسیدیم که هر کس باید خودش راهو پیدا کنه و سعی در تحمیل عقاید کار اصولی ودرستی نیست . فقط بر این نکته تاکید داشتند که با چشم باز ،به دور از هرگونه پیش داوری و با منطق ،دینم رو انتخاب کنم.
بعد از گذشت مدتی یکی از اقوام ما که ایشون قبل از شیعه شدن مسیحی بودند منزل ما امدند و بعد از مطلع شدن از دیدگاه من تنها توصیه ای که داشتند این بود که :
اول برای خودت مشخص کن این برنامه که در قالب دین میخوای برای ثانیه ثانیه زندگیت انتخابش کنی باید چه ویژیگی هایی داشته باشه ؟؟؟ تو چه انتظار معقولی از دین داری ؟ بعد از این مراحل هر یک از 3 دین اصلی رو از زبان کتاب همون دین بخون نه نسخه های ترجمه شده موجود در اینترنت ؛ در اخر با هم مقایسه کن هر کدوم که به نظرت ازادی عمل معقولی بهت داد ،بهت ارامش درونی داد ،با منطق و فکر بیشتری سر وکار داشت ؛همون رو انتخاب کن که دیگه از انتخابت تا اخر عمر پشیمون نشی و احساس بدی نسبت بهش نداشته باشی ؛
با کمک ایشون کتابایی که میخواستم رو تهیه کردم و بدون هر گونه پیش داوری خوندم ،در اخر نتیجه ای که گرفتم این بود که ماکسیمم ازادی عمل معقول ،اختیار ،ارامش و منطقی که دنبالش بودم رو نمیشه در دین دیگری به غیر از اسلام پیدا کنم .
من دنبال دینی بودم که حد وسط باشه، مرزبندیش مشخص باشه ،مطلق گرا نباشه،حالا از اون موقع تاحالا هر کسی با هر دینی از هر فرقه ای بخواد در مورد اعتقاداتم سوالی بپرسه نه تنها احساس بدی ندارم بلکه با سرافرازی ،با افتخار ،با زبان منطق و استدلال ِ دینم که اسلام باشه ،خدایی که الله باشه و شیوه و روش 14 وجود مقدس در کمال ارامش بهش پاسخ میدم .
این رو میدونم که حتی اگه نتونم درست به دستوراتی که فقط برای سعادت خودمه و انجام دادن اونا منتی بر خالقم نیست و انجام ندادنش هم ضرری به اون نمیرسونه ،عمل کنم هیچ زمانی از انتخابی که کردم پشیمون نمیشم ،چون نظر من این هست که اسلام دینی زنده هست و با پذیرفتنش به اوضاع و شرایط ،زندگی میبخشه ،میتونم با سلول سلول وجودم حسش کنم ؛چون جبری برای انتخابش در کار نبوده ،چون تقلیدی و بر اساس حرف افراد اطرافم نبوده ،هدفم از گفتن تمام حرف ها این نیست که الان علامه دهر شدم و هر حرفی بزنم درست هست نه حالا حالا ها خیلی باید کار کنم .
اما سعی میکنم در توضیح صحبت هایم جانب انصاف و تعادل رو رعایت کنم. بعضا نظراتی رو خوندم که گفته بودند دوست نداریم کورکورانه از دین تقلید کنیم ،بنده در جواب این دوستان عرض میکنم اگر واقعا به گفته ی خودتون اعتقاد دارید و از انجام کورکورانه عملی لذت نمیبرید پس در عمل ثابت کنید ،مدتی از وقت خودتون رو صرف شناخت ادیان کنید ، کم ندیدم تعداد افرادی که که این جمله ها رو تنها به خاطر شنیدن چند حرف بی پایه و اساس یا حتی با دیدن یک کلیپ ساده به زبان می اورند اما وقتی سوالی ازشون پرسیده میشود دلیل موجهی برای اثبات حرف خودشون ندارند، ببینید حضرت سلمان که تونستند جزو صحابه ی درجه 1 پیامبر باشند مردی پارسی زبان بودند که ابتدا دین زرتشتی داشتند.
