سلام
من بعد از چندین سال تجربه آشنایی و صحبت با آدم های مختلف برای ازدواج، اخیراً با آقایی آشنا شدم که حس میکنم میتونم جدی بهش فکر کنم. یعنی لااقل بار اولی که حرف زدیم این طور بود. ولی بعد جلسه دوم حس خوب بار اول رو نداشتم و خیلی دچار تردید شده بودم. الان یه حالت نسبتا خنثی هستم و سعی میکنم زیاد بهش فکر نکنم.
یه سری توضیحات درباره خودم و یه سری توضیحات درباره ایشون میدم و دوست دارم بدونم شما درباره تناسب ما و اینکه میتونیم آینده خوبی با هم داشته باشیم چی فکر می‌کنید؟
میدونم که باید باهاشون بیشتر آشنا بشم و بیشتر حرف بزنم، الان میخوام بر اساس شناختی که تا اینجا کسب کردم ببینم چقدر جدی روی این مورد فکر کنم.
من در حدود سنی ۲۳-۲۵ هستم و ایشون یک سال از من بزرگتر هستند. هر دو نفرمون تهرانی هستیم. هر دو دانشگاه دولتی درس خوندیم (یه دانشگاه)، ایشون ارشد من لیسانس. ایشون یه رشته سخت فنی من یه رشته نسبتا سخت علوم انسانی. ایشون به شدت علاقمند به مسائل تکنولوژی و توی اون فضا (مرتبطه با رشته تحصیلی)، من به شدت درگیر مسائل فرهنگی و اجتماعی.
من فعالیت‌های فوق‌برنامه فرهنگی و اجتماعی خصوصا در فیلدهای مذهبی زیاد دارم، ایشون خیلی کم. هر دو از شبکه‌های اجتماعی استفاده میکنیم، من تقریبا همیشه برای حرف های سیاسی و اجتماعی، ایشون بیشتر شخصی و حوزه تکنولوژی.
به لحاظ مذهبی و سیاسی شبیه همیم، یعنی اعتقادات و حساسیت های مشابهی داریم؛ ولی این مسائل توی زندگی من خیلی پر رنگ هستند و اکثر اوقات زندگیم به این حرف ها و بحث ها میگذره، ولی انگار توی زندگی ایشون پررنگ نیست. یعنی دغدغه‌هاشون خیلی توی این حوزه ها نیست.
ایشون نظم شخصی شون زیاده، برای کارهای خودشون پروتکل زیاد دارن، ولی نگاه آسیب شناسانه بهش دارن یعنی معتقدن باید کنترل و تعدیلش کنن و به خاطر همین (حداقل مدعی هستن که:) به دیگران از این جهت سخت نمیگیرن. من چندان منظم نیستم. یعنی بیشتر بی‌نظمم تا منظم.
ایشون راحتن. هم به لحاظ تیپ و ظاهر و هم در روابط. خجالتی و مبادی آداب و اینا اصلا نیستن البته بی‌ادب و پر رو هم نیستن. من هم معمولا اسپرت می پوشم، خیلی خجالتی نیستم ولی اصلا هم به اندازه ایشون راحت نیستم.
من به اندازه یه دختر معمولی احساساتی هستم، ایشون تا اینجا بروز احساسی خاصی نداشته. منظورم ابراز علاقه و عشق نیست. منظورم اینه که مدل حرف زدنش طوریه که انگار با یه دوست یا یه آشنا داره درباره زندگی و کارهاش حرف میزنه نه بیشتر.
نکات مثبتی که توی ارتباط مون می‌بینم؛
علایق مشترک و تفریحات مشترک داریم. در خیلی مسائل نزدیک به هم فکر میکنیم. ایشون با کار و فعالیت اجتماعی من مشکلی نداره. گیر نیست توی این مسائل. خانواده خوبی داره. سطح خانواده هامون به هم نزدیکه.
از نظر ظاهر (قد و هیکل) خیلی تناسب‌مون با هم زیاد نیست. ایشون از من لاغرترن. ولی حس نمیکنم کنار هم قرار گرفتن مون تو ذوق بزنه. چهره شون رو هم در حد قابل قبولی می‌پسندم.
مرتبط:
از چه راه هایی بفهمم خواستگارم شکاک هست یا نه؟
چه جوری میشه از سالم بودن یه پسر مطمئن شد؟
چطور بفهمم که پسر مورد علاقه م خلق و خوی دخترونه داره یا نه؟
چرا رفتار پسر مورد علاقه م نسبت به من سرد شده؟
چطور درجه عصبانیت خواستگارم رو بسنجم؟
چطوری می تونم بفهمم که پسر مورد علاقم شکاکه یا نه؟
← بررسی معیارهای ازدواج دختران (۷۵ مطلب مشابه) ← بررسی معیارهای ازدواج پسران (۷۱ مطلب مشابه)
- ۱۴۹۵ بازدید توسط ۱۱۷۱ نفر
- چهارشنبه ۶ فروردين ۹۹ - ۱۸:۱۹
