سلام
من دختری هستم دانشجو، مشکل من در ارتباط با خانوادمه، پدر و مادر من هر دو نزدیک به 60 سالشونه و من فرزند آخر هستم. مشکل من در واقع اینه که پدر و مادرم هر دو تحصیلات شون تا ابتدایی بوده به خاطر شرایط بد خانوادگی که هر دو داشتن مخصوصا مادرم، مجبور شدن از سن کم کار کنن تو یه شرکت و به همین دلیل هم دیگه وارد زندگی که شدن اصلا وقتی برای ادامه تحصیل در کنار کارشون نداشتن.
من درک میکنم که خیلی زندگی سختی رو پشت سر گذاشتن و حالا جز طبقه متوسط جامعه حساب میشیم یعنی کل فامیلهای ما همین طورین، آدم های شریفی که سختی زیادی کشیدن تا با حقوق کارگری و کار تو شرکت زندگی متوسطی رو برای خانوادشون تشکیل بدن. پدر و مادرم برای منم کم نذاشتن کلاس هام رو رفتم و مدرسه غیرانتفاعی و دانشگاه آزاد و هیچ کمبودی نداشتم.
ولی یه چیزی که منو آزار میده اینه که اطراف من همه خانواده هاشون تحصیل کردهاند، پرستار، مهندس، دبیر، کارخونهدار، پیشنهادهای آشنایی که به من میشه هم سر همین موضوع رد میکنم، خودم سعی کردم خودم رو بسازم با مطالعه و کارهای دیگه سعی کردم توانایی هام رو ببرم بالا، به خاطر همین هم اطرافیانم فکر میکنن تو یه خانواده تحصیل کرده بزرگ شدم اما ...
انگار یه دیوار شیشهای کشیدم دور خودم، متاسفم که برام شده یه نقطه ضعف، نمیخوام کسی منو بیشتر بشناسه سر همین موضوع، دیگه شده دغدغه فکری برام یه جور ترس که اگه کسی منو به خاطر این موقعیتم بذاره بره و من آسیب ببینم چی، یا اگه خانواده هاشون نپذیرن منو و حد خودشون ندونن چی، و کلی استرس و نگرانی که شده یه کابوس برام، چون من از لحاظ روحی خیلی حساسم و اصلا طاقت چنین اتفاقاتی رو ندارم.
من دوست دارم وارد یه رابطه بشم ولی همراه پیشنهادهای خوب من این قضیه هم هست و نگرانشم، بودن اطرافم که پسره خانوداش بالاتر بوده ولی عشق اون دو تا رو بهم رسوند ولی من باز از نپذیرفتن خانواده هاشون میترسم، دیگه خسته شدم از دیوار شیشهای که دور خودم کشیدم.
فکر کردم شاید شنیدن نظر شماها بتونه کمکم کنه و یا اگه مورد مشابهای داشتین تجربه تون رو بگین
ممنونم
مرتبط:
در مساله ی ازدواج چقدر تحصیلات والدین مهمه؟
آیا باید به خواستگارم بگم که والدینم تحصیلات ندارند؟
← رفتارشناسی پسران برای ازدواج (۶۸۷ مطلب مشابه)
- ۲۸۵۳ بازدید توسط ۲۰۴۱ نفر
- يكشنبه ۱۸ اسفند ۹۸ - ۱۹:۰۹