سلام

خستگی امانمو بریده، خیلی خسته ام خیلی خیلی خیلی، حتی غذا خوردن هم سختمه، ساده ترین کارای زندگی هم برام سنگینه، با تمام وجود دلم میخواد بمیرم اما در کمال ناباوری حتی حوصله خودکشی کردن هم ندارم، رسما یه مرده ی متحرکم، متحرک که چه عرض کنم، بی تحرک، هیچ کس و هیچ چیز برام مهم نیس .

من قبلا اینطوری نبودم، از اول صبح تا آخر شب بکوب مشغول بودم، بدنم خسته میشد اما روحم نه، انگیزه داشتم، کلا واسه زندگی انگیزه داشتم خیلی بیشتر از یه آدم معمولی، اونقدری که همه میگفتن تو چطوری میتونی، هر روز زندگیم برنامه داشت، یه بار به یه دوستم زنگ زدم ساعت دوازده صبح خواب بود و من همش با خودم فک میکردم این چطوری میتونه اینطوری زندگی کنه .

مدت طولانی به شدت تحت فشار شدید روحی و روانی بودم، از همه نظر داشت بهم فشار میومد و من با تمام توان مقاومت میکردم، اما آخرش دیگه له شدم،  یه جور فرسایش شدید و طولانی مدت روحی و روانی که با تمام وجودت سعی میکنی همچنان سر پا بمونی، اما یه جایی دیگه پاهات میشکنه.

اگه بخوام از مشکلات بگم باید یه کتاب در موردش بنویسم، از مشکلات مالی بگیر تا مریضی و مرگ، اونم وقتی که در سخت ترین و سرنوشت ساز ترین مرحله ی زندگیت قرار داری، و انتظارات نامحدود بقیه از تو، و حتی انتظارات نامحدودی که خودم از خودم داشتم و خودم رو بابت تمام اون چیزی که نه تقصیر من بود و نه در توان من بود سرزنش میکردم، شخصا معتقدم که شکنجه ای که خودم به خودم دادم خیلی سخت تر از شکنجه ی بقیه بود و دقیقا این همون چیزی بود که منو از پا درآورد .

 الان همه چی خوبه، همه ی مشکلات برطرف شده، اما من خوب نیستم، مث یه ماشین فرسوده ی بدون بنزین میمونم که تو مسابقات رالیه، همه میگن برو اما من بنزین ندارم، من هیچ توانی ندارم، خیلی خسته ام خیلیییییی، روحم خسته است .

نمیخوام کسی دلسوزی کنه یا درکم کنه، فقط دلم میخواد یه حرف خوب بشنوم، شاید کمک کنه


برای مطالعه نظرات کاربران در این مورد، کمی پایین تر بروید یا اینجا را ← (کلیک-لمس) کنید.
خوشحال خواهیم شد اگر اطلاعات یا تجربیاتی که دارید را با ما در میان بگذارید
↓ کپی لینک این صفحه برای ارسال به دیگران ↓
↓ مطالب مشابه بیشتر در دسته بندی(های) زیر ↓ :
← درد دل های دختران و پسران (۲۰۹ مطلب مشابه)