سلام
چند سال اول زندگی زناشویی ( مثلا 10 تا 12 سال ) زن و مرد برای رابطه جنسی و داشتن خلوت هیچ استرسی به شکل جدی ندارن بچه ها کوچیکن خیلی سر در نمیارن یا حداقل زن و مرد فکر میکنند که اونا خیلی دنبال این مسائل نیستن به هر حال معذب بودن زن و مرد میزانش پایین هست.
زمانیکه فرزند بزرگ میشه شرایط هم تغییر میکنه و به نوعی این معذب بودن هم دیده میشه حتی زن و مرد به هم تمایل هم داشته باشن بروز نمیدن حتی هستن زن و مردی که با وجود تمایل به مدت طولانی رابطه برقرار نمیکنن تا فرصت بهتری پیش بیاد .
یعنی میشه نتیجه گرفت که اونا استرس دارن و میترسن کسی متوجه بشه درسته اتاق جداست و در هم داره ولی واقعا شرایطی به وجود میاد همانند دوران عقد که زن و مرد تو خونه پدرشون و پیش خانواده شون راحت نیستن و معذبن استرس دارن خب اونجا هم اتاق جداگانه هست و کسی کاری نداره .
ولی میگم رابطه میانسالی و دوران عقد شبیه هم هستن چون در اون خونه افراد بزرگ هستن و سریع هم متوجه میشن اون امنیت فکری که هر کاری دلم میخواد بکنم دیگه خبری نیست .
افراد باتجربه که دیگه فرزندان تون هم بزرگ شدن بگید با این دوره و معذب بودن چیکار کردین یا میکنید ؟
سوال دیگه ام اینه که چرا بعضی اصلا حساسیت و استرسی ندارن و خیلی راحت و با افتخار رابطه دارن و براشون مهم نیست که فرزندشون متوجه بشه ؟