من یه خانمم که چند ماه دیگه ۳۶ ساله میشم. حدود ده سال قبل ازدواج کردم امّا سر خونه زندگی نرفتم چند سال تو عقد بودم و همسرم فوت شدن بعد اون تا چند سال به شدت افسرده بودم و کلاً فکر تشکیل زندگی نبودم.
از ۳۲ سالگی به بعد تقریباً دوست داشتم تشکیل زندگی بدم. من شاغلم و ماهانه به درآمد معقول البته نه چندان زیاد دارم. فوق لیسانس از دانشگاه خیلی معتبر دولتی هم گرفتم. چهره م تعریف نباشه خیلی خوبه ساده س عمل اینها انجام ندادم امّا خوبم در کل.
از نظر خانواده خیلی بسته ایم اصلاً رفت و آمد نداریم یعنی به طور مطلق صفر، هیچکس از اقوام و آشنایان دور منو ندیده و نمی‌بینه تو هیچ روضه و مراسمی نمیریم. اینها رو گفتم بدونید کلاً موقعیت ازدواج این جوری ندارم.
امّا تو محیط کار و بیرون تا حالا خیلی خواستگار داشتم حتی فضای مجازی تو سایت رسمی آشنایی اینها به چند نفر معرفی شدم که تا حالا ۹۹ درصد من هیچ مشکلی تو دیدار اول نداشتم یعنی هر کس می بینه سریع می پسنده.
امّا مشکلم اینه یا این اشخاص خیلی سن بالا بودن و چهره‌های به شدت پیر طوری من خودم تصور میکردم روم نمی‌شد باهاشون بیرون برم و دیگران منو کنار اینها ببینن، چند نفرم پسر مجرد بودن که بیکار بودن حتی باید تو پول رهن خونه هم کمک شون میکردی.
من خودم از نظر مالی یه آپارتمان مثلاً یه تومنی دارم و همه لوازم منزلم این یه ساله شیک و لوکس خریدم امّا خونه رو اجاره دادم و پیش پدر و مادرم. من واقعاً نمی دونم چی کار کنم خیلی تعجب میکنم چرا کسی که کمی شبیه هم باشیم سر راه من نمیاد.
من اصلاً توقع مالی ندارم فقط میگم جوری باشه بعداً آبروم نره و من مجبور باشم همه ش تقلا کنم تا گذران زندگی کنیم. اهل روابط آزاد و صیغه شدن و... خدا رو شکر از اول نبودم. الآن خیلی دوست دارم منم تو خونه زندگی خودم باشم و تجربه زندگی شخصی داشته باشم. میخوام بدونم دوستان برای کسی تو موقعیت من چه پیشنهادی دارن .
← ازدواج مجدد (۷۴ مطلب مشابه) ← ازدواج زنان مطلقه یا بیوه (۷۷ مطلب مشابه) ← مسائل زنان مطلقه و بیوه (۳۵ مطلب مشابه)
- ۵۷۵۹ بازدید توسط ۳۹۲۲ نفر
- شنبه ۸ مرداد ۰۱ - ۱۲:۰۹
