سلام وقت تون بخیر
من سوال کننده مطلب خیال پردازی اختلال روانی هستم!
راستش یه مورد و مشکل اخلاقی دارم که البته چون نمی دونستم ارتباطی با اون موضوع خیال پردازی داره اون جا مطرحش نکردم!
حالا ممنون میشم از همه عزیزان تا در این مورد هم به من کمک کنند.
راستش اخلاقی که من دارم اینکه موقع بحث دعوا و مشاجره خوب عمل میکنم یعنی کلاً زیاد اهل بحث و دعوا نیستم و اگر هم پیش بیاد خیلی خویشتن دارم و مثلاً هر چقدر عصبانی باشم باز هم حرفی که می خوام بزنم و چند بار با خودم تکرار میکنم و مزه مزه میکنم و بعد میگم و اصولاً خیلی مراقبم حرفم کسی رو نرنجونه یعنی حتی اگه طرف مقابلم بدترین حرف ها را بزنه و از اهانت به شکل مختلف کوتاهی نکنه من باز نگرانم چیزی بگم که طرف مقابلم ناراحت بشه یا دلش بشکنه یا باعث رنجشش بشه و خون سردم ولی مشکل اینجاست که اینها ظاهر مسئله است و برای بقیه آدم هاست.
ای کاش با خودم و در خلوت خودم هم این طور بودم! یعنی دعوا تموم شده بحث تموم شده منم از اون مکان دور شدم حالا تازه خودخوری هام شروع میشه و به شدت پشیمونم از اینکه رعایت طرف مقابل رو کردم و کلی حرص می خورم که باید فلان چیز رو می‌گفتی فلان حرف رو میزدی اون جا که اون حرف رو زد باید ضایعش می‌کردی چرا نزدی تو دهنش؟ و.....
و یه چیز دیگه اینکه به نظرم خودم بعضی آدم ها لیاقت این طور رفتارها ندارن یعنی باید بعضیارو شست و روی بند انداخت مثلاً یه بار یه پسری مزاحمم شده بود من محترمانه برخورد کردم ولی بعدش خیلی بهم ریختم که اون یه مزاحم بود چرا اون طور رفتار کردم به نظرتون این رفتارم درسته یا نه؟
و اینکه اگه درسته چه کار کنم بعد از اون اون طوری پشیمون نشم و حرصم نگیره و هی با خودم کلنجار نرم؟ در ضمن بگم که این کلنجار رفتن به نسبت اهمیت اون بحث ممکنه تا یک سال هم باشه.
و این هم بگم که مامانمم همین طوره البته ایشون این ناراحتیش رو برای من و پدرم ابراز می کنن و موقع بحث هم البته به اندازه من خون سرد نیستن امّا من خیلی درونگرام و اصلاً خوشم نمیاد با بقیه درباره ش حرف بزنم حالا یعنی این ارثیه؟ و اصلاً باید چه کار کنم؟ حس میکنم کینه ایم!
مثلاً حتی وقتی یه نفر ناراحتم می کنه یا اذیتم می کنه هر چقدر هم بد باشه وقتی پشیمونی طرف مقابل رو می بینم یا عذر خواهی اون رو اصلاً نمی تونم نگم اشکالی نداره! اصلاً نمی تونم تحمل کنم یه آدم با عذر خواهی یا هر چیزی غرورش رو زیر پا بذاره و سریع میگم اشکالی نداره ولی نمی تونم فراموش کنم هعی اون موضوع رو برای خودم نشخوار میکنم و عصبانی میشم
و گاهی ممکنه حتی به رخ بکشم خودم دوست ندارم ولی میگم یادته فلان حرف رو چند سال پیش بهم زدی؟
خیلی زشته این اخلاق
لطفاً هم برای مسئله اول نظرتون رو بگید که درسته یا غلط و چه کار کنم هم موضوع دوم
← مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه)
- ۱۳۶۹ بازدید توسط ۹۸۳ نفر
- پنجشنبه ۱۲ خرداد ۰۱ - ۲۱:۱۰
