در پست اخیر با دیدن کامنت خانمی که اومدن گفتن که شوهرشون پول شون رو برای خرید خونه برداشته و خونه را به نام شون نزده و بعد طلاق هم نتونسته ثابت کنه و حقش رو بگیره ... یاد نمونه عینی این مورد، در اطراف خودم و دختر یکی از فامیل افتادم و ذهنم مشغول شد.
با توجه به نظرات برخی آقایان در مورد مهریه حالا برای من سوال پیش اومده:
این آقایونی که میگن حاصل زحمات شون رو حیفه آماده و حاضر خرج یک دختر بکنن، چرا در موارد برعکسش، اگر خانم های شاغل و با موقعیت خوب بخوان پولی که صرف زندگی شون میشه به نام خودشون باشه رو متهم به حساب کتاب و .. می کنند و مخالفت دارن؟ ( پست معیارهای ازدواج دختران )
وقتی خانم میگه پول خونه یا ماشین رو اگر میدن می خوان خونه ماشین به نام خودشون باشه چرا مورد اتهام و در برخی موارد سوء استفاده قرار می گیرن؟، این مورد چه فرقی با اون داره؟
آقایونی که دل شون نمیاد خونه شون رو به نام همسرشون کنن چرا به خانم هایی که میگن پول خونه رو می دیم به نام خودمون باشه خرده می گیرن؟
مگر اون خانم برای پولش یک عمر زحمت نکشیده؟ مگر فقط پسرها برای دست رنج شون تلاش کردن؟، آقایانی که به قول خودشون حیف شون میاد پول شون خرج یک دختر بشه. بیان بگن چرا در مورد برعکسش نظرشون عوض میشه؟
من واقعا این همه تناقض رو متوجه نمی شم ...
دوستان خواهش می کنم بدون از دعوا و محترمانه صرفاً نظرتون رو بگید ... منطق و استدلال بیارید.
ممنون
← اقتصاد خانواده (۱۱۵ مطلب مشابه) ← زندگی با خانم شاغل (۲۵ مطلب مشابه)
- ۹۹۴ بازدید توسط ۷۷۶ نفر
- دوشنبه ۸ شهریور ۰۰ - ۲۰:۴۵