بیشتر مورخین گفته اند که محل زندگی این مرد بزرگ در یکی از شهر های خوزستان بوده است ،ایشون برای انتخاب بهترین دین به مکان های مختلفی رفتند ،ادیان مختلفی را مطالعه کردند اما در اخر اسلام را به عنوان کامل ترین دین انتخاب کردند و در اخر هم به فرموده ی پیامبر منا اهل البیت شدند .
ببینید اشکال نداره اگر بخواهیم در باره ی علت برخی از مساله های دینی یا در مورد ادیان دیگر کنجکاوی کنیم اما این که بی دلیل و فقط به خاطر خراب کردن وجهه دین صحبت هایی جاهلانه داشته باشیم به نظر من خالی از اشکال نیست .
حالا بریم سر اصل مطلب:
کلمه مذهب از ریشه ذهب به معنی رفتن یا به عبارتی دنباله رو ... بودن یعنی هدف من از کل زندگی در این کلمه خلاصه میشه یا به عبارتی میشه گفت :
خودمو به ابو اتیش میزنم تا بهت برسم . کم نیستن افرادی که از این کلمه 4 حرفی در صحبتاشون مکرر استفاده میکنن ؛اما ایا در حقیقت همه به دنبال یک مذهب هستن ؟؟؟ در بین بیشتر مردم وقتی صحبت از ادم مذهبی میشه همه یاد خدا میافتن اما میشه بیشتر توضیح بدین کدوم خدا ؟؟
با صحبت هایی که با افراد زیادی داشتم به این نتیجه رسیدم که گروهی مذهبشون پول و ثروته گروهی زیبایی ،گروهی پست ومقام ،گروهی کسب علم ،گروهی خانوادشون ،اما خیلی کم دیدم افرادی رو که مذهبشون الله باشه منظورم چیه؟؟منظورم این هست که یعنی تویِ الله هر چی بگی من میگم به روی چشم .این که در جامعه این مذهب جایگاهی داره یا نه ،کسی با عملکردش بهش اعتقاد داره یانه ،به اون عمل میکنه یا نه ،موضوع بحث من نیست صحبت من این هست که گروهی فکر میکنن داشتن این مذهب یعنی باید از بقیه جنبه های زندگی دست کشید و فقط روی سجاده نشست ، اما نگاه افراد منطقی به این موضوع کاملا متفاوته ،اونا بیان میکنند داشتن این مذهب به هیچ عنوان منافاتی با داشتن زیبایی ؛مال و ثروت، پست و مقام ،کسب علم نداره ،بلکه میگه به تمامشون اهمیت بده اما به اندازه .
از تمامشون لذت ببر اما به اندازه ؛یعنی وسیله باشن برای رسیدن به منِ الله نه این که هدف مطلق زندگیت باشن .حالا با این اوصاف میشه توخلوت از خودتون بپرسید که چه مذهبی دارید ؟؟؟ ایا تمام افرادی که علم مذهب رو بالا بردند و هر کدوم یک معنایی ازش میکنن و سعی در تحمیل کردنش به دیگران دارند واگه اطرافیان حرفی بر خلاف اعتقادشون بزنند به بیشتر افراد وصله ی بی دین و ملحد وکافر میچسبونن جزو این مذهب میشه حسابشون کرد ؟؟؟ نظر شما چیه ؟؟؟ ... ادامه دارد
"ایدا"
← مسائل اعتقادی (۱۲۲۸ مطلب مشابه) ← مطالب کاربران (۸۹۱ مطلب مشابه)
- ۶۴۲۱ بازدید توسط ۴۱۰۹ نفر
- شنبه ۳ بهمن ۹۴ - ۱۷:۲۸
